Jozua 1
1 Het geschiedde nu, na den dood van Mozes, den knecht des HEEREN, dat de HEERE tot Jozua, den zoon van Nun, den dienaar van Mozes, sprak, zeggende:
BOEIPA kah sal Mosesa duek phoeiah Moses aka bong Joshua, Nun capa te BOEIPA loh a voek tih,
2 Mijn knecht Mozes is gestorven; zo maak u nu op, trek over deze Jordaan, gij en al dit volk, tot het land, dat Ik hun, den kinderen Israels, geve.
“Ka sal Moses duek coeng. Te dongah thoo lamtah namah neh pilnam pum loh Jordan he kat lamtah kai loh Israel ca rhoek taengah ka paek khohmuen la kun lah.
3 Alle plaats, waarop ulieder voetzool treden zal, heb Ik u gegeven, gelijk als Ik tot Mozes gesproken heb.
Moses taengah ka thui vanbangla na khopha loh a cawt hmuen boeih te nangmih kam paek bitni.
4 Van de woestijn en dezen Libanon af tot aan de grote rivier, de rivier Frath, het ganse land der Hethieten, en tot aan de grote zee, tegen den ondergang der zon, zal ulieder landpale zijn.
Khosoek lamkah Lebanon tuiva puei duela, Khitti khohmuen pum Perath tuiva khotlak tuili puei due pataeng nang khorhi la coeng ni.
5 Niemand zal voor uw aangezicht bestaan al de dagen uws levens; gelijk als Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn; Ik zal u niet begeven, en zal u niet verlaten.
Na hingnaha tue khui boeih na hmai ah hlang loh m'pai thil thai mahpawh. Moses taengkah ka om bangla nang taengah ka om van ni. Nang te kang rhael pawt vetih nang kan hnoo mahpawh.
6 Wees sterk en heb goeden moed! want gij zult dit volk dat land erfelijk doen bezitten, dat Ik hun vaderen heb gezworen hun te geven.
Amih taengah paek ham a napa rhoek taengah ka caeng tangtae khohmuen te pilnam nang loh na pang sak coeng dongah thaahuel lamtah namning sak.
7 Alleenlijk wees sterk en heb zeer goeden moed, dat gij waarneemt te doen naar de ganse wet, welke Mozes, Mijn knecht, u geboden heeft, en wijk daarvan niet, ter rechter hand noch ter linkerhand, opdat gij verstandelijk handelt alom, waar gij zult gaan;
Ka sal Moses loh nang ng'uen olkhueng te boeih ngaithuen tih saii hamla thaahuel lamtah nam khak ning sak. Anih taeng lamloh banvoei bantang la taengphael boeh. Te daengah ni na caeh nah takuem ah lungming la na om uh eh.
8 Dat het boek dezer wet niet wijke van uw mond, maar overleg het dag en nacht, opdat gij waarneemt te doen naar alles, wat daarin geschreven is; want alsdan zult gij uw wegen voorspoedig maken, en alsdan zult gij verstandelijk handelen.
Olkhueng cabu he na ka dong lamloh na hlong mahpawh. Khoyin khothaih na thuep daengah ni a khuikaha daek bangla boeih saii ham na ngaithuen eh. Te vaengah na longpuei thaihtak vetih lungming la na om uh ni.
9 Heb Ik het u niet bevolen? wees sterk en heb goeden moed, en verschrik niet, en ontzet u niet; want de HEERE, uw God, is met u alom, waar gij heengaat.
Nang kang uen moenih a? Thaahuel lamtah namning sak. Na caeh nah takuem ah BOEIPA na Pathen loh nang taengla a om coeng dongah na sarhing sak boeh, rhihyawp boeh,” a ti nah.
10 Toen gebood Jozua den ambtlieden des volks, zeggende:
Te dongah pilnam kah rhoiboei rhoek te Joshua loh a uen tih,
11 Gaat door het midden des legers, en beveelt het volk, zeggende: Bereidt teerkost voor ulieden; want binnen nog drie dagen zult gijlieden over deze Jordaan gaan, dat gij ingaat, om te erven het land, hetwelk de HEERE, uw God, ulieden geeft om te beerven.
“Rhaehhmuen khui la cet uh laeh. Pilnam te uen uh lamtah thui pah. Na lampu ham te sikim uh laeh. Hnin thum dongah ngawn tah Jordan te m'poeng uh pawn ni. BOEIPA na Pathen loh nang pang sak ham m'paek khohmuen te pang hamla paan uh laeh,” a ti nah.
12 En Jozua sprak tot de Rubenieten en Gadieten, en den halven stam van Manasse, zeggende:
Tedae Reuben koca, Gad koca neh Masnasseh koca hlangvang te Joshua loh a voek tih,
13 Gedenkt aan het woord, hetwelk Mozes, de knecht des HEEREN, ulieden geboden heeft, zeggende: De HEERE, uw God, geeft ulieden rust, en Hij geeft u dit land;
“BOEIPA kah sal Moses loh nangmih taengah n'uen olka te poek lah. Nangmih duem sak ham te BOEIPA na Pathen loh a thui tih khohmuen he nangmih taengah m'paek coeng.
14 Laat uw vrouwen, uw kleine kinderen, en uw vee blijven in het land, dat Mozes ulieden aan deze zijde van de Jordaan gegeven heeft; maar gijlieden zult gewapend trekken, voor het aangezicht uwer broederen, alle strijdbare helden, en zult hen helpen;
Huta camoe neh na boiva tah Moses loh nangmih taengah m'paek Jordan rhalvangan kah khohmuen ah om uh mai saeh. Tedae nangmih tatthai hlangrhalh boeih long tah na manuca rhoek kah a hmai ah caem la cet uh lamtah na manuca rhoek te BOEIPA loh nangmih banglaa duem sak due amih te bom uh.
15 Totdat de HEERE uw broederen rust geve, als ulieden, en dat zij ook erfelijk bezitten het land, dat de HEERE, uw God, hun geeft; alsdan zult gijlieden wederkeren tot het land uwer erfenis, en zult het erfelijk bezitten, dat Mozes, de knecht des HEEREN, ulieden gegeven heeft, aan deze zijde van de Jordaan, tegen den opgang der zon.
BOEIPA na Pathen loh amiha paek khohmuen te amih long khaw pang uh van saeh. Te phoeiah namih kah rho khohmuen la bal uh lamtah BOEIPA kah sal Moses loh khocuk Jordan rhalvangan ah nangmih m'paek te huul uh van,” a ti nah.
16 Toen antwoordden zij Jozua, zeggende: Al wat gij ons geboden hebt, zullen wij doen, en alom, waar gij ons zenden zult, zullen wij gaan.
Te dongah Joshua tea doo uh tih, “Kaimih nang uen boeih te ka saii uh vetih kaimih nan tueih nah boeih la ka cet uh ni.
17 Gelijk wij in alles naar Mozes hebben gehoord, alzo zullen wij naar u horen; alleenlijk dat de HEERE, uw God, met u zij, gelijk als Hij met Mozes geweest is!
Moses ol te boeih ka ngai uh bangla nang ol te ka ngai uh van ni. Moses taengkaha om bangla BOEIPA na Pathen loh nang taengah om van saeh.
18 Alle man, die uw mond wederspannig wezen zal, en uw woorden niet horen zal in alles, wat gij hem gebieden zult, die zal gedood worden, alleenlijk wees sterk en heb goeden moed!
Nang kah olthui aka koek tih nang kah olka nan uen te pakhat kangna khaw aka hnatun pawt hlang boeih tah duek pai saeh. Tedae thaahuel lamtah namning sak,” a ti nahuh.
