Lukas 6
1 En het geschiedde op den tweeden eersten sabbat, dat Hij door het gezaaide ging; en Zijn discipelen plukten aren, en aten ze, die wrijvende met de handen.
อจรญฺจ ปรฺวฺวโณ ทฺวิตียทินาตฺ ปรํ ปฺรถมวิศฺรามวาเร ศสฺยกฺเษเตฺรณ ยีโศรฺคมนกาเล ตสฺย ศิษฺยา: กณิศํ ฉิตฺตฺวา กเรษุ มรฺทฺทยิตฺวา ขาทิตุมาเรภิเรฯ
2 En sommigen der Farizeen zeiden tot hen: Waarom doet gij, wat niet geoorloofd is te doen op de sabbatten?
ตสฺมาตฺ กิยนฺต: ผิรูศินสฺตานวทนฺ วิศฺรามวาเร ยตฺ กรฺมฺม น กรฺตฺตวฺยํ ตตฺ กุต: กุรุถ?
3 En Jezus, hun antwoordende, zeide: Hebt gij ook dat niet gelezen, hetwelk David deed, wanneer hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ ทายูทฺ ตสฺย สงฺคินศฺจ กฺษุธารฺตฺตา: กึ จกฺรุ: ส กถมฺ อีศฺวรสฺย มนฺทิรํ ปฺรวิศฺย
4 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, en de toonbroden genomen en gegeten heeft, en ook gegeven dengenen, die met hem waren, welke niet zijn geoorloofd te eten, dan alleen den priesteren.
เย ทรฺศนียา: ปูปา ยาชกานฺ วินานฺยสฺย กสฺยาปฺยโภชนียาสฺตานานีย สฺวยํ พุภเช สงฺคิโภฺยปิ ทเทา ตตฺ กึ ยุษฺมาภิ: กทาปิ นาปาฐิ?
5 En Hij zeide tot hen: De Zoon des mensen is een Heere ook van den sabbat.
ปศฺจาตฺ ส ตานวทตฺ มนุชสุโต วิศฺรามวารสฺยาปิ ปฺรภุ รฺภวติฯ
6 En het geschiedde ook op een anderen sabbat, dat Hij in de synagoge ging, en leerde. En daar was een mens, en zijn rechterhand was dor.
อนนฺตรมฺ อนฺยวิศฺรามวาเร ส ภชนเคหํ ปฺรวิศฺย สมุปทิศติฯ ตทา ตตฺสฺถาเน ศุษฺกทกฺษิณกร เอก: ปุมานฺ อุปตสฺถิวานฺฯ
7 En de Schriftgeleerden en de Farizeen namen Hem waar, of Hij op den sabbat genezen zou; opdat zij enige beschuldiging tegen Hem mochten vinden.
ตสฺมาทฺ อธฺยาปกา: ผิรูศินศฺจ ตสฺมินฺ โทษมาโรปยิตุํ ส วิศฺรามวาเร ตสฺย สฺวาสฺถฺยํ กโรติ นเวติ ปฺรตีกฺษิตุมาเรภิเรฯ
8 Doch Hij kende hun gedachten, en zeide tot den mens, die de dorre hand had: Rijs op, en sta in het midden. En hij opgestaan zijnde, stond over einde.
ตทา ยีศุเสฺตษำ จินฺตำ วิทิตฺวา ตํ ศุษฺกกรํ ปุมำสํ โปฺรวาจ, ตฺวมุตฺถาย มธฺยสฺถาเน ติษฺฐฯ
9 Zo zeide dan Jezus tot hen: Ik zal u vragen: Wat is geoorloofd op de sabbatten, goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te verderven?
ตสฺมาตฺ ตสฺมินฺ อุตฺถิตวติ ยีศุสฺตานฺ วฺยาชหาร, ยุษฺมานฺ อิมำ กถำ ปฺฤจฺฉามิ, วิศฺรามวาเร หิตมฺ อหิตํ วา, ปฺราณรกฺษณํ ปฺราณนาศนํ วา, เอเตษำ กึ กรฺมฺมกรณียมฺ?
