Johannes 8
1 Maar Jezus ging naar den Olijfberg.
A o Isus đelo pe Maslinsko Gora,
2 En des morgens vroeg kwam Hij wederom in den tempel, en al het volk kwam tot Hem; en nedergezeten zijnde, leerde Hij hen.
pa detharin palem avilo ando Hramo. Sa o them ćida pes oko leste. Vo bešlo thaj teljarda te sikavel len.
3 En de Schriftgeleerden en de Farizeen brachten tot Hem een vrouw, in overspel gegrepen.
A e zakonešće učitelja thaj e fariseja andine jećhe manušnja savi sas astardi ando preljub thaj čhutine lat maškare anglo them.
4 En haar gesteld hebbende in het midden, zeiden zij tot Hem: Meester, deze vrouw is op de daad zelve gegrepen, overspel begaande.
Askal phendine e Isusešće: “Učiteljina, akaja manušnji si astardi kana ćerda preljub.
5 En Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij?
O Mojsije ando zakon zapovedisardas amenđe te kasave manušnjen mudaras gajda kaj čhudasa bara pe lende. So tu phenes pe godova?”
6 En dit zeiden zij, Hem verzoekende, opdat zij iets hadden, om Hem te beschuldigen. Maar Jezus, nederbukkende, schreef met den vinger in de aarde.
Godova phučline te iskušin les, sar avilosas len vareso pale soste te optužin les. A o Isus samo banđilo thaj teljarda te ramol vareso e najesa pe phuv.
7 En als zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op, en zeide tot hen: Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar.
Ali, sar von vi majdur phučenas les, o Isus uspravisajlo thaj phendas lenđe: “Ko tumendar nikada či ćerda bezeh, neka prvo čhudel o bar pe late.”
8 En wederom nederbukkende, schreef Hij in de aarde.
Askal palem banđilo thaj nastavisarda te ramol pe phuv.
9 Maar zij, dit horende, en van hun geweten overtuigd zijnde, gingen uit, de een na den andere, beginnende van de oudsten tot de laatsten; en Jezus werd alleen gelaten; en de vrouw in het midden staande.
Kana godova ašundine, teljardine te džantar jek po jek; e majpurane đeletar prve. Po krajo o Isus ačhilo korkoro e manušnjasa savi još uvek ačhelas angle leste.
10 En Jezus, Zich oprichtende, en niemand ziende dan de vrouw, zeide tot haar: Vrouw, waar zijn deze uw beschuldigers? Heeft u niemand veroordeeld?
Askal o Isus uspravisajlo thaj phučla lat: “Manušnjije, kaj si akala? Zar khonik či osudisarda tut?”
11 En zij zeide: Niemand, Heere! En Jezus zeide tot haar: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.
A voj phendas: “Khonik, Gospode.” Askal o Isus phendas laće: “Ni me či osudiva tut. Dža thaj katar akana na ćer majbut bezeh!”]
12 Jezus dan sprak wederom tot henlieden, zeggende: Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.
O Isus palem phendas e themešće: “Me sem svetlo e themesko. Ko džal pale mande, nikada majbut či phirela ando tunjariko, nego avela les svetlo e trajosko.”
13 De Farizeen dan zeiden tot Hem: Gij getuigt van Uzelven; Uw getuigenis is niet waarachtig.
Askal e fariseja phendine lešće: “Tu korkoro pale tute svedočis. Ćiro svedočanstvo naj dovoljno!”
14 Jezus antwoordde, en zeide tot hen: Hoewel Ik van Mijzelven getuig, zo is nochtans Mijn getuigenis waarachtig; want Ik weet, van waar Ik gekomen ben, en waar Ik heenga; maar gijlieden weet niet, van waar Ik kom, en waar Ik heenga.
A o Isus phendas lenđe: “Čak vi ako svedočiv korkoro pale mande, mungro svedočanstvo si dovoljno, kaj džanav katar avilem thaj kaj džav. A tumen či džanen katar avilem ni kaj džav.
15 Gij oordeelt naar het vlees; Ik oordeel niemand.
Tumen sudin pe manušenđi mera, a me či sudiv khonikašće.
16 En indien Ik ook oordeel, Mijn oordeel is waarachtig; want Ik ben niet alleen, maar Ik en de Vader, Die Mij gezonden heeft.
