Johannes 6
1 Na dezen vertrok Jezus over de zee van Galilea, welke is de zee van Tiberias.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਸ੍ਯ ਤਿਵਿਰਿਯਾਨਾਮ੍ਨਃ ਸਿਨ੍ਧੋਃ ਪਾਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
2 En Hem volgde een grote schare, omdat zij Zijn tekenen zagen, die Hij deed aan de kranken.
ਤਤੋ ਵ੍ਯਾਧਿਮੱਲੋਕਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਰੂਪਾਣਿ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਜਨਾਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
3 En Jezus ging op den berg, en zat aldaar neder met Zijn discipelen.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕਮ੍|
4 En het pascha, het feest der Joden, was nabij.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਨਾਮ੍ਨਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ ਉਤ੍ਸਵ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ
5 Jezus dan, de ogen opheffende, en ziende, dat een grote schare tot Hem kwam, zeide tot Filippus: Van waar zullen wij broden kopen, opdat deze eten mogen?
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਨੇਤ੍ਰੇ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਾਗਤਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਫਿਲਿਪੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਯ ਭੋਜਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਵਯੰ ਕੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਮਃ?
6 (Doch dit zeide Hij, hem beproevende; want Hij wist Zelf, wat Hij doen zou.)
ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਜਾਨਾਤ੍|
7 Filippus antwoordde Hem: Voor tweehonderd penningen brood is voor dezen niet genoeg, opdat een iegelijk van hen een weinig neme.
ਫਿਲਿਪਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਯਦ੍ਯਲ੍ਪਮ੍ ਅਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਦ੍ਵਿਸ਼ਤੇਨ ਕ੍ਰੀਤਪੂਪਾ ਅਪਿ ਨ੍ਯੂਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
8 Een van Zijn discipelen, namelijk Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem:
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਖ੍ਯਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍
9 Hier is een jongsken, dat vijf gerstebroden heeft, en twee visjes; maar wat zijn deze onder zo velen?
ਅਤ੍ਰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪਞ੍ਚ ਯਾਵਪੂਪਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਤ੍ਸ੍ਯਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਏਤਾਵਾਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤੈਃ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
10 En Jezus zeide: Doet de mensen nederzitten. En er was veel gras in die plaats. Zo zaten dan de mannen neder, omtrent vijf duizend in getal.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਲੋਕਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਤ ਤਤ੍ਰ ਬਹੁਯਵਸਸੱਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਤ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਨ੍ਯੂਨਾ ਅਧਿਕਾ ਵਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਭੂਮ੍ਯਾਮ੍ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍|
11 En Jezus nam de broden, en gedankt hebbende, deelde Hij ze den discipelen, en de discipelen dengenen, die nedergezeten waren; desgelijks ook van de visjes, zoveel zij wilden.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪੂਪਾਨਾਦਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਭ੍ਯ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪੂਪਾਨ੍ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟਮਤ੍ਸ੍ਯਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਦੁਃ|
12 En als zij verzadigd waren, zeide Hij tot Zijn discipelen: Vergadert de overgeschoten brokken, opdat er niets verloren ga.
ਤੇਸ਼਼ੁ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਯਥਾ ਨਾਪਚੀਯਤੇ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
13 Zij vergaderden ze dan, en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden, welke overgeschoten waren dengenen, die gegeten hadden.
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਞ੍ਚਾਨਾਂ ਯਾਵਪੂਪਾਨਾਂ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਯਖਿਲਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਡੱਲਕਾਨ੍ ਅਪੂਰਯਨ੍|
14 De mensen dan, gezien hebbende het teken, dat Jezus gedaan had, zeiden: Deze is waarlijk de Profeet, Die in de wereld komen zou.
ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੋਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕ੍ਰਿਯਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਕਾ ਮਿਥੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਜਗਤਿ ਯਸ੍ਯਾਗਮਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵਾਯਮ੍ ਅਵਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ੱਤਾ|
15 Jezus dan, wetende, dat zij zouden komen, en Hem met geweld nemen, opdat zij Hem Koning maakten, ontweek wederom op den berg, Hij Zelf alleen.
