Markus 2
1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
କଃତି ଦିନାର୍ ହଃଚେ ଜିସୁ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ସେ ଜୁୟ୍ ଗଃଳେ ରେତି ରିଲା ସେ ଗଃରେ ବାଉଳି ଆୟ୍ଲା, ଆର୍ ଜିସୁ ଗଃରେ ଆଚେ ବଃଲି କବୁର୍ ଚାରିହାକ୍ ଉର୍ଜି ଅୟ୍ଲି ।
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
ସେତି ଗାଦି ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାୟ୍, ବାଟ ଦୁଆର୍ ମୁଣ୍ଡାୟ୍ ହେଁ ଟାଣ୍ ନଃରିଲି, ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା କଃଉତି ରିଲା ।
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକେ ଚାରିଲକ୍ ବୟ୍କଃରି ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
ଟେଲାକୁର୍ଚା ଲକ୍ ମଃନ୍ଦାର୍ ଗିନେ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆଣୁ ନଃହାର୍ଲାକ୍ ଜିସୁ ଜୁୟ୍ତି ଟିଅୟ୍ ରିଲା, ସେ ସଃଳ୍କେ ଚାନି କାଣାକଃରି ରଗି ମାନାୟ୍ ସୟ୍ରିଲା ଟାଟି ତଃୟ୍ ଉତ୍ରାୟ୍ଲାୟ୍ ।
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
ଜିସୁ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଦଃକି ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ହିଲା ତର୍ ହାହ୍ ସଃବୁ କେମା କଃରା ଅୟ୍ଲି ।”
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
କଃତେକ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ମଃନ୍ ବଃସିକଃରି ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ମଃନେ ବାବ୍ଲାୟ୍,
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
“ଇମାନାୟ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଇବାନ୍ୟା କଃଉଁଲା? ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଲିନ୍ଦା କଃରୁଲା! ମାପ୍ରୁକ୍ ଚାଡି କେହେଁ ହାହ୍ କେମା କଃରୁ ନଃହାରେ ।”
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରାର୍ ବାବ୍ନା ଆତ୍ମା ତଃୟ୍ ଜାଣୁ ହାରି, ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମି କାୟ୍ତାକ୍ ଇରଃକମ୍ ମଃନେ ବାବୁଲାସ୍?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
କାୟ୍ରି ଉହାସ୍? ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍, ‘ତର୍ ହାହ୍ କେମା କଃରା ଅୟ୍ଲି,’ ବଃଲି କଃଉତାର୍, କି, ‘ଉଟ୍, ତର୍ ସୟ୍ରିଲା କଃଟ୍ ଦଃରିକଃରି ଜାଆ,’ ବଃଲି କଃଉତାର୍?
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
ମଃତର୍ ହୁର୍ତିବି ଉହ୍ରେ ହାହ୍ କେମା କଃର୍ତା ଅଃଦିକାର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଜେ ମୁଁୟ୍, ମର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଆଚେ, ଇରି ଜଃନ୍କଃରି ତୁମି ଜାଣୁ ହାରାସ୍ ।” ଇତାକ୍ ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗିକ୍ ଜିସୁ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା,
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
“ମୁଁୟ୍ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଉଟ୍ ତର୍ କଃଟ୍ ବୟ୍ ଗଃରେ ଜାଆ!”
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!
ଜିସୁ କୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ କଃଟ୍ ବୟ୍ ସଃବୁ ଲକାର୍ ମୁୟେ ସେମାନାୟ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା । ଇରି ସବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁଣ୍ ଗାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମି କଃବେହେଁ ଅଃନ୍କାର୍ ଦଃକି ନଃରିଲୁ ।”
13 En Hij ging wederom uit naar de zee; en de gehele schare kwam tot Hem, en Hij leerde hen.
ଜିସୁ ଆରେକ୍ ଗାଲିଲି ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଣ୍ଡି ବାଟ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା, ଆର୍ ଅଲେକାର୍ ଲକ୍ ତାର୍ ହାକ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ସିକ୍ୟା ଦେଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ।
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeus zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
ଜିସୁ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ଆଲ୍ପିଅର୍ ହଇସି ଲେବିକେ ତାର୍ ରିବ୍ନି ବଃଙ୍ଗ୍ଲାୟ୍ ବଃସିରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା । ଆର୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ହଃଚେ ଆଉ ।” ସେ ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ଉଟି ତାର୍ ହଃଚେ ଗଃଲା ।
15 En het geschiedde, als Hij aanzat in deszelfs huis, dat ook vele tollenaren en zondaren aanzaten met Jezus en Zijn discipelen; want zij waren velen, en waren Hem gevolgd.
ହଃଚେ ଜିସୁ ଲେବି ବଃଉଁସାର୍ ଗଃରେ କାଉଁକେ ବଃସ୍ଲା ବଃଳ୍ ଗାଦେକ୍ ରିବ୍ନି, ହାହି ଆର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ହେଁ ସଃଙ୍ଗେ ବଃସ୍ଲାୟ୍ । ସେମଃନ୍ ଗାଦା ଲକ୍ ରିଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ବୁଲ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
16 En de Schriftgeleerden en de Farizeen, ziende Hem eten met de tollenaren en zondaren, zeiden tot Zijn discipelen: Wat is het, dat Hij met de tollenaren en zondaren eet en drinkt?
