Markus 1
1 Het begin des Evangelies van JEZUS CHRISTUS, den Zoon van God.
ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਾਰਮ੍ਭਃ|
2 Gelijk geschreven is in de profeten: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਪਿਰਿੱਥਮਾਸ੍ਤੇ, ਪਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਦੂਤਨ੍ਤੁ ਤਵਾਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮ੍ਯਹਮ੍| ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਦੀਯਪਨ੍ਥਾਨੰ ਸ ਹਿ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
3 De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht.
"ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ ਸਰ੍ੱਵਤਃ| ਤਸ੍ਯ ਰਾਜਪਥਞ੍ਚੈਵ ਸਮਾਨੰ ਕੁਰੁਤਾਧੁਨਾ| " ਇਤ੍ਯੇਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਃ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ਰਵਃ||
4 Johannes was dopende in de woestijn, en predikende den doop der bekering tot vergeving der zonden.
ਸਏਵ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮੱਜਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਪਾਪਮਾਰ੍ਜਨਨਿਮਿੱਤੰ ਮਨੋਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਕਮੱਜਨਸ੍ਯ ਕਥਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
5 En al het Joodse land ging tot hem uit, en die van Jeruzalem; en werden allen van hem gedoopt in de rivier de Jordaan, belijdende hun zonden.
ਤਤੋ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਨਿਵਾਸਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਸ੍ਵਾਨਿ ਸ੍ਵਾਨਿ ਪਾਪਾਨ੍ਯਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਂ ਤੇਨ ਮੱਜਿਤਾ ਬਭੂਵੁਃ|
6 En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig.
ਅਸ੍ਯ ਯੋਹਨਃ ਪਰਿਧੇਯਾਨਿ ਕ੍ਰਮੇਲਕਲੋਮਜਾਨਿ, ਤਸ੍ਯ ਕਟਿਬਨ੍ਧਨੰ ਚਰ੍ੰਮਜਾਤਮ੍, ਤਸ੍ਯ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਚ ਸ਼ੂਕਕੀਟਾ ਵਨ੍ਯਮਧੂਨਿ ਚਾਸਨ੍|
7 En hij predikte, zeggende: Na mij komt, Die sterker is dan ik, Wien ik niet waardig ben, nederbukkende, den riem Zijner schoenen te ontbinden.
ਸ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਅਹੰ ਨਮ੍ਰੀਭੂਯ ਯਸ੍ਯ ਪਾਦੁਕਾਬਨ੍ਧਨੰ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਨ ਯੋਗ੍ਯੋਸ੍ਮਿ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰ ਏਕਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗੱਛਤਿ|
8 Ik heb ulieden wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met den Heiligen Geest.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜਲੇ ਮੱਜਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਨਿ ਸੰਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
9 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat Jezus kwam van Nazareth, gelegen in Galilea, en werd van Johannes gedoopt in de Jordaan.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਕਾਲੇ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਸਰਦ੍ਗ੍ਰਾਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਾਗਤ੍ਯ ਯੋਹਨਾ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਂ ਮੱਜਿਤੋ(ਅ)ਭੂਤ੍|
10 En terstond, als Hij uit het water opklom, zag Hij de hemelen opengaan, en den Geest, gelijk een duif, op Hem nederdalen.
ਸ ਜਲਾਦੁੱਥਿਤਮਾਤ੍ਰੋ ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤੰ ਕਪੋਤਵਤ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਯੋਪਰਿ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤਮਾਤ੍ਮਾਨਞ੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
11 En er geschiedde een stem uit de hemelen: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!
ਤ੍ਵੰ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤ੍ਵੱਯੇਵ ਮਮਮਹਾਸਨ੍ਤੋਸ਼਼ ਇਯਮਾਕਾਸ਼ੀਯਾ ਵਾਣੀ ਬਭੂਵ|
12 En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਆਤ੍ਮਾ ਤੰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਮਧ੍ਯੰ ਨਿਨਾਯ|
13 En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.
ਅਥ ਸ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਦਿਨਾਨਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਨ੍ਯਪਸ਼ੁਭਿਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਸ਼ੈਤਾਨਾ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਃ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਸ੍ਤੰ ਸਿਸ਼਼ੇਵਿਰੇ|
14 En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋਹਨਿ ਬਨ੍ਧਨਾਲਯੇ ਬੱਧੇ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮਾਗਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਕਥਯਾਮਾਸ,
15 En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.
ਕਾਲਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਞ੍ਚ ਸਮੀਪਮਾਗਤੰ; ਅਤੋਹੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯੰ ਮਨਾਂਸਿ ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਧ੍ਵੰ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਤ|
16 En wandelende bij de Galilese zee, zag Hij Simon en Andreas, zijn broeder, werpende het net in de zee (want zij waren vissers);
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਗਾਲੀਲੀਯਸਮੁਦ੍ਰਸ੍ਯ ਤੀਰੇ ਗੱਛਨ੍ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਅਨ੍ਦ੍ਰਿਯਨਾਮਾ ਚ ਇਮੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਮਤ੍ਸ੍ਯਧਾਰਿਣੌ ਸਾਗਰਮਧ੍ਯੇ ਜਾਲੰ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਵਵਦਤ੍,
