Lukas 2
1 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat er een gebod uitging van den Keizer Augustus, dat de gehele wereld beschreven zou worden.
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ନାମାନି ଲେଖଯିତୁମ୍ ଅଗସ୍ତକୈସର ଆଜ୍ଞାପଯାମାସ|
2 Deze eerste beschrijving geschiedde, als Cyrenius over Syrie stadhouder was.
ତଦନୁସାରେଣ କୁରୀଣିଯନାମନି ସୁରିଯାଦେଶସ୍ୟ ଶାସକେ ସତି ନାମଲେଖନଂ ପ୍ରାରେଭେ|
3 En zij gingen allen om beschreven te worden, een iegelijk naar zijn eigen stad.
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ନାମ ଲେଖିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜନାଃ ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ନଗରଂ ଜଗ୍ମୁଃ|
4 En Jozef ging ook op van Galilea, uit de stad Nazareth, naar Judea, tot de stad Davids, die Bethlehem genaamd wordt, (omdat hij uit het huis en geslacht van David was);
ତଦାନୀଂ ଯୂଷଫ୍ ନାମ ଲେଖିତୁଂ ୱାଗ୍ଦତ୍ତଯା ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟଯା ଗର୍ବ୍ଭୱତ୍ୟା ମରିଯମା ସହ ସ୍ୱଯଂ ଦାଯୂଦଃ ସଜାତିୱଂଶ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ନାସରତ୍ନଗରାଦ୍
5 Om beschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, welke bevrucht was.
ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ବୈତ୍ଲେହମାଖ୍ୟଂ ଦାଯୂଦ୍ନଗରଂ ଜଗାମ|
6 En het geschiedde, als zij daar waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zoude.
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ତଯୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋଃ ସତୋ ର୍ମରିଯମଃ ପ୍ରସୂତିକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
7 En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, en wond Hem in doeken, en leide Hem neder in de kribbe, omdat voor henlieden geen plaats was in de herberg.
ସା ତଂ ପ୍ରଥମସୁତଂ ପ୍ରାସୋଷ୍ଟ କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ୱାସଗୃହେ ସ୍ଥାନାଭାୱାଦ୍ ବାଲକଂ ୱସ୍ତ୍ରେଣ ୱେଷ୍ଟଯିତ୍ୱା ଗୋଶାଲାଯାଂ ସ୍ଥାପଯାମାସ|
8 En er waren herders in diezelfde landstreek, zich houdende in het veld, en hielden de nachtwacht over hun kudde.
ଅନନ୍ତରଂ ଯେ କିଯନ୍ତୋ ମେଷପାଲକାଃ ସ୍ୱମେଷୱ୍ରଜରକ୍ଷାଯୈ ତତ୍ପ୍ରଦେଶେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ରଜନ୍ୟାଂ ପ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରହରିଣଃ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି,
9 En ziet, een engel des Heeren stond bij hen, en de heerlijkheid des Heeren omscheen hen, en zij vreesden met grote vreze.
ତେଷାଂ ସମୀପଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତ ଆଗତ୍ୟୋପତସ୍ଥୌ; ତଦା ଚତୁଷ୍ପାର୍ଶ୍ୱେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶିତତ୍ୱାତ୍ ତେଽତିଶଶଙ୍କିରେ|
10 En de engel zeide tot hen: Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal;
ତଦା ସ ଦୂତ ଉୱାଚ ମା ଭୈଷ୍ଟ ପଶ୍ୟତାଦ୍ୟ ଦାଯୂଦଃ ପୁରେ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ତ୍ରାତା ପ୍ରଭୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽଜନିଷ୍ଟ,
11 Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus, de Heere, in de stad Davids.
ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ମହାନନ୍ଦଜନକମ୍ ଇମଂ ମଙ୍ଗଲୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯାମି|
12 En dit zal u het teken zijn: gij zult het Kindeken vinden in doeken gewonden, en liggende in de kribbe.
ଯୂଯଂ (ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା) ୱସ୍ତ୍ରୱେଷ୍ଟିତଂ ତଂ ବାଲକଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀଦଂ ଚିହ୍ନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
13 En van stonde aan was er met den engel een menigte des hemelsen heirlegers, prijzende God en zeggende:
ଦୂତ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱତି ତତ୍ରାକସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ପୃତନା ଆଗତ୍ୟ କଥାମ୍ ଇମାଂ କଥଯିତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନନ୍ୱୱାଦିଷୁଃ, ଯଥା,
14 Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.
