Markus 2
1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୈ କତିପଯଦିନାନି ୱିଲମ୍ବ୍ୟ ପୁନଃ କଫର୍ନାହୂମ୍ନଗରଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ ସ ଗୃହ ଆସ୍ତ ଇତି କିଂୱଦନ୍ତ୍ୟା ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତତ୍ସମୀପଂ ବହୱୋ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ସମୁପତସ୍ଥୁଃ,
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
ତସ୍ମାଦ୍ ଗୃହମଧ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କୃତେ ସ୍ଥାନଂ ନାଭୱଦ୍ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷ୍ୱପି ନାଭୱତ୍, ତତ୍କାଲେ ସ ତାନ୍ ପ୍ରତି କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
ତତଃ ପରଂ ଲୋକାଶ୍ଚତୁର୍ଭି ର୍ମାନୱୈରେକଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ୱାହଯିତ୍ୱା ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆନିନ୍ୟୁଃ|
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
କିନ୍ତୁ ଜନାନାଂ ବହୁତ୍ୱାତ୍ ତଂ ଯୀଶୋଃ ସମ୍ମୁଖମାନେତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତୋ ଯସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ସ ଆସ୍ତେ ତଦୁପରିଗୃହପୃଷ୍ଠଂ ଖନିତ୍ୱା ଛିଦ୍ରଂ କୃତ୍ୱା ତେନ ମାର୍ଗେଣ ସଶଯ୍ୟଂ ପକ୍ଷାଘାତିନମ୍ ଅୱରୋହଯାମାସୁଃ|
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ୱିଶ୍ୱାସଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ବଭାଷେ ହେ ୱତ୍ସ ତୱ ପାପାନାଂ ମାର୍ଜନଂ ଭୱତୁ|
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
ତଦା କିଯନ୍ତୋଽଧ୍ୟାପକାସ୍ତତ୍ରୋପୱିଶନ୍ତୋ ମନୋଭି ର୍ୱିତର୍କଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ, ଏଷ ମନୁଷ୍ୟ ଏତାଦୃଶୀମୀଶ୍ୱରନିନ୍ଦାଂ କଥାଂ କୁତଃ କଥଯତି?
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
ଈଶ୍ୱରଂ ୱିନା ପାପାନି ମାର୍ଷ୍ଟୁଂ କସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଆସ୍ତେ?
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
ଇତ୍ଥଂ ତେ ୱିତର୍କଯନ୍ତି ଯୀଶୁସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ମନସା ତଦ୍ ବୁଦ୍ୱ୍ୱା ତାନୱଦଦ୍ ଯୂଯମନ୍ତଃକରଣୈଃ କୁତ ଏତାନି ୱିତର୍କଯଥ?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପୁନଃ ସମୁଦ୍ରତଟଂ ଯଯୌ; ଲୋକନିୱହେ ତତ୍ସମୀପମାଗତେ ସ ତାନ୍ ସମୁପଦିଦେଶ|
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
କିନ୍ତୁ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ପାପାନି ମାର୍ଷ୍ଟୁଂ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମସ୍ତି, ଏତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯିତୁଂ (ସ ତସ୍ମୈ ପକ୍ଷାଘାତିନେ କଥଯାମାସ)
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
ଉତ୍ତିଷ୍ଠ ତୱ ଶଯ୍ୟାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ସ୍ୱଗୃହଂ ଯାହି, ଅହଂ ତ୍ୱାମିଦମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି|
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!
ତତଃ ସ ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଶଯ୍ୟାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ଜଗାମ; ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିସ୍ମିତା ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ ୱଯମ୍ କଦାପି ନାପଶ୍ୟାମ, ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱେଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟମବ୍ରୁୱନ୍|
13 En Hij ging wederom uit naar de zee; en de gehele schare kwam tot Hem, en Hij leerde hen.
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପୁନଃ ସମୁଦ୍ରତଟଂ ଯଯୌ; ଲୋକନିୱହେ ତତ୍ସମୀପମାଗତେ ସ ତାନ୍ ସମୁପଦିଦେଶ|
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeus zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
ଅଥ ଗଚ୍ଛନ୍ କରସଞ୍ଚଯଗୃହ ଉପୱିଷ୍ଟମ୍ ଆଲ୍ଫୀଯପୁତ୍ରଂ ଲେୱିଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତମାହୂଯ କଥିତୱାନ୍ ମତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ତ୍ୱାମାମଚ୍ଛ ତତଃ ସ ଉତ୍ଥାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୌ|
15 En het geschiedde, als Hij aanzat in deszelfs huis, dat ook vele tollenaren en zondaren aanzaten met Jezus en Zijn discipelen; want zij waren velen, en waren Hem gevolgd.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୌ ତସ୍ୟ ଗୃହେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିଷ୍ଟେ ବହୱଃ କରମଞ୍ଚାଯିନଃ ପାପିନଶ୍ଚ ତେନ ତଚ୍ଛିଷ୍ୟୈଶ୍ଚ ସହୋପୱିୱିଶୁଃ, ଯତୋ ବହୱସ୍ତତ୍ପଶ୍ଚାଦାଜଗ୍ମୁଃ|
16 En de Schriftgeleerden en de Farizeen, ziende Hem eten met de tollenaren en zondaren, zeiden tot Zijn discipelen: Wat is het, dat Hij met de tollenaren en zondaren eet en drinkt?
