Lukas 2
1 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat er een gebod uitging van den Keizer Augustus, dat de gehele wereld beschreven zou worden.
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ನಾಮಾನಿ ಲೇಖಯಿತುಮ್ ಅಗಸ್ತಕೈಸರ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ|
2 Deze eerste beschrijving geschiedde, als Cyrenius over Syrie stadhouder was.
ತದನುಸಾರೇಣ ಕುರೀಣಿಯನಾಮನಿ ಸುರಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ಶಾಸಕೇ ಸತಿ ನಾಮಲೇಖನಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
3 En zij gingen allen om beschreven te worden, een iegelijk naar zijn eigen stad.
ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ನಾಮ ಲೇಖಿತುಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಜನಾಃ ಸ್ವೀಯಂ ಸ್ವೀಯಂ ನಗರಂ ಜಗ್ಮುಃ|
4 En Jozef ging ook op van Galilea, uit de stad Nazareth, naar Judea, tot de stad Davids, die Bethlehem genaamd wordt, (omdat hij uit het huis en geslacht van David was);
ತದಾನೀಂ ಯೂಷಫ್ ನಾಮ ಲೇಖಿತುಂ ವಾಗ್ದತ್ತಯಾ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ಗರ್ಬ್ಭವತ್ಯಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಹ ಸ್ವಯಂ ದಾಯೂದಃ ಸಜಾತಿವಂಶ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ನಾಸರತ್ನಗರಾದ್
5 Om beschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, welke bevrucht was.
ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಬೈತ್ಲೇಹಮಾಖ್ಯಂ ದಾಯೂದ್ನಗರಂ ಜಗಾಮ|
6 En het geschiedde, als zij daar waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zoude.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ತಯೋಸ್ತಿಷ್ಠತೋಃ ಸತೋ ರ್ಮರಿಯಮಃ ಪ್ರಸೂತಿಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ
7 En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, en wond Hem in doeken, en leide Hem neder in de kribbe, omdat voor henlieden geen plaats was in de herberg.
ಸಾ ತಂ ಪ್ರಥಮಸುತಂ ಪ್ರಾಸೋಷ್ಟ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ವಾಸಗೃಹೇ ಸ್ಥಾನಾಭಾವಾದ್ ಬಾಲಕಂ ವಸ್ತ್ರೇಣ ವೇಷ್ಟಯಿತ್ವಾ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
8 En er waren herders in diezelfde landstreek, zich houdende in het veld, en hielden de nachtwacht over hun kudde.
ಅನನ್ತರಂ ಯೇ ಕಿಯನ್ತೋ ಮೇಷಪಾಲಕಾಃ ಸ್ವಮೇಷವ್ರಜರಕ್ಷಾಯೈ ತತ್ಪ್ರದೇಶೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ರಜನ್ಯಾಂ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಪ್ರಹರಿಣಃ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ,
9 En ziet, een engel des Heeren stond bij hen, en de heerlijkheid des Heeren omscheen hen, en zij vreesden met grote vreze.
ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತ ಆಗತ್ಯೋಪತಸ್ಥೌ; ತದಾ ಚತುಷ್ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ತೇಜಸಃ ಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾತ್ ತೇಽತಿಶಶಙ್ಕಿರೇ|
10 En de engel zeide tot hen: Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal;
ತದಾ ಸ ದೂತ ಉವಾಚ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ ಪಶ್ಯತಾದ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಪುರೇ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ತ್ರಾತಾ ಪ್ರಭುಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಜನಿಷ್ಟ,
11 Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus, de Heere, in de stad Davids.
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಹಾನನ್ದಜನಕಮ್ ಇಮಂ ಮಙ್ಗಲವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
12 En dit zal u het teken zijn: gij zult het Kindeken vinden in doeken gewonden, en liggende in de kribbe.
ಯೂಯಂ (ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ) ವಸ್ತ್ರವೇಷ್ಟಿತಂ ತಂ ಬಾಲಕಂ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಶಯನಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀದಂ ಚಿಹ್ನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
13 En van stonde aan was er met den engel een menigte des hemelsen heirlegers, prijzende God en zeggende:
ದೂತ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವತಿ ತತ್ರಾಕಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಃ ಪೃತನಾ ಆಗತ್ಯ ಕಥಾಮ್ ಇಮಾಂ ಕಥಯಿತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನನ್ವವಾದಿಷುಃ, ಯಥಾ,
14 Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.
