Lukas 4
1 En Jezus, vol des Heiligen Geestes, keerde wederom van de Jordaan, en werd door den Geest geleid in de woestijn;
Ratha Inthienga sipin, Jisua hah Jordan dung renga a hongkîra, Ratha ruoiin ramchâra han a se zoia.
2 En werd veertig dagen verzocht van den duivel; en at gans niet in die dagen, en als dezelve geeindigd waren, zo hongerde Hem ten laatste.
Mahan Diabolin, sûn sômminli a methêma, ma zora han ite a sâk loi sikin a von achâm sabak zoia.
3 En de duivel zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg tot dezen steen, dat hij brood worde.
Diabolin, a kôma, “Pathien Nâi ni nîn chu hi lung hih vâipôl manchang roh,” a tia.
4 En Jezus antwoordde hem, zeggende: Er is geschreven, dat de mens bij brood alleen niet zal leven, maar bij alle woord Gods.
Jisua'n a thuona, “Pathien lekhabu'n, vaîpôl riemin miriem ring thei nonih ati,” a tipea.
5 En als Hem de duivel geleid had op een hogen berg, toonde hij Hem al de koninkrijken der wereld, in een ogenblik tijds.
Hanchu, Diabolin, muol insângpa taka a tuong nôka, rammuol pumpuia rêngramngei phûkhatin a min ena.
6 En de duivel zeide tot Hem: Ik zal U al deze macht, en de heerlijkheid derzelver koninkrijken geven; want zij is mij overgegeven, en ik geef ze, wien ik ook wil;
A kôma, “Hi ngei chunga rachamneinangei le rochonngei hi nang pêk ki tih, ko kôma ipêk ani zoi, ku nunuom kôm ke pêk thei.
7 Indien Gij dan mij zult aanbidden, zo zal het alles Uw zijn.
Chubai ni mûk inla anrêngin nang pêk let ki tih,” a tia.
8 En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Ga weg van Mij, satan, want er is geschreven: Gij zult den Heere, uw God, aanbidden, en Hem alleen dienen.
Jisua'n, “Pumapa na Pathien mang chubai mûk inla, ama sin mang tho roh ati,” tiin a thuona.
9 En hij leidde Hem naar Jeruzalem, en stelde Hem op de tinne des tempels, en zeide tot Hem: Indien Gij de Zoon Gods zijt, werp Uzelven van hier nederwaarts;
Hanchu, Diabolin Jerusalema a tuonga, Biekin sîp ânzumna taka a dara, “Pathien Nâi ni nîn chu inchôm roh,
10 Want er is geschreven, dat Hij Zijn engelen van U bevelen zal, dat zij U bewaren zullen;
Lekhabu'n, Pathien'n a vântîrtonngei nang dom rangin juongtîr a ta,
11 En dat zij U op de handen nemen zullen, opdat Gij Uw voet niet te eniger tijd aan een steen stoot.
an kutin nang dom an ta, ne ke khom lungin inde no tinih ati,” a tipea.
12 En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Er is gezegd: Gij zult den Heere, uw God, niet verzoeken.
Jisua'n, Lekhabua, “Pumapa na Pathien minsin no roh, ai ti kêng,” tiin a thuona.
13 En als de duivel alle verzoeking voleindigd had, week hij van Hem voor een tijd.
A methêmna rang murdia a methêm zoiin chu, Diabolin chuminrên danga rangin a mâk zoi.
14 En Jezus keerde wederom, door de kracht des Geestes, naar Galilea; en het gerucht van Hem ging uit door het gehele omliggende land.
Hanchu, Jisua hah Ratha Inthieng sinthotheina neiin Galilee rama a kîr nôka, ha ram sûnga han a thurchi ânthang zoia.
15 En Hij leerde in hun synagogen, en werd van allen geprezen.
Inkhom inngeia mi a minchu ngeia, mi murdi minpâkin a oma.
16 En Hij kwam te Nazareth, daar Hij opgevoed was, en ging, naar Zijn gewoonte, op den dag des sabbats in de synagoge; en stond op om te lezen.
