Johannes 7
1 En na dezen wandelde Jezus in Galilea; want Hij wilde in Judea niet wandelen, omdat de Joden Hem zochten te doden.
Pale gova phirda o Isus ani Galileja. Vov ni manglja te džal ani Judejsko phuv golese kaj e jevrejska šorutne dikhlje te mudaren le.
2 En het feest der Joden, namelijk de loof huttenzetting, was nabij.
Al sasa paše o prazniko e Jevrejengo kana slavina e Senice.
3 Zo zeiden dan Zijn broeders tot Hem: Vertrek van hier, en ga heen in Judea, opdat ook Uw discipelen Uw werken mogen aanschouwen, die Gij doet.
Tegani lese phrala phende lese: “Dža katar thaj dža ani Judeja, te dičhen ćire sikade e čudura save ćere!
4 Want niemand doet iets in het verborgen, en zoekt zelf, dat men openlijk van hem spreke. Indien Gij deze dingen doet, zo openbaar Uzelven aan de wereld.
Golese kaj nijekh ni ćerol e čudura garandoj, a manđol te džanol pe lestar. Kana već ćere gola čudura, sikav tut e svetose!”
5 Want ook Zijn broeders geloofden niet in Hem.
Golese, čak ni lese phrala ni pačaje ane leste.
6 Jezus dan zeide tot hen: Mijn tijd is nog niet hier, maar uw tijd is altijd bereid.
Pe gova vaćarda lenđe o Isus: “Mingro vreme vadži ni avilo, al tumenđe sa o vreme si pogodno.
7 De wereld kan ulieden niet haten, maar Mij haat zij, omdat Ik van dezelve getuig, dat haar werken boos zijn.
Tumen o sveto našti mrzil, al man mrzil, golese kaj vaćarav e manušenđe tare kava sveto, kaj si bilačhe lenđe buća.
8 Gaat gijlieden op tot dit feest; Ik ga nog niet op tot dit feest; want Mijn tijd is nog niet vervuld.
Tumen džan te slavin o prazniko. Al me vadži ni džav odori golese kaj mingro vreme vadži ni avilo.”
9 En als Hij deze dingen tot hen gezegd had, bleef Hij in Galilea.
Gova vaćarda lenđe thaj ačhilo ani Galileja.
10 Maar als Zijn broeders opgegaan waren, toen ging Hij ook Zelf op tot het feest, niet openlijk, maar als in het verborgen.
Kana đele lese phrala odori te slavin o prazniko, đelo i vov, al na te dičhen le, nego garandoj.
11 De Joden dan zochten Hem in het feest, en zeiden: Waar is Hij?
E jevrejska šorutne rodije e Isuse ko prazniko thaj pučlje: “Kaj si kova manuš?”
12 En er was veel gemurmels van Hem onder de scharen. Sommigen zeiden: Hij is goed; en anderen zeiden: Neen, maar Hij verleidt de schare.
I but manuša so gothe sesa, čorale vaćarde taro Isus. Nesave phende: “Vov si šukar manuš!” A e dujta vaćarde: “Naj, xoxavol e manušen!”
13 Nochtans sprak niemand vrijmoediglijk van Hem, om de vrees der Joden.
Al khoni ni vaćarda putarde lestar, golese kaj darajle tare jevrejska šorutne.
14 Doch als het nu in het midden van het feest was, zo ging Jezus op in den tempel, en leerde.
Ko opaš taro prazniko, o Isus đelo ano Hram thaj lija te sikavol e manušen.
15 En de Joden verwonderden zich, zeggende: Hoe weet Deze de Schriften, daar Hij ze niet geleerd heeft?
E jevrejska šorutne čudisajle thaj pučlje pe: “Sar kava džanol e Sveta lila, a ni sasa ane amare škole?”
16 Jezus antwoordde hun, en zeide: Mijn leer is Mijne niet, maar Desgenen, Die Mij gezonden heeft.
Pe gova o Isus vaćarda lenđe: “Mingro sikajipe naj mingro, nego avol tare Kova savo bičhalda man.
17 Zo iemand wil Deszelfs wil doen, die zal van deze leer bekennen, of zij uit God is, dan of Ik van Mijzelven spreek.
Ko manđol te ćerol e Devlesi volja, ka pindžarol, dal si gova sikajipe taro Dol il me vaćarav korkoro mandar.
18 Die van zichzelven spreekt, zoekt zijn eigen eer; maar Die de eer zoekt Desgenen, Die Hem gezonden heeft, Die is waarachtig, en geen ongerechtigheid is in Hem.
Ko korkoro pestar vaćarol, slava pese rodol. Al ko rodol i slava kolesi savo bičhalda le, gova si čačukano thaj naj ane leste nepravda.