17 En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.
ਯੁਵਾਂ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗੱਛਤੰ, ਯੁਵਾਮਹੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਧਾਰਿਣੌ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
18 En zij, terstond hun netten verlatende, zijn Hem gevolgd.
ਤਤਸ੍ਤੌ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮੇਵ ਜਾਲਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਗ੍ਮਤੁਃ|
19 En van daar een weinig voortgegaan zijnde, zag Hij Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, en dezelven in het schip hun netten vermakende.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਸਿਵਦੀਪੁਤ੍ਰਯਾਕੂਬ੍ ਤਦ੍ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਯੋਹਨ੍ ਚ ਇਮੌ ਨੌਕਾਯਾਂ ਜਾਲਾਨਾਂ ਜੀਰ੍ਣਮੁੱਧਾਰਯਨ੍ਤੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਵਾਹੂਯਤ੍|
20 En terstond riep Hij hen; en zij, latende hun vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zijn Hem nagevolgd.
ਤਤਸ੍ਤੌ ਨੌਕਾਯਾਂ ਵੇਤਨਭੁਗ੍ਭਿਃ ਸਹਿਤੰ ਸ੍ਵਪਿਤਰੰ ਵਿਹਾਯ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦੀਯਤੁਃ|
21 En zij kwamen binnen Kapernaum; en terstond op den sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, leerde Hij.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਾਮਕੰ ਨਗਰਮੁਪਸ੍ਥਾਯ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਦਿਵਸੇ ਭਜਨਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
22 En zij versloegen zich over Zijn leer; want Hij leerde hen, als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden.
ਤਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਾੱਲੋਕਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ ਯਤਃ ਸੋਧ੍ਯਾਪਕਾਇਵ ਨੋਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਨਿਵ ਪ੍ਰੋਪਦਿਦੇਸ਼|
23 En er was in hun synagoge een mens, met een onreinen geest, en hij riep uit,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇ ਅਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤੇਨ ਗ੍ਰਸ੍ਤ ਏਕੋ ਮਾਨੁਸ਼਼ ਆਸੀਤ੍| ਸ ਚੀਤ੍ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕੇ
24 Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener, zijt Gij gekomen om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
ਭੋ ਨਾਸਰਤੀਯ ਯੀਸ਼ੋ ਤ੍ਵਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਯਜ, ਤ੍ਵਯਾ ਸਹਾਸ੍ਮਾਕੰ ਕਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਃ? ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸਮਾਗਤਃ? ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕ ਇਤ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
25 En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga uit van hem.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ ਤੂਸ਼਼੍ਣੀਂ ਭਵ ਇਤੋ ਬਹਿਰ੍ਭਵ ਚ|
26 En de onreine geest, hem scheurende, en roepende met een grote stem, ging uit van hem.
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਸ੍ਤੰ ਸਮ੍ਪੀਡ੍ਯ ਅਤ੍ਯੁਚੈਸ਼੍ਚੀਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨਿਰ੍ਜਗਾਮ|
27 En zij werden allen verbaasd, zodat zij onder elkander vraagden, zeggende: Wat is dit? Wat nieuwe leer is deze, dat Hij met macht ook den onreinen geesten gebiedt, en zij Hem gehoorzaam zijn!
ਤੇਨੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਅਹੋ ਕਿਮਿਦੰ? ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਯੰ ਨਵ੍ਯ ਉਪਦੇਸ਼ਃ? ਅਨੇਨ ਪ੍ਰਭਾਵੇਨਾਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤੇਸ਼਼੍ਵਾਜ੍ਞਾਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇ ਤਦਾਜ੍ਞਾਨੁਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਭਵਨ੍ਤਿ|
28 En Zijn gerucht ging terstond uit, in het gehele omliggende land van Galilea.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਯਸ਼ੋ ਗਾਲੀਲਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍|
29 En van stonde aan uit de synagoge gegaan zijnde, kwamen zij in het huis van Simon en Andreas, met Jakobus en Johannes.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨ੍ਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਸ਼ਿਮੋਨ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸ੍ਯ ਚ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
30 En Simons vrouws moeder lag met de koorts; en terstond zeiden zij Hem van haar.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ਼੍ਰੂਰ੍ਜ੍ਵਰਪੀਡਿਤਾ ਸ਼ੱਯਾਯਾਮਾਸ੍ਤ ਇਤਿ ਤੇ ਤੰ ਝਟਿਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਪਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
31 En Hij, tot haar gaande, vatte haar hand, en richtte ze op; en terstond verliet haar de koorts, en zij diende henlieden.
ਤਤਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾ ਹਸ੍ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਮੁਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍; ਤਦੈਵ ਤਾਂ ਜ੍ਵਰੋ(ਅ)ਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਾ ਤਾਨ੍ ਸਿਸ਼਼ੇਵੇ|
32 Als het nu avond geworden was, toen de zon onderging, brachten zij tot Hem allen, die kwalijk gesteld, en van den duivel bezeten waren.