ಸರ್ವ್ವೋರ್ದ್ವ್ವಸ್ಥೈರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾ ಸಮ್ಪ್ರಕಾಶ್ಯತಾಂ| ಶಾನ್ತಿರ್ಭೂಯಾತ್ ಪೃಥಿವ್ಯಾಸ್ತು ಸನ್ತೋಷಶ್ಚ ನರಾನ್ ಪ್ರತಿ||
15 En het geschiedde, als de engelen van hen weggevaren waren naar den hemel, dat de herders tot elkander zeiden: Laat ons dan heengaan naar Bethlehem, en laat ons zien het woord, dat er geschied is, hetwelk de Heere ons heeft verkondigd.
ತತಃ ಪರಂ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೇ ರ್ದೂತಗಣೇ ಸ್ವರ್ಗಂ ಗತೇ ಮೇಷಪಾಲಕಾಃ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅವೇಚನ್ ಆಗಚ್ಛತ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯಾಂ ಘಟನಾಂ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್ ತಸ್ಯಾ ಯಾಥರ್ಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಯಮಧುನಾ ಬೈತ್ಲೇಹಮ್ಪುರಂ ಯಾಮಃ|
16 En zij kwamen met haast, en vonden Maria en Jozef, en het Kindeken liggende in de kribbe.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ತೂರ್ಣಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ಮರಿಯಮಂ ಯೂಷಫಂ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಶಯನಂ ಬಾಲಕಞ್ಚ ದದೃಶುಃ|
17 En als zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord, dat hun van dit Kindeken gezegd was.
ಇತ್ಥಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬಾಲಕಸ್ಯಾರ್ಥೇ ಪ್ರೋಕ್ತಾಂ ಸರ್ವ್ವಕಥಾಂ ತೇ ಪ್ರಾಚಾರಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
18 En allen, die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd van de herders.
ತತೋ ಯೇ ಲೋಕಾ ಮೇಷರಕ್ಷಕಾಣಾಂ ವದನೇಭ್ಯಸ್ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶುಶ್ರುವುಸ್ತೇ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
19 Doch Maria bewaarde deze woorden alle te zamen, overleggende die in haar hart.
ಕಿನ್ತು ಮರಿಯಮ್ ಏತತ್ಸರ್ವ್ವಘಟನಾನಾಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಮನಸಿ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
20 En de herders keerde wederom, verheerlijkende en prijzende God over alles, wat zij gehoord en gezien hadden, gelijk tot hen gesproken was.
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ದೂತವಿಜ್ಞಪ್ತಾನುರೂಪಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚ ಮೇಷಪಾಲಕಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನುವಾದಂ ಧನ್ಯವಾದಞ್ಚ ಕುರ್ವ್ವಾಣಾಃ ಪರಾವೃತ್ಯ ಯಯುಃ|
21 En als acht dagen vervuld waren, dat men het Kindeken besnijden zou, zo werd Zijn Naam genaamd JEZUS, welke genaamd was van den engel, eer Hij in het lichaam ontvangen was.
ಅಥ ಬಾಲಕಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದನಕಾಲೇಽಷ್ಟಮದಿವಸೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ತಸ್ಯ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಿತೇಃ ಪುರ್ವ್ವಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋ ಯಥಾಜ್ಞಾಪಯತ್ ತದನುರೂಪಂ ತೇ ತನ್ನಾಮಧೇಯಂ ಯೀಶುರಿತಿ ಚಕ್ರಿರೇ|
22 En als de dagen harer reiniging vervuld waren, naar de wet van Mozes, brachten zij Hem te Jeruzalem, opdat zij Hem den Heere voorstelden;
ತತಃ ಪರಂ ಮೂಸಾಲಿಖಿತವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಅನುಸಾರೇಣ ಮರಿಯಮಃ ಶುಚಿತ್ವಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ,
23 (Gelijk geschreven is in de wet des Heeren: Al wat mannelijk is, dat de moeder opent, zal den Heere heilig genaamd worden.)
