Johannes 6
1 Na dezen vertrok Jezus over de zee van Galilea, welke is de zee van Tiberias.
తతః పరం యీశు ర్గాలీల్ ప్రదేశీయస్య తివిరియానామ్నః సిన్ధోః పారం గతవాన్|
2 En Hem volgde een grote schare, omdat zij Zijn tekenen zagen, die Hij deed aan de kranken.
తతో వ్యాధిమల్లోకస్వాస్థ్యకరణరూపాణి తస్యాశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణి దృష్ట్వా బహవో జనాస్తత్పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
3 En Jezus ging op den berg, en zat aldaar neder met Zijn discipelen.
తతో యీశుః పర్వ్వతమారుహ్య తత్ర శిష్యైః సాకమ్|
4 En het pascha, het feest der Joden, was nabij.
తస్మిన్ సమయ నిస్తారోత్సవనామ్ని యిహూదీయానామ ఉత్సవ ఉపస్థితే
5 Jezus dan, de ogen opheffende, en ziende, dat een grote schare tot Hem kwam, zeide tot Filippus: Van waar zullen wij broden kopen, opdat deze eten mogen?
యీశు ర్నేత్రే ఉత్తోల్య బహులోకాన్ స్వసమీపాగతాన్ విలోక్య ఫిలిపం పృష్టవాన్ ఏతేషాం భోజనాయ భోజద్రవ్యాణి వయం కుత్ర క్రేతుం శక్రుమః?
6 (Doch dit zeide Hij, hem beproevende; want Hij wist Zelf, wat Hij doen zou.)
వాక్యమిదం తస్య పరీక్షార్థమ్ అవాదీత్ కిన్తు యత్ కరిష్యతి తత్ స్వయమ్ అజానాత్|
7 Filippus antwoordde Hem: Voor tweehonderd penningen brood is voor dezen niet genoeg, opdat een iegelijk van hen een weinig neme.
ఫిలిపః ప్రత్యవోచత్ ఏతేషామ్ ఏకైకో యద్యల్పమ్ అల్పం ప్రాప్నోతి తర్హి ముద్రాపాదద్విశతేన క్రీతపూపా అపి న్యూనా భవిష్యన్తి|
8 Een van Zijn discipelen, namelijk Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem:
శిమోన్ పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియాఖ్యః శిష్యాణామేకో వ్యాహృతవాన్
9 Hier is een jongsken, dat vijf gerstebroden heeft, en twee visjes; maar wat zijn deze onder zo velen?
అత్ర కస్యచిద్ బాలకస్య సమీపే పఞ్చ యావపూపాః క్షుద్రమత్స్యద్వయఞ్చ సన్తి కిన్తు లోకానాం ఏతావాతాం మధ్యే తైః కిం భవిష్యతి?
10 En Jezus zeide: Doet de mensen nederzitten. En er was veel gras in die plaats. Zo zaten dan de mannen neder, omtrent vijf duizend in getal.
పశ్చాద్ యీశురవదత్ లోకానుపవేశయత తత్ర బహుయవససత్త్వాత్ పఞ్చసహస్త్రేభ్యో న్యూనా అధికా వా పురుషా భూమ్యామ్ ఉపావిశన్|
11 En Jezus nam de broden, en gedankt hebbende, deelde Hij ze den discipelen, en de discipelen dengenen, die nedergezeten waren; desgelijks ook van de visjes, zoveel zij wilden.
తతో యీశుస్తాన్ పూపానాదాయ ఈశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా శిష్యేషు సమార్పయత్ తతస్తే తేభ్య ఉపవిష్టలోకేభ్యః పూపాన్ యథేష్టమత్స్యఞ్చ ప్రాదుః|
12 En als zij verzadigd waren, zeide Hij tot Zijn discipelen: Vergadert de overgeschoten brokken, opdat er niets verloren ga.
తేషు తృప్తేషు స తానవోచద్ ఏతేషాం కిఞ్చిదపి యథా నాపచీయతే తథా సర్వ్వాణ్యవశిష్టాని సంగృహ్లీత|
13 Zij vergaderden ze dan, en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden, welke overgeschoten waren dengenen, die gegeten hadden.