10 En hen allen rondom aangezien hebbende, zeide Hij tot den mens: Strek uw hand uit. En hij deed alzo; en zijn hand werd hersteld, gezond gelijk de andere.
ปศฺจาตฺ จตุรฺทิกฺษุ สรฺวฺวานฺ วิโลกฺย ตํ มานวํ พภาเษ, นิชกรํ ปฺรสารย; ตตเสฺตน ตถา กฺฤต อิตรกรวตฺ ตสฺย หสฺต: สฺวโสฺถภวตฺฯ
11 En zij werden vervuld met uitzinnigheid, en spraken samen met elkander, wat zij Jezus doen zouden.
ตสฺมาตฺ เต ปฺรจณฺฑโกปานฺวิตา ยีศุํ กึ กริษฺยนฺตีติ ปรสฺปรํ ปฺรมนฺตฺริตา: ฯ
12 En het geschiedde in die dagen, dat Hij uitging naar den berg, om te bidden, en Hij bleef den nacht over in het gebed tot God.
ตต: ปรํ ส ปรฺวฺวตมารุเหฺยศฺวรมุทฺทิศฺย ปฺรารฺถยมาน: กฺฤตฺสฺนำ ราตฺรึ ยาปิตวานฺฯ
13 En als het dag was geworden, riep Hij Zijn discipelen tot Zich, en verkoos er twaalf uit hen, die Hij ook apostelen noemde:
อถ ทิเน สติ ส สรฺวฺวานฺ ศิษฺยานฺ อาหูตวานฺ เตษำ มเธฺย
14 Namelijk Simon, welken Hij ook Petrus noemde; en Andreas zijn broeder, Jakobus en Johannes, Filippus en Bartholomeus;
ปิตรนามฺนา ขฺยาต: ศิโมนฺ ตสฺย ภฺราตา อานฺทฺริยศฺจ ยากูพฺ โยหนฺ จ ผิลิปฺ พรฺถลมยศฺจ
15 Mattheus en Thomas, Jakobus, den zoon van Alfeus, en Simon genaamd Zelotes;
มถิ: โถมา อาลฺผียสฺย ปุโตฺร ยากูพฺ ชฺวลนฺตนามฺนา ขฺยาต: ศิโมนฺ
16 Judas Jakobi, en Judas Iskariot, die ook de verrader geworden is.
จ ยากูโพ ภฺราตา ยิหูทาศฺจ ตํ ย: ปรกเรษุ สมรฺปยิษฺยติ ส อีษฺกรีโยตียยิหูทาศฺไจตานฺ ทฺวาทศ ชนานฺ มโนนีตานฺ กฺฤตฺวา ส ชคฺราห ตถา เปฺรริต อิติ เตษำ นาม จการฯ
17 En met hen afgekomen zijnde, stond Hij op een vlakke plaats, en met Hem de schare Zijner discipelen, en een grote menigte des volks van geheel Judea en Jeruzalem, en van den zeekant van Tyrus en Sidon; Die gekomen waren, om Hem te horen, en om van hun ziekten genezen te worden,
ตต: ปรํ ส ไต: สห ปรฺวฺวตาทวรุหฺย อุปตฺยกายำ ตเสฺถา ตตสฺตสฺย ศิษฺยสงฺโฆ ยิหูทาเทศาทฺ ยิรูศาลมศฺจ โสร: สีโทนศฺจ ชลเธ โรธโส ชนนิหาศฺจ เอตฺย ตสฺย กถาศฺรวณารฺถํ โรคมุกฺตฺยรฺถญฺจ ตสฺย สมีเป ตสฺถุ: ฯ
18 en die van onreine geesten gekweld waren; en zij werden genezen.
