Jozua 17
1 De stam van Manasse had ook een lot, omdat hij de eerstgeborene van Jozef was: te weten Machir, de eerstgeborene van Manasse, de vader van Gilead; omdat hij een krijgsman was, zo had hij Gilead en Bazan.
Manasseh loe Josep ih calu ah oh; Makir doeh Manasseh ih calu ah oh pongah, Manasseh acaeng hanah taham khethaih phoisa to vah moe, qawktoep ih prae loe hae tiah oh; Makir loe misahoih misatuh kami ah oh moe, Gilead hoi Bashan prae to toep; Makir loe Gilead kaminawk ih ampa ah oh.
2 Ook hadden de overgebleven kinderen van Manasse een lot, naar hun huisgezinnen; te weten de kinderen van Abiezer, en de kinderen van Helek, en de kinderen van Asriel, en de kinderen van Sechem, en de kinderen van Hefer, en de kinderen van Semida. Dit zijn de mannelijke kinderen van Manasse, den zoon van Jozef, naar hun huisgezinnen.
Joseph capa Manasseh ih caa nongpa ah kaom, Abiezer, Helek, Asriel, Shekem, Hepher hoi Shemida acaengnawk loe, taham khethaih phoisa vah o ih baktih toengah prae to a toep o.
3 Zelafead nu, de zoon van Hefer, den zoon van Gilead, den zoon van Machir, den zoon van Manasse, had geen zonen, maar dochters; en dit zijn de namen zijner dochteren: Machla en Noa, Hogla, Milka en Tirza.
Manasseh capa Makir, Makir capa Gilead, Gilead capa Hepher, Hepher capa Zelophehad loe ca nongpa tawn ai, canu khue ni a tawnh; anih ih canu hminnawk loe Mahlah, Noah, Hoglah, Milkah hoi Tirzah.
4 Dezen dan traden toe voor het aangezicht van Eleazar, den priester, en voor het aangezicht van Jozua, den zoon van Nun, en voor het aangezicht der oversten, zeggende: De HEERE heeft Mozes geboden, dat men ons een erfdeel geven zou in het midden onzer broederen. Daarom gaf hij haar, naar den mond des HEEREN, een erfdeel in het midden der broederen van haar vader.
Nihcae loe qaima Eleazar, Nun capa Joshua hoi zaehoikungnawk khaeah caeh o moe, Kam nawkamyanawk salakah qawktoep hanah Angraeng mah Mosi khaeah lokpaek boeh, tiah a naa o. To pongah Angraeng mah paek ih lok baktih toengah, Joshua mah ampanawk ih nawkamyanawk salakah nihcae hanah qawk to paek.
5 En aan Manasse vielen tien snoeren toe, behalve het land Gilead en Bazan, dat op gene zijde van de Jordaan is.
Manasseh loe Jordan vapui ni angyae bangah kaom, Gilead hoi Bashan pacoengah, kalah ahmuen hato doeh anih taham ah paek o bae vop;
6 Want de dochteren van Manasse erfden een erfdeel in het midden zijner zonen; en het land Gilead hadden de overgebleven kinderen van Manasse.
Manasseh ih canunawk doeh capanawk hoi nawnto qawk to toep o pongah, kalah Manasseh ih capanawk mah Gilead prae to toep o.
7 Zodat de landpale van Manasse was van Aser af tot Michmetath, die voor aan Sichem is; en deze landpale gaat ter rechterhand tot aan de inwoners van En-Tappuah.
Manasseh ih prae loe Asher prae thung hoiah caeh moe, Shekem vangpui hmaa ah kaom, Mikmethath karoek to kawk; to ahmuen hoi bantang bangah caeh tathuk moe, En-Tappuah kaminawk ohhaih ahmuen khoek to athum.
8 Manasse had wel het land van Tappuah, maar Tappuah zelve, aan de landpale van Manasse, hadden de kinderen van Efraim.
Manasseh mah Tappuah prae to toep; toe Manasseh ramri ah kaom, Tappuah vangpui loe Ephraim kaminawk mah toep o.
9 Daarna komt de landpale af naar de beek Kana tegen het zuiden der beek. Deze steden zijn van Efraim in het midden der steden van Manasse; en de landpale van Manasse is aan het noorden der beek, en haar uitgangen zijn aan de zee.
Ramri loe Kanah vapui aloih bangah caeh tathuk poe, Manasseh ih vangpuinawk salakah Ephraim ih thoemto vangpuinawk athum toeng; toe Manasseh ih ramri loe, vapui ranui bang khoek to caeh tahang moe, tuipui ah boeng.
