< Markus 11 >

1 En toen zij Jeruzalem genaakten, te Beth-fage en Bethanie, aan den Olijfberg, zond Hij twee van Zijn discipelen uit,
Ac ke elos apkuranyang nu Jerusalem, sisken siti srisrik lun Bethphage ac Bethany, elos tuku nu Fineol Olive. Ac Jesus el supwala luo sin mwet tumal lutlut in som meet lukelos.
2 En zeide tot hen: Gaat heen in het vlek, dat tegen u over is; en terstond als gij in hetzelve komt, zult gij vinden een veulen gebonden, op hetwelk geen mens gezeten heeft, ontbindt het, en brengt het.
Ac el fahk nu seltal, “Fahla nu in siti srisrik se oan meeto, ac ke komtal ac sun acn we komtal ac liye soko donkey fusr kapir we ma soenna oasr mwet muta fac. Tulalla ac usalu.
3 En indien iemand tot u zegt: Waarom doet gij dat? Zo zegt, dat de Heere hetzelve van node heeft; en hij zal het terstond herwaarts zenden.
Fin oasr mwet siyuk lah efu komtal ku tulala, komtal fahk mu Leum el enenal ac el ac fah sa in folokunulma.”
4 En zij gingen heen, en vonden het veulen gebonden bij de deur, buiten aan de wegscheiding, en zij ontbonden hetzelve.
Na eltal som ac konauk donkey fusr soko kapriyuki nu ke mutunoa in lohm se, ac ke eltal tulalla,
5 En sommigen van degenen, die aldaar stonden, zeiden tot hen: Wat doet gij, dat gij het veulen ontbindt?
kutu mwet ma tu we siyuk seltal, “Mea komtal oru an, ku tulala donkey fusr soko an?”
6 Doch zij zeiden tot hen, gelijk Jezus bevolen had; en zij lieten ze gaan.
Ac eltal topuk oana ke Jesus el fahk nu seltal, na mwet uh lela eltal in us som.
7 En zij brachten het veulen tot Jezus, en wierpen hun klederen daarop; en Hij zat op hetzelve.
Eltal use donkey fusr soko ah nu yurin Jesus, ac filiya nuknuk laltal nu fin kosro soko ah, ac Jesus el sroang nu fac.
8 En velen spreidden hun klederen op den weg, en anderen hieuwen meien van de bomen, en spreidden ze op den weg.
Ac mwet puspis laknelik nuknuk lalos inkanek uh, ac kutu pac mwet uh pakela lesak inima uh ac loela inkanek uh.
9 En die voorgingen en die volgden riepen, zeggende: Hosanna! gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren!
Ac elos su fahsr meet ac elos su fahsr tok mutawauk in wowoyak ac fahk, “Kaksakin God! Insewowo el su tuku Inen Leum!
10 Gezegend zij het Koninkrijk van onzen vader David, hetwelk komt in den Naam des Heeren! Hosanna in de hoogste hemelen!
God Elan akinsewowoye tokosrai se su ac tukutokosrai lal David, papa tumasr! Kaksakin God!”
11 En Jezus kwam binnen Jeruzalem, en in den tempel; en als Hij alles rondom bezien had, en het nu avondstond was, ging Hij uit naar Bethanie met de twaalven.
Jesus el ilyak nu in Jerusalem, som nu in Tempul, ac el ngetang ac liye ma nukewa. Na ke sripen ekela tari, el folokla nu Bethany wi mwet tumal lutlut singoul luo.
12 En des anderen daags, als zij uit Bethanie gingen, hongerde Hem.
In len tok ah, ke elos som liki acn Bethany, Jesus el masrinsralla.
13 En ziende van verre een vijgeboom, die bladeren had, ging Hij om te zien, of Hij ook iets op denzelven zou vinden; en daarbij gekomen zijnde, vond Hij niet dan bladeren; want het was de tijd der vijgen niet.
Ac ke el liye soko sak fig oan loes kutu nu yorol su oasr sra puspis olo, el som in liye lah oasr fahko kac. Na ke el sun, el liye tuh sra mukena pa kac, mweyen tia pacl in fok lun sak fig uh.
14 En Jezus, antwoordende, zeide tot denzelven: Niemand ete enige vrucht meer van u in der eeuwigheid! En Zijn discipelen hoorden het. (aiōn g165)
Na Jesus el fahk nu ke sak fig soko ah, “Wangin mwet ac fah sifil mongo fig keim nwe tok!” Ac mwet tumal lutlut elos lohng ke el fahk ah. (aiōn g165)
15 En zij kwamen te Jeruzalem; en Jezus, in den tempel gegaan zijnde, begon degenen, die in den tempel verkochten en kochten, uit te drijven; en de tafelen der wisselaars, en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten, keerde Hij om;
Ke elos sun acn Jerusalem, Jesus el ilyak nu in Tempul ac mutawauk in ukwauk mwet nukewa su kuka ac elos su moli ma in Tempul uh. El topkakunla tepu lun mwet ayaol mani, ac mwe muta lun mwet su kukakin wuleoa,
16 En liet niet toe, dat iemand enig vat door den tempel droeg.
ac el tia lela kutena mwet in utuk ma, foroht forma in kalkal lun Tempul.
17 En Hij leerde, zeggende tot hen: Is er niet geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden allen volken? Maar gij hebt dat tot een kuil der moordenaren gemaakt.
