Markus 11
1 En toen zij Jeruzalem genaakten, te Beth-fage en Bethanie, aan den Olijfberg, zond Hij twee van Zijn discipelen uit,
ଅନନ୍ତରଂ ତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପସ୍ଥଯୋ ର୍ବୈତ୍ଫଗୀବୈଥନୀଯପୁରଯୋରନ୍ତିକସ୍ଥଂ ଜୈତୁନନାମାଦ୍ରିମାଗତେଷୁ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରେଷଣକାଲେ ଦ୍ୱୌ ଶିଷ୍ୟାୱିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଜଗାଦ,
2 En zeide tot hen: Gaat heen in het vlek, dat tegen u over is; en terstond als gij in hetzelve komt, zult gij vinden een veulen gebonden, op hetwelk geen mens gezeten heeft, ontbindt het, en brengt het.
ଯୁୱାମମୁଂ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥଂ ଗ୍ରାମଂ ଯାତଂ, ତତ୍ର ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯୋ ନରଂ ନାୱହତ୍ ତଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥସ୍ତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱାନଯତଂ|
3 En indien iemand tot u zegt: Waarom doet gij dat? Zo zegt, dat de Heere hetzelve van node heeft; en hij zal het terstond herwaarts zenden.
କିନ୍ତୁ ଯୁୱାଂ କର୍ମ୍ମେଦଂ କୁତଃ କୁରୁଥଃ? କଥାମିମାଂ ଯଦି କୋପି ପୃଚ୍ଛତି ତର୍ହି ପ୍ରଭୋରତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନମସ୍ତୀତି କଥିତେ ସ ଶୀଘ୍ରଂ ତମତ୍ର ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟତି|
4 En zij gingen heen, en vonden het veulen gebonden bij de deur, buiten aan de wegscheiding, en zij ontbonden hetzelve.
ତତସ୍ତୌ ଗତ୍ୱା ଦ୍ୱିମାର୍ଗମେଲନେ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱେ ତଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ମୋଚଯତଃ,
5 En sommigen van degenen, die aldaar stonden, zeiden tot hen: Wat doet gij, dat gij het veulen ontbindt?
ଏତର୍ହି ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତଲୋକାନାଂ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍, ଗର୍ଦ୍ଦଭଶିଶୁଂ କୁତୋ ମୋଚଯଥଃ?
6 Doch zij zeiden tot hen, gelijk Jezus bevolen had; en zij lieten ze gaan.
ତଦା ଯୀଶୋରାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ତେଭ୍ୟଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତେ ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତମାଦାତୁଂ ତେଽନୁଜଜ୍ଞୁଃ|
7 En zij brachten het veulen tot Jezus, en wierpen hun klederen daarop; en Hij zat op hetzelve.
ଅଥ ତୌ ଯୀଶୋଃ ସନ୍ନିଧିଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶିଶୁମ୍ ଆନୀଯ ତଦୁପରି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରାଣି ପାତଯାମାସତୁଃ; ତତଃ ସ ତଦୁପରି ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ|
8 En velen spreidden hun klederen op den weg, en anderen hieuwen meien van de bomen, en spreidden ze op den weg.
ତଦାନେକେ ପଥି ସ୍ୱୱାସାଂସି ପାତଯାମାସୁଃ, ପରୈଶ୍ଚ ତରୁଶାଖାଶ୍ଛିତୱା ମାର୍ଗେ ୱିକୀର୍ଣାଃ|
9 En die voorgingen en die volgden riepen, zeggende: Hosanna! gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren!
ଅପରଞ୍ଚ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋଽଗ୍ରଗାମିନଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜନା ଉଚୈଃସ୍ୱରେଣ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ଜଯ ଜଯ ଯଃ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନାଗଚ୍ଛତି ସ ଧନ୍ୟ ଇତି|
10 Gezegend zij het Koninkrijk van onzen vader David, hetwelk komt in den Naam des Heeren! Hosanna in de hoogste hemelen!
ତଥାସ୍ମାକମଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷସ୍ୟ ଦାଯୂଦୋ ଯଦ୍ରାଜ୍ୟଂ ପରମେଶ୍ୱରନାମ୍ନାଯାତି ତଦପି ଧନ୍ୟଂ, ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦୁଚ୍ଛ୍ରାଯେ ସ୍ୱର୍ଗେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଜଯୋ ଭୱେତ୍|
11 En Jezus kwam binnen Jeruzalem, en in den tempel; en als Hij alles rondom bezien had, en het nu avondstond was, ging Hij uit naar Bethanie met de twaalven.
ଇତ୍ଥଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମି ମନ୍ଦିରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱସ୍ତୂନି ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍; ଅଥ ସାଯଂକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟସହିତୋ ବୈଥନିଯଂ ଜଗାମ|
12 En des anderen daags, als zij uit Bethanie gingen, hongerde Hem.
ଅପରେହନି ବୈଥନିଯାଦ୍ ଆଗମନସମଯେ କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତୋ ବଭୂୱ|
13 En ziende van verre een vijgeboom, die bladeren had, ging Hij om te zien, of Hij ook iets op denzelven zou vinden; en daarbij gekomen zijnde, vond Hij niet dan bladeren; want het was de tijd der vijgen niet.
