Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
Jjukira Ayi Mukama ekitutuuseeko. Tunula olabe ennaku yaffe.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Omugabo gwaffe guweereddwa bannamawanga, n’amaka gaffe gatwaliddwa abatali ba mu nnyumba.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
Tufuuse bamulekwa abatalina bakitaabwe, ne bannyaffe bafuuse bannamwandu.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Tusasulira amazzi ge tunywa; n’enku tuteekwa okuzigula.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Abatucocca batugobaganya; tukooye ate nga tetulina wa kuwummulira.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Twakola endagaano ne Misiri n’Abasuuli okutufuniranga ku mmere.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Bajjajjaffe baayonoona, ne bafa, naye tubonerezebwa olw’ebikolwa byabwe ebitaali bya butuukirivu.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Abaddu be batufuga, tewali n’omu ayinza okutulokola mu mukono gwabwe.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
Tuba kumpi n’okuttibwa nga tunoonya emmere, olw’ekitala ekiri mu ddungu.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Olususu lwaffe luddugadde ng’enziro olw’enjala ennyingi.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Abakyala ba Sayuuni, n’abawala embeerera ab’omu bibuga bya Yuda bakwatiddwa olw’amaanyi.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Abalangira bawanikibbwa baleebeetera ku mikono gyabwe n’abakadde tewali abassaamu kitiibwa.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Abavubuka bawalirizibwa okusa emmere ku jjinja ne ku lubengo, n’abalenzi batagala nga beetisse entuumu z’enku.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Abakadde tebakyatuula mu wankaaki w’ekibuga, n’abavubuka tebakyayimba.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Emitima gyaffe tegikyasanyuka, n’okuzina kwaffe kufuuse kukungubaga.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Engule egudde okuva ku mitwe gyaffe. Zitusanze kubanga twonoonye!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
Emitima gyaffe kyegivudde gizirika, era n’amaaso gaffe kyegavudde gayimbaala.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
Olw’okuba nga olusozi Sayuuni lulekeddwa nga lwereere, ebibe kyebivudde bitambulirako.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Ggwe, Ayi Mukama obeerera ennaku zonna; entebe yo ey’obwakabaka ya mirembe na mirembe.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
Lwaki otwelabiririra ddala okumala ennaku ezo zonna? Tuddiremu, Ayi Mukama, tudde gy’oli.
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
Tukomyewo gy’oli Ayi Mukama, otuzze buggya ng’edda;
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
wabula ng’otusuulidde ddala, era ng’otusunguwalidde nnyo nnyini obutayagala na kutuddiramu.