Na el luti mwet uh ac fahk, “Simla in Ma Simusla lah God El fahk, ‘Tempul sik ac fah pangpang iwen pre nu sin mwet in mutunfacl nukewa,’ a kowos oru nien wikwik lun mwet pisrapasr!”
18 En de Schriftgeleerden en de overpriesters hoorden dat, en zochten, hoe zij Hem doden zouden; want zij vreesden Hem, omdat de ganse schare ontzet was over Zijn leer.
Mwet tol fulat ac mwet luti Ma Sap elos lohng ke ma inge, ac elos mutawauk in suk lah elos ac unilya Jesus fuka. Elos sangeng sel mweyen mwet nukewa arulana fwefela ke luti lal.
19 En als het nu laat geworden was, ging Hij uit buiten de stad.
Ac ke ekela, Jesus ac mwet tumal lutlut illa liki siti uh.
20 En des morgens vroeg voorbijgaande, zagen zij, dat de vijgeboom verdord was, van de wortelen af.
Toang na ke lotu tok ah, ke elos fahsryak inkanek uh elos liye sak fig soko ah, uli ac masla acn nukewa kac nwe ke oka ah.
21 En Petrus, zulks indachtig geworden zijnde, zeide tot Hem: Rabbi! zie, de vijgeboom, dien Gij vervloekt hebt, is verdord.
Peter el esamak ma sikyak ah, na el fahk nu sel Jesus, “Mwet Luti, liye, sak soko kom selngawiya ah pa masla’nge!”
22 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Hebt geloof op God.
Jesus el topuk ac fahk, “Kowos in lulalfongi God.
23 Want voorwaar zeg Ik u, dat, zo wie tot dezen berg zal zeggen: Word opgeheven en in de zee geworpen; en niet zal twijfelen in zijn hart, maar zal geloven, dat hetgeen hij zegt, geschieden zal, het zal hem geworden, zo wat hij zegt.
Pwayena nga fahk nu suwos, sie mwet fin fahk nu ke eol soko inge in tuyak ac sifacna srola nu in meoa, ac el tia alolo insial a el lulalfongi lah ma el fahk uh ac orekla oana, na ac itukyang nu sel ma el siyuk kac.
24 Daarom zeg Ik u: Alle dingen, die gij biddende begeert, gelooft, dat gij ze ontvangen zult, en zij zullen u geworden.
Ke sripa se inge nga fahk nu suwos, ke kowos pre ac siyuk ke kutena ma, lulalfongi lah kowos eis tari, na ac fah itukot nu suwos ma kowos siyuk kac.
25 En wanneer gij staat om te bidden, vergeeft, indien gij iets hebt tegen iemand; opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, ulieden uw misdaden vergeve.
Ac ke kowos tuyak pre, kowos in nunak munas nu sin kutena mwet su aktoasrye kowos, tuh Papa tomowos su inkusrao Elan oayapa nunak munas nu suwos ke ma koluk lowos. [
26 Maar indien gij niet vergeeft, zo zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven.
A kowos fin tia nunak munas, Papa tomowos su inkusrao El fah oayapa tia nunak munas nu suwos ke ma koluk lowos.]”
27 En zij kwamen wederom te Jeruzalem. En als Hij in den tempel wandelde, kwamen tot Hem de overpriesters, en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen.
Na elos sifilpa tuku nu Jerusalem. Ac ke Jesus el fahsr in Tempul, mwet tol fulat, mwet luti Ma Sap, ac un mwet matu elos tuku nu yorol
28 En zeiden tot Hem: Door wat macht doet Gij deze dingen? En wie heeft U deze macht gegeven, dat Gij deze dingen doen zoudt?
ac siyuk sel, “Ma ya ku lom in oru ma inge? Su sot ku ingan nu sum uh?”
29 Maar Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Ik zal u ook een woord vragen; antwoordt Mij ook, en zo zal Ik u zeggen, door wat macht Ik deze dingen doe:
Ac Jesus el topuk ac fahk, “Nga ac siyuk suwos kusen siyuk sefanna, ac kowos fin topukyula, na nga ac fahkot lah ma ya ku ma nga orekmakin in oru ma inge.
30 De doop van Johannes, was die uit den hemel, of uit de mensen? Antwoordt Mij.
Fahkma nu sik, ku lal John in oru baptais lal tuku ya me-ma sin God me, ku ma sin mwet uh?”
31 En zij overlegden onder zich, zeggende: Indien wij zeggen: Uit den hemel, zo zal Hij zeggen: Waarom hebt gij hem dan niet geloofd?
Ac elos mutawauk in asiyuki inmasrlolos ac fahk, “Mea kut ac fahk uh? Kut fin fahk mu ‘Ma sin God me,’ na el ac fahk mu, ‘Na efu kowos ku tia lulalfongel John?’
32 Maar indien wij zeggen: Uit de mensen; zo vrezen wij het volk; want zij hielden allen van Johannes, dat hij waarlijk een profeet was.
A kut fin fahk mu ‘Ma sin mwet uh...’” (Elos sangeng sin mwet uh, mweyen mwet nukewa lulalfongi mu John el sie mwet palu.)
33 En, antwoordende, zeiden zij tot Jezus: Wij weten het niet. En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Zo zeg Ik u ook niet, door wat macht Ik deze dingen doe.
Na elos topuk Jesus ac fahk, “Kut tia etu.” Ac Jesus el fahk nu selos, “Nga ac tia pac fahk nu suwos lah ma ya ku luk in oru ma inge uh.”

< Markus 11 >