Lukas 9
1 En Zijn twaalf discipelen samengeroepen hebbende, gaf Hij hun kracht en macht over al de duivelen, en om ziekten te genezen.
தத: பரம்’ ஸ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாநாஹூய பூ⁴தாந் த்யாஜயிதும்’ ரோகா³ந் ப்ரதிகர்த்துஞ்ச தேப்⁴ய: ஸ²க்திமாதி⁴பத்யஞ்ச த³தௌ³|
2 En Hij zond hen heen, om te prediken het Koninkrijk Gods, en de kranken gezond te maken.
அபரஞ்ச ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரகாஸ²யிதும் ரோகி³ணாமாரோக்³யம்’ கர்த்துஞ்ச ப்ரேரணகாலே தாந் ஜகா³த³|
3 En Hij zeide tot hen: Neemt niets mede tot den weg, noch staven, noch male, noch brood, noch geld; noch iemand van u zal twee rokken hebben.
யாத்ரார்த²ம்’ யஷ்டி ர்வஸ்த்ரபுடகம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ முத்³ரா த்³விதீயவஸ்த்ரம், ஏஷாம்’ கிமபி மா க்³ரு’ஹ்லீத|
4 En in wat huis gij ook zult ingaan, blijft aldaar, en gaat van daar uit.
யூயஞ்ச யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²த² நக³ரத்யாக³பர்ய்யநதம்’ தந்நிவேஸ²நே திஷ்ட²த|
5 En zo wie u niet zullen ontvangen, uitgaande van die stad, schudt ook het stof af van uw voeten, tot een getuigenis tegen hen.
தத்ர யதி³ கஸ்யசித் புரஸ்ய லோகா யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ ந குர்வ்வந்தி தர்ஹி தஸ்மாந்நக³ராத்³ க³மநகாலே தேஷாம்’ விருத்³த⁴ம்’ ஸாக்ஷ்யார்த²ம்’ யுஷ்மாகம்’ பத³தூ⁴லீ: ஸம்பாதயத|
6 En zij, uitgaande, doorgingen al de vlekken, verkondigende het Evangelie, en genezende de zieken overal.
அத² தே ப்ரஸ்தா²ய ஸர்வ்வத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ பீடி³தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் கர்த்துஞ்ச க்³ராமேஷு ப்⁴ரமிதும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
7 En Herodes, de viervorst, hoorde al de dingen, die van Hem geschiedden; en was twijfelmoedig, omdat van sommigen gezegd werd, dat Johannes van de doden was opgestaan;
ஏதர்ஹி ஹேரோத்³ ராஜா யீஸோ²: ஸர்வ்வகர்ம்மணாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப்⁴ரு’ஸ²முத்³விவிஜே
8 En van sommigen, dat Elias verschenen was; en van anderen, dat een profeet van de ouden was opgestaan.
யத: கேசிதூ³சுர்யோஹந் ஸ்²மஸா²நாது³த³திஷ்ட²த்| கேசிதூ³சு: , ஏலியோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்; ஏவமந்யலோகா ஊசு: பூர்வ்வீய: கஸ்²சித்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸமுத்தி²த: |
9 En Herodes zeide: Johannes heb ik onthoofd; wie is nu Deze, van Welken ik zulke dingen hoor? En hij zocht Hem te zien.
கிந்து ஹேரோது³வாச யோஹந: ஸி²ரோ(அ)ஹமசி²நத³ம் இதா³நீம்’ யஸ்யேத்³ரு’க்கர்ம்மணாம்’ வார்த்தாம்’ ப்ராப்நோமி ஸ க: ? அத² ஸ தம்’ த்³ரஷ்டும் ஐச்ச²த்|
10 En de apostelen, wedergekeerd zijnde, verhaalden Hem al wat zij gedaan hadden. En Hij nam hen mede en vertrok alleen in een woeste plaats der stad, genaamd Bethsaida.
