Lukas 7
1 Nadat Hij nu al Zijn woorden voleindigd had, ten aanhore des volks, ging Hij in te Kapernaum.
Tahngai kaminawk khaeah lok a thuih pacoengah, Kapernuam avang bangah a caeh.
2 En een dienstknecht van een zeker hoofdman over honderd, die hem zeer waard was, krank zijnde, lag op zijn sterven.
Misatuh cumvaito ukkung ih tamna maeto loe, angmah ih angraeng mah palung parai, toe anih loe ngannat moe, duek duih.
3 En van Jezus gehoord hebbende, zond hij tot Hem de ouderlingen der Joden, Hem biddende, dat Hij wilde komen, en zijn dienstknecht gezond maken.
Misatuh angraeng mah Jesu kawng to thaih naah, anih loe angzoh moe, nganna a tamna to ngantuisak hanah, anih khaeah Judah kacoehtanawk to patoeh moe, tahmenhaih hniksak.
4 Dezen nu, tot Jezus gekomen zijnde, baden Hem ernstelijk, zeggende: Hij is waardig, dat Gij hem dat doet;
Nihcae Jesu khae phak o naah, Hae kami loe na tahmenhaih hnuk hanah krak, tiah tahmenhaih hnik pae o.
5 Want hij heeft ons volk lief, en heeft zelf ons de synagoge gebouwd.
Anih loe kaicae ih prae hae palung pongah, kaicae hanah Sineko maeto ang sak pae, tiah a naa o.
6 En Jezus ging met hen. En als Hij nu niet verre van het huis was, zond de hoofdman over honderd tot Hem enige vrienden, en zeide tot Hem: Heere, neem de moeite niet; want ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak zoudt inkomen.
Jesu loe nihcae hoi nawnto caeh o. Im phak tom naah loe, misatuh cumvaito ukkung mah ampuinawk to anih khaeah patoeh moe, anih khaeah, Angraeng, nangmah hoi nangmah to raihaih angpaek hmah, kai ih imthung ah nang akunsak hanah kam cuk ai:
7 Daarom heb ik ook mijzelven niet waardig geacht, om tot U te komen; maar zeg het met een woord, en mijn knecht zal genezen worden.
kai loe nang khaeah angzoh han kam cuk ai, tiah ka poek: toe lokmu maeto mah thui ah, ka tamna loe ngantui tih.
8 Want ik ben ook een mens, onder de macht van anderen gesteld, hebbende krijgsknechten onder mij, en ik zeg tot dezen: Ga, en hij gaat; en tot den anderen: Kom! en hij komt; en tot mijn dienstknecht: Doe dat! en hij doet het.
Kai doeh ukhaih thungah kaom kami maeto ah ni ka oh toeng, kai tlim ah misatuh kami oh o mangh, maeto khaeah, Caeh ah, tiah ka thuih naah, anih to caeh: kalah maeto hanah, Angzoh, tiah ka thuih naah, anih to angzoh; ka tamna khaeah hae hmuen hae sah ah, tiah ka thuih pae naah, a sak, tiah a naa.
9 En Jezus, dit horende, verwonderde Zich over hem; en Zich omkerende, zeide tot de schare, die Hem volgde: Ik zeg ulieden: Ik heb zo groot een geloof zelfs in Israel niet gevonden.
Jesu mah anih ih loknawk to thaih naah, dawnrai, a hnukbang paroeai kaminawk khaeah angqoi moe, Kang thuih o, hae tiah kalen tanghaih ka hnu vai ai, ka hnu ai, Israel kaminawk salakah ka hnu vai ai vop, tiah a naa.
10 En die gezonden waren, wedergekeerd zijnde in het huis, vonden den kranken dienstknecht gezond.
Patoeh ih kaminawk loe im ah amlaem o, to naah ngantui ta ah kaom nganna tamna to a hnuk o.
11 En het geschiedde op den volgenden dag, dat Hij ging naar een stad, genaamd Nain, en met Hem gingen velen van Zijn discipelen, en een grote schare.
Jesu loe Nain, tiah kawk ih vangpui ah caeh; a hnukbang kaminawk hoi paroeai kaminawk anih hnukah bang o.
12 En als Hij de poort der stad genaakte, zie daar, een dode werd uitgedragen, die een eniggeboren zoon zijner moeder was, en zij was weduwe en een grote schare van de stad was met haar.
Vangpui khongkha phak tom naah loe, khenah, lamhmai nongpata maeto oh, anih loe capa maeto khue sak, a capa loe duek boeh pongah a qok to angzawnh o: vangpui thung ih paroeai kaminawk loe lamhmai hoi nawnto caeh o.