"ಪ್ರಥಮಜಃ ಸರ್ವ್ವಃ ಪುರುಷಸನ್ತಾನಃ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಸಮರ್ಪ್ಯತಾಂ," ಇತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ
24 En opdat zij offerande gaven, naar hetgeen in de wet des Heeren gezegd is, een paar tortelduiven, of twee jonge duiven.
ಯೀಶುಂ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಸಮರ್ಪಯಿತುಮ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಿಧ್ಯುಕ್ತಂ ಕಪೋತದ್ವಯಂ ಪಾರಾವತಶಾವಕದ್ವಯಂ ವಾ ಬಲಿಂ ದಾತುಂ ತೇ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆಯಯುಃ|
25 En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en godvrezende; verwachtende de vertroosting Israels, en de Heilige Geest was op hem.
ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರನಿವಾಸೀ ಶಿಮಿಯೋನ್ನಾಮಾ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕ ಏಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಸಾನ್ತ್ವನಾಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಸ್ಥೌ ಕಿಞ್ಚ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತಸ್ಮಿನ್ನಾವಿರ್ಭೂತಃ|
26 En hem was een Goddelijke openbaring gedaan door den Heiligen Geest, dat hij den dood niet zien zoude, eer hij den Christus des Heeren zou zien.
ಅಪರಂ ಪ್ರಭುಣಾ ಪರಮೇಶ್ವರೇಣಾಭಿಷಿಕ್ತೇ ತ್ರಾತರಿ ತ್ವಯಾ ನ ದೃಷ್ಟೇ ತ್ವಂ ನ ಮರಿಷ್ಯಸೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಪವಿತ್ರೇಣ ಆತ್ಮನಾ ತಸ್ಮ ಪ್ರಾಕಥ್ಯತ|
27 En hij kwam door den Geest in den tempel. En als de ouders het Kindeken Jezus inbrachten, om naar de gewoonte der wet met Hem te doen;
ಅಪರಞ್ಚ ಯದಾ ಯೀಶೋಃ ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಚ ತದರ್ಥಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುರೂಪಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ತಂ ಮನ್ದಿರಮ್ ಆನಿನ್ಯತುಸ್ತದಾ
28 Zo nam hij Hetzelve in zijn armen, en loofde God, en zeide:
ಶಿಮಿಯೋನ್ ಆತ್ಮನ ಆಕರ್ಷಣೇನ ಮನ್ದಿರಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಕ್ರೋಡೇ ನಿಧಾಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯಥಾ,
29 Nu laat Gij, Heere! Uw dienstknecht gaan in vrede naar Uw woord;
ಹೇ ಪ್ರಭೋ ತವ ದಾಸೋಯಂ ನಿಜವಾಕ್ಯಾನುಸಾರತಃ| ಇದಾನೀನ್ತು ಸಕಲ್ಯಾಣೋ ಭವತಾ ಸಂವಿಸೃಜ್ಯತಾಮ್|
30 Want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien,
ಯತಃ ಸಕಲದೇಶಸ್ಯ ದೀಪ್ತಯೇ ದೀಪ್ತಿರೂಪಕಂ|
31 Die Gij bereid hebt voor het aangezicht van al de volken:
ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಸ್ಯ ಮಹಾಗೌರವರೂಪಕಂ|
32 Een Licht tot verlichting der heidenen, en tot heerlijkheid van Uw volk Israel.
ಯಂ ತ್ರಾಯಕಂ ಜನಾನಾನ್ತು ಸಮ್ಮುಖೇ ತ್ವಮಜೀಜನಃ| ಸಏವ ವಿದ್ಯತೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಧ್ರವಂ ನಯನನಗೋಚರೇ||
33 En Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen van Hem gezegd werd.
ತದಾನೀಂ ತೇನೋಕ್ತಾ ಏತಾಃ ಸಕಲಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಯೂಷಫ್ ಚ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಾತೇ|
34 En Simeon zegende henlieden, en zeide tot Maria, Zijn moeder: Zie, Deze wordt gezet tot een val en opstanding veler in Israel, en tot een teken, dat wedersproken zal worden.
