Jozua 20
1 Verder sprak de HEERE tot Jozua, zeggende:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova foki kia Siosiua, ʻo pehē,
2 Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Geeft voor ulieden de vrijsteden, waarvan Ik met ulieden gesproken heb door den dienst van Mozes.
Ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, “Fili moʻomoutolu ʻae ngaahi kolo ke hūfanga ki ai, ʻaia naʻaku lea ai kiate kimoutolu ʻi he nima ʻo Mōsese:
3 Dat daarhenen vliede de doodslager, die een ziel door dwaling, niet met wetenschap, verslaat; opdat zij ulieden zijn tot een toevlucht voor den bloedwreker.
Koeʻuhi ke hola ki ai ʻae fakapō ʻaia ʻoku ne tāmateʻi lavenoaʻia ha tokotaha ʻo taʻeloto ki ai: pea ʻe ʻiate kimoutolu ia ko homou hūfanga mei he totongi toto.
4 Als hij vlucht tot een van die steden, zo zal hij staan aan de deur der stadspoort, en hij zal zijn woorden spreken voor de oren van de oudsten derzelver stad; dan zullen zij hem tot zich in de stad nemen, en hem plaats geven, dat hij bij hen wone.
Pea ka tuʻu ʻi he matapā ʻo ha kolo ʻe taha ʻi he ngaahi kolo ni, ʻaia ʻoku ne hola ki ai, ʻo ne fakamatala ʻene meʻa ʻi he telinga ʻoe kau mātuʻa ʻoe kolo ko ia, tenau ʻave ia ki he kolo kiate kinautolu, ʻonau tuku kiate ia ha potu, ke ne nofo ai mo kinautolu.
5 En als de bloedwreker hem najaagt, zo zullen zij den doodslager in zijn hand niet overgeven, dewijl hij zijn naaste niet met wetenschap verslagen heeft, en hem gisteren en eergisteren niet heeft gehaat.
Pea kapau ʻoku tuli ia ʻe he totongi toto, ʻe ʻikai ai tenau tukuange ʻae fakapō ki hono nima; koeʻuhi naʻa ne tā lavenoaʻia hono kaungāʻapi, ka naʻe ʻikai tomuʻa fehiʻa kiate ia.
6 En hij zal in dezelve stad wonen, totdat hij sta voor het aangezicht der vergadering voor het gericht, totdat de hogepriester sterve, die in die dagen zijn zal; dan zal de doodslager wederkeren, en komen tot zijn stad, en tot zijn huis, tot de stad, van waar hij gevloden is.
Pea ʻe nofo ia ʻi he kolo ko ia, ke ʻoua ke tuʻu ia ʻi he ʻao ʻoe fakataha ʻi he fakamaau, pea ke ʻoua ke pekia ʻae taulaʻeiki lahi ʻaia ʻe ʻi he ngaahi ʻaho ko ia: pea ʻe toki liu mai ʻae tāmate faainoa, ʻo haʻu ki heʻene kolo, pea haʻu ki hono fale, ki he kolo naʻe hola ia mei ai.”
7 Toen heiligden zij Kedes in Galilea, op het gebergte van Nafthali, en Sichem op het gebergte van Efraim, en Kirjath-Arba, deze is Hebron, op het gebergte van Juda.
Pea naʻa nau fili ʻa Ketesi ʻi Kaleli ʻi he moʻunga ʻo Nafitalai, mo Sikemi ʻi he moʻunga ʻo ʻIfalemi, mo Kesa-ʻAlipa, ʻaia ko Hepeloni, ʻi he moʻunga ʻo Siuta.
8 En aan gene zijde van de Jordaan, van Jericho oostwaarts, gaven zij Bezer in de woestijn, in het platte land, van den stam van Ruben; en Ramoth in Gilead, van den stam van Gad; en Golan in Bazan, van den stam van Manasse.
Pea ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Sioatani ofi ki Seliko ʻi he potu hahake, naʻa nau fili ʻa Peseli ʻi he toafa ki he potu ʻoe faʻahinga ʻo Lupeni, mo Lemoti ʻi Kiliati mei he faʻahinga ʻo Kata, mo Kolani Pesani mei he faʻahinga ʻo Manase.
9 Dit nu zijn de steden, die bestemd waren voor al de kinderen Israels, en voor den vreemdeling, die in het midden van henlieden verkeert, opdat derwaarts vluchte al wie een ziel slaat door dwaling; opdat hij niet sterve door de hand des bloedwrekers, totdat hij voor het aangezicht der vergadering gestaan zal hebben.
Ko eni ʻae ngaahi kolo naʻe fili ki he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli, pea ki he muli ʻoku ʻāunofo ʻiate kinautolu, koeʻuhi ko ia ʻoku ne tāmate lavenoaʻia ha tokotaha, ke hola ia ki ai, ke ʻoua naʻa mate ia ʻi he nima ʻoe totongi toto, kaeʻoua ke tuʻu ia ʻi he ʻao ʻoe fakataha.