அநந்தரம்’ ப்ரேரிதா: ப்ரத்யாக³த்ய யாநி யாநி கர்ம்மாணி சக்ருஸ்தாநி யீஸ²வே கத²யாமாஸு: தத: ஸ தாந் பை³த்ஸைதா³நாமகநக³ரஸ்ய விஜநம்’ ஸ்தா²நம்’ நீத்வா கு³ப்தம்’ ஜகா³ம|
11 En de scharen, dat verstaande, volgden Hem; en Hij ontving ze, en sprak tot hen van het Koninkrijk Gods; en die genezing van node hadden, maakte Hij gezond.
பஸ்²சால் லோகாஸ்தத்³ விதி³த்வா தஸ்ய பஸ்²சாத்³ யயு: ; தத: ஸ தாந் நயந் ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ப்ரஸங்க³முக்தவாந், யேஷாம்’ சிகித்ஸயா ப்ரயோஜநம் ஆஸீத் தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் சகார ச|
12 En de dag begon te dalen; en de twaalven, tot Hem komende, zeiden tot Hem: Laat de schare van U, opdat zij, heengaande in de omliggende vlekken en in de dorpen, herberg nemen mogen, en spijze vinden; want wij zijn hier in een woeste plaats.
அபரஞ்ச தி³வாவஸந்நே ஸதி த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யா யீஸோ²ரந்திகம் ஏத்ய கத²யாமாஸு: , வயமத்ர ப்ராந்தரஸ்தா²நே திஷ்டா²ம: , ததோ நக³ராணி க்³ராமாணி க³த்வா வாஸஸ்தா²நாநி ப்ராப்ய ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யாணி க்ரேதும்’ ஜநநிவஹம்’ ப⁴வாந் விஸ்ரு’ஜது|
13 Maar Hij zeide tot hen: Geeft gij hun te eten. En zij zeiden: Wij hebben niet meer dan vijf broden, en twee vissen; tenzij dan dat wij heengaan en spijs kopen voor al dit volk;
ததா³ ஸ உவாச, யூயமேவ தாந் பே⁴ஜயத்⁴வம்’; ததஸ்தே ப்ரோசுரஸ்மாகம்’ நிகடே கேவலம்’ பஞ்ச பூபா த்³வௌ மத்ஸ்யௌ ச வித்³யந்தே, அதஏவ ஸ்தா²நாந்தரம் இத்வா நிமித்தமேதேஷாம்’ ப⁴க்ஷ்யத்³ரவ்யேஷு ந க்ரீதேஷு ந ப⁴வதி|
14 Want er waren omtrent vijf duizend mannen. Doch Hij zeide tot Zijn discipelen: Doet hen nederzitten bij zaten, elk van vijftig.
தத்ர ப்ராயேண பஞ்சஸஹஸ்ராணி புருஷா ஆஸந்|
15 En zij deden alzo, en deden hen allen nederzitten.
ததா³ ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³ பஞ்சாஸ²த் பஞ்சாஸ²ஜ்ஜநை: பம்’க்தீக்ரு’த்ய தாநுபவேஸ²யத, தஸ்மாத் தே தத³நுஸாரேண ஸர்வ்வலோகாநுபவேஸ²யாபாஸு: |
16 En Hij, de vijf broden en de twee vissen genomen hebbende, zag op naar den hemel, en zegende die, en brak ze, en gaf ze den discipelen, om der schare voor te leggen.
தத: ஸ தாந் பஞ்ச பூபாந் மீநத்³வயஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வர்க³ம்’ விலோக்யேஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயாஞ்சக்ரே ப⁴ங்க்தா ச லோகேப்⁴ய: பரிவேஷணார்த²ம்’ ஸி²ஷ்யேஷு ஸமர்பயாம்ப³பூ⁴வ|
17 En zij aten en werden allen verzadigd; en er werd opgenomen, hetgeen hun van de brokken overgeschoten was, twaalf korven.
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா த்ரு’ப்திம்’ க³தா அவஸி²ஷ்டாநாஞ்ச த்³வாத³ஸ² ட³ல்லகாந் ஸம்’ஜக்³ரு’ஹு: |
18 En het geschiedde, als Hij alleen was biddende, dat de discipelen met Hem waren, en Hij vraagde hen, zeggende: Wie zeggen de scharen, dat Ik ben?