తతః సర్వ్వేషాం భోజనాత్ పరం తే తేషాం పఞ్చానాం యావపూపానాం అవశిష్టాన్యఖిలాని సంగృహ్య ద్వాదశడల్లకాన్ అపూరయన్|
14 De mensen dan, gezien hebbende het teken, dat Jezus gedaan had, zeiden: Deze is waarlijk de Profeet, Die in de wereld komen zou.
అపరం యీశోరేతాదృశీమ్ ఆశ్చర్య్యక్రియాం దృష్ట్వా లోకా మిథో వక్తుమారేభిరే జగతి యస్యాగమనం భవిష్యతి స ఏవాయమ్ అవశ్యం భవిష్యద్వక్త్తా|
15 Jezus dan, wetende, dat zij zouden komen, en Hem met geweld nemen, opdat zij Hem Koning maakten, ontweek wederom op den berg, Hij Zelf alleen.
అతఏవ లోకా ఆగత్య తమాక్రమ్య రాజానం కరిష్యన్తి యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం మానసం విజ్ఞాయ పునశ్చ పర్వ్వతమ్ ఏకాకీ గతవాన్|
16 En als het avond geworden was, gingen Zijn discipelen af naar de zee.
సాయంకాల ఉపస్థితే శిష్యా జలధితటం వ్రజిత్వా నావమారుహ్య నగరదిశి సిన్ధౌ వాహయిత్వాగమన్|
17 En in het schip gegaan zijnde, kwamen zij over de zee naar Kapernaum. En het was alrede duister geworden, en Jezus was tot hen niet gekomen.
తస్మిన్ సమయే తిమిర ఉపాతిష్ఠత్ కిన్తు యీషుస్తేషాం సమీపం నాగచ్ఛత్|
18 En de zee verhief zich, overmits er een grote wind waaide.
తదా ప్రబలపవనవహనాత్ సాగరే మహాతరఙ్గో భవితుమ్ ఆరేభే|
19 En als zij omtrent vijf en twintig of dertig stadien gevaren waren, zagen zij Jezus, wandelende op de zee, en komende bij het schip; en zij werden bevreesd.
తతస్తే వాహయిత్వా ద్విత్రాన్ క్రోశాన్ గతాః పశ్చాద్ యీశుం జలధేరుపరి పద్భ్యాం వ్రజన్తం నౌకాన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తం విలోక్య త్రాసయుక్తా అభవన్
20 Maar Hij zeide tot hen: Ik ben het; zijt niet bevreesd.
కిన్తు స తానుక్త్తవాన్ అయమహం మా భైష్ట|
21 Zij hebben dan Hem gewilliglijk in het schip genomen; en terstond kwam het schip aan het land, daar zij naar toe voeren.
తదా తే తం స్వైరం నావి గృహీతవన్తః తదా తత్క్షణాద్ ఉద్దిష్టస్థానే నౌరుపాస్థాత్|
22 Des anderen daags de schare, die aan de andere zijde der zee stond, ziende, dat aldaar geen ander scheepje was dan dat ene, daar Zijn discipelen ingegaan waren, en dat Jezus met Zijn discipelen in dat scheepje niet was gegaan, maar dat Zijn discipelen alleen weggevaren waren;
యయా నావా శిష్యా అగచ్ఛన్ తదన్యా కాపి నౌకా తస్మిన్ స్థానే నాసీత్ తతో యీశుః శిష్యైః సాకం నాగమత్ కేవలాః శిష్యా అగమన్ ఏతత్ పారస్థా లోకా జ్ఞాతవన్తః|
23 (Doch er kwamen andere scheepjes van Tiberias, nabij de plaats, waar zij het brood gegeten hadden, als de Heere gedankt had.)
కిన్తు తతః పరం ప్రభు ర్యత్ర ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య లోకాన్ పూపాన్ అభోజయత్ తత్స్థానస్య సమీపస్థతివిరియాయా అపరాస్తరణయ ఆగమన్|
24 Toen dan de schare zag, dat Jezus aldaar niet was, noch Zijn discipelen, zo gingen zij ook in de schepen, en kwamen te Kapernaum, zoekende Jezus.
యీశుస్తత్ర నాస్తి శిష్యా అపి తత్ర నా సన్తి లోకా ఇతి విజ్ఞాయ యీశుం గవేషయితుం తరణిభిః కఫర్నాహూమ్ పురం గతాః|
25 En als zij Hem gevonden hadden over de zee, zeiden zij tot Hem: Rabbi, wanneer zijt Gij hier gekomen?
తతస్తే సరిత్పతేః పారే తం సాక్షాత్ ప్రాప్య ప్రావోచన్ హే గురో భవాన్ అత్ర స్థానే కదాగమత్?