A vi ako sudiv, mungro sudo si čačo, kaj naj sem korkoro, nego sudiv e Dadesa savo bičhalda man.
17 En er is ook in uw wet geschreven, dat de getuigenis van twee mensen waarachtig is.
Pa vi ande tumaro zakono ramol kaj kana duj džene svedočin o svedočanstvo si dovoljno.
18 Ik ben het, Die van Mijzelven getuig, en de Vader, Die Mij gezonden heeft, getuigt van Mij.
Me svedočiv pale mande, a pale mande svedočil vi o Dad savo bičhalda man.”
19 Zij dan zeiden tot Hem: Waar is Uw Vader? Jezus antwoordde: Gij kent noch Mij, noch Mijn Vader; indien gij Mij kendet, zo zoudt gij ook Mijn Vader kennen.
Pa von phučline les: “Kaj si ćiro Dad?” A o Isus phendas: “Tumen či pindžaren ni man ni mungre Dade. Kaj te džangline sas ko sem me, džangline sas vi ko si mungro Dad.”
20 Deze woorden sprak Jezus bij de schatkist, lerende in den tempel; en niemand greep Hem; want Zijn ure was nog niet gekomen.
O Isus sa godova phendas paše kutijice kaj ćidenas pe e love dok sikavelas e manušen ando Hramo, thaj khonik či astarda les kaj lesko časo još či avilo.
21 Jezus dan zeide wederom tot hen: Ik ga heen, en gij zult Mij zoeken, en in uw zonden zult gij sterven; waar Ik heenga, kunt gijlieden niet komen.
O Isus palem phendas lenđe: “Me džavtar, a tumen rodena man thaj merena ande tumaro bezeh. Kaj me džav, tumen našti aven.”
22 De Joden dan zeiden: Zal Hij ook Zichzelven doden, omdat Hij zegt: Waar Ik heenga, kunt gijlieden niet komen?
Askal e Židovske vođe phendine: “Te či kamel te mudarelpe kana phenel: ‘Kaj me džav, tumen našti aven’?”
23 En Hij zeide tot hen: Gijlieden zijt van beneden, Ik ben van boven; gij zijt uit deze wereld, Ik ben niet uit deze wereld.
A o Isus askal phendas lenđe: “Tumen sen akatar tele, katar e phuv, a me sem opral, andar o nebo. Tumen sen katar akava them, a me naj sem katar akava them.
24 Ik heb u dan gezegd, dat gij in uw zonden zult sterven; want indien gij niet gelooft, dat Ik Die ben, gij zult in uw zonden sterven.
Zato phendem tumenđe kaj merena ande tumare bezeha. Ako či paćan kaj Me sem, merena ande tumare bezeha.”
25 Zij zeiden dan tot Hem: Wie zijt Gij? En Jezus zeide tot hen: Wat Ik van den beginne ulieden ook zegge.
Von phučline les: “Pa ko san tu askal?” A o Isus phendas lenđe: “Pa so katar o početko phenav tumenđe.
26 Ik heb vele dingen van u te zeggen en te oordelen; maar Die Mij gezonden heeft, is waarachtig; en de dingen, die Ik van Hem gehoord heb, dezelve spreek Ik tot de wereld.
But godova šaj phendemas pale tumende pe tumari osuda. Ali me e themešće phenav samo okova so ašundem katar okova savo bičhalda man, a vo phenel čačipe.”
27 Zij verstonden niet, dat Hij hun van den Vader sprak.
Von či haćardine kaj phenel lenđe palo Dad.
28 Jezus dan zeide tot hen: Wanneer gij den Zoon des mensen zult verhoogd hebben, dan zult gij verstaan, dat Ik Die ben, en dat Ik van Mijzelven niets doe; maar deze dingen spreek Ik, gelijk Mijn Vader Mij geleerd heeft.
Askal o Isus phendas lenđe: “Kana vazdena man, e Čhaves e Manušešće, askal džanena kaj Me sem thaj kaj či ćerav khanči korkoro mandar, nego kaj phenav samo okova so o Dad sikada man.
29 En Die Mij gezonden heeft, is met Mij. De Vader heeft Mij niet alleen gelaten, want Ik doe altijd, wat Hem behagelijk is.
A okova savo bičhalda man, manca si. Či mukla man korkoro kaj me uvek ćerav okova so si lešće drago.”