อเมธฺยภูตคฺรสฺตาศฺจ ตนฺนิกฏมาคตฺย สฺวาสฺถฺยํ ปฺราปุ: ฯ
19 En al de schare zocht Hem aan te raken; want er ging kracht van Hem uit, en Hij genas ze allen.
สรฺเวฺวษำ สฺวาสฺถฺยกรณปฺรภาวสฺย ปฺรกาศิตตฺวาตฺ สรฺเวฺว โลกา เอตฺย ตํ สฺปฺรษฺฏุํ เยติเรฯ
20 En Hij, Zijn ogen opslaande over Zijn discipelen, zeide: Zalig zijt gij, armen, want uwer is het Koninkrijk Gods.
ปศฺจาตฺ ส ศิษฺยานฺ ปฺรติ ทฺฤษฺฏึ กุตฺวา ชคาท, เห ทริทฺรา ยูยํ ธนฺยา ยต อีศฺวรีเย ราเชฺย โว'ธิกาโรสฺติฯ
21 Zalig zijt gij, die nu hongert; want gij zult verzadigd worden. Zalig zijt gij, die nu weent; want gij zult lachen.
เห อธุนา กฺษุธิตโลกา ยูยํ ธนฺยา ยโต ยูยํ ตรฺปฺสฺยถ; เห อิห โรทิโน ชนา ยูยํ ธนฺยา ยโต ยูยํ หสิษฺยถฯ
22 Zalig zijt gij, wanneer u de mensen haten, en wanneer zij u afscheiden, en smaden, en uw naam als kwaad verwerpen, om des Zoons des mensen wil.
ยทา โลกา มนุษฺยสูโน รฺนามเหโต รฺยุษฺมานฺ ฤตียิษฺยนฺเต ปฺฤถกฺ กฺฤตฺวา นินฺทิษฺยนฺติ, อธมานิว ยุษฺมานฺ สฺวสมีปาทฺ ทูรีกริษฺยนฺติ จ ตทา ยูยํ ธนฺยา: ฯ
23 Verblijdt u in dien dag, en zijt vrolijk; want, ziet, uw loon is groot in den hemel; want hun vaders deden desgelijks den profeten.
สฺวรฺเค ยุษฺมากํ ยเถษฺฏํ ผลํ ภวิษฺยติ, เอตทรฺถํ ตสฺมินฺ ทิเน โปฺรลฺลสต อานนฺเทน นฺฤตฺยต จ, เตษำ ปูรฺวฺวปุรุษาศฺจ ภวิษฺยทฺวาทิน: ปฺรติ ตไถว วฺยวาหรนฺฯ
24 Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.
กินฺตุ หา หา ธนวนฺโต ยูยํ สุขํ ปฺราปฺนุตฯ หนฺต ปริตฺฤปฺตา ยูยํ กฺษุธิตา ภวิษฺยถ;
25 Wee u, die verzadigd zijt, want gij zult hongeren. Wee u, die nu lacht, want gij zult treuren en wenen.
อิห หสนฺโต ยูยํ วต ยุษฺมาภิ: โศจิตวฺยํ โรทิตวฺยญฺจฯ
26 Wee u, wanneer al de mensen wel van u spreken, want hun vaders deden desgelijks den valsen profeten.
สรฺไวฺวลาไก รฺยุษฺมากํ สุขฺยาเตา กฺฤตายำ ยุษฺมากํ ทุรฺคติ รฺภวิษฺยติ ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา มฺฤษาภวิษฺยทฺวาทิน: ปฺรติ ตทฺวตฺ กฺฤตวนฺต: ฯ
