< Klaagliederen 3 >
1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
Én vagyok a férfi, ki látta a nyomort indulatának vesszéjével.
2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
Engem hajtott és elvitt sötétségben és nem világosságban.
3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
Bizony ellenem újra meg újra fordítja kezét egész nap.
4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
Elenyésztette húsomat és bőrömet, összetörte csontjaimat.
5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
Épített ellenem és közrefogott méreggel és fáradalommal.
6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
Sötét helyeken lakoztatott, mint őskornak holtjait.
7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
Körülfalazott engem, s nem mehetek ki, súlyosította bilincsemet.
8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
Ha kiáltok is és fohászkodom, elrekeszti imámat.
9 Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
Elfalazta útjaimat faragott kővel, elgörbítette ösvényeimet.
10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
Leselkedő medve ő nekem, oroszlán a rejtekben.
11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
Útjaimat eltérítette, szétvagdalt engem, pusztává tett.
12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
Megfeszítette íjját s odaállított engem mint czélt a nyilnak.
13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
Bevitte veséimbe tegzének fiait.
14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
Nevetsége lettem egész népemnek, gúny daluk egész nap.
15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
Jóllakatott engem keserűségekkel, megittasított ürömmel.
16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
Megzúzta kaviccsal fogaimat, leszorított a hamuba.
17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
Letett a békéről lelkem, elfelejtettem a jólétet.
18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
S mondtam: Elveszett az életerőm és várakozásom az Örökkévalótól.
19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
Gondolj nyomoromra éa hontalanságomra; üröm és méreg!
20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
Gondolva gondol rá és meggörnyed bennem a lelkem.
21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
Ezt veszem szivemre, azért várakozom.
22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;
Az Örökkévaló kegyei bizony nem fogytak el, bizony nem lett vége irgalmának.
23 Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.
Újak reggelenként, nagy a te hűséged!
24 Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
Osztályrészem az Örökkévaló, mondta lelkem, azért várakozom reá.
25 Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.
Jóságos az Örökkévaló az őt remélőkhez, a lélekhez, mely őt keresi.
26 Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.
Jó, midőn hallgatagon várakozik az Örökké való segedelmére.
27 Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.
Jó a férfinak, midőn jármot visel, ifju korában!
28 Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.
Magánosan üljön és hallgasson, mert ő vetette rá.
29 Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.
Porba tegye száját – hátha van remény.
30 Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.
Odaadja orczáját az őt ütőnek, lakjék jól gyalázattal.
31 Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.
Mert nem vet el örökre az Úr.
32 Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.
Mert ha bút okozott, majd irgalmaz kegyei bősége szerint.
33 Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.
Mert nem szíve szerint sanyargatta és búsította az ember fiait,
34 Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
hogy valaki lesújtja lábai alá mind az ország foglyait,
35 Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;
hogy elhajlítja a férfi jogát a legfelsőnek színe előtt;
36 Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
hogy elgörbíti az embert pörében – nem látta volna az Úr?
37 Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?
Ki az, ki mondta, és lett, amit az Úr nem parancsolt volna?
38 Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?
A Legfelsőnek szájából nem származik-e a rossz és a jó?
39 Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.
Hát mit panaszkodik az ember, míg él, a férfi az ő vétkei mellett?
40 Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.
Kutassuk át utainkat s vizsgáljuk meg, bogy megtérjünk az Örökkévalóhoz!
41 Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:
Emeljük fel szivünket kezeinkkel együtt Istenhez az égben!
42 Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.
Mi el pártoltunk és engedetlenkedtünk, te nem bocsátottál meg.
43 Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.
Haragban elfödted magadat s üldöztél minket, öltél, nem sajnáltál.
44 Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.
Elfödted magadat felhővel; hogy át nem hatott imádság.
45 Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.
Szemétté és megvetéssé tettél minket a népek közt.
46 Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.
Szájukat nyitották reánk mind az ellenségeink.
47 Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.
Rettegés és örvény jutott nekünk, a pusztulás és romlás.
48 Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.
Vizpatakoktól folyik szét szemem népem leányának romlása miatt.
49 Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;
Szemem elomlott s nem csillapodott, szünet nélkül,
50 Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.
míg le nem tekint és nem látja az Örökkévaló az égből.
51 Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.
Szemem bút okozott lelkemnek városomnak mind a leányai miatt.
52 Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.
Vadászva vadásztak rám, mint madárra, ok nélkül való ellenségim.
53 Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.
Gödörbe szorították éltemet s követ hajítottak reám.
54 Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!
Vizek áradtak fejem fölé, azt mondtam: el vagyok veszve.
55 Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.
Szólítottam nevedet, Örökkévaló, mélységes gödörből.
56 Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.
Szavamat hallottad, ne rejtsd el füledet, szabadulásom kedvéért, fohászom elől!
57 Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!
Közel voltál, amely napon hívtalak, azt mondtad: ne félj!
58 Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.
Vitted, Uram, lelkem ügyeit, megváltottad éltemet.
59 Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.
Láttad, Örökkévaló, bántalmamat, szerezz jogot nekem!
60 Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.
Láttad minden boszúállásukat, mind az ő gondolataikat ellenem.
61 Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;
Hallottad gyalázásukat, Örökkévaló, mind az ő gondolataikat ellenem.
62 Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.
Támadóim ajkai és elmélkedésük ellenem vannak egész nap.
63 Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.
Ültöket és keltöket tekintsd, én vagyok gúnydaluk.
64 Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.
Viszonozd nekik tettüket, Örökkévaló, kezeik műve szerint!
65 Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!
Adjad nekik szívnek elborulását: átkodat nekik!
66 Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.
Üldözd haragban és semmisítsd meg őket az Örökkévaló egei alól!