30 Als Hij deze dingen sprak, geloofden velen in Hem.
Dok o Isus godova phenelas, but džene paćaine ande leste.
31 Jezus dan zeide tot de Joden, die in Hem geloofden: Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen;
Askal o Isus phendas e Židovenđe save paćaine ande leste: “Ako tumen inćaren mungro sikavipe, čače sen mungre učenikurja.
32 En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.
Pindžarena o čačipe thaj o čačipe oslobodila tumen.”
33 Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams zaad, en hebben nooit iemand gediend; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?
A von phendine lešće: “Amen sam e Avraamešće potomkurja thaj nikada khonikašće či robuisardam. Sar askal tu phenes: ‘Avena slobodne’?”
34 Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Een iegelijk, die de zonde doet, is een dienstknecht der zonde.
A o Isus phendas lenđe: “Čače, čače phenav tumenđe: svako ko ćerel bezah, robo si e bezehesko.
O robo či ačhel zauvek ando ćher savo služil, ali o čhavo zauvek pripadil ando ćher. (aiōn g165)
36 Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn.
Ako o Čhavo oslobodil tumen, askal čače avena slobodne.
37 Ik weet, dat gij Abrahams zaad zijt; maar gij zoekt Mij te doden; want Mijn woord heeft in u geen plaats.
Džanav kaj sen e Avraamešće potomkurja, ali tumen ipak kamen te mudaren man, kaj či prihvatin mungro sikavipe.
38 Ik spreek wat Ik bij Mijn Vader gezien heb; gij doet dan ook, wat gij bij uw vader gezien hebt.
Me phenav tumenđe pale okova so dikhlem ke mungro Dad, a tumen ćeren okova so ašundine katar tumaro dad.”
39 Zij antwoordden en zeiden tot Hem: Abraham is onze vader. Jezus zeide tot hen: Indien gij Abrahams kinderen waart, zo zoudt gij de werken van Abraham doen.
A von phendine lešće: “Amaro dad si o Avraam.” A o Isus pe godova phendas lenđe: “Te tumen čače avilinesas e Avraamešće čhavra, pherdine sas okova so ćerelas o Avraam.
40 Maar nu zoekt gij Mij te doden, een Mens, Die u de waarheid gesproken heb, welke Ik van God gehoord heb. Dat deed Abraham niet.
A tumen akana kamen te mudaren man, zato kaj phendem tumenđe čačipe savo ašundem katar o Del. O Avraam gajda vareso či ćerelas.
41 Gij doet de werken uws vaders. Zij zeiden dan tot Hem: Wij zijn niet geboren uit hoererij; wij hebben een Vader, namelijk God.
Tumen ćeren okova so ćerel tumaro dad.” Von phendine lešće: “Amen naj sam čhavra save či džanen ko si lengo dad. Amen si samo jek dad – o Del!”
42 Jezus dan zeide tot hen: Indien God uw Vader ware, zo zoudt gij Mij liefhebben; want Ik ben van God uitgegaan; en kom van Hem. Want Ik ben ook van Mijzelven niet gekomen, maar Hij heeft Mij gezonden.
A o Isus phendas lenđe: “Kana o Del avilosas tumaro dad, tumen volisardinesas man, kaj me avilem katar o Del thaj akana sem akate. Či avilem korkoro mandar nego vo bičhalda man.
43 Waarom kent gij Mijn spraak niet? Het is, omdat gij Mijn woord niet kunt horen.
Sostar či haćaren so phenav tumenđe? Zato kaj našti prihvatin mungre alava.
44 Gij zijt uit den vader den duivel, en wilt de begeerten uws vaders doen; die was een mensenmoorder van den beginne, en is in de waarheid niet staande gebleven; want geen waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zo spreekt hij uit zijn eigen; want hij is een leugenaar, en de vader derzelve leugen.
Tumen sen e benđešće čhavra. Vo si tumaro dad thaj tumen kamen te ćeren e volja tumare dadešći. Vo sas ubica katar o početko, thaj či ačhel ando čačipe, kaj ande leste naj čačipe. Kana hohavel, sikavel sosko si. Vo si hohamno thaj o dad e hohaimasko.
45 Maar Mij, omdat Ik u de waarheid zeg, gelooft gij niet.
A manđe zato kaj phenav tumenđe o čačipe, či paćan.