ਅਥਾਸ੍ਤੰ ਗਤੇ ਰਵੌ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਕਾਲੇ ਸਤਿ ਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਰੋਗਿਣੋ ਭੂਤਧ੍ਰੁʼਤਾਂਸ਼੍ਚ ਸਮਾਨਿਨ੍ਯੁਃ|
33 En de gehele stad was bijeenvergaderd omtrent de deur.
ਸਰ੍ੱਵੇ ਨਾਗਰਿਕਾ ਲੋਕਾ ਦ੍ਵਾਰਿ ਸੰਮਿਲਿਤਾਸ਼੍ਚ|
34 En Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren; en wierp vele duivelen uit, en liet de duivelen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden.
ਤਤਃ ਸ ਨਾਨਾਵਿਧਰੋਗਿਣੋ ਬਹੂਨ੍ ਮਨੁਜਾਨਰੋਗਿਣਸ਼੍ਚਕਾਰ ਤਥਾ ਬਹੂਨ੍ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਞ੍ਚਕਾਰ ਤਾਨ੍ ਭੂਤਾਨ੍ ਕਿਮਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿਸ਼਼ੇਧ ਚ ਯਤੋਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਤਮਜਾਨਨ੍|
35 En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸੋ(ਅ)ਤਿਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਰਾਤ੍ਰਿਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸਮੁੱਥਾਯ ਬਹਿਰ੍ਭੂਯ ਨਿਰ੍ਜਨੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
36 En Simon, en die met hem waren, zijn Hem nagevolgd.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
37 En zij Hem gevonden hebbende, zeiden tot Hem: Zij zoeken U allen.
ਤਦੁੱਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਮਵਦਨ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤੇ|
38 En Hij zeide tot hen: Laat ons in de bijliggende vlekken gaan, opdat Ik ook daar predike; want daartoe ben Ik uitgegaan.
ਤਦਾ ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਆਗੱਛਤ ਵਯੰ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਨਿ ਨਗਰਾਣਿ ਯਾਮਃ, ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਤਤ੍ਰ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਬਹਿਰਾਗਮਮ੍|
39 En Hij predikte in hun synagogen, door geheel Galilea, en wierp de duivelen uit.
ਅਥ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇਸ਼਼ੁ ਕਥਾਃ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਭੂਤਾਨਤ੍ਯਾਜਯਞ੍ਚ|
40 En tot Hem kwam een melaatse, biddende Hem, en vallende voor Hem op de knieen, en tot Hem zeggende: Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.
ਅਨਨ੍ਤਰਮੇਕਃ ਕੁਸ਼਼੍ਠੀ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਜਾਨੁਪਾਤੰ ਵਿਨਯਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਦਿ ਭਵਾਨ੍ ਇੱਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਾਂ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
41 En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit, en raakte hem aan, en zeide tot hem: Ik wil, word gereinigd!
ਤਤਃ ਕ੍ਰੁʼਪਾਲੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਰੌ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਤੰ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ
42 En als Hij dit gezegd had, ging de melaatsheid terstond van hem, en hij werd gereinigd.
ਮਮੇੱਛਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤ੍ਵੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤੋ ਭਵ| ਏਤਤ੍ਕਥਾਯਾਃ ਕਥਨਮਾਤ੍ਰਾਤ੍ ਸ ਕੁਸ਼਼੍ਠੀ ਰੋਗਾਨ੍ਮੁਕ੍ਤਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
43 En als Hij hem strengelijk verboden had, deed Hij hem terstond van Zich gaan;
ਤਦਾ ਸ ਤੰ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜਨ੍ ਗਾਢਮਾਦਿਸ਼੍ਯ ਜਗਾਦ
44 En zeide tot hem: Zie, dat gij niemand iets zegt; maar ga heen en vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, hetgeen Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.
ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਮਪਿ ਮਾ ਵਦ; ਸ੍ਵਾਤ੍ਮਾਨੰ ਯਾਜਕੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯ, ਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤੇਃ ਪ੍ਰਮਾਣਦਾਨਾਯ ਮੂਸਾਨਿਰ੍ਣੀਤੰ ਯੱਦਾਨੰ ਤਦੁਤ੍ਸ੍ਰੁʼਜਸ੍ਵ ਚ|
45 Maar hij uitgegaan zijnde, begon vele dingen te verkondigen, en dat woord te verbreiden, alzo dat Hij niet meer openbaar in de stad kon komen, maar was buiten in de woeste plaatsen; en zij kwamen tot Hem van alle kanten.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਇੱਥੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰ੍ੱਯ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭੇ ਤੇਨੈਵ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਃ ਸਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍ ਤਤੋਹੇਤੋਰ੍ਬਹਿਃ ਕਾਨਨਸ੍ਥਾਨੇ ਤਸ੍ਯੌ; ਤਥਾਪਿ ਚਤੁਰ੍ੱਦਿਗ੍ਭ੍ਯੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਯਯੁਃ|