27 Maar Ik zeg ulieden, die dit hoort: Hebt uw vijanden lief; doet wel dengenen, die u haten.
เห โศฺรตาโร ยุษฺมภฺยมหํ กถยามิ, ยูยํ ศตฺรุษุ ปฺรียธฺวํ เย จ ยุษฺมานฺ ทฺวิษนฺติ เตษามปิ หิตํ กุรุตฯ
28 Zegent degenen, die u vervloeken, en bidt voor degenen, die u geweld doen.
เย จ ยุษฺมานฺ ศปนฺติ เตภฺย อาศิษํ ทตฺต เย จ ยุษฺมานฺ อวมนฺยนฺเต เตษำ มงฺคลํ ปฺรารฺถยธฺวํฯ
29 Dengene, die u aan de wang slaat, biedt ook de andere; en dengene, die u den mantel neemt, verhindert ook den rok niet te nemen.
ยทิ กศฺจิตฺ ตว กโปเล จเปฏาฆาตํ กโรติ ตรฺหิ ตํ ปฺรติ กโปลมฺ อนฺยํ ปราวรฺตฺตฺย สมฺมุขีกุรุ ปุนศฺจ ยทิ กศฺจิตฺ ตว คาตฺรียวสฺตฺรํ หรติ ตรฺหิ ตํ ปริเธยวสฺตฺรมฺ อปิ คฺรหีตุํ มา วารยฯ
30 Maar geeft een iegelijk, die van u begeert; en van dengene, die het uwe neemt, eist niet weder.
ยสฺตฺวำ ยาจเต ตไสฺม เทหิ, ยศฺจ ตว สมฺปตฺตึ หรติ ตํ มา ยาจสฺวฯ
31 En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks.
ปเรภฺย: สฺวานฺ ปฺรติ ยถาจรณมฺ อเปกฺษเธฺว ปรานฺ ปฺรติ ยูยมปิ ตถาจรตฯ
32 En indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars hebben lief degenen, die hen liefhebben.
เย ชนา ยุษฺมาสุ ปฺรียนฺเต เกวลํ เตษุ ปฺรียมาเณษุ ยุษฺมากํ กึ ผลํ? ปาปิโลกา อปิ เสฺวษุ ปฺรียมาเณษุ ปฺรียนฺเตฯ
33 En indien gij goed doet dengenen, die u goed doen, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars doen hetzelfde.
ยทิ หิตการิณ เอว หิตํ กุรุถ ตรฺหิ ยุษฺมากํ กึ ผลํ? ปาปิโลกา อปิ ตถา กุรฺวฺวนฺติฯ
34 En indien gij leent dengenen, van welke gij hoopt weder te ontvangen, wat dank hebt gij? Want ook de zondaars lenen den zondaren, opdat zij evengelijk weder mogen ontvangen.
เยภฺย ฤณปริโศธสฺย ปฺราปฺติปฺรตฺยาศาเสฺต เกวลํ เตษุ ฤเณ สมรฺปิเต ยุษฺมากํ กึ ผลํ? ปุน: ปฺราปฺตฺยาศยา ปาปีโลกา อปิ ปาปิชเนษุ ฤณมฺ อรฺปยนฺติฯ
35 Maar hebt uw vijanden lief, en doet goed, en leent, zonder iets weder te hopen; en uw loon zal groot zijn, en gij zult kinderen des Allerhoogsten zijn; want Hij is goedertieren over de ondankbaren en bozen.
อโต ยูยํ ริปุษฺวปิ ปฺรียธฺวํ, ปรหิตํ กุรุต จ; ปุน: ปฺราปฺตฺยาศำ ตฺยกฺตฺวา ฤณมรฺปยต, ตถา กฺฤเต ยุษฺมากํ มหาผลํ ภวิษฺยติ, ยูยญฺจ สรฺวฺวปฺรธานสฺย สนฺตานา อิติ ขฺยาตึ ปฺราปฺสฺยถ, ยโต ยุษฺมากํ ปิตา กฺฤตฆฺนานำ ทุรฺวฺฏตฺตานาญฺจ หิตมาจรติฯ
36 Weest dan barmhartig, gelijk ook uw Vader barmhartig is.
อต เอว ส ยถา ทยาลุ รฺยูยมปิ ตาทฺฤศา ทยาลโว ภวตฯ
37 En oordeelt niet, en gij zult niet geoordeeld worden; verdoemt niet, en gij zult niet verdoemd worden; laat los, en gij zult losgelaten worden.