ତଦା ସ କରମଞ୍ଚାଯିଭିଃ ପାପିଭିଶ୍ଚ ସହ ଖାଦତି, ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାଧ୍ୟାପକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନୂଚୁଃ କରମଞ୍ଚାଯିଭିଃ ପାପିଭିଶ୍ଚ ସହାଯଂ କୁତୋ ଭୁଂକ୍ତେ ପିୱତି ଚ?
17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
ତଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଅରୋଗିଲୋକାନାଂ ଚିକିତ୍ସକେନ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, କିନ୍ତୁ ରୋଗିଣାମେୱ; ଅହଂ ଧାର୍ମ୍ମିକାନାହ୍ୱାତୁଂ ନାଗତଃ କିନ୍ତୁ ମନୋ ୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ପାପିନ ଏୱ|
18 En de discipelen van Johannes en der Farizeen vastten; en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en der Farizeen, en Uw discipelen vasten niet?
ତତଃ ପରଂ ଯୋହନଃ ଫିରୂଶିନାଞ୍ଚୋପୱାସାଚାରିଶିଷ୍ୟା ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ, ଯୋହନଃ ଫିରୂଶିନାଞ୍ଚ ଶିଷ୍ୟା ଉପୱସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଭୱତଃ ଶିଷ୍ୟା ନୋପୱସନ୍ତି କିଂ କାରଣମସ୍ୟ?
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ବଭାଷେ ଯାୱତ୍ କାଲଂ ସଖିଭିଃ ସହ କନ୍ୟାଯା ୱରସ୍ତିଷ୍ଠତି ତାୱତ୍କାଲଂ ତେ କିମୁପୱସ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି? ଯାୱତ୍କାଲଂ ୱରସ୍ତୈଃ ସହ ତିଷ୍ଠତି ତାୱତ୍କାଲଂ ତ ଉପୱସ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି|
20 Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en alsdan zullen zij vasten in dezelve dagen.
ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ତେଭ୍ୟଃ ସକାଶାଦ୍ ୱରୋ ନେଷ୍ୟତେ ସ କାଲ ଆଗଚ୍ଛତି, ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ତେ ଜନା ଉପୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
21 En niemand naait een lap ongevold laken op een oud kleed; anders scheurt deszelfs nieuwe aangenaaide lap iets af van het oude kleed, en er wordt een ergere scheur.
କୋପି ଜନଃ ପୁରାତନୱସ୍ତ୍ରେ ନୂତନୱସ୍ତ୍ରଂ ନ ସୀୱ୍ୟତି, ଯତୋ ନୂତନୱସ୍ତ୍ରେଣ ସହ ସେୱନେ କୃତେ ଜୀର୍ଣଂ ୱସ୍ତ୍ରଂ ଛିଦ୍ୟତେ ତସ୍ମାତ୍ ପୁନ ର୍ମହତ୍ ଛିଦ୍ରଂ ଜାଯତେ|
22 En niemand doet nieuwen wijn in oude lederzakken; anders doet de nieuwe wijn de leder zakken bersten en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven; maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen.
କୋପି ଜନଃ ପୁରାତନକୁତୂଷୁ ନୂତନଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ନ ସ୍ଥାପଯତି, ଯତୋ ନୂତନଦ୍ରାକ୍ଷାରସସ୍ୟ ତେଜସା ତାଃ କୁତ୍ୱୋ ୱିଦୀର୍ୟ୍ୟନ୍ତେ ତତୋ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଶ୍ଚ ପତତି କୁତ୍ୱଶ୍ଚ ନଶ୍ୟନ୍ତି, ଅତଏୱ ନୂତନଦ୍ରାକ୍ଷାରସୋ ନୂତନକୁତୂଷୁ ସ୍ଥାପନୀଯଃ|
23 En het geschiedde, dat Hij op een sabbatdag door het gezaaide ging, en Zijn discipelen begonnen, al gaande, aren te plukken.
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟଦା ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ରେଣ ଗଚ୍ଛତି ତଦା ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟା ଗଚ୍ଛନ୍ତଃ ଶସ୍ୟମଞ୍ଜରୀଶ୍ଛେତ୍ତୁଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ|
24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?
ଅତଃ ଫିରୂଶିନୋ ଯୀଶୱେ କଥଯାମାସୁଃ ପଶ୍ୟତୁ ୱିଶ୍ରାମୱାସରେ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ଇମେ କୁତଃ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି?
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
ତଦା ସ ତେଭ୍ୟୋଽକଥଯତ୍ ଦାଯୂଦ୍ ତତ୍ସଂଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ଭକ୍ଷ୍ୟାଭାୱାତ୍ କ୍ଷୁଧିତାଃ ସନ୍ତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ କୃତୱନ୍ତସ୍ତତ୍ କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ପଠିତମ୍?
26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?
ଅବିଯାଥର୍ନାମକେ ମହାଯାଜକତାଂ କୁର୍ୱ୍ୱତି ସ କଥମୀଶ୍ୱରସ୍ୟାୱାସଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯେ ଦର୍ଶନୀଯପୂପା ଯାଜକାନ୍ ୱିନାନ୍ୟସ୍ୟ କସ୍ୟାପି ନ ଭକ୍ଷ୍ୟାସ୍ତାନେୱ ବୁଭୁଜେ ସଙ୍ଗିଲୋକେଭ୍ୟୋଽପି ଦଦୌ|
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
ସୋଽପରମପି ଜଗାଦ, ୱିଶ୍ରାମୱାରୋ ମନୁଷ୍ୟାର୍ଥମେୱ ନିରୂପିତୋଽସ୍ତି କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରାର୍ଥଂ ନୈୱ|
28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat.
ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରସ୍ୟାପି ପ୍ରଭୁରାସ୍ତେ|
