Klaagliederen 5
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
E HOOMANAO, e Iehova, i ka mea i hiki mai ai maluna o makou; E noonoo, a e nana mai i ko makou hoowahawahaia.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
Ua huli ko makou aina hooili i na malihini, O ko makou mau hale hoi i na kanaka e.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
He poe keiki makua ole makou, aohe makuakane, Ua-like ko makou poe makuwahine me na wahine kanemake.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
Ua inu makou i ko makou wai no ke kala. Me ke kumukuai i hiki mai ai ko makou wahie.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
Ua hoomaauia mai makou ma ko makou mau a-i, Ua hooluhiia makou, aole hoomaha.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
Ua haawi makou i ka lima i ko Aigupita, a me ko Asuria, I mea e hoomaonaia mai ai i ka berena.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
Ua haua hewa ko makou poe makuakane, a ua ole lakou; Ua kaikai makou i ko lakou hewa.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
Ua noho alii mai na kauwa maluna o makou; Aohe mea hoopakele, mailoko aku o ko lakou lima.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
O ko makou ola ke kumukuai, i loaa mai ai ko makou berena, No ka maka o ka pahikaua o ka waonahele.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
Ua wela ko makou ili me he umu la, Ma ke alo o ka wela o ka wi.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
Moe wale lakou i na wahine ma Ziona, I na kaikamahine hoi o na kulanakauhale o ka Iuda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
Ua kaulia na'lii iluna ma na lima; Aole i manaoia na maka o na lunakahiko.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
Lawe lakou i na kanaka ui, i poe wili palaoa, Hikaka ae la na kanaka opiopio, malalo iho o ka laau.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
Ua pau ka noho aua o na lunakahiko mai ka pukapa, A ua oki no hoi ke mele ana o na kanaka ui.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
Ua pau ka olioli ana o ko makou naau, Ua hooliloia ko makou hula i kumakena.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
Ua haule ka papale alii o ko makou mau poo; Auwe hoi makou i ka makou hana hewa ana.
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
No keia mea, ua maule ko makou naau; No keia mau mea hoi, ua pouli ko makou mau maka.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
He mehameha maluna o ka mauna o Ziona, Hele no na alopeke maluna olaila.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
Ke noho mau loa nei oe, e Iehova, A o kou nohoalii hoi, mai kela hanauna, a keia hanauna.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
No ke aha la oe e hoopoina mau loa ai ia makou, A haalele ia makou no na la ho nui?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
E hoohuli mai oe ia makou iou la, e Iehova, a e hoohuliia makou, E hana hou i ko makou mau la, e like me ka wa kahiko.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
No ka mea, e kipaku loa anei oe ia makou! E huhu nui loa mai anei oe ia makou!