อปรญฺจ ปรานฺ โทษิโณ มา กุรุต ตสฺมาทฺ ยูยํ โทษีกฺฤตา น ภวิษฺยถ; อทณฺฑฺยานฺ มา ทณฺฑยต ตสฺมาทฺ ยูยมปิ ทณฺฑํ น ปฺราปฺสฺยถ; ปเรษำ โทษานฺ กฺษมธฺวํ ตสฺมาทฺ ยุษฺมากมปิ โทษา: กฺษมิษฺยนฺเตฯ
38 Geeft, en u zal gegeven worden; een goede, neergedrukte, en geschudde en overlopende maat zal men in uw schoot geven; want met dezelfde maat, waarmede gijlieden meet, zal ulieden wedergemeten worden.
ทานานิทตฺต ตสฺมาทฺ ยูยํ ทานานิ ปฺราปฺสฺยถ, วรญฺจ โลกา: ปริมาณปาตฺรํ ปฺรทลยฺย สญฺจาลฺย โปฺรญฺจาลฺย ปริปูรฺยฺย ยุษฺมากํ โกฺรเฑษุ สมรฺปยิษฺยนฺติ; ยูยํ เยน ปริมาเณน ปริมาถ เตไนว ปริมาเณน ยุษฺมตฺกฺฤเต ปริมาสฺยเตฯ
39 En Hij zeide tot hen een gelijkenis: Kan ook wel een blinde een blinde op den weg leiden? Zullen zij niet beiden in de gracht vallen?
อถ ส เตโภฺย ทฺฤษฺฏานฺตกถามกถยตฺ, อนฺโธ ชน: กิมนฺธํ ปนฺถานํ ทรฺศยิตุํ ศกฺโนติ? ตสฺมาทฺ อุภาวปิ กึ ครฺตฺเต น ปติษฺยต: ?
40 De discipel is niet boven zijn meester; maar een iegelijk volmaakt discipel zal zijn gelijk zijn meester.
คุโร: ศิโษฺย น เศฺรษฺฐ: กินฺตุ ศิเษฺย สิทฺเธ สติ ส คุรุตุโลฺย ภวิตุํ ศกฺโนติฯ
41 En wat ziet gij den splinter, die in uws broeders oog is, en den balk, die in uw eigen oog is, merkt gij niet?
อปรญฺจ ตฺวํ สฺวจกฺษุษิ นาสามฺ อทฺฤษฺฏฺวา ตว ภฺราตุศฺจกฺษุษิ ยตฺตฺฤณมสฺติ ตเทว กุต: ปศฺยมิ?
42 Of hoe kunt gij tot uw broeder zeggen: Broeder, laat toe, dat ik den splinter, die in uw oog is, uitdoe; daar gij zelf den balk, die in uw oog is, niet ziet? Gij geveinsde! doe eerst den balk uit uw oog, en dan zult gij bezien, om den splinter uit te doen, die in uws broeders oog is.