26 Jezus antwoordde hun en zeide: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt, en verzadigd zijt.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి ఆశ్చర్య్యకర్మ్మదర్శనాద్ధేతో ర్న కిన్తు పూపభోజనాత్ తేన తృప్తత్వాఞ్చ మాం గవేషయథ|
27 Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen ulieden geven zal; want Dezen heeft God de Vader verzegeld. (aiōnios g166)
క్షయణీయభక్ష్యార్థం మా శ్రామిష్ట కిన్త్వన్తాయుర్భక్ష్యార్థం శ్రామ్యత, తస్మాత్ తాదృశం భక్ష్యం మనుజపుత్రో యుష్మాభ్యం దాస్యతి; తస్మిన్ తాత ఈశ్వరః ప్రమాణం ప్రాదాత్| (aiōnios g166)
28 Zij zeiden dan tot Hem: Wat zullen wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken?
తదా తేఽపృచ్ఛన్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అస్మాభిః కిం కర్త్తవ్యం?
29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft.
తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరో యం ప్రైరయత్ తస్మిన్ విశ్వసనమ్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ|
30 Zij zeiden dan tot Hem: Wat teken doet Gij dan, opdat wij het mogen zien, en U geloven? Wat werkt Gij?
తదా తే వ్యాహరన్ భవతా కిం లక్షణం దర్శితం యద్దృష్ట్వా భవతి విశ్వసిష్యామః? త్వయా కిం కర్మ్మ కృతం?
31 Onze vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn; gelijk geschreven is: Hij gaf hun het brood uit den hemel te eten.
అస్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మాన్నాం భోక్త్తుం ప్రాపుః యథా లిపిరాస్తే| స్వర్గీయాణి తు భక్ష్యాణి ప్రదదౌ పరమేశ్వరః|
32 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader geeft u dat ware Brood uit den hemel.
తదా యీశురవదద్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి మూసా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం భక్ష్యం నాదాత్ కిన్తు మమ పితా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం పరమం భక్ష్యం దదాతి|
33 Want het Brood Gods is Hij, Die uit den hemel nederdaalt, en Die der wereld het leven geeft.
యః స్వర్గాదవరుహ్య జగతే జీవనం దదాతి స ఈశ్వరదత్తభక్ష్యరూపః|
34 Zij zeiden dan tot Hem: Heere, geef ons altijd dit Brood.
తదా తే ప్రావోచన్ హే ప్రభో భక్ష్యమిదం నిత్యమస్మభ్యం దదాతు|
35 En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.
యీశురవదద్ అహమేవ జీవనరూపం భక్ష్యం యో జనో మమ సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛతి స జాతు క్షుధార్త్తో న భవిష్యతి, తథా యో జనో మాం ప్రత్యేతి స జాతు తృషార్త్తో న భవిష్యతి|
36 Maar Ik heb u gezegd, dat gij Mij ook gezien hebt, en gij gelooft niet.
మాం దృష్ట్వాపి యూయం న విశ్వసిథ యుష్మానహమ్ ఇత్యవోచం|
37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.
పితా మహ్యం యావతో లోకానదదాత్ తే సర్వ్వ ఏవ మమాన్తికమ్ ఆగమిష్యన్తి యః కశ్చిచ్చ మమ సన్నిధిమ్ ఆయాస్యతి తం కేనాపి ప్రకారేణ న దూరీకరిష్యామి|
38 Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft.
నిజాభిమతం సాధయితుం న హి కిన్తు ప్రేరయితురభిమతం సాధయితుం స్వర్గాద్ ఆగతోస్మి|
39 En dit is de wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft, dat al wat Hij Mij gegeven heeft, Ik daaruit niet verlieze, maar hetzelve opwekke ten uitersten dage.