13 En de Heere, haar ziende, werd innerlijk met ontferming over haar bewogen, en zeide tot haar: Ween niet.
Angraeng mah lamhmai to hnuk naah, anih to tahmen moe, lamhmai khaeah, Qah hmah, tiah a naa.
14 En Hij ging toe, en raakte de baar aan; (de dragers nu stonden stil) en Hij zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op!
Anih loe caeh moe, cakrang to sui: to naah qok angzawn kaminawk to angdoet o. Anih mah, Thendoeng, kang thuih, Angthawk ah, tiah a naa.
15 En de dode zat overeind, en begon te spreken. En Hij gaf hem aan zijn moeder.
To naah kadueh kami to angthawk moe, lok apaeh. Anih mah thendoeng to amno khaeah paek.
16 En vreze beving hen allen, en zij verheerlijkten God, zeggende: Een groot Profeet is onder ons opgestaan, en God heeft Zijn volk bezocht.
To naah kaminawk boih mah zit o moe, Sithaw to saphaw o: aicae khaeah kalen tahmaa angphong boeh; Sithaw loe angmah ih kaminawk khaeah angzoh boeh, tiah thuih o.
17 En dit gerucht van Hem ging uit in geheel Judea, en in al het omliggende land.
To tamthang loe Judea prae hoi a taengah kaom prae boih ah amthang.
18 En de discipelen van Johannes boodschapten hem van al deze dingen.
Johan hnukbang kaminawk mah anih khaeah hae tiah kaom hmuen kawngnawk to a thuih pae o boih.
19 En Johannes, zekere twee van zijn discipelen tot zich geroepen hebbende, zond hen tot Jezus, zeggende: Zijt Gij Degene, Die komen zou, of verwachten wij een anderen?
Johan mah a hnukbang kami hnetto kawk moe, nihnik to Jesu khaeah patoeh, Nang loe angzo han koi Anih to boeh maw? To tih ai boeh loe kalah kami to ka zing o han vop maw? tiah lok a duengsak.
20 En als de mannen tot Hem gekomen waren, zeiden zij: Johannes de Doper heeft ons tot U afgezonden, zeggende: Zijt Gij, Die komen zou, of verwachten wij een anderen?
Nihnik Anih khaeah phak hoi naah, nihnik mah, Tuinuemhaih paekkung Johan mah nang khaeah ang patoeh, Nang loe angzo han koi Anih to boeh maw, to tih ai boeh loe kalah kami to ka zing o han vop maw ti? tiah lok ang duengsak, tiah a naa hoi.
21 En in dezelfde ure genas Hij er velen van ziekten en kwalen, en boze geesten; en velen blinden gaf Hij het gezicht.
To nathuem roe ah Anih mah congca nathaih tawn kaminawk, nganna kaminawk hoi taqawksae tawn kaminawk to ngantuisak; pop parai mikmaengnawk doeh mik amtuengsak.
22 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Gaat heen, en boodschapt Johannes weder de dingen, die gij gezien en gehoord hebt, namelijk dat de blinden ziende worden, de kreupelen wandelen, de melaatsen gereinigd worden, de doven horen, de doden opgewekt worden, den armen het Evangelie verkondigd wordt.
Jesu mah nihnik khaeah, Johan khaeah amlaem hoi let ah loe, na hnuk hoi moe, na thaih hoi ih hmuennawk to Johan khaeah thui pae hoih; mikmaeng loe mik amtueng boeh, khokkhaem kami doeh lamcaeh boeh, ngansae man kami loe ciim boeh, naapang kami mah lok to thaih boeh, kadueh kaminawk angthawk o boeh moe, kamtang kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih o boeh, tiah a naa.
23 En zalig is hij, die aan Mij niet zal geergerd worden.
Mi kaw baktih doeh kai pongah palungboeng ai kami loe, tahamhoih, tiah a naa.
24 Als nu de boden van Johannes weggegaan waren, begon Hij tot de scharen van Johannes te zeggen: Wat zijt gij uitgegaan in de woestijn te aanschouwen? Een riet, dat van den wind ginds en weder bewogen wordt?
Johan mah patoeh ih kami hnik amlaem hoi pacoengah, anih mah kaminawk khaeah Johan kawng to thuih pae, Tih hnuk han ih maw praezaek ah na caeh o? Takhi mah hmuh naah, ahnuk ahma kamtimh phroh kung khet han ih maw?
25 Maar wat zijt gij uitgegaan te zien? Een mens, met zachte klederen bekleed? Ziet, die in heerlijke kleding en wellust zijn, die zijn in de koninklijke hoven.