สฺวจกฺษุษิ ยา นาสา วิทฺยเต ตามฺ อชฺญาตฺวา, ภฺราตสฺตว เนตฺราตฺ ตฺฤณํ พหิ: กโรมีติ วากฺยํ ภฺราตรํ กถํ วกฺตุํ ศกฺโนษิ? เห กปฏินฺ ปูรฺวฺวํ สฺวนยนาตฺ นาสำ พหิ: กุรุ ตโต ภฺราตุศฺจกฺษุษสฺตฺฤณํ พหิ: กรฺตฺตุํ สุทฺฤษฺฏึ ปฺราปฺสฺยสิฯ
43 Want het is geen goede boom, die kwade vrucht voortbrengt, en geen kwade boom, die goede vrucht voortbrengt;
อนฺยญฺจ อุตฺตมสฺตรุ: กทาปิ ผลมนุตฺตมํ น ผลติ, อนุตฺตมตรุศฺจ ผลมุตฺตมํ น ผลติ การณาทต: ผไลสฺตรโว ชฺญายนฺเตฯ
44 Want ieder boom wordt uit zijn eigen vrucht gekend; want men leest geen vijgen van doornen, en men snijdt geen druif van bramen.
กณฺฏกิปาทปาตฺ โกปิ อุฑุมฺพรผลานิ น ปาตยติ ตถา ศฺฤคาลโกลิวฺฤกฺษาทปิ โกปิ ทฺรากฺษาผลํ น ปาตยติฯ
45 De goede mens brengt het goede voort uit den goeden schat zijns harten; en de kwade mens brengt het kwade voort uit den kwaden schat zijns harten; want uit den overvloed des harten spreekt zijn mond.
ตทฺวตฺ สาธุโลโก'นฺต: กรณรูปาตฺ สุภาณฺฑาคาราทฺ อุตฺตมานิ ทฺรวฺยาณิ พหิ: กโรติ, ทุษฺโฏ โลกศฺจานฺต: กรณรูปาตฺ กุภาณฺฑาคาราตฺ กุตฺสิตานิ ทฺรวฺยาณิ นิรฺคมยติ ยโต'นฺต: กรณานำ ปูรฺณภาวานุรูปาณิ วจำสิ มุขานฺนิรฺคจฺฉนฺติฯ
46 En wat noemt gij Mij, Heere, Heere! en doet niet hetgeen Ik zeg?
อปรญฺจ มมาชฺญานุรูปํ นาจริตฺวา กุโต มำ ปฺรโภ ปฺรโภ อิติ วทถ?
47 Een iegelijk, die tot Mij komt, en Mijn woorden hoort, en dezelve doet, Ik zal u tonen, wien hij gelijk is.
ย: กศฺจินฺ มม นิกฏมฺ อาคตฺย มม กถา นิศมฺย ตทนุรูปํ กรฺมฺม กโรติ ส กสฺย สทฺฤโศ ภวติ ตทหํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยามิฯ
48 Hij is gelijk een mens, die een huis bouwde, en groef, en verdiepte, en leide het fondament op een steenrots; als nu de hoge vloed kwam, zo sloeg de waterstroom tegen dat huis aan, en kon het niet bewegen; want het was op de steenrots gegrond.
โย ชโน คภีรํ ขนิตฺวา ปาษาณสฺถเล ภิตฺตึ นิรฺมฺมาย สฺวคฺฤหํ รจยติ เตน สห ตโสฺยปมา ภวติ; ยต อาปฺลาวิชลเมตฺย ตสฺย มูเล เวเคน วหทปิ ตทฺเคหํ ลาฑยิตุํ น ศกฺโนติ ยตสฺตสฺย ภิตฺติ: ปาษาโณปริ ติษฺฐติฯ
49 Maar die ze gehoord, en niet gedaan zal hebben, is gelijk een mens, die een huis bouwde op de aarde zonder fondament; tegen hetwelk de waterstroom aansloeg, en het viel terstond, en de val van datzelve huis was groot.
กินฺตุ ย: กศฺจินฺ มม กถา: ศฺรุตฺวา ตทนุรูปํ นาจรติ ส ภิตฺตึ วินา มฺฤทุปริ คฺฤหนิรฺมฺมาตฺรา สมาโน ภวติ; ยต อาปฺลาวิชลมาคตฺย เวเคน ยทา วหติ ตทา ตทฺคฺฤหํ ปตติ ตสฺย มหตฺ ปตนํ ชายเตฯ