స యాన్ యాన్ లోకాన్ మహ్యమదదాత్ తేషామేకమపి న హారయిత్వా శేషదినే సర్వ్వానహమ్ ఉత్థాపయామి ఇదం మత్ప్రేరయితుః పితురభిమతం|
40 En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
యః కశ్చిన్ మానవసుతం విలోక్య విశ్వసితి స శేషదినే మయోత్థాపితః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి ఇతి మత్ప్రేరకస్యాభిమతం| (aiōnios g166)
41 De Joden dan murmureerden over Hem, omdat Hij gezegd had: Ik ben het Brood, Dat uit den hemel nedergedaald is.
తదా స్వర్గాద్ యద్ భక్ష్యమ్ అవారోహత్ తద్ భక్ష్యమ్ అహమేవ యిహూదీయలోకాస్తస్యైతద్ వాక్యే వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే
42 En zij zeiden: Is deze niet Jezus, de Zoon van Jozef, Wiens vader en moeder wij kennen? Hoe zegt Deze dan: Ik ben uit den hemel nedergedaald?
యూషఫః పుత్రో యీశు ర్యస్య మాతాపితరౌ వయం జానీమ ఏష కిం సఏవ న? తర్హి స్వర్గాద్ అవారోహమ్ ఇతి వాక్యం కథం వక్త్తి?
43 Jezus antwoordde dan, en zeide tot hen: Murmureert niet onder elkander.
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవదత్ పరస్పరం మా వివదధ్వం
44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
మత్ప్రేరకేణ పిత్రా నాకృష్టః కోపి జనో మమాన్తికమ్ ఆయాతుం న శక్నోతి కిన్త్వాగతం జనం చరమేఽహ్ని ప్రోత్థాపయిష్యామి|
45 Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van den Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.
తే సర్వ్వ ఈశ్వరేణ శిక్షితా భవిష్యన్తి భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే అతో యః కశ్చిత్ పితుః సకాశాత్ శ్రుత్వా శిక్షతే స ఏవ మమ సమీపమ్ ఆగమిష్యతి|
46 Niet dat iemand den Vader gezien heeft, dan Die van God is; Deze heeft den Vader gezien.
య ఈశ్వరాద్ అజాయత తం వినా కోపి మనుష్యో జనకం నాదర్శత్ కేవలః సఏవ తాతమ్ అద్రాక్షీత్|
అహం యుష్మాన్ యథార్థతరం వదామి యో జనో మయి విశ్వాసం కరోతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
48 Ik ben het Brood des levens.
అహమేవ తజ్జీవనభక్ష్యం|
49 Uw vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn, en zij zijn gestorven.
యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మన్నాభక్ష్యం భూక్త్తాపి మృతాః
50 Dit is het Brood, dat uit den hemel nederdaalt, opdat de mens daarvan ete, en niet sterve.
కిన్తు యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తద్ యది కశ్చిద్ భుఙ్క్త్తే తర్హి స న మ్రియతే|
51 Ik ben dat levende Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het Brood, dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld. (aiōn g165)
యజ్జీవనభక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ సోహమేవ ఇదం భక్ష్యం యో జనో భుఙ్క్త్తే స నిత్యజీవీ భవిష్యతి| పునశ్చ జగతో జీవనార్థమహం యత్ స్వకీయపిశితం దాస్యామి తదేవ మయా వితరితం భక్ష్యమ్| (aiōn g165)
52 De Joden dan streden onder elkander, zeggende: Hoe kan ons deze Zijn vlees te eten geven?
తస్మాద్ యిహూదీయాః పరస్పరం వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే ఏష భోజనార్థం స్వీయం పలలం కథమ్ అస్మభ్యం దాస్యతి?
53 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven.
తదా యీశుస్తాన్ ఆవోచద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి మనుష్యపుత్రస్యామిషే యుష్మాభి ర్న భుక్త్తే తస్య రుధిరే చ న పీతే జీవనేన సార్ద్ధం యుష్మాకం సమ్బన్ధో నాస్తి|
54 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
యో మమామిషం స్వాదతి మమ సుధిరఞ్చ పివతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి తతః శేషేఽహ్ని తమహమ్ ఉత్థాపయిష్యామి| (aiōnios g166)
55 Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank.
యతో మదీయమామిషం పరమం భక్ష్యం తథా మదీయం శోణితం పరమం పేయం|
56 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem.
యో జనో మదీయం పలలం స్వాదతి మదీయం రుధిరఞ్చ పివతి స మయి వసతి తస్మిన్నహఞ్చ వసామి|
57 Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft, en Ik leve door den Vader; alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij.