19 Heeft Mozes u niet de wet gegeven? En niemand van u doet de wet. Wat zoekt gij Mij te doden?
Ni li dija tumen o Mojsije o Zakon? Thaj khoni tumendar ni ićarol pe po Zakon! Sose roden te mudaren man?”
20 De schare antwoordde en zeide: Gij hebt den duivel; wie zoekt U te doden?
E manuša phende: “O bilačho duxo si ane tute! Ko rodol te mudarol tut?”
21 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Een werk heb Ik gedaan, en gij verwondert u allen.
O Isus vaćarda lenđe: “Ko savato ćerdem čudo thaj savore divisaljen.
22 Daarom heeft Mozes ulieden de besnijdenis gegeven (niet dat zij uit Mozes is, maar uit de vaderen), en gij besnijdt een mens op den sabbat.
O Mojsije dija tumen o suneti thaj tumen sunetin tumare čhaven i ko savato. Iako ni avol gova adeti taro Mojsije, nego tare tumare paradada.
23 Indien een mens de besnijdenis ontvangt op den sabbat, opdat de wet van Mozes niet gebroken worde; zijt gij toornig op Mij, dat Ik een gehelen mens gezond gemaakt heb op den sabbat?
Te o manuš šaj avol sunetimo ko savato, te ma bi phađola pe o Zakon, sose tegani gaći holjavon pe mande so sastardem celone manuše ko savato?
24 Oordeelt niet naar het aanzien, maar oordeelt een rechtvaardig oordeel.
Ma sudin pale kova so dičhen avral, nego sudin pravedno!”
25 Sommigen dan uit die van Jeruzalem zeiden: Is Deze niet, Dien zij zoeken te doden?
Tegani vaćarde nesave manuša taro Jerusalim: “Naj li kava kova kas roden te mudaren?
26 En ziet, Hij spreekt vrijmoediglijk, en zij zeggen Hem niets. Zouden nu wel de oversten waarlijk weten, dat Deze waarlijk is de Christus?
Thaj dikh, sar vaćarol putarde thaj khanči ni vaćaren lese. Te na li pindžarde i e šorutne kaj si vov čače o Hrist?
27 Doch van Dezen weten wij, van waar Hij is; maar de Christus, wanneer Hij komen zal, zo zal niemand weten, van waar Hij is.
Al savore amen džana kotar si kava manuš, a kana ka avol o Hrist, khoni ni ka džanol kotar si!”
28 Jezus dan riep in den tempel, lerende en zeggende: En gij kent Mij, en gij weet, van waar Ik ben; en Ik ben van Mijzelven niet gekomen, maar Hij is waarachtig, Die Mij gezonden heeft, Welken gijlieden niet kent.
Dži kaj o Isus sikada ano Hram, zurale phenda: “Va, pindžaren man! Thaj džanen kotar sem! Al me ni aviljem korkoro mandar. Kova savo bičhalda man si čačukano. Le ni pindžaren.
29 Maar Ik ken Hem; want Ik ben van Hem, en Hij heeft Mij gezonden.
Me pindžarav le, golese kaj sem lestar thaj Vov bičhalda man.”
30 Zij zochten Hem dan te grijpen; maar niemand sloeg de hand aan Hem; want Zijn ure was nog niet gekomen.
Tegani dikhlje te dolen le, al khoni ni čhuta po va pe leste, golese kaj vadži ni avilo o vreme.
31 En velen uit de schare geloofden in Hem, en zeiden: Wanneer de Christus zal gekomen zijn, zal Hij ook meer tekenen doen dan die, welke Deze gedaan heeft?
A but džene tare manuša pačaje ane leste thaj phende: “Kana ka avol o Hrist, dal ka ćerol pobut čudesna znakura nego kava manuš?”
32 De Farizeen hoorden, dat de schare dit van Hem murmelde; en de Farizeen en de overpriesters zonden dienaren, opdat zij Hem grijpen zouden.
E fariseja šunde so e manuša garandoj phenen lestar. Gijate, von thaj e šorutne sveštenikura bičhalde e stražaren te dolen le.
33 Jezus dan zeide tot hen: Nog een kleinen tijd ben Ik bij u, en Ik ga heen tot Dengene, Die Mij gezonden heeft.
Tegani o Isus vaćarda: “Vadži zala vreme ka avav tumencar, pa džav Koleste savo bičhalda man.
34 Gij zult Mij zoeken, en gij zult Mij niet vinden; en waar Ik ben, kunt gij niet komen.
Ka roden man, al ni ka aračhen man. Tumen našti aven odori kaj sem me.”
