< Markus 2 >

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
Bangʼ ndalo manok Yesu nochako odwogo e dala mar Kapernaum, kendo ji nowinjo ni osebiro dala.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
Kuom mano ji mangʼeny nochokore mopongʼo ot mane entie maonge kama ilwaroe kata mana kede, koda ka dhoot oko, to Yesu nopuonjogi Wach.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
Jomoko nobiro kokelone ja-athany ka ji angʼwen otingʼe.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
To kane ok ginyal chopo ir Yesu nikech oganda maduongʼ mane ni kode, ne gitucho wi tado mochomore gi kama Yesu ne nitie tir mi giloro ja-athanyno konindo e par nyaka nochopo e nyim Yesu.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
Kane Yesu oneno yie ma jogo ne nigo, nowachone ja-athanyno niya, “Wuoda, richoni oweni.”
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
To jopuonj Chik moko manoyudo obet ei ot kanyo nochako penjore e chunygi ni,
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
“Ngʼatni wuoyo nade? Oyanyo Nyasaye! Ere ngʼat manyalo weyone ngʼato richone makmana Nyasaye kende?”
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
Mana gisano Yesu nongʼeyo e chunye gima negipenjore e chunygi, omiyo nowachonegi niya, “Angʼo momiyo uparo gigi e chunyu?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
Ere mayot wacho ne ja-athany kuom weche ariyogi, ni ‘richoni oweni,’ koso ni, ‘Aa malo ikaw pieni mondo iwuothi’?
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
Mondo ungʼe ni Wuod Dhano nigi teko e piny mar weyo richo.” Yesu nowachone ja-athanyno niya,
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
“Awacho niya, aa malo kaw pieni mondo idhi dala.”
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!
Ngʼatno noa malo mokawo piene mi nowuotho ayanga ka ji duto nene. Timni nomako dho ji duto mane ni kanyo mine gidendo Nyasaye kagiwacho niya, “Nyaka ne nywolwa pok waneno gima kama.”
13 En Hij ging wederom uit naar de zee; en de gehele schare kwam tot Hem, en Hij leerde hen.
Yesu nochako wuoth kendo koluwo tie Nam to oganda maduongʼ nobiro ire mi opuonjogi.
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeus zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
Kane oyudo owuotho e dho Nam, noneno Lawi wuod Alfayo kobet piny e od jasol osuru. Yesu nowachone Lawi niya, “Luwa,” mi Lawi noa malo kendo noluwe.
15 En het geschiedde, als Hij aanzat in deszelfs huis, dat ook vele tollenaren en zondaren aanzaten met Jezus en Zijn discipelen; want zij waren velen, en waren Hem gevolgd.
Kane oyudo Yesu chiemo e od Lawi, josol osuru mangʼeny kod joricho mangʼeny ne chiemo kode kaachiel gi jopuonjrene, nimar jogo mane luwo bangʼe ne ngʼeny.
16 En de Schriftgeleerden en de Farizeen, ziende Hem eten met de tollenaren en zondaren, zeiden tot Zijn discipelen: Wat is het, dat Hij met de tollenaren en zondaren eet en drinkt?
To ka jopuonj Chik ma jo-Farisai nonene kochiemo gi joricho gi josol osuru, negipenjo jopuonjrene niya, “Angʼo momiyo ochiemo gi josol osuru kod joricho?”
17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
Kane Yesu owinjo mano nowachonegi niya, “Joma ngima ok ema dwar jathieth makmana joma tuo. Ok ne abiro mondo aluong joma kare, to nabiro mondo aluong joricho.”
18 En de discipelen van Johannes en der Farizeen vastten; en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en der Farizeen, en Uw discipelen vasten niet?
Nochopo kinde ma jopuonjre Johana kod jo-Farisai tweyo chiemo. Jomoko nobiro mopenjo Yesu: “Ere kaka Jopuonjre mag Johana kod jopuonjre mag jo-Farisai jotweyo chiemo to jopuonjreni to chiemo achiema?”
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.
To Yesu nodwokogi niya, “Ere kaka welo mag wuon kisera ditwe chiemo adier ka pod en kodgi?” Chutho, ok ginyal tweyo chiemo kapod gin kode.
20 Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en alsdan zullen zij vasten in dezelve dagen.
To ndalo biro ma wuon kisera nogol e kindgi, kendo ndalono ema ginitwe chiemo.
21 En niemand naait een lap ongevold laken op een oud kleed; anders scheurt deszelfs nieuwe aangenaaide lap iets af van het oude kleed, en er wordt een ergere scheur.
“Onge ngʼama twangʼo rabaw mar law manyien kuom law moti. Ka otimo kamano to rabaw mar law manyien-no biro mich mi ywa law machon-no mi omed yiech moloyo.
22 En niemand doet nieuwen wijn in oude lederzakken; anders doet de nieuwe wijn de leder zakken bersten en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven; maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen.
Bende onge ngʼama olo divai manyien e piende moti mag tingʼo divai. Ka otimo kamano to divai manyien-no nyalo yiecho piend divaino mi divai pukre kendo piend divai kethre. Ooyo, divai manyien nyaka ol mana e piende manyien mag tingʼo divai.”
23 En het geschiedde, dat Hij op een sabbatdag door het gezaaide ging, en Zijn discipelen begonnen, al gaande, aren te plukken.
Chiengʼ Sabato moro Yesu noyudo kadho e kind puothe mag ngano mochiek, kendo jopuonjrene nochako jako wi ngano moko mochiek mondo gicham.
24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?
To jo-Farisai nochako ngʼur kagiwachone Yesu niya, “Neye, angʼo momiyo jopuonjreni timo gima chik ok oyiego chiengʼ Sabato?”
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
Yesu nodwokogi niya, “Pok ne usomo gima Daudi notimo ka kech kaye kaachiel gi joma ne ni kode ka kech ne kayogi kendo ne gionge gi gima digicham?
26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?
E kinde mag Abiathar jadolo maduongʼ, donge nodonjo e od Nyasaye mi ochamo makati ma nosepwodhi moket tenge ma chik ok oyiene ngʼato angʼata mondo ocham, makmana jodolo. Kendo nochiwo moko ne jogo mane ni kode.”
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
Yesu nodhi nyime mowachonegi niya, “Sabato noketi nikech dhano, to dhano ne ok ochwe nikech Sabato.
28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat.
Omiyo Wuod Dhano en Ruodh Sabato bende.”

< Markus 2 >