ସର୍ୱ୍ୱୋର୍ଦ୍ୱ୍ୱସ୍ଥୈରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମା ସମ୍ପ୍ରକାଶ୍ୟତାଂ| ଶାନ୍ତିର୍ଭୂଯାତ୍ ପୃଥିୱ୍ୟାସ୍ତୁ ସନ୍ତୋଷଶ୍ଚ ନରାନ୍ ପ୍ରତି||
15 En het geschiedde, als de engelen van hen weggevaren waren naar den hemel, dat de herders tot elkander zeiden: Laat ons dan heengaan naar Bethlehem, en laat ons zien het woord, dat er geschied is, hetwelk de Heere ons heeft verkondigd.
ତତଃ ପରଂ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧେ ର୍ଦୂତଗଣେ ସ୍ୱର୍ଗଂ ଗତେ ମେଷପାଲକାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅୱେଚନ୍ ଆଗଚ୍ଛତ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯାଂ ଘଟନାଂ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍ ତସ୍ୟା ଯାଥର୍ୟଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ୱଯମଧୁନା ବୈତ୍ଲେହମ୍ପୁରଂ ଯାମଃ|
16 En zij kwamen met haast, en vonden Maria en Jozef, en het Kindeken liggende in de kribbe.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତୂର୍ଣଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ମରିଯମଂ ଯୂଷଫଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ବାଲକଞ୍ଚ ଦଦୃଶୁଃ|
17 En als zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord, dat hun van dit Kindeken gezegd was.
ଇତ୍ଥଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବାଲକସ୍ୟାର୍ଥେ ପ୍ରୋକ୍ତାଂ ସର୍ୱ୍ୱକଥାଂ ତେ ପ୍ରାଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
18 En allen, die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd van de herders.
ତତୋ ଯେ ଲୋକା ମେଷରକ୍ଷକାଣାଂ ୱଦନେଭ୍ୟସ୍ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶୁଶ୍ରୁୱୁସ୍ତେ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ|
19 Doch Maria bewaarde deze woorden alle te zamen, overleggende die in haar hart.
କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଘଟନାନାଂ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ୱିୱିଚ୍ୟ ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
20 En de herders keerde wederom, verheerlijkende en prijzende God over alles, wat zij gehoord en gezien hadden, gelijk tot hen gesproken was.
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦୂତୱିଜ୍ଞପ୍ତାନୁରୂପଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଚ ମେଷପାଲକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନୁୱାଦଂ ଧନ୍ୟୱାଦଞ୍ଚ କୁର୍ୱ୍ୱାଣାଃ ପରାୱୃତ୍ୟ ଯଯୁଃ|
21 En als acht dagen vervuld waren, dat men het Kindeken besnijden zou, zo werd Zijn Naam genaamd JEZUS, welke genaamd was van den engel, eer Hij in het lichaam ontvangen was.
ଅଥ ବାଲକସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦନକାଲେଽଷ୍ଟମଦିୱସେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ତସ୍ୟ ଗର୍ବ୍ଭସ୍ଥିତେଃ ପୁର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଯଥାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତଦନୁରୂପଂ ତେ ତନ୍ନାମଧେଯଂ ଯୀଶୁରିତି ଚକ୍ରିରେ|
22 En als de dagen harer reiniging vervuld waren, naar de wet van Mozes, brachten zij Hem te Jeruzalem, opdat zij Hem den Heere voorstelden;
ତତଃ ପରଂ ମୂସାଲିଖିତୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଅନୁସାରେଣ ମରିଯମଃ ଶୁଚିତ୍ୱକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ,
23 (Gelijk geschreven is in de wet des Heeren: Al wat mannelijk is, dat de moeder opent, zal den Heere heilig genaamd worden.)
