Jozua 5

1 En het geschiedde, toen al de koningen der Amorieten, die aan deze zijde van de Jordaan westwaarts, en al de koningen der Kanaanieten, die aan de zee waren, hoorden, dat de HEERE de wateren van de Jordaan had uitgedroogd, voor het aangezicht der kinderen Israels, totdat wij daardoor gegaan waren; zo versmolt hun hart, en er was geen moed meer in hen, voor het aangezicht der kinderen Israels.

И бысть егда услышаша царие Аморрейстии, иже бяху об ону страну Иордана, и царие Финическии, иже бяху близ моря, яко изсуши Господь Бог Иордан реку пред сыны Израилевыми, внегда преходити им, и истаяша мысли их, и ужасошася, и не бяше в них смышления ни единаго от лица сынов Израилевых.

2 Te dier tijd sprak de HEERE tot Jozua: Maak u stenen messen, en besnijd wederom de kinderen Israels ten tweeden maal.

В сие же время рече Господь Иисусу: сотвори себе ножи каменны от камене остраго, и сед обрежи сыны Израилевы второе.

3 Toen maakte zich Jozua stenen messen, en besneed de kinderen Israels op den heuvel der voorhuiden.

И сотвори Иисус себе ножи каменны остры и обреза сыны Израилевы на месте нареченнем Холм обрезания.

4 Dit nu was de oorzaak, waarom hen Jozua besneed: al het volk, dat uit Egypte getogen was, de manspersonen, alle krijgslieden, waren gestorven in de woestijn, op den weg, nadat zij uit Egypte getogen waren.

И тако обреза Иисус сыны Израилевы: елицы тогда родишася на пути, и елицы тогда не обрезани быша от изшедших из Египта, всех сих обреза Иисус: вси людие изшедшии из Египта мужеска полу, вси мужие ратнии измроша в пустыни на пути, внегда изыдоша из Египта:

5 Want al het volk, dat er uittoog, was besneden; maar al het volk, dat geboren was in de woestijn op den weg, nadat zij uit Egypte getrokken waren, hadden zij niet besneden.

яко обрезани быша вси людие изшедшии, вси же людие, иже родишася в пустыни на пути, егда изыдоша из Египта, не обрезани быша:

6 Want de kinderen Israels wandelden veertig jaren in de woestijn, totdat vergaan was het ganse volk der krijgslieden, die uit Egypte gegaan waren; die de stem des HEEREN niet gehoorzaam geweest waren, denwelken de HEERE gezworen had, dat Hij hun niet zoude laten zien het land, hetwelk de HEERE hun vaderen gezworen had ons te zullen geven, een land vloeiende van melk en honig.

четыредесять бо и два лета хождаше Израиль в пустыни Мавдаритиде: сего ради не обрезани быша мнози от тех воинов изшедших из земли Египетския, не послушавшии заповедий Господних, имже и определи Господь не видети земли, еюже клятся Господь отцем их дати нам землю кипящую медом и млеком:

7 Maar hun zonen heeft Hij aan hun plaats gesteld; die heeft Jozua besneden, omdat zij de voorhuid hadden; want zij hadden hen op den weg niet besneden.

вместо же сих постави сыны их, ихже обреза Иисус, яко скончаныя плоти бяху им, яко родишася на пути не обрезани:

8 En het geschiedde, als men een einde gemaakt had van al dat volk te besnijden, zo bleven zij in hun plaats in het leger, totdat zij genezen waren.

обрезавшеся же покой имяху тамо седяще в полце, дондеже исцелишася.

9 Verder sprak de HEERE tot Jozua: Heden heb Ik den smaad van Egypte van ulieden afgewenteld; daarom noemde men den naam dier plaats Gilgal, tot op dezen dag.

И рече Господь Иисусу: в днешний день отях поношение Египетско от вас. И нарече имя месту тому Галгала, даже до сего дне.

10 Terwijl de kinderen Israels te Gilgal gelegerd lagen, zo hielden zij het pascha op den veertienden dag derzelver maand, in den avond, op de vlakke velden van Jericho.

И ополчишася сынове Израилевы в Галгалех и сотвориша Пасху в четвертыйнадесять день месяца от вечера на западе на поли Иерихонстем,

11 En zij aten van het overjarige koren des lands, des anderen daags van het pascha, ongezuurde broden en verzengde aren, even op dienzelven dag.

и ядоша от пшеницы земли оноя опресноки и новая:

12 En het Manna hield op des anderen daags, nadat zij van des lands overjarige koren gegeten hadden; en de kinderen Israels hadden geen Manna meer, maar zij aten in hetzelve jaar van de inkomst des lands Kanaan.

в той день преста манна, повнегда ядоша от пшеницы земли, и ктому не бысть сыном Израилевым манны: но ядоша от плодов земли Финическия в лето оное.

13 Voorts geschiedde het, als Jozua bij Jericho was, dat hij zijn ogen ophief, en zag toe, en ziet, er stond een Man tegenover hem, Die een uitgetogen zwaard in Zijn hand had. En Jozua ging tot Hem, en zeide tot Hem: Zijt Gij van ons, of van onze vijanden?

И бысть егда бяше Иисус у Иерихона, и воззрев очима своима, виде человека стояща пред ним, и мечь его обнажен в руце его. И приступив Иисус, рече ему: наш ли еси, или от сопостат наших?

14 En Hij zeide: Neen, maar Ik ben de Vorst van het heir des HEEREN: Ik ben nu gekomen! Toen viel Jozua op zijn aangezicht ter aarde en aanbad, en zeide tot Hem: Wat spreekt mijn Heere tot Zijn knecht?

Он же рече ему: аз архистратиг силы Господни, ныне приидох (семо). И Иисус паде лицем своим на землю и поклонися ему, и рече: господи, что повелеваеши рабу твоему?

15 Toen zeide de Vorst van het heir des HEEREN tot Jozua: Trek uw schoenen af van uw voeten; want de plaats, waarop gij staat, is heilig. En Jozua deed alzo.

И рече архистратиг Господень ко Иисусу: иззуй сапог с ногу твоею: место бо, на немже ты стоиши, свято есть. И сотвори Иисус тако.