10 Het was van Efraim tegen het zuiden, en tegen het noorden was het van Manasse, en de zee was zijn landpale; en aan het noorden stieten zij aan Aser, en aan het oosten aan Issaschar.
Aloih bangah Ephraim ih prae to oh moe, aluek bangah loe Manasseh ih prae to oh; tuipui loe Manasseh prae ramri ah oh; aluek bangah loe Asher hoi angbet, ni angyae bangah loe Issakar hoi angbet.
11 Want Manasse had, in Issaschar en in Aser, Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en Jibleam en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te En-Dor en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Thaanach en haar onderhorige plaatsen, en de inwoners te Megiddo en haar onderhorige plaatsen: drie landstreken.
To prae thung hoi Manasseh mah toep ih prae thumtonawk loe, Beth-Shean vangpui hoi a taeng ih vangpuinawk, Ibleam vangpui hoi a taeng ih vangpuinawk, Dor vangpui hoi a taengah kaom vangpuinawk hoi kaminawk, En-Dor vangpui hoi a taengah kaom kaminawk, Taanak vangpui hoi a taengah kaom kaminawk, Megiddo vangpui hoi a taengah kaom kaminawk boih athum o.
12 En de kinderen van Manasse konden de inwoners van die steden niet verdrijven; want de Kanaanieten wilden in hetzelve land wonen.
Toe Manasseh kaminawk loe to vangpuinawk thungah kaom kaminawk to haek o thai ai; to pongah Kanaan kaminawk loe to vangpuinawk thungah oh o poe.
13 En het geschiedde, als de kinderen Israels sterk werden, zo maakten zij de Kanaanieten cijnsbaar; maar zij verdreven hen niet ganselijk.
Toe Israel kaminawk thacak o aep aep naah loe, Kanaan kaminawk to haek boih ai, tamut to paek o sak.
14 Toen spraken de kinderen van Jozef tot Jozua, zeggende: Waarom hebt gij mij ten erfdeel maar een lot en een snoer gegeven, daar ik toch een groot volk ben, voor zoveel de HEERE mij dus verre gezegend heeft?
Joseph ih acaengnawk mah Joshua khaeah, Kaicae loe Angraeng mah tahamhoihaih paek pongah, paroeai kami ka pop o, toe tipongah kaicae han taham khethaih phoisa maeto khue nang vahsak moe, ahmuen maeto khue qawk ah nang paek loe? tiah a naa o.
15 Jozua nu zeide tot henlieden: Dewijl gij een groot volk zijt, zo ga op naar het woud, en houw daar voor u af in het land der Ferezieten en der Refaieten, dewijl u het gebergte van Efraim te eng is.
To naah Joshua mah nihcae khaeah, Na pop o parai moe, Ephraim ahmuen maeto nangcae han khawt ai boeh nahaeloe, taw ah caeh o tahangh loe, Periz hoi kalen parai kaminawk ih prae to, nangmacae han lawk ah vaat oh, tiah a naa.
16 Toen zeiden de kinderen van Jozef: Dat gebergte zou ons niet genoegzaam zijn; er zijn ook ijzeren wagens bij alle Kanaanieten, die in het land des dals wonen, bij die te Beth-Sean en haar onderhorige plaatsen, en die in het dal van Jizreel zijn.
Joseph ih caanawk mah, Mae nui loe kaicae han khawt ai boeh; azawn ah kaom Kanaan kaminawk, Beth-Shan hoi Jezreel azawn ah kaom kaminawk boih loe, sum hoi sak ih hrang lakok to tawnh o boih, tiah a naa o.
17 Verder sprak Jozua tot het huis van Jozef, tot Efraim en tot Manasse, zeggende: Gij zijt een groot volk, en gij hebt grote kracht, gij zult geen een lot hebben;
Joshua mah Joseph imthung takoh, Ephraim imthung takoh hoi Manasseh imthung takoh khaeah, Nangcae loe paroeai na pop o moe, tha doeh na cak o; to pongah taham khethaih phoisa maeto khue na va o mak ai;
18 Maar het gebergte zal het uwe zijn; en dewijl het een woud is, zo houw het af, zo zullen zijn uitgangen de uwe zijn; want gij zult de Kanaanieten verdrijven, al hebben zij ijzeren wagens, al zijn zij sterk.
mae loe nangcae taham ah ni om tih; taw ah oh pongah, lawk ah vaat oh loe, na vah o thai thung nangcae taham ah om tih; Kanaan kaminawk loe thacak o moe, sum hoi sak ih hrang lakok tawn o cadoeh, na haek o boih thai tih, tiah a naa.
