Lukas 9
1 En Zijn twaalf discipelen samengeroepen hebbende, gaf Hij hun kracht en macht over al de duivelen, en om ziekten te genezen.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ರೋಗಾನ್ ಪ್ರತಿಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಶಕ್ತಿಮಾಧಿಪತ್ಯಞ್ಚ ದದೌ|
2 En Hij zond hen heen, om te prediken het Koninkrijk Gods, en de kranken gezond te maken.
ಅಪರಞ್ಚ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ರೋಗಿಣಾಮಾರೋಗ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಪ್ರೇರಣಕಾಲೇ ತಾನ್ ಜಗಾದ|
3 En Hij zeide tot hen: Neemt niets mede tot den weg, noch staven, noch male, noch brood, noch geld; noch iemand van u zal twee rokken hebben.
ಯಾತ್ರಾರ್ಥಂ ಯಷ್ಟಿ ರ್ವಸ್ತ್ರಪುಟಕಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮುದ್ರಾ ದ್ವಿತೀಯವಸ್ತ್ರಮ್, ಏಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಮಾ ಗೃಹ್ಲೀತ|
4 En in wat huis gij ook zult ingaan, blijft aldaar, en gaat van daar uit.
ಯೂಯಞ್ಚ ಯನ್ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶಥ ನಗರತ್ಯಾಗಪರ್ಯ್ಯನತಂ ತನ್ನಿವೇಶನೇ ತಿಷ್ಠತ|
5 En zo wie u niet zullen ontvangen, uitgaande van die stad, schudt ook het stof af van uw voeten, tot een getuigenis tegen hen.
ತತ್ರ ಯದಿ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪುರಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಾನ್ನಗರಾದ್ ಗಮನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪದಧೂಲೀಃ ಸಮ್ಪಾತಯತ|
6 En zij, uitgaande, doorgingen al de vlekken, verkondigende het Evangelie, en genezende de zieken overal.
ಅಥ ತೇ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪೀಡಿತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಗ್ರಾಮೇಷು ಭ್ರಮಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
7 En Herodes, de viervorst, hoorde al de dingen, die van Hem geschiedden; en was twijfelmoedig, omdat van sommigen gezegd werd, dat Johannes van de doden was opgestaan;
ಏತರ್ಹಿ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭೃಶಮುದ್ವಿವಿಜೇ
8 En van sommigen, dat Elias verschenen was; en van anderen, dat een profeet van de ouden was opgestaan.
ಯತಃ ಕೇಚಿದೂಚುರ್ಯೋಹನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್| ಕೇಚಿದೂಚುಃ, ಏಲಿಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್; ಏವಮನ್ಯಲೋಕಾ ಊಚುಃ ಪೂರ್ವ್ವೀಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸಮುತ್ಥಿತಃ|
9 En Herodes zeide: Johannes heb ik onthoofd; wie is nu Deze, van Welken ik zulke dingen hoor? En hij zocht Hem te zien.
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದುವಾಚ ಯೋಹನಃ ಶಿರೋಽಹಮಛಿನದಮ್ ಇದಾನೀಂ ಯಸ್ಯೇದೃಕ್ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ಸ ಕಃ? ಅಥ ಸ ತಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಐಚ್ಛತ್|
10 En de apostelen, wedergekeerd zijnde, verhaalden Hem al wat zij gedaan hadden. En Hij nam hen mede en vertrok alleen in een woeste plaats der stad, genaamd Bethsaida.
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚಕ್ರುಸ್ತಾನಿ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಾಮಕನಗರಸ್ಯ ವಿಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ನೀತ್ವಾ ಗುಪ್ತಂ ಜಗಾಮ|
11 En de scharen, dat verstaande, volgden Hem; en Hij ontving ze, en sprak tot hen van het Koninkrijk Gods; en die genezing van node hadden, maakte Hij gezond.
ಪಶ್ಚಾಲ್ ಲೋಕಾಸ್ತದ್ ವಿದಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯುಃ; ತತಃ ಸ ತಾನ್ ನಯನ್ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಸಙ್ಗಮುಕ್ತವಾನ್, ಯೇಷಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಯಾ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಆಸೀತ್ ತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಚಕಾರ ಚ|
12 En de dag begon te dalen; en de twaalven, tot Hem komende, zeiden tot Hem: Laat de schare van U, opdat zij, heengaande in de omliggende vlekken en in de dorpen, herberg nemen mogen, en spijze vinden; want wij zijn hier in een woeste plaats.