మత్ప్రేరయిత్రా జీవతా తాతేన యథాహం జీవామి తద్వద్ యః కశ్చిన్ మామత్తి సోపి మయా జీవిష్యతి|
58 Dit is het Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; niet gelijk uw vaders het Manna gegeten hebben, en zijn gestorven. Die dit Brood eet, zal in der eeuwigheid leven. (aiōn g165)
యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తదిదం యన్మాన్నాం స్వాదిత్వా యుష్మాకం పితరోఽమ్రియన్త తాదృశమ్ ఇదం భక్ష్యం న భవతి ఇదం భక్ష్యం యో భక్షతి స నిత్యం జీవిష్యతి| (aiōn g165)
59 Deze dingen zeide Hij in de synagoge, lerende te Kapernaum.
యదా కఫర్నాహూమ్ పుర్య్యాం భజనగేహే ఉపాదిశత్ తదా కథా ఏతా అకథయత్|
60 Velen dan van Zijn discipelen, dit horende, zeiden: Deze rede is hard; wie kan dezelve horen?
తదేత్థం శ్రుత్వా తస్య శిష్యాణామ్ అనేకే పరస్పరమ్ అకథయన్ ఇదం గాఢం వాక్యం వాక్యమీదృశం కః శ్రోతుం శక్రుయాత్?
61 Jezus nu, wetende bij Zichzelven, dat Zijn discipelen daarover murmureerden, zeide tot hen: Ergert ulieden dit?
కిన్తు యీశుః శిష్యాణామ్ ఇత్థం వివాదం స్వచిత్తే విజ్ఞాయ కథితవాన్ ఇదం వాక్యం కిం యుష్మాకం విఘ్నం జనయతి?
62 Wat zou het dan zijn, zo gij den Zoon des mensen zaagt opvaren, daar Hij te voren was?
యది మనుజసుతం పూర్వ్వవాసస్థానమ్ ఊర్ద్వ్వం గచ్ఛన్తం పశ్యథ తర్హి కిం భవిష్యతి?
63 De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven.
ఆత్మైవ జీవనదాయకః వపు ర్నిష్ఫలం యుష్మభ్యమహం యాని వచాంసి కథయామి తాన్యాత్మా జీవనఞ్చ|
64 Maar er zijn sommigen van ulieden, die niet geloven. Want Jezus wist van den beginne, wie zij waren, die niet geloofden, en wie hij was, die Hem verraden zou.
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే కేచన అవిశ్వాసినః సన్తి కే కే న విశ్వసన్తి కో వా తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తాన్ యీశురాప్రథమాద్ వేత్తి|
65 En Hij zeide: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij dat het hem gegeven zij van Mijn Vader.
అపరమపి కథితవాన్ అస్మాత్ కారణాద్ అకథయం పితుః సకాశాత్ శక్త్తిమప్రాప్య కోపి మమాన్తికమ్ ఆగన్తుం న శక్నోతి|
66 Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem.
తత్కాలేఽనేకే శిష్యా వ్యాఘుట్య తేన సార్ద్ధం పున ర్నాగచ్ఛన్|
67 Jezus dan zeide tot de twaalven: Wilt gijlieden ook niet weggaan?
తదా యీశు ర్ద్వాదశశిష్యాన్ ఉక్త్తవాన్ యూయమపి కిం యాస్యథ?
68 Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. (aiōnios g166)
తతః శిమోన్ పితరః ప్రత్యవోచత్ హే ప్రభో కస్యాభ్యర్ణం గమిష్యామః? (aiōnios g166)
69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
అనన్తజీవనదాయిన్యో యాః కథాస్తాస్తవైవ| భవాన్ అమరేశ్వరస్యాభిషిక్త్తపుత్ర ఇతి విశ్వస్య నిశ్చితం జానీమః|
70 Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalf uitverkoren? En een uit u is een duivel.
తదా యీశురవదత్ కిమహం యుష్మాకం ద్వాదశజనాన్ మనోనీతాన్ న కృతవాన్? కిన్తు యుష్మాకం మధ్యేపి కశ్చిదేకో విఘ్నకారీ విద్యతే|
71 En Hij zeide dit van Judas, Simons zoon, Iskariot; want deze zou Hem verraden, zijnde een van de twaalven.
ఇమాం కథం స శిమోనః పుత్రమ్ ఈష్కరీయోతీయం యిహూదామ్ ఉద్దిశ్య కథితవాన్ యతో ద్వాదశానాం మధ్యే గణితః స తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