35 De Joden dan zeiden tot elkander: Waar zal Deze heengaan, dat wij Hem niet zullen vinden? Zal Hij tot de verstrooide Grieken gaan, en de Grieken leren?
Tegani e jevrejska šorutne pučlje pe maškare peste: “Kaj kava manuš manđol te džal kaj amen našti te arakha le? Šaj manđol te džal ke amare so živin maškare Grkura thaj te sikavol e Grkuren?
36 Wat is dit voor een rede, die Hij gezegd heeft: Gij zult Mij zoeken, en zult Mij niet vinden; en waar Ik ben, kunt gij niet komen?
So si kava lafi so vaćarda: ‘Ka roden man, al ni ka aračhen man’, thaj: ‘Tumen našti aven odori kaj sem me’?”
37 En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.
Ko poslednjo thaj emvažno đive taro prazniko, ačhilo o Isus thaj dija vika vaćarindoj: “Ko si trošalo, nek avol mande thaj nek pijol!
38 Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.
Ko pačal ane mande, sar so o Sveto lil vaćarol, e leja džuvde pajese ka thavden andar leste!”
39 (En dit zeide Hij van den Geest, Denwelken ontvangen zouden, die in Hem geloven; want de Heilige Geest was nog niet, overmits Jezus nog niet verheerlijkt was.)
O Isus gova vaćarda taro Sveto Duxo save trubul te prihvatin kola save ka pačan ane leste. Tegani vadži naj sasa dindo o Sveto Duxo golese so o Isus naj sasa vadži proslavimo.
40 Velen dan uit de schare, deze rede horende, zeiden: Deze is waarlijk de Profeet.
Kana nesave džene tare but manuša šunde gola lafura, vaćarde: “Kava si čače kova Proroko save ađućara.”
41 Anderen zeiden: Deze is de Christus. En anderen zeiden: Zal dan de Christus uit Galilea komen?
Avera vaćarde: “Kava si čače o Hrist.” Al sesa i kola save vaćarde: “Na. Vov našti te avol o Hrist. Dal o Hrist ka avol andari Galileja?
42 Zegt de Schrift niet, dat de Christus komen zal uit den zade Davids, en van het vlek Bethlehem, waar David was?
Ni li sikavol o Sveto lil kaj o Hrist ka avol taro bijandipe e Davideso thaj andaro gav o Vitlejem kaj o David živisada?”
43 Er werd dan tweedracht onder de schare, om Zijnentwil.
Gija paše leste ane manuša ćerdilo ulaipe.
44 En sommigen van hen wilden Hem grijpen; maar niemand sloeg de handen aan Hem.
Nesave lendar dikhlje te dolen le, al khoni ni čhuta pe vasta pe leste.
45 De dienaars dan kwamen tot de overpriesters en Farizeen; en die zeiden tot hen: Waarom hebt gij Hem niet gebracht?
Kana e stražara palem avile ke šorutne sveštenikura thaj ke fariseja, von pučlje len: “Sose ni anden le?”
46 De dienaars antwoordden: Nooit heeft een mens alzo gesproken, gelijk deze Mens.
E stražara phende lenđe: “Khoni nikad gija ni vaćarda sar kava manuš.”
47 De Farizeen dan antwoordden hun: Zijt ook gijlieden verleid?
Pe gova e fariseja vaćarde lenđe: “Dal i tumen diljarda?
48 Heeft iemand uit de oversten in Hem geloofd, of uit de Farizeen?
Na li khoni tare šorutne il tare fariseja pačaje ane leste? Na.
49 Maar deze schare, die de wet niet weet, is vervloekt.
Nego, kala manuša si prokleta, golese so ni pindžaren o Zakon!”
50 Nicodemus zeide tot hen, welke des nachts tot Hem gekomen was, zijnde een uit hen:
Tegani o Nikodim, jekh tare fariseja, gova savo angleder avilo ko Isus ki rat, pučlja:
51 Oordeelt ook onze wet den mens, tenzij dat zij eerst van hem gehoord heeft, en verstaat, wat hij doet?
“Dal amaro Zakon šaj osudil e manuše ako angleder naj gova manuš šundo thaj ni džanol pe so ćerda?”
52 Zij antwoordden en zeiden tot hem: Zijt gij ook uit Galilea? Onderzoek en zie, dat uit Galilea geen profeet opgestaan is.
A von phende lese: “Naj li san i tu tari Galileja? Pošukar rode ano Sveto lil thaj ka dičhe kaj nijekh proroko ni ka avol andari Galileja.”
53 En een iegelijk ging heen naar zijn huis.
[Tegani, savore đele pese čhere.