ତତୋ ଦୂରେ ସପତ୍ରମୁଡୁମ୍ବରପାଦପଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତତ୍ର କିଞ୍ଚିତ୍ ଫଲଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ସନ୍ନିକୃଷ୍ଟଂ ଯଯୌ, ତଦାନୀଂ ଫଲପାତନସ୍ୟ ସମଯୋ ନାଗଚ୍ଛତି| ତତସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତଃ ପତ୍ରାଣି ୱିନା କିମପ୍ୟପରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ କଥିତୱାନ୍,
14 En Jezus, antwoordende, zeide tot denzelven: Niemand ete enige vrucht meer van u in der eeuwigheid! En Zijn discipelen hoorden het. (aiōn g165)
ଅଦ୍ୟାରଭ୍ୟ କୋପି ମାନୱସ୍ତ୍ୱତ୍ତଃ ଫଲଂ ନ ଭୁଞ୍ଜୀତ; ଇମାଂ କଥାଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଃ ଶୁଶ୍ରୁୱୁଃ| (aiōn g165)
15 En zij kwamen te Jeruzalem; en Jezus, in den tempel gegaan zijnde, begon degenen, die in den tempel verkochten en kochten, uit te drijven; en de tafelen der wisselaars, en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten, keerde Hij om;
ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମମାଯାତେଷୁ ଯୀଶୁ ର୍ମନ୍ଦିରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ରସ୍ଥାନାଂ ବଣିଜାଂ ମୁଦ୍ରାସନାନି ପାରାୱତୱିକ୍ରେତୃଣାମ୍ ଆସନାନି ଚ ନ୍ୟୁବ୍ଜଯାଞ୍ଚକାର ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ କ୍ରେତୃନ୍ ୱିକ୍ରେତୃଂଶ୍ଚ ବହିଶ୍ଚକାର|
16 En liet niet toe, dat iemand enig vat door den tempel droeg.
ଅପରଂ ମନ୍ଦିରମଧ୍ୟେନ କିମପି ପାତ୍ରଂ ୱୋଢୁଂ ସର୍ୱ୍ୱଜନଂ ନିୱାରଯାମାସ|
17 En Hij leerde, zeggende tot hen: Is er niet geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden allen volken? Maar gij hebt dat tot een kuil der moordenaren gemaakt.
ଲୋକାନୁପଦିଶନ୍ ଜଗାଦ, ମମ ଗୃହଂ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନାଂ ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହମ୍ ଇତି ନାମ୍ନା ପ୍ରଥିତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ଏତତ୍ କିଂ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ନାସ୍ତି? କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ତଦେୱ ଚୋରାଣାଂ ଗହ୍ୱରଂ କୁରୁଥ|
18 En de Schriftgeleerden en de overpriesters hoorden dat, en zochten, hoe zij Hem doden zouden; want zij vreesden Hem, omdat de ganse schare ontzet was over Zijn leer.
ଇମାଂ ୱାଣୀଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାଧ୍ୟାପକାଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଶ୍ଚ ତଂ ଯଥା ନାଶଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତଥୋପାଯଂ ମୃଗଯାମାସୁଃ, କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟୋପଦେଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ୱିସ୍ମଯଂ ଗତା ଅତସ୍ତେ ତସ୍ମାଦ୍ ବିଭ୍ୟୁଃ|
19 En als het nu laat geworden was, ging Hij uit buiten de stad.
ଅଥ ସାଯଂସମଯ ଉପସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁର୍ନଗରାଦ୍ ବହିର୍ୱୱ୍ରାଜ|
20 En des morgens vroeg voorbijgaande, zagen zij, dat de vijgeboom verdord was, van de wortelen af.
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରାତଃକାଲେ ତେ ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଗଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତମୁଡୁମ୍ବରମହୀରୁହଂ ସମୂଲଂ ଶୁଷ୍କଂ ଦଦୃଶୁଃ|
21 En Petrus, zulks indachtig geworden zijnde, zeide tot Hem: Rabbi! zie, de vijgeboom, dien Gij vervloekt hebt, is verdord.
ତତଃ ପିତରଃ ପୂର୍ୱ୍ୱୱାକ୍ୟଂ ସ୍ମରନ୍ ଯୀଶୁଂ ବଭାଷଂ, ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ ଯ ଉଡୁମ୍ବରୱିଟପୀ ଭୱତା ଶପ୍ତଃ ସ ଶୁଷ୍କୋ ବଭୂୱ|
22 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Hebt geloof op God.
