Jozua 17
1 De stam van Manasse had ook een lot, omdat hij de eerstgeborene van Jozef was: te weten Machir, de eerstgeborene van Manasse, de vader van Gilead; omdat hij een krijgsman was, zo had hij Gilead en Bazan.
Gamloding kihopna abannachu Joseph chillhah chamasa Manasseh phung akehkhat chu akipen ahi. Makir Manesseh chamasa chu Gilead dia apa ahi. Ama chilhah hohi galhatmi ahiyehun Jordan solam gamkaija um Gilead le Bashan chu anakipesa ahi.
2 Ook hadden de overgebleven kinderen van Manasse een lot, naar hun huisgezinnen; te weten de kinderen van Abiezer, en de kinderen van Helek, en de kinderen van Asriel, en de kinderen van Sechem, en de kinderen van Hefer, en de kinderen van Semida. Dit zijn de mannelijke kinderen van Manasse, den zoon van Jozef, naar hun huisgezinnen.
Hitichun Jordan lhumlam gamkai Abizer, Helek, Asreil, Sechom, Hepher, chuleh Shemida hohi Manasseh phungkhai sung lah’a avatnalai insungho chan ding ahi. Hiche bahkhai hohin Joseph cha Manasseh chilhah pasalho thalheng ahiuve.
3 Zelafead nu, de zoon van Hefer, den zoon van Gilead, den zoon van Machir, den zoon van Manasse, had geen zonen, maar dochters; en dit zijn de namen zijner dochteren: Machla en Noa, Hogla, Milka en Tirza.
Ahiyeng vang'in Manasseh chapa Makir, Makir chapa Gilead, Gilead chapa Hepher, Hepher chapa Zelophahad chu cha neilou ahin, aman chanubou aneiyin amaho minchu Malah, Noah, Haglah, Milcah chuleh Tirzah ahiuve.
4 Dezen dan traden toe voor het aangezicht van Eleazar, den priester, en voor het aangezicht van Jozua, den zoon van Nun, en voor het aangezicht der oversten, zeggende: De HEERE heeft Mozes geboden, dat men ons een erfdeel geven zou in het midden onzer broederen. Daarom gaf hij haar, naar den mond des HEEREN, een erfdeel in het midden der broederen van haar vader.
Hiche numei hohi, thempupa Eleazer, Nun chapa Joshua, chuleh Israel lamkaiho kommah ahungun hitin ahungseijun ahi, “Pakaiyin, Mose jah’a eyhole kasopiteu pasalho gamlodi eipehdiovin thupeh anapen ahi” atiove. Hijeh chun Joshua’n jong ama hochu Pakai thupeh banga apa-ngahteo chan bangin gamchu anapen ahi.
5 En aan Manasse vielen tien snoeren toe, behalve het land Gilead en Bazan, dat op gene zijde van de Jordaan is.
Hijeh chun Manasseh chan apumpi chu Jordan vadung galla Gilead leh Bashan gamchan banna chu gamchan oma hung lhingtan ahi.
6 Want de dochteren van Manasse erfden een erfdeel in het midden zijner zonen; en het land Gilead hadden de overgebleven kinderen van Manasse.
Ajeh chu Manasseh chilhah numei hojong pasal chilhah chanto kibanga achanjeh’u ahi. (Gilead gamchu Manasseh chilhah pasal amoh ho kipeh ahi).
7 Zodat de landpale van Manasse was van Aser af tot Michmetath, die voor aan Sichem is; en deze landpale gaat ter rechterhand tot aan de inwoners van En-Tappuah.
Manasseh phung gamgichu Asher gamgi hina kon in Secheme kom Micmethath changei jin ahung kikholutnin ahi. Hichea konchun gamgichu Micmethath’a kon in achesuhin Tappuah twinah putna komma chenna munho geijin ahung kilhung lut in ahi.
8 Manasse had wel het land van Tappuah, maar Tappuah zelve, aan de landpale van Manasse, hadden de kinderen van Efraim.
Tappuah velkolla gamho chu Manasseh chan ahi. Manasseh gamgi a um Tappuah khopi tah vang chu Ephraim phung mite chan ahi.
9 Daarna komt de landpale af naar de beek Kana tegen het zuiden der beek. Deze steden zijn van Efraim in het midden der steden van Manasse; en de landpale van Manasse is aan het noorden der beek, en haar uitgangen zijn aan de zee.
Tappuah twinah putna akonnin Manasseh gamgi chun Kanah vadungneo chu ajuijin Meditteranean twikhanglen'ah alutnin ahi. Hiche vadungneo lhanglanga khopi phabep chu Manasseh gamsung ahi, ahinla hiche hochu atah beh’in Ephraim phungho chan ahi.