ತತಃ ಪರಂ ಶಿಮಿಯೋನ್ ತೇಭ್ಯ ಆಶಿಷಂ ದತ್ತ್ವಾ ತನ್ಮಾತರಂ ಮರಿಯಮಮ್ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶಮಧ್ಯೇ ಬಹೂನಾಂ ಪಾತನಾಯೋತ್ಥಾಪನಾಯ ಚ ತಥಾ ವಿರೋಧಪಾತ್ರಂ ಭವಿತುಂ, ಬಹೂನಾಂ ಗುಪ್ತಮನೋಗತಾನಾಂ ಪ್ರಕಟೀಕರಣಾಯ ಬಾಲಕೋಯಂ ನಿಯುಕ್ತೋಸ್ತಿ|
35 (En ook een zwaard zal door uw eigen ziel gaan) opdat de gedachten uit vele harten geopenbaard worden.
ತಸ್ಮಾತ್ ತವಾಪಿ ಪ್ರಾಣಾಃ ಶೂಲೇನ ವ್ಯತ್ಸ್ಯನ್ತೇ|
36 En er was Anna, een profetesse, een dochter van Fanuel, uit den stam van Aser; deze was tot groten ouderdom gekomen, welke met haar man zeven jaren had geleefd van haar maagdom af.
ಅಪರಞ್ಚ ಆಶೇರಸ್ಯ ವಂಶೀಯಫಿನೂಯೇಲೋ ದುಹಿತಾ ಹನ್ನಾಖ್ಯಾ ಅತಿಜರತೀ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನ್ಯೇಕಾ ಯಾ ವಿವಾಹಾತ್ ಪರಂ ಸಪ್ತ ವತ್ಸರಾನ್ ಪತ್ಯಾ ಸಹ ನ್ಯವಸತ್ ತತೋ ವಿಧವಾ ಭೂತ್ವಾ ಚತುರಶೀತಿವರ್ಷವಯಃಪರ್ಯ್ಯನತಂ
37 En zij was een weduwe van omtrent vier en tachtig jaren, dewelke niet week uit den tempel, met vasten en bidden, God dienende nacht en dag.
ಮನ್ದಿರೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೈರ್ದಿವಾನಿಶಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅಸೇವತ ಸಾಪಿ ಸ್ತ್ರೀ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮನ್ದಿರಮಾಗತ್ಯ
38 En deze, te dierzelfder ure daarbij komende, heeft insgelijks den Heere beleden, en sprak van Hem tot allen, die de verlossing in Jeruzalem verwachtten.
ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಚಕಾರ, ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರವಾಸಿನೋ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಮುಕ್ತಿಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ಯೀಶೋರ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ|
39 En als zij alles voleindigd hadden, wat naar de wet des Heeren te doen was, keerden zij weder naar Galilea, tot hun stad Nazareth.
ಇತ್ಥಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಕರ್ಮ್ಮಸು ಕೃತೇಷು ತೌ ಪುನಶ್ಚ ಗಾಲೀಲೋ ನಾಸರತ್ನಾಮಕಂ ನಿಜನಗರಂ ಪ್ರತಸ್ಥಾತೇ|
40 En het Kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en vervuld met wijsheid; en de genade Gods was over Hem.
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಬಾಲಕಃ ಶರೀರೇಣ ವೃದ್ಧಿಮೇತ್ಯ ಜ್ಞಾನೇನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಆತ್ಮನಾ ಶಕ್ತಿಮಾಂಶ್ಚ ಭವಿತುಮಾರೇಭೇ ತಥಾ ತಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೋ ಬಭೂವ|
41 En Zijn ouders reisden alle jaar naar Jeruzalem, op het feest van pascha.
ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಚ ಪ್ರತಿವರ್ಷಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಅಗಚ್ಛತಾಮ್|
42 En toen Hij twaalf jaren oud geworden was, en zij naar Jeruzalem opgegaan waren, naar de gewoonte van den feestdag;
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶೌ ದ್ವಾದಶವರ್ಷವಯಸ್ಕೇ ಸತಿ ತೌ ಪರ್ವ್ವಸಮಯಸ್ಯ ರೀತ್ಯನುಸಾರೇಣ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ
43 En de dagen aldaar voleindigd hadden, toen zij wederkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem, en Jozef en Zijn moeder wisten het niet.