"ପ୍ରଥମଜଃ ସର୍ୱ୍ୱଃ ପୁରୁଷସନ୍ତାନଃ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପ୍ୟତାଂ," ଇତି ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା
24 En opdat zij offerande gaven, naar hetgeen in de wet des Heeren gezegd is, een paar tortelduiven, of twee jonge duiven.
ଯୀଶୁଂ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପଯିତୁମ୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯୱିଧ୍ୟୁକ୍ତଂ କପୋତଦ୍ୱଯଂ ପାରାୱତଶାୱକଦ୍ୱଯଂ ୱା ବଲିଂ ଦାତୁଂ ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆଯଯୁଃ|
25 En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en godvrezende; verwachtende de vertroosting Israels, en de Heilige Geest was op hem.
ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରନିୱାସୀ ଶିମିଯୋନ୍ନାମା ଧାର୍ମ୍ମିକ ଏକ ଆସୀତ୍ ସ ଇସ୍ରାଯେଲଃ ସାନ୍ତ୍ୱନାମପେକ୍ଷ୍ୟ ତସ୍ଥୌ କିଞ୍ଚ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ମିନ୍ନାୱିର୍ଭୂତଃ|
26 En hem was een Goddelijke openbaring gedaan door den Heiligen Geest, dat hij den dood niet zien zoude, eer hij den Christus des Heeren zou zien.
ଅପରଂ ପ୍ରଭୁଣା ପରମେଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତେ ତ୍ରାତରି ତ୍ୱଯା ନ ଦୃଷ୍ଟେ ତ୍ୱଂ ନ ମରିଷ୍ୟସୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପୱିତ୍ରେଣ ଆତ୍ମନା ତସ୍ମ ପ୍ରାକଥ୍ୟତ|
27 En hij kwam door den Geest in den tempel. En als de ouders het Kindeken Jezus inbrachten, om naar de gewoonte der wet met Hem te doen;
ଅପରଞ୍ଚ ଯଦା ଯୀଶୋଃ ପିତା ମାତା ଚ ତଦର୍ଥଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁରୂପଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ତଂ ମନ୍ଦିରମ୍ ଆନିନ୍ୟତୁସ୍ତଦା
28 Zo nam hij Hetzelve in zijn armen, en loofde God, en zeide:
ଶିମିଯୋନ୍ ଆତ୍ମନ ଆକର୍ଷଣେନ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ, ଯଥା,
29 Nu laat Gij, Heere! Uw dienstknecht gaan in vrede naar Uw woord;
ହେ ପ୍ରଭୋ ତୱ ଦାସୋଯଂ ନିଜୱାକ୍ୟାନୁସାରତଃ| ଇଦାନୀନ୍ତୁ ସକଲ୍ୟାଣୋ ଭୱତା ସଂୱିସୃଜ୍ୟତାମ୍|
30 Want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien,
ଯତଃ ସକଲଦେଶସ୍ୟ ଦୀପ୍ତଯେ ଦୀପ୍ତିରୂପକଂ|
31 Die Gij bereid hebt voor het aangezicht van al de volken:
ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକସ୍ୟ ମହାଗୌରୱରୂପକଂ|
32 Een Licht tot verlichting der heidenen, en tot heerlijkheid van Uw volk Israel.
ଯଂ ତ୍ରାଯକଂ ଜନାନାନ୍ତୁ ସମ୍ମୁଖେ ତ୍ୱମଜୀଜନଃ| ସଏୱ ୱିଦ୍ୟତେଽସ୍ମାକଂ ଧ୍ରୱଂ ନଯନନଗୋଚରେ||
33 En Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen van Hem gezegd werd.
ତଦାନୀଂ ତେନୋକ୍ତା ଏତାଃ ସକଲାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତସ୍ୟ ମାତା ଯୂଷଫ୍ ଚ ୱିସ୍ମଯଂ ମେନାତେ|
34 En Simeon zegende henlieden, en zeide tot Maria, Zijn moeder: Zie, Deze wordt gezet tot een val en opstanding veler in Israel, en tot een teken, dat wedersproken zal worden.
