Markus 2
1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
Nikho phabep jouva Yeshua Capernaum'a akile kit chun, in lama akile kittai ti muntin a ana thangsoh man kittan ahi.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
Chomlou kah'in aumna in a chun mipi ahung kitit dim jeng in, umna ding kotphung polam jeng jong onglou khop'in mi adimlha jeng tai. Mipi chu Pathen thu ahil jing laiyin,
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
Pasal li-in langthi khat pheh chunga ahin pulut un ahi.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
Mipi atam behseh jeh chun Yeshua kom alutthei tahih un, hijeh chun Ama luchung don tah'a inchung alhong chu aphevang un, langthipa chu alupna pumin a angsunga akhailha jeng tauvin ahi.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
Atahsan uchu Yeshuan amun, langthipa jah achun, “Chapa, na chonset naho kingaidam ahitai,” ati.
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
Ahinlah danthu sun phabep khat chua touho chun alungthim uva,
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
“Ibola hitia chu thu aseiham? Hiche hi kitaitomna ahi. Pathen bouvin chonset angaidam thei ahi!” tin agel un ahi.
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
Alunguva ipi agelu chu Yeshuan ahepai jeng in ajah uvah, “Ibola lung opkai le lungboi nahi uvem?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
Langthipa koma, ‘Na chonset naho kingaidama ahitai’ ti toh ‘Thouvin, nalupna pheh chu kichoi inlang lam jottan,’ ti chu hoijoh baijo ham?”
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
Ahoi hita jongleh leiset chunga Mihem Chapan chonset ngaidamna thahat aneiye ti, nahetna diuva photchenna kavetsah ding nahiuve, ati.
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
Chuin langthipa lamah Yeshua akiheiyin, “Thouvin, nalupna pheh kichoiyin lang in lama chetan!” ati.
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!
Chutah chun langthipa chu akichom in, alupna pheh akilah-in japi lungdong ho mitmutah chun achedoh tai. Amaho chun kidang asalheh jeng un, “Hitobang himhim kamu kha pouve,” atiuvin Pathen avahchoi avahchoi tauve.
13 En Hij ging wederom uit naar de zee; en de gehele schare kwam tot Hem, en Hij leerde hen.
Chuin Yeshua apotdoh in dillen pangah achekit tan, chuah mipi ahenga hungho chu thu ahil e.
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeus zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
Chuin achephei leh, Alphaeus chapa Levi chu akaidonna mun'a atou amun ahi. Hichun ajah a, “Neijuiyin lang kaseijui hitan,” atileh ama chu akipatdoh'in anung ajuitai.
15 En het geschiedde, als Hij aanzat in deszelfs huis, dat ook vele tollenaren en zondaren aanzaten met Jezus en Zijn discipelen; want zij waren velen, en waren Hem gevolgd.
Chujouvin Levin Yeshua leh aseijuite ain'a an nedin akouvin, chuleh kaidong ho le mi chonse ho tamtah jong akou than ahi. (Yeshua nungjui ho lah-a hitobang mi chu tamtah um ahi).
16 En de Schriftgeleerden en de Farizeen, ziende Hem eten met de tollenaren en zondaren, zeiden tot Zijn discipelen: Wat is het, dat Hij met de tollenaren en zondaren eet en drinkt?
Dan thuhil ho lah-a Pharisee hon Yeshuan mi chonse holeh kaidong ho toh an aneh khom chu amu phat un, aseijuite jah-a, “Itidan a kaidong ho le mi chonse ho toh an aneh khom ham?” ati tauvin ahi.
17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
Hichu Yeshuan ajatan, hichun ajah uvah, “Atidam ten louthem angai pouve, adam louten bou angaiyui. Mi chonphate kouva hung kahipoi, lunghei dia mi chonsete kouva hungjoh kahi bouve,” atipeh un ahi.
18 En de discipelen van Johannes en der Farizeen vastten; en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en der Farizeen, en Uw discipelen vasten niet?
Khatvei John seijui holeh Pharisee hon an angol laiyun, mi phabep ahungun Yeshua jah-ah, “I-atileh John seijuiho le pharisee hon an angol jiuva, nangma seijui hon an angolji louham?” tin adong un,
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.
Yeshuan adonbut in, “Mou loma chehon golnop anei laiyuva an angol jiuvem? Achutilou ding hetsa ahi. Moulang in aumpi laiseuva an angol lou diu ahi.
20 Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en alsdan zullen zij vasten in dezelve dagen.
Amavang moulang chu akomuva kon'a aki puimang ni hung lhung ding ahi—chuche nileh an angol diu ahi.
21 En niemand naait een lap ongevold laken op een oud kleed; anders scheurt deszelfs nieuwe aangenaaide lap iets af van het oude kleed, en er wordt een ergere scheur.
Chujongleh, koiyin pon thah hal chu ponluiya abeh ngaiyem? Beh taleh abehna joh chun kai ehjo cheh intin, athah joh chun alui chu akaiset ding ahi.
22 En niemand doet nieuwen wijn in oude lederzakken; anders doet de nieuwe wijn de leder zakken bersten en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven; maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen.
Chule koiman Lengpitwi thah savun pengluiya akhum ngaipoi; achuti kibol leh alengpitwi chun asavun peng chu tumkeh intin, lengpitwi le savun peng akop a mang ding ahi. Lengpitwi thah chu peng thah-a akhumji bou uve,” ati.
23 En het geschiedde, dat Hij op een sabbatdag door het gezaaide ging, en Zijn discipelen begonnen, al gaande, aren te plukken.
Cholngah ni khat hin Yeshuan buleilai ajot in ahileh, aseijui ten ache pum un changvui chu asih pan tauvin ahi.
24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?
Chuin Pharisee hon Yeshua jah-a, “Vetang, ibola Cholngah nia bolngai lou abol uham?” atiuve.
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
Yeshuan adonbut in, “David le aloiho alhahsam uva agilkel pet'uva chu ipi-abolu nasim khah hih uvem?
26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?
Abiathar Thempu chungnung ahilaiyin Pathen in a alut in, Thempu tailou adang in aneh dia phal hilou changlhah ho chu anen, aloi ho jong apen ahi,” ati.
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
Yeshuan amaho jah-a aseipehben, Cholngah ni chu mihem dinga kisem ahi. Cholngahni dinga mihem kisemjoh ahipoi.
28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat.
Hijeh chun, Mihem Chapa chu Pakai ahin, Cholngah ni Pakai jong ahi, ati.
