Klaagliederen 3

1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.

2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.

3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.

4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.

5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.

6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.

7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.

8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.

9 Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.

10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،

11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.

12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.

13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.

14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.

15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.

16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.

17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.

18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»

19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.

20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.

21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:

22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.

23 Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.

24 Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»

25 Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.

26 Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.

27 Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.

28 Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.

29 Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.

30 Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.

31 Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.

32 Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.

33 Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.

ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.

34 Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،

35 Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،

36 Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟

37 Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟

38 Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟

39 Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟

40 Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.

41 Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:

42 Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.

43 Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.

«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.

44 Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.

45 Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.

46 Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.

47 Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»

48 Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.

49 Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،

50 Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.

51 Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.

52 Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.

53 Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.

54 Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»

55 Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.

56 Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»

57 Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»

58 Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.

59 Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!

60 Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.

61 Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛

62 Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.

63 Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.

64 Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.

65 Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!

66 Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.

بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.