Jona 1

1 En het woord des HEEREN geschiedde tot Jona, den zoon van Amitthai, zeggende:

Karon ang pulong ni Yahweh gipadayag kang Jonas nga anak ni Amitai, nga nagaingon,

2 Maak u op, ga naar de grote stad Nineve, en predik tegen haar; want hunlieder boosheid is opgeklommen voor Mijn aangezicht.

“Tindog ug adto sa Ninebe, kadtong bantogan nga siyudad, ug pagpamulong batok niini, tungod kay ang ilang pagkadaotan midangat na kanako.”

3 Maar Jona maakte zich op om te vluchten naar Tarsis, van het aangezicht des HEEREN; en hij kwam af te Jafo, en vond een schip, gaande naar Tarsis, en hij gaf de vracht daarvan, en ging neder in hetzelve, om met henlieden te gaan naar Tarsis, van het aangezicht des HEEREN.

Apan si Jonas mitindog aron moikyas gikan sa presensya ni Yahweh ug moadto sa Tarsis. Milugsong siya sa Joppa ug nakakaplag ug barko paingon sa Tarsis. Busa nagbayad siya sa pamasahe ug misakay sa barko aron mouban kanila paingon sa Tarsis, palayo sa presensya ni Yahweh.

4 Maar de HEERE wierp een groten wind op de zee; en er werd een grote storm in de zee, zodat het schip dacht te breken.

Apan nagpadala si Yahweh ug kusog nga hangin ngadto sa dagat ug nahimo kining gamhanan nga bagyo sa dagat. Sa wala madugay ang barko daw hapit na maguba.

5 Toen vreesden de zeelieden, en riepen een iegelijk tot zijn god, en wierpen de vaten, die in het schip waren, in de zee, om het van dezelve te verlichten; maar Jona was nedergegaan aan de zijden van het schip, en lag neder, en was met een diepen slaap bevangen.

Unya ang mga manlalayag nangahadlok pag-ayo ug ang matag tawo misinggit ngadto sa iyang kaugalingon nga dios. Ilang gilabay ngadto sa dagat ang mga karga sa barko aron mogaan kini. Apan si Jonas mikanaog ngadto sa pinakasuok nga bahin sa barko, ug didto siya naghigda ug nahinanok sa pagkatulog.

6 En de opperschipper naderde tot hem, en zeide tot hem: Wat is u, gij hardslapende? Sta op, roep tot uw God, misschien zal die God aan ons gedenken, dat wij niet vergaan.

Mao nga ang kapitan miduol ngadto kaniya ug miingon kaniya, “Nganong natulog ka man? Bangon! Tawag sa imong dios! Basin makamatngon pa ang imong dios kanato ug dili kita malaglag.”

7 Voorts zeiden zij, een ieder tot zijn metgezel: Komt, en laat ons loten werpen, opdat wij mogen weten, om wiens wil ons dit kwaad overkomt. Alzo wierpen zij loten, en het lot viel op Jona.

Nag-ingnanay sila sa usag-usa, “Dali, magripa kita, aron masayran nato kung kinsa ang hinungdan niining daotan nga nagakahitabo kanato.” Busa nagripa sila, ug ang ripa natunong kang Jonas.

8 Toen zeiden zij tot hem: Verklaar ons nu, om wiens wil ons dit kwaad overkomt. Wat is uw werk en van waar komt gij? Welk is uw land en van welk volk zijt gij?

Unya miingon sila kang Jonas, “Palihog sultihi kami kung kinsa ang hinungdan niining kadaot nga nagakahitabo kanato.” Unsa man ang imong trabaho, ug asa ka man gikan? Unsa ang imong nasod ug kang kinsa kang katawhan nahisakop?”

9 En hij zeide tot hen: Ik ben een Hebreer; en ik vreze den HEERE, den God des hemels, Die de zee en het droge gemaakt heeft.

Si Jonas miingon kanila, “Usa ako ka-Hebreohanon; ug adunay akoy kahadlok kang Yahweh, ang Dios sa langit, nga nagbuhat sa dagat ug sa uga nga yuta.”

10 Toen vreesden die mannen met grote vreze, en zeiden tot hem: Wat hebt gij dit gedaan? Want de mannen wisten, dat hij van des HEEREN aangezicht vlood; want hij had het hun te kennen gegeven.

Unya misamot pa gayod sa kahadlok ang mga tawo ug miingon kang Jonas, “Unsa man kining imong nabuhat?” Tungod nasayod man ang mga tawo nga mipalayo siya sa presensya ni Yahweh, tungod mitug-an man siya kanila.

11 Voorts zeiden zij tot hem: Wat zullen wij u doen, opdat de zee stil worde van ons? Want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger.

Unya miingon sila kang Jonas, “Unsa man ang angay namong buhaton kanimo aron ang dagat molurang alang kanamo?” Tungod ang dagat nag-anam pa gayod ug kakusog.

12 En hij zeide tot hen: Neemt mij op, en werpt mij in de zee, zo zal de zee stil worden van ulieden; want ik weet, dat deze grote storm ulieden om mijnentwil over komt.

Si Jonas mitubag kanila, “Dayongi ako ninyo ug ilabay ako ngadto sa dagat. Unya ang dagat molurang alang kaninyo, tungod nasayod ako nga ako ang hinungdan nganong nagakahitabo kining kusog nga bagyo kaninyo.”

13 Maar de mannen roeiden, om het schip weder te brengen aan het droge, doch zij konden niet; want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger tegen hen.

Apan ang mga tawo mibugsay pa gayod aron mobalik ang barko sa baybay, apan dili nila kini mahimo tungod misamot pa gayod ang dagat ug kakusog batok kanila.

14 Toen riepen zij tot den HEERE, en zeiden: Och HEERE! laat ons toch niet vergaan om dezes mans ziel, en leg geen onschuldig bloed op ons; want Gij, HEERE! hebt gedaan, gelijk als het U heeft behaagd.

Busa misinggit sila kang Yahweh ug miingon, “Nagpakiluoy kami kanimo, Yahweh, nagpakiluoy kami, ayaw kami paantosa tungod sa kinabuhi aning tawhana, ug ayaw kami himoang sad-an sa iyang kamatayon, tungod ikaw, Yahweh, nagbuhat kung unsa ang makapahimuot kanimo.”

15 En zij namen Jona op, en wierpen hem in de zee. Toen stond de zee stil van haar verbolgenheid.

Busa ilang gialsa si Jonas ug gitambog sa dagat ug ang dagat miundang sa kabangis. Unya nahadlok pag-ayo ang mga tawo kang Yahweh.

16 Dies vreesden de mannen den HEERE met grote vreze; en zij slachtten den HEERE slachtoffer, en beloofden geloften.

Naghatag sila ug mga halad kang Yahweh ug naghimo ug mga pagpakigsaad.

17 De HEERE nu beschikte een groten vis, om Jona in te slokken; en Jona was in het ingewand van den vis, drie dagen en drie nachten.

Karon si Yahweh nag-andam ug dako kaayo nga isda aron lamyon si Jonas, ug si Jonas anaa sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.