Hanchu, Jisua hah a seilienna khuo Nazereth'a a sea, Sabathnia a tho ngâi lamin Synagog taka a sea, Pathien lekhabu pore rangin ândinga.
17 En Hem werd gegeven het boek van den profeet Jesaja; en als Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats, daar geschreven was:
Dêipu Isaiah lekhabu an pêka, lekha zuot hah a phara, hi miziek omna hih a porea.
18 De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart; Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid;
“Inriengngei kôma Thurchisa misîr rangin mi thangsuok sikin, Pumapa ratha ka chunga a om, Suoka ântâng ngei kôma jôkna chong min phuong rangin ni tîr ani. Mitcho ngei mit vâr nôkna rang le mi nuomlo ngei jôkna rangin,
19 om te prediken het aangename jaar des Heeren.
Pumapa'n a mingei an jôkna rang zora a hongtung zoi iti phuongsa rangin,” iti hih.
20 En als Hij het boek toegedaan en den dienaar wedergegeven had, zat Hij neder; en de ogen van allen in de synagoge waren op Hem geslagen.
Hanchu Jisua'n lekha hah a juota, adarpu a pêka, ânsunga, Inkhom ina mi murdi mit ama chunga korong an ena.
21 En Hij begon tot hen te zeggen: Heden is deze Schrift in uw oren vervuld.
Hanchu an kôma, “Hi lekhabu nin kôma porea om hih avien hin adikin nin kôma a hongtung zoi,” a tipe ngeia.
22 En zij gaven Hem allen getuigenis, en verwonderden zich over de aangename woorden, die uit Zijn mond voortkwamen; en zeiden: Is deze niet de Zoon van Jozef?
A chongbâi suok lungkham chong misîrin, an mulungrîl a tôna, kamâm a om an tia, “Hi mi hih Joseph nâipasal nimak mo?” an tia.
23 En Hij zeide tot hen: Gij zult zonder twijfel tot Mij dit spreekwoord zeggen: Medicijnmeester! genees Uzelven; al wat wij gehoord hebben, dat in Kapernaum geschied is, doe dat ook hier in Uw vaderland.
Hanchu an kôm, nangnin hi chongmintêk, “Doctor, nethenin indam roh, Capernaum'a ni sinthongei, kin lei riet ngei khom hah hin na khuoa hin sin roh, ni la ti ngêt nin tih” a tia.
24 En Hij zeide: Voorwaar Ik zeg u, dat geen profeet aangenaam is in zijn vaderland.
Jisua'n, “Adiktakin nangni ki ti, Dêipu, tutên anni khuoa modôm ngâi mak ngei,” a tipe ngeia.
25 Maar Ik zeg u in der waarheid: Er waren vele weduwen in Israel in de dagen van Elias, toen de hemel drie jaren en zes maanden gesloten was, zodat er grote hongersnood werd over het gehele land.
“Rangâi ta u, hih adik ani, Elijah zora lâiin Isreal rama meithâi tamtak an oma, kumthum in-ang ruo juong loiin a oma, an ram pumpui mâitâm achula.
26 En tot geen van haar werd Elias gezonden, dan naar Sarepta Sidonis, tot een vrouw, die weduwe was.
Isreal rama meithâi inkhat Sidon rama Zarephath khuomi kôma tiloi chu Elijah hah tute kôma itîr ni mak.
27 En er waren vele melaatsen in Israel, ten tijde van den profeet Elisa; en geen van hen werd gereinigd, dan Naaman, de Syrier.
Dêipu Elisha zora lai khomin Isreal rama mi phâr tamtak an oma, hannisenla, tute dam loiin, Syria rama Naaman mang kêng mindamin a om,” a tia.
28 En zij werden allen in de synagoge met toorn vervuld, als zij dit hoorden.
Synagog mipuingei han, a chong hah an rietin chu an ningthik oka,
29 En opstaande, wierpen zij Hem uit, buiten de stad, en leidden Hem op den top des bergs, op denwelken hun stad gebouwd was, om Hem van de steilte af te werpen.
an inthoia, an khopui rôlsora namthâk rangin khopui renga an mojôk paia.
30 Maar Hij, door het midden van hen doorgegaan zijnde, ging weg.
Hannisenla, mipuingei lâi renga a relpaia, a rotpat zoi.
