Klaagliederen 3

1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!