ಅಪರಞ್ಚ ದಿವಾವಸನ್ನೇ ಸತಿ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಮ್ ಏತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಮತ್ರ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠಾಮಃ, ತತೋ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಣಿ ಗತ್ವಾ ವಾಸಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ಜನನಿವಹಂ ಭವಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
13 Maar Hij zeide tot hen: Geeft gij hun te eten. En zij zeiden: Wij hebben niet meer dan vijf broden, en twee vissen; tenzij dan dat wij heengaan en spijs kopen voor al dit volk;
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೇಜಯಧ್ವಂ; ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುರಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಕೇವಲಂ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾ ದ್ವೌ ಮತ್ಸ್ಯೌ ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ, ಅತಏವ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಮ್ ಇತ್ವಾ ನಿಮಿತ್ತಮೇತೇಷಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಷು ನ ಕ್ರೀತೇಷು ನ ಭವತಿ|
14 Want er waren omtrent vijf duizend mannen. Doch Hij zeide tot Zijn discipelen: Doet hen nederzitten bij zaten, elk van vijftig.
ತತ್ರ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುರುಷಾ ಆಸನ್|
15 En zij deden alzo, en deden hen allen nederzitten.
ತದಾ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಪಞ್ಚಾಶಜ್ಜನೈಃ ಪಂಕ್ತೀಕೃತ್ಯ ತಾನುಪವೇಶಯತ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ತದನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನುಪವೇಶಯಾಪಾಸುಃ|
16 En Hij, de vijf broden en de twee vissen genomen hebbende, zag op naar den hemel, en zegende die, en brak ze, en gaf ze den discipelen, om der schare voor te leggen.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾನ್ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಂ ವಿಲೋಕ್ಯೇಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭಙ್ಕ್ತಾ ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಣಾರ್ಥಂ ಶಿಷ್ಯೇಷು ಸಮರ್ಪಯಾಮ್ಬಭೂವ|
17 En zij aten en werden allen verzadigd; en er werd opgenomen, hetgeen hun van de brokken overgeschoten was, twaalf korven.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಾನಾಞ್ಚ ದ್ವಾದಶ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
18 En het geschiedde, als Hij alleen was biddende, dat de discipelen met Hem waren, en Hij vraagde hen, zeggende: Wie zeggen de scharen, dat Ik ben?
ಅಥೈಕದಾ ನಿರ್ಜನೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಕಂ ವದನ್ತಿ?
19 En zij, antwoordende, zeiden: Johannes de Doper; en anderen: Elias; en anderen: Dat enig profeet van de ouden opgestaan is.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರಾಚುಃ, ತ್ವಾಂ ಯೋಹನ್ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ; ಕೇಚಿತ್ ತ್ವಾಮ್ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ, ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಿಕಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದತಿಷ್ಠದ್ ಇತ್ಯಪಿ ಕೇಚಿದ್ ವದನ್ತಿ|
20 En Hij zeide tot hen: Maar gijlieden, wie zegt gij, dat Ik ben? En Petrus, antwoordende, zeide: De Christus Gods.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಕಂ ವದಥ? ತತಃ ಪಿತರ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ|
21 En Hij gebood hun scherpelijk en beval, dat zij dit niemand zeggen zouden;
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮಾದಿದೇಶ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
22 Zeggende: De Zoon des mensen moet veel lijden, en verworpen worden van de ouderlingen, en overpriesters, en Schriftgeleerden, en gedood en ten derden dage opgewekt worden.
ಸ ಪುನರುವಾಚ, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣ ವಹುಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸೋವಜ್ಞಾಯ ಹನ್ತವ್ಯಃ ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತೇನೋತ್ಥಾತವ್ಯಮ್|
23 En Hij zeide tot allen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis dagelijks op, en volge Mij.
ಅಪರಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನುವಾಚ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗನ್ತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಸ್ವಂ ದಾಮ್ಯತು, ದಿನೇ ದಿನೇ ಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತು|
24 Want zo wie zijn leven behouden wil, die zal het verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal het behouden.
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ರಿರಕ್ಷಿಷತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
25 Want wat baat het een mens, die de gehele wereld zou winnen, en zichzelven verliezen, of schade zijns zelfs lijden?
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ ಸ್ವಯಂ ವಿನಶ್ಯತಿ ಚ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
26 Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben, diens zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij komen zal in Zijn heerlijkheid, en in de heerlijkheid des Vaders, en der heilige engelen.
