Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.