அதை²கதா³ நிர்ஜநே ஸி²ஷ்யை: ஸஹ ப்ரார்த²நாகாலே தாந் பப்ரச்ச², லோகா மாம்’ கம்’ வத³ந்தி?
19 En zij, antwoordende, zeiden: Johannes de Doper; en anderen: Elias; en anderen: Dat enig profeet van de ouden opgestaan is.
ததஸ்தே ப்ராசு: , த்வாம்’ யோஹந்மஜ்ஜகம்’ வத³ந்தி; கேசித் த்வாம் ஏலியம்’ வத³ந்தி, பூர்வ்வகாலிக: கஸ்²சித்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³திஷ்ட²த்³ இத்யபி கேசித்³ வத³ந்தி|
20 En Hij zeide tot hen: Maar gijlieden, wie zegt gij, dat Ik ben? En Petrus, antwoordende, zeide: De Christus Gods.
ததா³ ஸ உவாச, யூயம்’ மாம்’ கம்’ வத³த²? தத: பிதர உக்தவாந் த்வம் ஈஸ்²வராபி⁴ஷிக்த: புருஷ: |
21 En Hij gebood hun scherpelijk en beval, dat zij dit niemand zeggen zouden;
ததா³ ஸ தாந் த்³ரு’ட⁴மாதி³தே³ஸ², கதா²மேதாம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யத|
22 Zeggende: De Zoon des mensen moet veel lijden, en verworpen worden van de ouderlingen, en overpriesters, en Schriftgeleerden, en gedood en ten derden dage opgewekt worden.
ஸ புநருவாச, மநுஷ்யபுத்ரேண வஹுயாதநா போ⁴க்தவ்யா: ப்ராசீநலோகை: ப்ரதா⁴நயாஜகைரத்⁴யாபகைஸ்²ச ஸோவஜ்ஞாய ஹந்தவ்ய: கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஸ்²மஸா²நாத் தேநோத்தா²தவ்யம்|
23 En Hij zeide tot allen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis dagelijks op, en volge Mij.
அபரம்’ ஸ ஸர்வ்வாநுவாச, கஸ்²சித்³ யதி³ மம பஸ்²சாத்³ க³ந்தும்’ வாஞ்ச²தி தர்ஹி ஸ ஸ்வம்’ தா³ம்யது, தி³நே தி³நே க்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ச மம பஸ்²சாதா³க³ச்ச²து|
24 Want zo wie zijn leven behouden wil, die zal het verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal het behouden.
யதோ ய: கஸ்²சித் ஸ்வப்ராணாந் ரிரக்ஷிஷதி ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதி, ய: கஸ்²சிந் மத³ர்த²ம்’ ப்ராணாந் ஹாரயிஷ்யதி ஸ தாந் ரக்ஷிஷ்யதி|
25 Want wat baat het een mens, die de gehele wereld zou winnen, en zichzelven verliezen, of schade zijns zelfs lijden?
கஸ்²சித்³ யதி³ ஸர்வ்வம்’ ஜக³த் ப்ராப்நோதி கிந்து ஸ்வப்ராணாந் ஹாரயதி ஸ்வயம்’ விநஸ்²யதி ச தர்ஹி தஸ்ய கோ லாப⁴: ?
26 Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben, diens zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij komen zal in Zijn heerlijkheid, en in de heerlijkheid des Vaders, en der heilige engelen.
புந ர்ய: கஸ்²சிந் மாம்’ மம வாக்யம்’ வா லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜாநாதி மநுஷ்யபுத்ரோ யதா³ ஸ்வஸ்ய பிதுஸ்²ச பவித்ராணாம்’ தூ³தாநாஞ்ச தேஜோபி⁴: பரிவேஷ்டித ஆக³மிஷ்யதி ததா³ ஸோபி தம்’ லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜ்ஞாஸ்யதி|
27 En Ik zeg u waarlijk: Er zijn sommigen dergenen, die hier staan, die den dood niet zullen smaken, totdat zij het Koninkrijk Gods zullen gezien hebben.