To tih ai boeh loe tih khet han ih maw na caeh o? Khukbuen kanaem angkhuk kami khet han ih maw? Khenah, kahoih khukbuen hoi kamthoep, kanawm ah khosah kami loe, siangpahrang im ah ni oh.
26 Maar wat zijt gij uitgegaan te zien? Een profeet? Ja, Ik zeg u, ook veel meer dan een profeet.
Nangcae loe tih hnuk han ih maw na caeh o? Tahmaa maeto khet han ih maw? Ue, kang thuih o, tahmaa maeto pongah doeh a len kue.
27 Deze is het, van welken geschreven is: Ziet, Ik zende Mijn engel voor uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.
Anih kawng pongah, Khenah, na hmaa ah tamthang sinkung kang patoeh han, anih mah na hmaa ah na loklam to tuh tih, tiah tarik ih oh.
28 Want Ik zeg ulieden: Onder die van vrouwen geboren zijn, is niemand meerder profeet, dan Johannes de Doper; maar de minste in het Koninkrijk Gods is meerder dan hij.
Kang thuih o, Nongpatanawk mah tapen ih kami thungah tuinuem paekkung Johan pongah kalen kue tahmaa om ai vop: toe Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae ih kathoeng koek kami loe anih pongah len kue, tiah a naa.
29 En al het volk, Hem horende, en de tollenaars, die met den doop van Johannes gedoopt waren, rechtvaardigden God.
Kaminawk boih hoi tamut cong kaminawk mah, Johan ih lok to thaih o naah, Sithaw to saphaw o moe, Johan mah paek ih tuinuemhaih to hnuk o.
30 Maar de Farizeen en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zichzelven verworpen, van hem niet gedoopt zijnde.
Toe Farasinawk hoi kaalok kop kaminawk mah loe, Sithaw lok to tapom o ai, angmacae hoi angmacae to lok angaek o pongah, Johan khaeah tuinuem o ai.
31 En de Heere zeide: Bij wien zal Ik dan de mensen van dit geslacht vergelijken, en wien zijn zij gelijk?
Angraeng mah, Hae dung ih kaminawk loe tih hoiah maw ka patah han? Nihcae loe tih hoiah maw anghmong o?
32 Zij zijn gelijk aan de kinderen, die op de markt zitten, en elkander toeroepen, en zeggen: Wij hebben u op de fluit gespeeld, en gij hebt niet gedanst; wij hebben u klaagliederen gezongen, en gij hebt niet geweend.
Nihcae loe hmuenmae zawhhaih ahmuen ah anghnu nawktanawk mah, Maeto hoi maeto ang kawk o moe, Tamoi kang ueng o thuih, toe na hnaw o ai; qahhaih lok hoiah kang oi o thuih, toe na qah o ai, tiah thuih ih lok hoiah ni anghmong o.
33 Want Johannes de Doper is gekomen, noch brood etende, noch wijn drinkende; en gij zegt: Hij heeft den duivel.
Johan loe angzoh moe, buh to caa ai, misurtui doeh nae ai, to naah nangcae mah, Anih loe taqawk tawnh, tiah na naa o.
34 De Zoon des mensen is gekomen, etende en drinkende, en gij zegt: Ziet daar, een Mens, Die een vraat en wijnzuiper is, een Vriend van tollenaren en zondaren.
Kami Capa angzoh naah loe, a caak moe, a naek, to naah nangcae mah, Zok amoeh, misurtui amoeh kami, tamut cong kaminawk hoi kazae kaminawk ih ampui ho khen oh! tiah na naa o.
35 Doch de wijsheid is gerechtvaardigd geworden van al haar kinderen.
Toe a caanawk mah palunghahaih to amtuengsak, tiah a naa.
36 En een der Farizeen bad Hem, dat Hij met hem ate; en ingegaan zijnde in des Farizeers huis, zat Hij aan.
Farasi kami maeto mah anih to buh caak hanah kawk: to pongah anih loe buh caak hanah Farasi im ah caeh moe, buhkung ah anghnut.
37 En ziet, een vrouw in de stad, welke een zondares was, verstaande, dat Hij in des Farizeers huis aanzat, bracht een albasten fles met zalf.
Khenah, to vangpui thungah kaom kami zae, nongpata maeto mah Jesu loe buh caak hanah Farasi kami im ah caeh, tiah a thaih naah, alabaster hmuihoih tui tabu maeto a sin,
38 En staande achter Zijn voeten, wenende, begon zij Zijn voeten nat te maken met tranen, en zij droogde ze af met het haar van haar hoofd, en kuste Zijn voeten, en zalfde ze met de zalf.
anih hnuk bang ih khok taengah angdoet moe, a qah, mikkhraetui hoiah anih ih khok to pasaeh pae moe, a sam hoiah a huk pae, anih ih khok to pahnuem moe, hmuihoih tui hoiah pazut pae.