46 Wie van u overtuigt Mij van zonde? En indien Ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij Mij niet?
Ko tumendar šaj dokažil manđe bezeh? Ako phenav tumenđe čačipe, sostar askal či paćan manđe?
47 Die uit God is, hoort de woorden Gods; daarom hoort gijlieden niet, omdat gij uit God niet zijt.
Ko si katar o Del, čhol kan ke Devlešće alava. A tumen či čhon kan leste zato kaj naj sen katar o Del.”
48 De Joden dan antwoordden en zeiden tot Hem: Zeggen wij niet wel, dat Gij een Samaritaan zijt, en den duivel hebt?
E Židovurja pe godova phendine lešće: “Naj sam li amen ando pravo kana phenas kaj san tu Samarijanco thaj kaj si ande tute o bilačho duho?”
49 Jezus antwoordde: Ik heb den duivel niet; maar Ik eer Mijn Vader, en gij onteert Mij.
O Isus phendas: “Naj ande mande o bilačho duho, nego me poštuiv mungre Dade, a tumen či poštuin man.
50 Doch Ik zoek Mijn eer niet; er is Een, Die ze zoekt en oordeelt.
Me či rodav slava pale mande. Vareko aver kamel te proslavil man, a vo vi sudil.
51 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand Mijn woord zal bewaard hebben, die zal den dood niet zien in der eeuwigheid. (aiōn g165)
Čače, čače phenav tumenđe: ko inćarel mungro alav, nikada či dićhela o meripe.” (aiōn g165)
52 De Joden dan zeiden tot Hem: Nu bekennen wij, dat Gij den duivel hebt. Abraham is gestorven, en de profeten; en zegt Gij: Zo iemand Mijn woord bewaard zal hebben, die zal den dood niet smaken in der eeuwigheid? (aiōn g165)
A e Židovurja phendine lešće: “Akana džanas kaj si ande tute o bilačho duho. O Avraam mulo, sago vi e prorokurja, a tu phenes: ‘Ko inćarel mungro alav, nikada či dićhela o meripe!’ (aiōn g165)
53 Zijt Gij meerder, dan onze vader Abraham, welke gestorven is, en de profeten zijn gestorven; wien maakt Gij Uzelven?
Naj san valda majbaro katar amaro dad o Avraam, savo mulo? A vi e prorokurja muline. So tu gndis ko san tu?”
54 Jezus antwoordde: Indien Ik Mijzelven eer, zo is Mijn eer niets; Mijn Vader is het, Die Mij eert, Welken gij zegt, dat uw God is.
Askal o Isus phendas lenđe: “Ako me korkoro man proslaviv, mungri slava naj khanči. Man proslavil mungro Dad, pale savo tumen phenen kaj si tumaro Del.
55 En gij kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en indien Ik zeg, dat Ik Hem niet ken, zo zal Ik ulieden gelijk zijn, dat is een leugenaar; maar Ik ken Hem, en bewaar Zijn woord.
Tumen či pindžaren les, ali me pindžarav les. Kana phendemas kaj či pindžarav les, avilemas hohavno sago vi tumen. Ali me pindžarav les thaj inćarav lesko alav.
56 Abraham, uw vader, heeft met verheuging verlangd, opdat hij Mijn dag zien zou; en hij heeft hem gezien, en is verblijd geweest.
Tumaro dad o Avraam raduilaspe kaj dićhela o đes kan me avava. Dikhla les thaj sas bahtalo.”
57 De Joden dan zeiden tot Hem: Gij hebt nog geen vijftig jaren, en hebt Gij Abraham gezien?
Askal e Židovurja phučline les: “Sar šaj dikhlan e Avraame? Naj tut još ni pandžvardeš brš, a phenes kaj dikhlan e Avraame!”
58 Jezus zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Eer Abraham was, ben Ik.
O Isus phendas lenđe: “Čače, čače phenav tumenđe, majsigo nego so o Avraam bijandilo, Me sem!”
59 Zij namen dan stenen op, dat zij ze op Hem wierpen. Maar Jezus verborg Zich, en ging uit den tempel, gaande door het midden van hen; en ging alzo voorbij.
Pe godova von line e bara te čhuden len pe leste, ali o Isus lija pe majdur thaj inkljisto andar o Hramo.