31 En Hij kwam af te Kapernaum, een stad van Galilea, en leerde hen op de sabbatdagen.
Hanchu, Jisua Galilee rama Capernaum khopuia a sea, Sabathnin mingei a minchua.
32 En zij versloegen zich over Zijn leer, want Zijn woord was met macht.
Rachamnei taka a minchu sikin an kamâm oka.
33 En in de synagoge was een mens, hebbende een geest eens onreinen duivels; en hij riep uit met grote stemme,
Synagog taka han mi inkhat ramkhori ratha dôn a oma, rôl inring takin ânieka.
34 Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener? Zijt Gij gekomen, om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
“O! Nazereth Jisua, Imo lo rang mini ti? Mi minmang ranga hong mo nini? Nang ki riet, Pathien tîrton inthieng nini!” a tia.
35 En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga van hem uit. En de duivel, hem in het midden geworpen hebbende, voer van hem uit, zonder hem iets te beschadigen.
Jisua'n, “Dairek inla, a sûng renga hong jôk roh!” a tia. Ramkhori han an makunga, a minjuon raka, min na loiin a sûng renga a hong jôk zoia.
36 En er kwam een verbaasdheid over allen; en zij spraken samen tot elkander, zeggende: Wat woord is dit, dat Hij met macht en kracht den onreinen geesten gebiedt, en zij varen uit?
An rêngin an kamâma, “Khoi chongbai tak mo ani zoi? roinei le rachamneia ramkhoringei chong a pêka an hongjôk hi,” an intia.
37 En het gerucht van Hem ging uit in alle plaatsen des omliggenden lands.
Hanchu ha rama han mun tina Jisua riming ânthang zoia.
38 En Jezus, opgestaan zijnde uit de synagoge, ging in het huis van Simon; en Simons vrouws moeder was met een grote koorts bevangen, en zij baden Hem voor haar.
Hanchu, Jisua Synagog renga a jôka, Simon ina a sea. Simon tarpi ritun inrik taka nân a lei oma, ama rangin Jisua an ngên pea.
39 En staande boven haar, bestrafte Hij de koorts, en de koorts verliet haar; en zij van stonde aan opstaande, diende henlieden.
A kôla avan dinga, a ritun hah a ngoa, a natna, harenghan a hong boia, ânthoia anni ngei sin a tho pe ngei zoi.
40 En als de zon onderging, brachten allen, die kranken hadden, met verscheidene ziekten bevangen, die tot Hem, en Hij leide een iegelijk van hen de handen op, en genas dezelve.
Hanchu kholoi nisa tak nûkin, natna tin renga damloingei Jisua kôma an hong tuonga, an chung chita a kut a minngama a mindam ngei rieia.
41 En er voeren ook duivelen uit van velen, roepende en zeggende: Gij zijt de Christus, de Zone Gods! En hen bestraffende, liet Hij die niet spreken, omdat zij wisten, dat Hij de Christus was.
Hanchu “Pathien Nâipasal nini,” itia iniekin ramkhoringei khom mingei sûng renga an jôkpai zoia, Messiah ani iti an riet sikin, Jisua'n ramkhoringei hah an chong rang phal ngei mak.
42 En als het dag werd, ging Hij uit, en trok naar een woeste plaats; en de scharen zochten Hem, en kwamen tot bij Hem, en hielden Hem op, dat Hij van hen niet zou weggaan.
Hanchu khuo ahongvârin chu, khopui a mâka mun inthimna a sea, mipuingeiin an roka, an mûn chu, anni mâk loia la châm rangin an pûta.
43 Maar Hij zeide tot hen: Ik moet ook anderen steden het Evangelie van het Koninkrijk Gods verkondigen; want daartoe ben Ik uitgezonden.
Hannisenla, Jisua'n an kôma, “Pathien Rêngram Thurchisa hih khopui adadangei khoma misîr rang piela itîr kêng ki ni,” a tipe ngeia.
44 En Hij predikte in de synagogen van Galilea.
Hanchu, Galilee rama Synagog tina thurchi a misîr zoi.