கிந்து யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரீயராஜத்வம்’ ந த்³ரு’ஷ்டவா ம்ரு’த்யும்’ நாஸ்வாதி³ஷ்யந்தே, ஏதாத்³ரு’ஸா²: கியந்தோ லோகா அத்ர ஸ்த²நே(அ)பி த³ண்டா³யமாநா: ஸந்தி|
28 En het geschiedde, omtrent acht dagen na deze woorden, dat Hij medenam Petrus, en Johannes, en Jakobus, en klom op den berg, om te bidden.
ஏததா³க்²யாநகத²நாத் பரம்’ ப்ராயேணாஷ்டஸு தி³நேஷு க³தேஷு ஸ பிதரம்’ யோஹநம்’ யாகூப³ஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ப்ரார்த²யிதும்’ பர்வ்வதமேகம்’ ஸமாருரோஹ|
29 En als Hij bad, werd de gedaante Zijns aangezichts veranderd, en Zijn kleding wit en zeer blinkende.
அத² தஸ்ய ப்ரார்த²நகாலே தஸ்ய முகா²க்ரு’திரந்யரூபா ஜாதா, ததீ³யம்’ வஸ்த்ரமுஜ்ஜ்வலஸு²க்லம்’ ஜாதம்’|
30 En ziet, twee mannen spraken met Hem, welke waren Mozes en Elias.
அபரஞ்ச மூஸா ஏலியஸ்²சோபௌ⁴ தேஜஸ்விநௌ த்³ரு’ஷ்டௌ
31 Dewelke, gezien zijnde in heerlijkheid, zeiden Zijn uitgang, dien Hij zoude volbrengen te Jeruzalem.
தௌ தேந யிரூஸா²லம்புரே யோ ம்ரு’த்யு: ஸாதி⁴ஷ்யதே ததீ³யாம்’ கதா²ம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ கத²யிதும் ஆரேபா⁴தே|
32 Petrus nu, en die met hem waren, waren met slaap bezwaard; en ontwaakt zijnde, zagen zij Zijn heerlijkheid, en de twee mannen, die bij Hem stonden.
ததா³ பிதராத³ய: ஸ்வஸ்ய ஸங்கி³நோ நித்³ரயாக்ரு’ஷ்டா ஆஸந் கிந்து ஜாக³ரித்வா தஸ்ய தேஜஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம் உத்திஷ்ட²ந்தௌ ஜநௌ ச த³த்³ரு’ஸு²: |
33 En het geschiedde, als zij van Hem afscheidden, zo zeide Petrus tot Jezus: Meester, het is goed, dat wij hier zijn; en laat ons drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elias een; niet wetende, wat hij zeide.
அத² தயோருப⁴யோ ர்க³மநகாலே பிதரோ யீஸு²ம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்தா²நே(அ)ஸ்மிந் ஸ்தி²தி: ஸு²பா⁴, தத ஏகா த்வத³ர்தா², ஏகா மூஸார்தா², ஏகா ஏலியார்தா², இதி திஸ்ர: குட்யோஸ்மாபி⁴ ர்நிர்ம்மீயந்தாம்’, இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ ந விவிச்ய கத²யாமாஸ|
34 Als hij nu dit zeide, kwam een wolk, en overschaduwde hen; en zij werden bevreesd, als die in de wolk ingingen.
அபரஞ்ச தத்³வாக்யவத³நகாலே பயோத³ ஏக ஆக³த்ய தேஷாமுபரி சா²யாம்’ சகார, ததஸ்தந்மத்⁴யே தயோ: ப்ரவேஸா²த் தே ஸ²ஸ²ங்கிரே|
35 En er geschiedde een stem uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon; hoort Hem!
ததா³ தஸ்மாத் பயோதா³த்³ இயமாகாஸீ²யா வாணீ நிர்ஜகா³ம, மமாயம்’ ப்ரிய: புத்ர ஏதஸ்ய கதா²யாம்’ மநோ நித⁴த்த|
36 En als de stem geschiedde, zo werd Jezus alleen gevonden. En zij zwegen stil, en verhaalden in die dagen niemand iets van hetgeen zij gezien hadden.