39 En de Farizeer, die Hem genood had, zulks ziende, sprak bij zichzelven, zeggende: Deze, indien Hij een profeet ware, zou wel weten, wat en hoedanige vrouw deze is, die Hem aanraakt; want zij is een zondares.
To hmuen to anih buh caak han kawk Farasi kami mah hnuk naah, Hae kami loe tahmaa ah om nahaeloe, anih sui kami loe kawbaktih nongpata maw, tito panoek tih: nongpata loe kami zae ni, tito anih mah panoek han oh, tiah palung thung hoiah a poek.
40 En Jezus antwoordende, zeide tot hem: Simon! Ik heb u wat te zeggen. En hij sprak: Meester! zeg het.
Jesu mah anih khaeah, Simon, lok kang thuih han, tiah a naa. To naah anih mah, Patukkung, thui khae, tiah a naa.
41 Jezus zeide: Een zeker schuldheer had twee schuldenaars; de een was schuldig vijfhonderd penningen, en de andere vijftig;
Jesu mah, Kami long hnetto loe phoisa tawnkung khaeah phoisa a coi hoi: maeto mah phoisa cumvai pangato coi, kalah maeto mah quipangato coi.
42 En als zij niet hadden om te betalen, schold hij het hun beiden kwijt. Zeg dan, wie van dezen zal hem meer liefhebben?
A coi hoi ih phoisa to pathok hoi thai ai pongah, phoisa coi han paekkung mah nihnik to loihsak hmaek. Nihnik thungah mi mah maw phoisa coi han paekkung to palung kue tih, na thui ah, tiah a naa.
43 En Simon, antwoordende, zeide: Ik acht, dat hij het is, dien hij het meeste kwijtgescholden heeft. En Hij zeide tot hem: Gij hebt recht geoordeeld.
Simon mah, Phoisa kapop ah coi kami mah palung kue tih, tiah ka poek, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Na thuih ih lok loe amsoem, tiah a naa.
44 En Hij, Zich omkerende naar de vrouw, zeide tot Simon: Ziet gij deze vrouw? Ik ben in uw huis gekomen; water hebt gij niet tot Mijn voeten gegeven; maar deze heeft Mijn voeten met tranen nat gemaakt, en met het haar van haar hoofd afgedroogd.
Nongpata khaeah angqoi moe, Simon khaeah, Hae nongpata hae na hnuk maw? Na im ah kang zoh naah, khok pasaehhaih tui mataeng doeh nang paek ai: toe anih mah loe ka khok hae mikkhraetui hoiah pasaeh moe, a sam hoiah huk.
45 Gij hebt Mij geen kus gegeven; maar deze, van dat zij ingekomen is, heeft niet afgelaten Mijn voeten te kussen.
Kai nang mok vai ai: toe hae nongpata mah loe imthung ah ka kun nathuem hoi kamtong boeng ai ah ka khok hae a mok.
46 Met olie hebt gij Mijn hoofd niet gezalfd; maar deze heeft Mijn voeten met zalf gezalfd.
Ka lu ah ungsi nang nok pae vai ai: toe hae nongpata mah loe ka khok hae hmuihoih tui hoiah ang nok pae.
47 Daarom zeg Ik u: Haar zonden zijn haar vergeven, die vele waren; want zij heeft veel liefgehad; maar dien weinig vergeven wordt, die heeft weinig lief.
To pongah kang thuih o, Nongpata mah thui laek ai amlunghaih to amtuengsak pongah, anih ih pop parai zaehaihnawk loe tahmen boeh: toe zaehaih zetta tahmen kami loe amlunghaih zetta ni a tawnh, tiah a naa.
48 En Hij zeide tot haar: Uw zonden zijn u vergeven.
Anih mah nongpata khaeah, Na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah a naa.
49 En die mede aanzaten, begonnen te zeggen bij zichzelven: Wie is Deze, Die ook de zonden vergeeft?
To naah anih hoi nawnto buh caak han anghnu kaminawk mah, Zaehaihnawk tahmen thaih hae kami loe mi maw? tiah angmacae palung thung hoiah a thuih o.
50 Maar Hij zeide tot de vrouw: Uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede.
Jesu mah nongpata khaeah, Na tanghaih mah ang pahlong boeh; kamongta ah caeh lai ah, tiah a naa.