ಪಾರ್ವ್ವಣಂ ಸಮ್ಪಾದ್ಯ ಪುನರಪಿ ವ್ಯಾಘುಯ್ಯ ಯಾತಃ ಕಿನ್ತು ಯೀಶುರ್ಬಾಲಕೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ತಿಷ್ಠತಿ| ಯೂಷಫ್ ತನ್ಮಾತಾ ಚ ತದ್ ಅವಿದಿತ್ವಾ
44 Maar menende, dat Hij in het gezelschap op den weg was, gingen zij een dagreize, en zochten Hem onder de magen, en onder de bekenden.
ಸ ಸಙ್ಗಿಭಿಃ ಸಹ ವಿದ್ಯತ ಏತಚ್ಚ ಬುದ್ವ್ವಾ ದಿನೈಕಗಮ್ಯಮಾರ್ಗಂ ಜಗ್ಮತುಃ| ಕಿನ್ತು ಶೇಷೇ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಮೃಗಯಿತ್ವಾ ತದುದ್ದೇಶಮಪ್ರಾಪ್ಯ
45 En als zij Hem niet vonden, keerden zij wederom naar Jeruzalem, Hem zoekende.
ತೌ ಪುನರಪಿ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತ್ಯ ತಂ ಮೃಗಯಾಞ್ಚಕ್ರತುಃ|
46 En het geschiedde, na drie dagen, dat zij Hem vonden in den tempel, zittende in het midden der leraren, hen horende, en hen ondervragende.
ಅಥ ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಪಣ್ಡಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತೇಷಾಂ ಕಥಾಃ ಶೃಣ್ವನ್ ತತ್ತ್ವಂ ಪೃಚ್ಛಂಶ್ಚ ಮನ್ದಿರೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ ಸ ತಾಭ್ಯಾಂ ದೃಷ್ಟಃ|
47 En allen, die Hem hoorden, ontzetten zich over Zijn verstand en antwoorden.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರೈಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಶ್ರೋತಾರೋ ವಿಸ್ಮಯಮಾಪದ್ಯನ್ತೇ|
48 En zij, Hem ziende, werden verslagen; en Zijn moeder zeide tot Hem: Kind! waarom hebt Gij ons zo gedaan? Zie, Uw vader en ik hebben U met angst gezocht.
ತಾದೃಶಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಜನಕೋ ಜನನೀ ಚ ಚಮಚ್ಚಕ್ರತುಃ ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ತಮವದತ್, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಕಥಮಾವಾಂ ಪ್ರತೀತ್ಥಂ ಸಮಾಚರಸ್ತ್ವಮ್? ಪಶ್ಯ ತವ ಪಿತಾಹಞ್ಚ ಶೋಕಾಕುಲೌ ಸನ್ತೌ ತ್ವಾಮನ್ವಿಚ್ಛಾವಃ ಸ್ಮ|
49 En Hij zeide tot hen: Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?
ತತಃ ಸೋವದತ್ ಕುತೋ ಮಾಮ್ ಅನ್ವೈಚ್ಛತಂ? ಪಿತುರ್ಗೃಹೇ ಮಯಾ ಸ್ಥಾತವ್ಯಮ್ ಏತತ್ ಕಿಂ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ?
50 En zij verstonden het woord niet, dat Hij tot hen sprak.
ಕಿನ್ತು ತೌ ತಸ್ಯೈತದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ಬೋದ್ಧುಂ ನಾಶಕ್ನುತಾಂ|
51 En Hij ging met hen af, en kwam te Nazareth, en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ನಾಸರತಂ ಗತ್ವಾ ತಯೋರ್ವಶೀಭೂತಸ್ತಸ್ಥೌ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾಃ ಕಥಾಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಮನಸಿ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
52 En Jezus nam toe in wijsheid, en in grootte, en in genade bij God en de mensen.
ಅಥ ಯೀಶೋ ರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಶರೀರಞ್ಚ ತಥಾ ತಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನವಾನಾಞ್ಚಾನುಗ್ರಹೋ ವರ್ದ್ಧಿತುಮ್ ಆರೇಭೇ|