ଜିସୁ ହାହି ଆର୍ ରିବ୍ନି ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ବଃସି କାତାର୍ ଦଃକି ପାରୁସି ଦଃଳାର୍ ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନ୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଜିସୁ ରିବ୍ନି ଆର୍ ହାହିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ କାୟ୍ତାକ୍ କାଉଁଲା?”
17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ କଃଉତାର୍ ସୁଣି କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଆଚେ ତାର୍ ଗିନେ ବୟ୍ଦ୍କାରି ଲଳା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ମଃଳୁ ହଃଳି ଆଚେ ତାର୍ ଗିନେ ଲଳା । ମୁୟ୍ଁ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୁଦୁକ୍ ନାସି, ମଃତର୍ ହାହିମଃନାର୍ ଗିନେ ଆସି ଆଚି ।”
18 En de discipelen van Johannes en der Farizeen vastten; en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en der Farizeen, en Uw discipelen vasten niet?
ଜହନାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ କଃତେକ୍ ଲକମଃନ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଜହନାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃରୁଲାୟ୍, ମଃତର୍ ତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଉହାସ୍ ନଃକେରୁଲାୟ୍?”
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ବଃରଗଚ୍ୟାମଃନ୍ ବଃରସଃଙ୍ଗ୍ ବିବା ଗଃରେ ରେତା ବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି? ବଃର ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ସେମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ରଃୟ୍ଦ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ସେମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃରୁକେ ନଃହାର୍ତି ।
20 Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en alsdan zullen zij vasten in dezelve dagen.
ମଃତର୍ ବେଳା ଆସେଦ୍, ଜଃଡେବଃଳ୍ ବଃର ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କାଡି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ଉହାସ୍ କଃର୍ତି ।”
21 En niemand naait een lap ongevold laken op een oud kleed; anders scheurt deszelfs nieuwe aangenaaide lap iets af van het oude kleed, en er wordt een ergere scheur.
“କେହେଁ ନଃଉଆଁ ହଃଚ୍ୟାର୍ ହାଟ୍ଳି କଃଣ୍ଡେକ୍ ଚିରି ହଃର୍ନା ହଃଚ୍ୟାୟ୍ ମିସାୟ୍ ନଃତୁନ୍ତି, ତୁନ୍ଲେକ୍ ନଃଉଁଆରି ହଃର୍ନା ତାକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଚିରେଦ୍, ଆର୍ ଅଃଦିକ୍ ହାଟାୟ୍ଦ୍ ।
22 En niemand doet nieuwen wijn in oude lederzakken; anders doet de nieuwe wijn de leder zakken bersten en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven; maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen.
ସେବାନ୍ୟା କେହେଁ ନଃଉଆଁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ହଃର୍ନା ଚାମ୍ ମଣାୟ୍ ନଃସେଙ୍ଗାଉତି, ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲେକ୍ ସେରି ମଣାକେ ହାଟାୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ଆର୍ ଚାମ୍ମଣା ମିସ୍ଣେ ନଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ । ମଃତର୍ ନଃଉଆଁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ନଃଉଆଁ ଚାମ୍ମଣାୟ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ବାର୍ ଆଚେ ।”
23 En het geschiedde, dat Hij op een sabbatdag door het gezaaide ging, en Zijn discipelen begonnen, al gaande, aren te plukken.
ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାସ୍ ହଃଦା ବାଟ୍ଅୟ୍ ଜାତିରିଲାୟ୍ । ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାସ୍ କେଡ୍ ଚିଡାଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?
ସେତାର୍ ଗିନେ ପାରୁସିମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଦଃକ୍ ତର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଜୁୟ୍ରି କଃର୍ତା ବିଦି ନାୟ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ସେରିମଃନ୍ କଃରୁଲାୟ୍?”
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “କାଦି ଲଳାରିଲା ବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍ ବୁକେ ରିଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ କାୟ୍ କଃରିରିଲା, ସେରି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃବେହେଁ ନଃହଳାସ୍?
26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?
ଅବିଆତର୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ବଃଳ୍ ଦାଉଦ୍ କଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଗଃରେ ହୁରି, ଜୁୟ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରୁଟି ଜାଜକ୍ମଃନ୍କେ ଚାଡି କେହେଁ କାତା ବିଦି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଦାଉଦ୍ ସେରି କାୟ୍ଲା ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳିମଃନ୍କେ ଦଃୟ୍ରିଲା ।”
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ବିସାଉଁଣିବାର୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ଅୟ୍ଆଚେ, ମଃତର୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ଗିନେ ନାୟ୍ ।
28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat.
ସେତାର୍ ଗିନେ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ମାପ୍ରୁ ।”