ಪುನ ರ್ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ವಾ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಪಿತುಶ್ಚ ಪವಿತ್ರಾಣಾಂ ದೂತಾನಾಞ್ಚ ತೇಜೋಭಿಃ ಪರಿವೇಷ್ಟಿತ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
27 En Ik zeg u waarlijk: Er zijn sommigen dergenen, die hier staan, die den dood niet zullen smaken, totdat zij het Koninkrijk Gods zullen gezien hebben.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಂ ನ ದೃಷ್ಟವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನಾಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತೇ, ಏತಾದೃಶಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಅತ್ರ ಸ್ಥನೇಽಪಿ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಿ|
28 En het geschiedde, omtrent acht dagen na deze woorden, dat Hij medenam Petrus, en Johannes, en Jakobus, en klom op den berg, om te bidden.
ಏತದಾಖ್ಯಾನಕಥನಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಾಯೇಣಾಷ್ಟಸು ದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಪರ್ವ್ವತಮೇಕಂ ಸಮಾರುರೋಹ|
29 En als Hij bad, werd de gedaante Zijns aangezichts veranderd, en Zijn kleding wit en zeer blinkende.
ಅಥ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಮುಖಾಕೃತಿರನ್ಯರೂಪಾ ಜಾತಾ, ತದೀಯಂ ವಸ್ತ್ರಮುಜ್ಜ್ವಲಶುಕ್ಲಂ ಜಾತಂ|
30 En ziet, twee mannen spraken met Hem, welke waren Mozes en Elias.
ಅಪರಞ್ಚ ಮೂಸಾ ಏಲಿಯಶ್ಚೋಭೌ ತೇಜಸ್ವಿನೌ ದೃಷ್ಟೌ
31 Dewelke, gezien zijnde in heerlijkheid, zeiden Zijn uitgang, dien Hij zoude volbrengen te Jeruzalem.
ತೌ ತೇನ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರೇ ಯೋ ಮೃತ್ಯುಃ ಸಾಧಿಷ್ಯತೇ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರೇಭಾತೇ|
32 Petrus nu, en die met hem waren, waren met slaap bezwaard; en ontwaakt zijnde, zagen zij Zijn heerlijkheid, en de twee mannen, die bij Hem stonden.
ತದಾ ಪಿತರಾದಯಃ ಸ್ವಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ನಿದ್ರಯಾಕೃಷ್ಟಾ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಜಾಗರಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ತೌ ಜನೌ ಚ ದದೃಶುಃ|
33 En het geschiedde, als zij van Hem afscheidden, zo zeide Petrus tot Jezus: Meester, het is goed, dat wij hier zijn; en laat ons drie tabernakelen maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elias een; niet wetende, wat hij zeide.
ಅಥ ತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಗಮನಕಾಲೇ ಪಿತರೋ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇಽಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಿತಿಃ ಶುಭಾ, ತತ ಏಕಾ ತ್ವದರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಮೂಸಾರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಏಲಿಯಾರ್ಥಾ, ಇತಿ ತಿಸ್ರಃ ಕುಟ್ಯೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮೀಯನ್ತಾಂ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನ ವಿವಿಚ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ|
34 Als hij nu dit zeide, kwam een wolk, en overschaduwde hen; en zij werden bevreesd, als die in de wolk ingingen.
ಅಪರಞ್ಚ ತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ಪಯೋದ ಏಕ ಆಗತ್ಯ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಚಕಾರ, ತತಸ್ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತಯೋಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ತೇ ಶಶಙ್ಕಿರೇ|
35 En er geschiedde een stem uit de wolk, zeggende: Deze is Mijn geliefde Zoon; hoort Hem!
ತದಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಪಯೋದಾದ್ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ನಿರ್ಜಗಾಮ, ಮಮಾಯಂ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ|
36 En als de stem geschiedde, zo werd Jezus alleen gevonden. En zij zwegen stil, en verhaalden in die dagen niemand iets van hetgeen zij gezien hadden.
ಇತಿ ಶಬ್ದೇ ಜಾತೇ ತೇ ಯೀಶುಮೇಕಾಕಿನಂ ದದೃಶುಃ ಕಿನ್ತು ತೇ ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಸ್ಯ ವಾಚಮೇಕಾಮಪಿ ನೋಕ್ತ್ವಾ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಃ|
37 En het geschiedde des daags daaraan, als zij van den berg afkwamen, dat Hem een grote schare in het gemoet kwam.
ಪರೇಽಹನಿ ತೇಷು ತಸ್ಮಾಚ್ಛೈಲಾದ್ ಅವರೂಢೇಷು ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
38 En ziet, een man van de schare riep uit, zeggende: Meester, ik bid U, zie toch mijn zoon aan; want hij is mij een eniggeborene.