10 Het was van Efraim tegen het zuiden, en tegen het noorden was het van Manasse, en de zee was zijn landpale; en aan het noorden stieten zij aan Aser, en aan het oosten aan Issaschar.
Alhanglhon invang, hiche vadungneo lhanglam gamchu Ephraimte chan ahi, chuleh vadungneo sahlang gamchu Manasseh te chan ahi. Manasseh gamgi vadungneo sahlang gamkai chutoh akilhonin Mediterranean nah a atangin ahi. Manasseh sahlang chu Asher gam ahin chuleh sahlang vangchu Issachar gam ahi.
11 Want Manasse had, in Issaschar en in Aser, Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en Jibleam en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te En-Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Thaanach en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Megiddo en haar onderhorige plaatsen: drie landstreken.
Ahivangin Issachar le Asher gamgi sunga um khopi ho, Beth-shan khopi, Ibleam khopi, Dor khopi (Hichu Naphoth-dor), Endor, Taanach khopi chule Megiddo khopi holeh agamsunga cheng hojouse chu Manasseh chan din anakipe tan ahi.
12 En de kinderen van Manasse konden de inwoners van die steden niet verdrijven; want de Kanaanieten wilden in hetzelve land wonen.
Ahinlah Manasseh chilhah chengse chun hiche khopi ho chu analalut joupou vin ahi. Amahon Canaan mite chu anadel-mang jou pouvin tuni geijin aum nalaijun hai.
13 En het geschiedde, als de kinderen Israels sterk werden, zo maakten zij de Kanaanieten cijnsbaar; maar zij verdreven hen niet ganselijk.
Ahinlah khonunga Israelte ahung hatdoh phatnuvin Canaan mite chu soh in amang taovin ahi. Ahinlah agam sunguva kon in anodoh joupouvin ahi.
14 Toen spraken de kinderen van Jozef tot Jozua, zeggende: Waarom hebt gij mij ten erfdeel maar een lot en een snoer gegeven, daar ik toch een groot volk ben, voor zoveel de HEERE mij dus verre gezegend heeft?
Joseph chilhahte Joshua kommah ahungun hiti hin ahung dong’ui, “Pakaiyin hibanga eipunsahuva ipi dinga kachenna dio gamhi chan khatbou neipeh ham?”
15 Jozua nu zeide tot henlieden: Dewijl gij een groot volk zijt, zo ga op naar het woud, en houw daar voor u af in het land der Ferezieten en der Refaieten, dewijl u het gebergte van Efraim te eng is.
Joshua’n adonbutnin “Nangho natamlheh jengtah uva Ephraim thinglhang gam nangho dinga aneotaha ahileh hiche Periz mitele Reph mite channa gammang lahkhu nangho dingin gakisuhtheng taovin atipeh in ahi.”
16 Toen zeiden de kinderen van Jozef: Dat gebergte zou ons niet genoegzaam zijn; er zijn ook ijzeren wagens bij alle Kanaanieten, die in het land des dals wonen, bij die te Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en die in het dal van Jizreel zijn.
Joseph chilhahte chun adonbutnin, “Thinglhang gamhi keiho dingin alhing joupoi katiu hi atahbeh ahi. Ahinlah Canaan mite gamnomma cheng holeh Jezreel phaichamma um hohin thih sakol kangtalai aneiyun, amahohi keihon kadoudio vin ahahsa valle atiove.”
17 Verder sprak Jozua tot het huis van Jozef, tot Efraim en tot Manasse, zeggende: Gij zijt een groot volk, en gij hebt grote kracht, gij zult geen een lot hebben;
Hichun Joshua’n Joseph chilhahte Ephraim le Manasseh phungmi teho kommah hitin aseije “Nanghohi natammuve nahatlheh jeng taove ahileh nangho dingahi chan khatval kipeding nahiuve.
18 Maar het gebergte zal het uwe zijn; en dewijl het een woud is, zo houw het af, zo zullen zijn uitgangen de uwe zijn; want gij zult de Kanaanieten verdrijven, al hebben zij ijzeren wagens, al zijn zij sterk.
Thinglhang gammang lahkhu nangho nachan bediu ahi. Nanghon nasuhtheng nom chanun gakisuhthengun agam lapen aningkoi changeijin galo tauvin phaichamma Canaan mite jeng jongkhu hatlheh uhenlang thih sakol kangtalai neijongleo ganodoh taovin,” ati.
