Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Lembre-se, Yahweh, do que nos aconteceu. Veja, e veja nossa reprovação.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Our a herança foi entregue a estranhos, nossas casas para alienígenas.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
We são órfãos e sem pai. Nossas mães são como viúvas.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
We deve pagar pela água para beber. Nossa madeira é vendida para nós.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Nossos perseguidores estão em nossos pescoços. Estamos cansados, e não temos descanso.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
We deram nossas mãos aos egípcios, e aos assírios, para ficar satisfeitos com o pão.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Nossos pais pecaram, e não são mais. Nós suportamos suas iniqüidades.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Os serventes dominam sobre nós. Não há ninguém para nos livrar de suas mãos.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Nós recebemos nosso pão em perigo de vida, por causa da espada no deserto.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Nossa pele é preta como um forno, por causa do calor abrasador da fome.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
They arrebatou as mulheres em Zion, as virgens nas cidades de Judá.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Os príncipes foram pendurados pelas mãos. Os rostos dos mais velhos não foram homenageados.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Os jovens carregam pedras de moinho. As crianças tropeçaram sob cargas de madeira.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Os anciãos deixaram o portal, e os jovens de sua música.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
A alegria de nosso coração cessou. Nossa dança se transforma em luto.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
A coroa caiu de nossa cabeça. Ai de nós, pois pecamos!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Para isso, nosso coração está fraco. Para estas coisas, nossos olhos estão baixos:
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
para a montanha de Sião, que está desolada. As raposas caminham sobre ela.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Você, Yahweh, permanece para sempre. Seu trono é de geração em geração.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Por que você nos esquece para sempre? e nos abandona por tanto tempo?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Volte-nos para si mesmo, Yahweh, e nós seremos voltados. Renovar nossos dias de antigamente.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
Mas você nos rejeitou totalmente. Você está muito zangado contra nós.