இதி ஸ²ப்³தே³ ஜாதே தே யீஸு²மேகாகிநம்’ த³த்³ரு’ஸு²: கிந்து தே ததா³நீம்’ தஸ்ய த³ர்ஸ²நஸ்ய வாசமேகாமபி நோக்த்வா மந: ஸு ஸ்தா²பயாமாஸு: |
37 En het geschiedde des daags daaraan, als zij van den berg afkwamen, dat Hem een grote schare in het gemoet kwam.
பரே(அ)ஹநி தேஷு தஸ்மாச்சை²லாத்³ அவரூடே⁴ஷு தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹவோ லோகா ஆஜக்³மு: |
38 En ziet, een man van de schare riep uit, zeggende: Meester, ik bid U, zie toch mijn zoon aan; want hij is mij een eniggeborene.
தேஷாம்’ மத்⁴யாத்³ ஏகோ ஜந உச்சைருவாச, ஹே கு³ரோ அஹம்’ விநயம்’ கரோமி மம புத்ரம்’ ப்ரதி க்ரு’பாத்³ரு’ஷ்டிம்’ கரோது, மம ஸ ஏவைக: புத்ர: |
39 En zie, een geest neemt hem, en van stonde aan roept hij, en hij scheurt hem, dat hij schuimt, en wijkt nauwelijks van hem, en verplettert hem.
பூ⁴தேந த்⁴ரு’த: ஸந் ஸம்’ ப்ரஸப⁴ம்’ சீச்ச²ப்³த³ம்’ கரோதி தந்முகா²த் பே²ணா நிர்க³ச்ச²ந்தி ச, பூ⁴த இத்த²ம்’ விதா³ர்ய்ய க்லிஷ்ட்வா ப்ராயஸ²ஸ்தம்’ ந த்யஜதி|
40 En ik heb Uw discipelen gebeden, dat zij hem zouden uitwerpen, en zij hebben niet gekund.
தஸ்மாத் தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ தவ ஸி²ஷ்யஸமீபே ந்யவேத³யம்’ கிந்து தே ந ஸே²கு: |
41 En Jezus, antwoordende, zeide: O ongelovig en verkeerd geslacht, hoe lang zal Ik nog bij ulieden zijn, en ulieden verdragen? Breng uw zoon hier.
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த், ரே ஆவிஸ்²வாஸிந் விபத²கா³மிந் வம்’ஸ² கதிகாலாந் யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸ்தா²ஸ்யாம்யஹம்’ யுஷ்மாகம் ஆசரணாநி ச ஸஹிஷ்யே? தவ புத்ரமிஹாநய|
42 En nog, als hij naar Hem toekwam, scheurde hem de duivel, en verscheurde hem; maar Jezus bestrafte den onreinen geest, en maakte het kind gezond, en gaf hem zijn vader weder.
ததஸ்தஸ்மிந்நாக³தமாத்ரே பூ⁴தஸ்தம்’ பூ⁴மௌ பாதயித்வா வித³தா³ர; ததா³ யீஸு²ஸ்தமமேத்⁴யம்’ பூ⁴தம்’ தர்ஜயித்வா பா³லகம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய பிதரி ஸமர்பயாமாஸ|
43 En zij werden allen verslagen over de grootdadigheid Gods. En als zij allen zich verwonderden over al de dingen, die Jezus gedaan had, zeide Hij tot Zijn discipelen:
ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாஸ²க்திம் இமாம்’ விலோக்ய ஸர்வ்வே சமச்சக்ரு: ; இத்த²ம்’ யீஸோ²: ஸர்வ்வாபி⁴: க்ரியாபி⁴: ஸர்வ்வைர்லோகைராஸ்²சர்ய்யே மந்யமாநே ஸதி ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப³பா⁴ஷே,
44 Legt gij deze woorden in uw oren: Want de Zoon des mensen zal overgeleverd worden in der mensen handen.
கதே²யம்’ யுஷ்மாகம்’ கர்ணேஷு ப்ரவிஸ²து, மநுஷ்யபுத்ரோ மநுஷ்யாணாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே|
45 Maar zij verstonden dit woord niet, en het was voor hen verborgen, alzo dat zij het niet begrepen; en zij vreesden van dat woord Hem te vragen.