ତତଃ ପରଂ ଶିମିଯୋନ୍ ତେଭ୍ୟ ଆଶିଷଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ତନ୍ମାତରଂ ମରିଯମମ୍ ଉୱାଚ, ପଶ୍ୟ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେ ବହୂନାଂ ପାତନାଯୋତ୍ଥାପନାଯ ଚ ତଥା ୱିରୋଧପାତ୍ରଂ ଭୱିତୁଂ, ବହୂନାଂ ଗୁପ୍ତମନୋଗତାନାଂ ପ୍ରକଟୀକରଣାଯ ବାଲକୋଯଂ ନିଯୁକ୍ତୋସ୍ତି|
35 (En ook een zwaard zal door uw eigen ziel gaan) opdat de gedachten uit vele harten geopenbaard worden.
ତସ୍ମାତ୍ ତୱାପି ପ୍ରାଣାଃ ଶୂଲେନ ୱ୍ୟତ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
36 En er was Anna, een profetesse, een dochter van Fanuel, uit den stam van Aser; deze was tot groten ouderdom gekomen, welke met haar man zeven jaren had geleefd van haar maagdom af.
ଅପରଞ୍ଚ ଆଶେରସ୍ୟ ୱଂଶୀଯଫିନୂଯେଲୋ ଦୁହିତା ହନ୍ନାଖ୍ୟା ଅତିଜରତୀ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ୍ୟେକା ଯା ୱିୱାହାତ୍ ପରଂ ସପ୍ତ ୱତ୍ସରାନ୍ ପତ୍ୟା ସହ ନ୍ୟୱସତ୍ ତତୋ ୱିଧୱା ଭୂତ୍ୱା ଚତୁରଶୀତିୱର୍ଷୱଯଃପର୍ୟ୍ୟନତଂ
37 En zij was een weduwe van omtrent vier en tachtig jaren, dewelke niet week uit den tempel, met vasten en bidden, God dienende nacht en dag.
ମନ୍ଦିରେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୈର୍ଦିୱାନିଶମ୍ ଈଶ୍ୱରମ୍ ଅସେୱତ ସାପି ସ୍ତ୍ରୀ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ
38 En deze, te dierzelfder ure daarbij komende, heeft insgelijks den Heere beleden, en sprak van Hem tot allen, die de verlossing in Jeruzalem verwachtten.
ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ ଚକାର, ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରୱାସିନୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ମୁକ୍ତିମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିତାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋର୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପଯାମାସ|
39 En als zij alles voleindigd hadden, wat naar de wet des Heeren te doen was, keerden zij weder naar Galilea, tot hun stad Nazareth.
ଇତ୍ଥଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ କର୍ମ୍ମସୁ କୃତେଷୁ ତୌ ପୁନଶ୍ଚ ଗାଲୀଲୋ ନାସରତ୍ନାମକଂ ନିଜନଗରଂ ପ୍ରତସ୍ଥାତେ|
40 En het Kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en vervuld met wijsheid; en de genade Gods was over Hem.
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ବାଲକଃ ଶରୀରେଣ ୱୃଦ୍ଧିମେତ୍ୟ ଜ୍ଞାନେନ ପରିପୂର୍ଣ ଆତ୍ମନା ଶକ୍ତିମାଂଶ୍ଚ ଭୱିତୁମାରେଭେ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହୋ ବଭୂୱ|
41 En Zijn ouders reisden alle jaar naar Jeruzalem, op het feest van pascha.
ତସ୍ୟ ପିତା ମାତା ଚ ପ୍ରତିୱର୍ଷଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସମଯେ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଗଚ୍ଛତାମ୍|
42 En toen Hij twaalf jaren oud geworden was, en zij naar Jeruzalem opgegaan waren, naar de gewoonte van den feestdag;
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୌ ଦ୍ୱାଦଶୱର୍ଷୱଯସ୍କେ ସତି ତୌ ପର୍ୱ୍ୱସମଯସ୍ୟ ରୀତ୍ୟନୁସାରେଣ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା
43 En de dagen aldaar voleindigd hadden, toen zij wederkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem, en Jozef en Zijn moeder wisten het niet.