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଯୂଯମୀଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସିତ|
23 Want voorwaar zeg Ik u, dat, zo wie tot dezen berg zal zeggen: Word opgeheven en in de zee geworpen; en niet zal twijfelen in zijn hart, maar zal geloven, dat hetgeen hij zegt, geschieden zal, het zal hem geworden, zo wat hij zegt.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି କୋପି ଯଦ୍ୟେତଦ୍ଗିରିଂ ୱଦତି, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗତ୍ୱା ଜଲଧୌ ପତ, ପ୍ରୋକ୍ତମିଦଂ ୱାକ୍ୟମୱଶ୍ୟଂ ଘଟିଷ୍ୟତେ, ମନସା କିମପି ନ ସନ୍ଦିହ୍ୟ ଚେଦିଦଂ ୱିଶ୍ୱସେତ୍ ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ତଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ|
24 Daarom zeg Ik u: Alle dingen, die gij biddende begeert, gelooft, dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden.
ଅତୋ ହେତୋରହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଚ୍ମି, ପ୍ରାର୍ଥନାକାଲେ ଯଦ୍ୟଦାକାଂକ୍ଷିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ତତ୍ତଦୱଶ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ, ଇତ୍ଥଂ ୱିଶ୍ୱସିତ, ତତଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ|
25 En wanneer gij staat om te bidden, vergeeft, indien gij iets hebt tegen iemand; opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, ulieden uw misdaden vergeve.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାସୁ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ସମୁତ୍ଥିତେଷୁ ଯଦି କୋପି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପରାଧୀ ତିଷ୍ଠତି, ତର୍ହି ତଂ କ୍ଷମଧ୍ୱଂ, ତଥା କୃତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତାପି ଯୁଷ୍ମାକମାଗାଂମି କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ|
26 Maar indien gij niet vergeeft, zo zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven.
କିନ୍ତୁ ଯଦି ନ କ୍ଷମଧ୍ୱେ ତର୍ହି ୱଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତାପି ଯୁଷ୍ମାକମାଗାଂସି ନ କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ|
27 En zij kwamen wederom te Jeruzalem. En als Hij in den tempel wandelde, kwamen tot Hem de overpriesters, en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen.
ଅନନ୍ତରଂ ତେ ପୁନ ର୍ୟିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ, ଯୀଶୁ ର୍ୟଦା ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରମ୍ ଇତସ୍ତତୋ ଗଚ୍ଛତି, ତଦାନୀଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଉପାଧ୍ୟାଯାଃ ପ୍ରାଞ୍ଚଶ୍ଚ ତଦନ୍ତିକମେତ୍ୟ କଥାମିମାଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
28 En zeiden tot Hem: Door wat macht doet Gij deze dingen? En wie heeft U deze macht gegeven, dat Gij deze dingen doen zoudt?
ତ୍ୱଂ କେନାଦେଶେନ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋଷି? ତଥୈତାନି କର୍ମ୍ମାଣି କର୍ତ୍ତାଂ କେନାଦିଷ୍ଟୋସି?
29 Maar Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Ik zal u ook een woord vragen; antwoordt Mij ook, en zo zal Ik u zeggen, door wat macht Ik deze dingen doe:
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତିଗଦିତୱାନ୍ ଅହମପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏକକଥାଂ ପୃଚ୍ଛାମି, ଯଦି ଯୂଯଂ ତସ୍ୟା ଉତ୍ତରଂ କୁରୁଥ, ତର୍ହି କଯାଜ୍ଞଯାହଂ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋମି ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯିଷ୍ୟାମି|
30 De doop van Johannes, was die uit den hemel, of uit de mensen? Antwoordt Mij.
ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜନମ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଂ କିଂ ମାନୱାତ୍? ତନ୍ମହ୍ୟଂ କଥଯତ|
31 En zij overlegden onder zich, zeggende: Indien wij zeggen: Uit den hemel, zo zal Hij zeggen: Waarom hebt gij hem dan niet geloofd?
ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱିୱେକ୍ତୁଂ ପ୍ରାରେଭିରେ, ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ବଭୂୱେତି ଚେଦ୍ ୱଦାମସ୍ତର୍ହି କୁତସ୍ତଂ ନ ପ୍ରତ୍ୟୈତ? କଥମେତାଂ କଥଯିଷ୍ୟତି|
32 Maar indien wij zeggen: Uit de mensen; zo vrezen wij het volk; want zij hielden allen van Johannes, dat hij waarlijk een profeet was.
ମାନୱାଦ୍ ଅଭୱଦିତି ଚେଦ୍ ୱଦାମସ୍ତର୍ହି ଲୋକେଭ୍ୟୋ ଭଯମସ୍ତି ଯତୋ ହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୋହନଂ ସତ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ ମନ୍ୟନ୍ତେ|
33 En, antwoordende, zeiden zij tot Jezus: Wij weten het niet. En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Zo zeg Ik u ook niet, door wat macht Ik deze dingen doe.
ଅତଏୱ ତେ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦିଷୁ ର୍ୱଯଂ ତଦ୍ ୱକ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ| ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ତର୍ହି ଯେନାଦେଶେନ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋମି, ଅହମପି ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ତନ୍ନ କଥଯିଷ୍ୟାମି|