கிந்து தே தாம்’ கதா²ம்’ ந பு³பு³தி⁴ரே, ஸ்பஷ்டத்வாபா⁴வாத் தஸ்யா அபி⁴ப்ராயஸ்தேஷாம்’ போ³த⁴க³ம்யோ ந ப³பூ⁴வ; தஸ்யா ஆஸ²ய: க இத்யபி தே ப⁴யாத் ப்ரஷ்டும்’ ந ஸே²கு: |
46 En er rees een overlegging onder hen, namelijk, wie van hen de meeste ware.
தத³நந்தரம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே க: ஸ்²ரேஷ்ட²: கதா²மேதாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தே மிதோ² விவாத³ம்’ சக்ரு: |
47 Maar Jezus, ziende de overlegging hunner harten, nam een kindeken, en stelde dat bij Zich;
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ மநோபி⁴ப்ராயம்’ விதி³த்வா பா³லகமேகம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வஸ்ய நிகடே ஸ்தா²பயித்வா தாந் ஜகா³த³,
48 En zeide tot hen: Zo wie dit kindeken ontvangen zal in Mijn Naam, die ontvangt Mij; en zo wie Mij ontvangen zal, ontvangt Hem, Die Mij gezonden heeft. Want die de minste onder u allen is, die zal groot zijn.
யோ ஜநோ மம நாம்நாஸ்ய பா³லாஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி ஸ மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யஸ்²ச மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி ஸ மம ப்ரேரகஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேய: ஸ்வம்’ ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ரம்’ ஜாநீதே ஸ ஏவ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி|
49 En Johannes antwoordde en zeide: Meester! wij hebben een gezien, die in Uw Naam de duivelen uitwierp, en wij hebben het hem verboden, omdat hij U met ons niet volgt.
அபரஞ்ச யோஹந் வ்யாஜஹார ஹே ப்ரபே⁴ தவ நாம்நா பூ⁴தாந் த்யாஜயந்தம்’ மாநுஷம் ஏகம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்தோ வயம்’, கிந்த்வஸ்மாகம் அபஸ்²சாத்³ கா³மித்வாத் தம்’ ந்யஷேதா⁴ம்| ததா³நீம்’ யீஸு²ருவாச,
50 En Jezus zeide tot hem: Verbied het niet; want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
தம்’ மா நிஷேத⁴த, யதோ யோ ஜநோஸ்மாகம்’ ந விபக்ஷ: ஸ ஏவாஸ்மாகம்’ ஸபக்ஷோ ப⁴வதி|
51 En het geschiedde, als de dagen Zijner opneming vervuld werden, zo richtte Hij Zijn aangezicht, om naar Jeruzalem te reizen.
அநந்தரம்’ தஸ்யாரோஹணஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ஸ்தி²ரசேதா யிரூஸா²லமம்’ ப்ரதி யாத்ராம்’ கர்த்தும்’ நிஸ்²சித்யாக்³ரே தூ³தாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
52 En Hij zond boden uit voor Zijn aangezicht; en zij, heengereisd zijnde, kwamen in een vlek der Samaritanen, om voor Hem herberg te bereiden.
தஸ்மாத் தே க³த்வா தஸ்ய ப்ரயோஜநீயத்³ரவ்யாணி ஸம்’க்³ரஹீதும்’ ஸோ²மிரோணீயாநாம்’ க்³ராமம்’ ப்ரவிவிஸு²: |
53 En zij ontvingen Hem niet, omdat Zijn aangezicht was als reizende naar Jeruzalem.
கிந்து ஸ யிரூஸா²லமம்’ நக³ரம்’ யாதி ததோ ஹேதோ ர்லோகாஸ்தஸ்யாதித்²யம்’ ந சக்ரு: |
54 Als nu Zijn discipelen, Jakobus en Johannes, dat zagen, zeiden zij: Heere, wilt Gij, dat wij zeggen, dat vuur van den hemel nederdale, en dezen verslinde, gelijk ook Elias gedaan heeft?