ପାର୍ୱ୍ୱଣଂ ସମ୍ପାଦ୍ୟ ପୁନରପି ୱ୍ୟାଘୁଯ୍ୟ ଯାତଃ କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁର୍ବାଲକୋ ଯିରୂଶାଲମି ତିଷ୍ଠତି| ଯୂଷଫ୍ ତନ୍ମାତା ଚ ତଦ୍ ଅୱିଦିତ୍ୱା
44 Maar menende, dat Hij in het gezelschap op den weg was, gingen zij een dagreize, en zochten Hem onder de magen, en onder de bekenden.
ସ ସଙ୍ଗିଭିଃ ସହ ୱିଦ୍ୟତ ଏତଚ୍ଚ ବୁଦ୍ୱ୍ୱା ଦିନୈକଗମ୍ୟମାର୍ଗଂ ଜଗ୍ମତୁଃ| କିନ୍ତୁ ଶେଷେ ଜ୍ଞାତିବନ୍ଧୂନାଂ ସମୀପେ ମୃଗଯିତ୍ୱା ତଦୁଦ୍ଦେଶମପ୍ରାପ୍ୟ
45 En als zij Hem niet vonden, keerden zij wederom naar Jeruzalem, Hem zoekende.
ତୌ ପୁନରପି ଯିରୂଶାଲମମ୍ ପରାୱୃତ୍ୟାଗତ୍ୟ ତଂ ମୃଗଯାଞ୍ଚକ୍ରତୁଃ|
46 En het geschiedde, na drie dagen, dat zij Hem vonden in den tempel, zittende in het midden der leraren, hen horende, en hen ondervragende.
ଅଥ ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ ପଣ୍ଡିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତେଷାଂ କଥାଃ ଶୃଣ୍ୱନ୍ ତତ୍ତ୍ୱଂ ପୃଚ୍ଛଂଶ୍ଚ ମନ୍ଦିରେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ଦୃଷ୍ଟଃ|
47 En allen, die Hem hoorden, ontzetten zich over Zijn verstand en antwoorden.
ତଦା ତସ୍ୟ ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରୈଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରୋ ୱିସ୍ମଯମାପଦ୍ୟନ୍ତେ|
48 En zij, Hem ziende, werden verslagen; en Zijn moeder zeide tot Hem: Kind! waarom hebt Gij ons zo gedaan? Zie, Uw vader en ik hebben U met angst gezocht.
ତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଜନକୋ ଜନନୀ ଚ ଚମଚ୍ଚକ୍ରତୁଃ କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମାତା ତମୱଦତ୍, ହେ ପୁତ୍ର, କଥମାୱାଂ ପ୍ରତୀତ୍ଥଂ ସମାଚରସ୍ତ୍ୱମ୍? ପଶ୍ୟ ତୱ ପିତାହଞ୍ଚ ଶୋକାକୁଲୌ ସନ୍ତୌ ତ୍ୱାମନ୍ୱିଚ୍ଛାୱଃ ସ୍ମ|
49 En Hij zeide tot hen: Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?
ତତଃ ସୋୱଦତ୍ କୁତୋ ମାମ୍ ଅନ୍ୱୈଚ୍ଛତଂ? ପିତୁର୍ଗୃହେ ମଯା ସ୍ଥାତୱ୍ୟମ୍ ଏତତ୍ କିଂ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ନ ଜ୍ଞାଯତେ?
50 En zij verstonden het woord niet, dat Hij tot hen sprak.
କିନ୍ତୁ ତୌ ତସ୍ୟୈତଦ୍ୱାକ୍ୟସ୍ୟ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାଂ|
51 En Hij ging met hen af, en kwam te Nazareth, en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart.
ତତଃ ପରଂ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ସହ ନାସରତଂ ଗତ୍ୱା ତଯୋର୍ୱଶୀଭୂତସ୍ତସ୍ଥୌ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱା ଏତାଃ କଥାସ୍ତସ୍ୟ ମାତା ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
52 En Jezus nam toe in wijsheid, en in grootte, en in genade bij God en de mensen.
ଅଥ ଯୀଶୋ ର୍ବୁଦ୍ଧିଃ ଶରୀରଞ୍ଚ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମାନୱାନାଞ୍ଚାନୁଗ୍ରହୋ ୱର୍ଦ୍ଧିତୁମ୍ ଆରେଭେ|