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈರುವಾಚ, ಹೇ ಗುರೋ ಅಹಂ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಮ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಂ ಕರೋತು, ಮಮ ಸ ಏವೈಕಃ ಪುತ್ರಃ|
39 En zie, een geest neemt hem, en van stonde aan roept hij, en hij scheurt hem, dat hij schuimt, en wijkt nauwelijks van hem, en verplettert hem.
ಭೂತೇನ ಧೃತಃ ಸನ್ ಸಂ ಪ್ರಸಭಂ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಕರೋತಿ ತನ್ಮುಖಾತ್ ಫೇಣಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಚ, ಭೂತ ಇತ್ಥಂ ವಿದಾರ್ಯ್ಯ ಕ್ಲಿಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರಾಯಶಸ್ತಂ ನ ತ್ಯಜತಿ|
40 En ik heb Uw discipelen gebeden, dat zij hem zouden uitwerpen, en zij hebben niet gekund.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ತವ ಶಿಷ್ಯಸಮೀಪೇ ನ್ಯವೇದಯಂ ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಶೇಕುಃ|
41 En Jezus, antwoordende, zeide: O ongelovig en verkeerd geslacht, hoe lang zal Ik nog bij ulieden zijn, en ulieden verdragen? Breng uw zoon hier.
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ರೇ ಆವಿಶ್ವಾಸಿನ್ ವಿಪಥಗಾಮಿನ್ ವಂಶ ಕತಿಕಾಲಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚರಣಾನಿ ಚ ಸಹಿಷ್ಯೇ? ತವ ಪುತ್ರಮಿಹಾನಯ|
42 En nog, als hij naar Hem toekwam, scheurde hem de duivel, en verscheurde hem; maar Jezus bestrafte den onreinen geest, en maakte het kind gezond, en gaf hem zijn vader weder.
ತತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನಾಗತಮಾತ್ರೇ ಭೂತಸ್ತಂ ಭೂಮೌ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ವಿದದಾರ; ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಮೇಧ್ಯಂ ಭೂತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
43 En zij werden allen verslagen over de grootdadigheid Gods. En als zij allen zich verwonderden over al de dingen, die Jezus gedaan had, zeide Hij tot Zijn discipelen:
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿಮ್ ಇಮಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರುಃ; ಇತ್ಥಂ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಭಿಃ ಕ್ರಿಯಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವೈರ್ಲೋಕೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯೇ ಮನ್ಯಮಾನೇ ಸತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ,
44 Legt gij deze woorden in uw oren: Want de Zoon des mensen zal overgeleverd worden in der mensen handen.
ಕಥೇಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರ್ಣೇಷು ಪ್ರವಿಶತು, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ|
45 Maar zij verstonden dit woord niet, en het was voor hen verborgen, alzo dat zij het niet begrepen; en zij vreesden van dat woord Hem te vragen.
ಕಿನ್ತು ತೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ನ ಬುಬುಧಿರೇ, ಸ್ಪಷ್ಟತ್ವಾಭಾವಾತ್ ತಸ್ಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಸ್ತೇಷಾಂ ಬೋಧಗಮ್ಯೋ ನ ಬಭೂವ; ತಸ್ಯಾ ಆಶಯಃ ಕ ಇತ್ಯಪಿ ತೇ ಭಯಾತ್ ಪ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಶೇಕುಃ|
46 En er rees een overlegging onder hen, namelijk, wie van hen de meeste ware.
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಾದಂ ಚಕ್ರುಃ|
47 Maar Jezus, ziende de overlegging hunner harten, nam een kindeken, en stelde dat bij Zich;
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮನೋಭಿಪ್ರಾಯಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಮೇಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಜಗಾದ,
48 En zeide tot hen: Zo wie dit kindeken ontvangen zal in Mijn Naam, die ontvangt Mij; en zo wie Mij ontvangen zal, ontvangt Hem, Die Mij gezonden heeft. Want die de minste onder u allen is, die zal groot zijn.
ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ನಾಮ್ನಾಸ್ಯ ಬಾಲಾಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯಶ್ಚ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮ ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಯಃ ಸ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಜಾನೀತೇ ಸ ಏವ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
49 En Johannes antwoordde en zeide: Meester! wij hebben een gezien, die in Uw Naam de duivelen uitwierp, en wij hebben het hem verboden, omdat hij U met ons niet volgt.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೋಹನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ ಹೇ ಪ್ರಭೇ ತವ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯನ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತೋ ವಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಪಶ್ಚಾದ್ ಗಾಮಿತ್ವಾತ್ ತಂ ನ್ಯಷೇಧಾಮ್| ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರುವಾಚ,
50 En Jezus zeide tot hem: Verbied het niet; want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
ತಂ ಮಾ ನಿಷೇಧತ, ಯತೋ ಯೋ ಜನೋಸ್ಮಾಕಂ ನ ವಿಪಕ್ಷಃ ಸ ಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ|
51 En het geschiedde, als de dagen Zijner opneming vervuld werden, zo richtte Hij Zijn aangezicht, om naar Jeruzalem te reizen.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾರೋಹಣಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸ ಸ್ಥಿರಚೇತಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯಾಗ್ರೇ ದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
52 En Hij zond boden uit voor Zijn aangezicht; en zij, heengereisd zijnde, kwamen in een vlek der Samaritanen, om voor Hem herberg te bereiden.
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಗತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನೀಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾನಾಂ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
53 En zij ontvingen Hem niet, omdat Zijn aangezicht was als reizende naar Jeruzalem.
ಕಿನ್ತು ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನಗರಂ ಯಾತಿ ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಚಕ್ರುಃ|
54 Als nu Zijn discipelen, Jakobus en Johannes, dat zagen, zeiden zij: Heere, wilt Gij, dat wij zeggen, dat vuur van den hemel nederdale, en dezen verslinde, gelijk ook Elias gedaan heeft?
ಅತಏವ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನೌ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೌ ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗದತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಏಲಿಯೋ ಯಥಾ ಚಕಾರ ತಥಾ ವಯಮಪಿ ಕಿಂ ಗಗಣಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಏತಾನ್ ಭಸ್ಮೀಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ವಹ್ನಿಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಃ? ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ?
55 Maar Zich omkerende, bestrafte Hij hen, en zeide: Gij weet niet van hoedanigen geest gij zijt.
ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಗದಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನೋಭಾವಃ ಕಃ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ|
56 Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden. En zij gingen naar een ander vlek.
ಮನುಜಸುತೋ ಮನುಜಾನಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ನಾಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್| ಪಶ್ಚಾದ್ ಇತರಗ್ರಾಮಂ ತೇ ಯಯುಃ|
57 En het geschiedde op den weg, als zij reisden, dat een tot Hem zeide: Heere, ik zal U volgen, waar Gij ook heengaat.
ತದನನ್ತರಂ ಪಥಿ ಗಮನಕಾಲೇ ಜನ ಏಕಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾತಿ ಭವತಾ ಸಹಾಹಮಪಿ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
58 En Jezus zeide tot hem: De vossen hebben holen, en de vogelen des hemels nesten; maar de Zoon des mensen heeft niet, waar Hij het hoofd nederlegge.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಮುವಾಚ, ಗೋಮಾಯೂನಾಂ ಗರ್ತ್ತಾ ಆಸತೇ, ವಿಹಾಯಸೀಯವಿಹಗಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಮಾನವತನಯಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ|
59 En Hij zeide tot een anderen: Volg Mij. Doch hij zeide: Heere, laat mij toe, dat ik heenga, en eerst mijn vader begrave.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಇತರಜನಂ ಜಗಾದ, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ; ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಮಾಮಾದಿಶತು|
60 Maar Jezus zeide tot hem: Laat de doden hun doden begraven; doch gij, ga heen en verkondig het Koninkrijk Gods.
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯನ್ತು ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಗತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯ|
61 En ook een ander zeide: Heere, ik zal U volgen; maar laat mij eerst toe, dat ik afscheid neme van degenen, die in mijn huis zijn.
ತತೋನ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಂಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಮ್ ಅನುಮತಿಂ ಗ್ರಹೀತುಮ್ ಅಹಮಾದಿಶ್ಯೈ ಭವತಾ|
62 En Jezus zeide tot hem: Niemand, die zijn hand aan den ploeg slaat, en ziet naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯೋ ಜನೋ ಲಾಙ್ಗಲೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಂ ನಾರ್ಹತಿ|