அதஏவ யாகூப்³யோஹநௌ தஸ்ய ஸி²ஷ்யௌ தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஜக³த³து: , ஹே ப்ரபோ⁴ ஏலியோ யதா² சகார ததா² வயமபி கிம்’ க³க³ணாத்³ ஆக³ந்தும் ஏதாந் ப⁴ஸ்மீகர்த்துஞ்ச வஹ்நிமாஜ்ஞாபயாம: ? ப⁴வாந் கிமிச்ச²தி?
55 Maar Zich omkerende, bestrafte Hij hen, en zeide: Gij weet niet van hoedanigen geest gij zijt.
கிந்து ஸ முக²ம்’ பராவர்த்ய தாந் தர்ஜயித்வா க³தி³தவாந் யுஷ்மாகம்’ மநோபா⁴வ: க: , இதி யூயம்’ ந ஜாநீத²|
56 Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden. En zij gingen naar een ander vlek.
மநுஜஸுதோ மநுஜாநாம்’ ப்ராணாந் நாஸ²யிதும்’ நாக³ச்ச²த், கிந்து ரக்ஷிதும் ஆக³ச்ச²த்| பஸ்²சாத்³ இதரக்³ராமம்’ தே யயு: |
57 En het geschiedde op den weg, als zij reisden, dat een tot Hem zeide: Heere, ik zal U volgen, waar Gij ook heengaat.
தத³நந்தரம்’ பதி² க³மநகாலே ஜந ஏகஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் யத்ர யாதி ப⁴வதா ஸஹாஹமபி தத்ர யாஸ்யாமி|
58 En Jezus zeide tot hem: De vossen hebben holen, en de vogelen des hemels nesten; maar de Zoon des mensen heeft niet, waar Hij het hoofd nederlegge.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தமுவாச, கோ³மாயூநாம்’ க³ர்த்தா ஆஸதே, விஹாயஸீயவிஹகா³நாம்’ நீடா³நி ச ஸந்தி, கிந்து மாநவதநயஸ்ய ஸி²ர: ஸ்தா²பயிதும்’ ஸ்தா²நம்’ நாஸ்தி|
59 En Hij zeide tot een anderen: Volg Mij. Doch hij zeide: Heere, laat mij toe, dat ik heenga, en eerst mijn vader begrave.
தத: பரம்’ ஸ இதரஜநம்’ ஜகா³த³, த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஏஹி; தத: ஸ உவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ பூர்வ்வம்’ பிதரம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயிதும்’ மாமாதி³ஸ²து|
60 Maar Jezus zeide tot hem: Laat de doden hun doden begraven; doch gij, ga heen en verkondig het Koninkrijk Gods.
ததா³ யீஸு²ருவாச, ம்ரு’தா ம்ரு’தாந் ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயந்து கிந்து த்வம்’ க³த்வேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரசாரய|
61 En ook een ander zeide: Heere, ik zal U volgen; maar laat mij eerst toe, dat ik afscheid neme van degenen, die in mijn huis zijn.
ததோந்ய: கத²யாமாஸ, ஹே ப்ரபோ⁴ மயாபி ப⁴வத: பஸ்²சாத்³ க³ம்’ஸ்யதே, கிந்து பூர்வ்வம்’ மம நிவேஸ²நஸ்ய பரிஜநாநாம் அநுமதிம்’ க்³ரஹீதும் அஹமாதி³ஸ்²யை ப⁴வதா|
62 En Jezus zeide tot hem: Niemand, die zijn hand aan den ploeg slaat, en ziet naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரோக்தவாந், யோ ஜநோ லாங்க³லே கரமர்பயித்வா பஸ்²சாத் பஸ்²யதி ஸ ஈஸ்²வரீயராஜ்யம்’ நார்ஹதி|