ਅਤਏਵ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤਮਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਰਾਜਾਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਨਸੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪਰ੍ੱਵਤਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਗਤਵਾਨ੍|
16 En als het avond geworden was, gingen Zijn discipelen af naar de zee.
ਸਾਯੰਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਜਲਧਿਤਟੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਨਾਵਮਾਰੁਹ੍ਯ ਨਗਰਦਿਸ਼ਿ ਸਿਨ੍ਧੌ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾਗਮਨ੍|
17 En in het schip gegaan zijnde, kwamen zij over de zee naar Kapernaum. En het was alrede duister geworden, en Jezus was tot hen niet gekomen.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਿਮਿਰ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗੱਛਤ੍|
18 En de zee verhief zich, overmits er een grote wind waaide.
ਤਦਾ ਪ੍ਰਬਲਪਵਨਵਹਨਾਤ੍ ਸਾਗਰੇ ਮਹਾਤਰਙ੍ਗੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ|
19 En als zij omtrent vijf en twintig of dertig stadien gevaren waren, zagen zij Jezus, wandelende op de zee, en komende bij het schip; en zij werden bevreesd.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਤ੍ਰਾਨ੍ ਕ੍ਰੋਸ਼ਾਨ੍ ਗਤਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਲਧੇਰੁਪਰਿ ਪਦ੍ਭ੍ਯਾਂ ਵ੍ਰਜਨ੍ਤੰ ਨੌਕਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਾ ਅਭਵਨ੍
20 Maar Hij zeide tot hen: Ik ben het; zijt niet bevreesd.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨੁਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਅਯਮਹੰ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ|
21 Zij hebben dan Hem gewilliglijk in het schip genomen; en terstond kwam het schip aan het land, daar zij naar toe voeren.
ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਸ੍ਵੈਰੰ ਨਾਵਿ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ ਤਦਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਉੱਦਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਥਾਨੇ ਨੌਰੁਪਾਸ੍ਥਾਤ੍|
22 Des anderen daags de schare, die aan de andere zijde der zee stond, ziende, dat aldaar geen ander scheepje was dan dat ene, daar Zijn discipelen ingegaan waren, en dat Jezus met Zijn discipelen in dat scheepje niet was gegaan, maar dat Zijn discipelen alleen weggevaren waren;
ਯਯਾ ਨਾਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗੱਛਨ੍ ਤਦਨ੍ਯਾ ਕਾਪਿ ਨੌਕਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਨਾਸੀਤ੍ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਨਾਗਮਤ੍ ਕੇਵਲਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗਮਨ੍ ਏਤਤ੍ ਪਾਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਃ|
23 (Doch er kwamen andere scheepjes van Tiberias, nabij de plaats, waar zij het brood gegeten hadden, als de Heere gedankt had.)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਤ੍ਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ੱਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਪੂਪਾਨ੍ ਅਭੋਜਯਤ੍ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਤਿਵਿਰਿਯਾਯਾ ਅਪਰਾਸ੍ਤਰਣਯ ਆਗਮਨ੍|
24 Toen dan de schare zag, dat Jezus aldaar niet was, noch Zijn discipelen, zo gingen zij ook in de schepen, en kwamen te Kapernaum, zoekende Jezus.
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨਾ ਸਨ੍ਤਿ ਲੋਕਾ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਤਰਣਿਭਿਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰੰ ਗਤਾਃ|
25 En als zij Hem gevonden hadden over de zee, zeiden zij tot Hem: Rabbi, wanneer zijt Gij hier gekomen?
ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇਃ ਪਾਰੇ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕਦਾਗਮਤ੍?
26 Jezus antwoordde hun en zeide: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt, en verzadigd zijt.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਦਰ੍ਸ਼ਨਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਪਭੋਜਨਾਤ੍ ਤੇਨ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਤ੍ਵਾਞ੍ਚ ਮਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਥ|
27 Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen ulieden geven zal; want Dezen heeft God de Vader verzegeld. (aiōnios g166)
ਕ੍ਸ਼਼ਯਣੀਯਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਮਾ ਸ਼੍ਰਾਮਿਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਾਯੁਰ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ; ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍| (aiōnios g166)
28 Zij zeiden dan tot Hem: Wat zullen wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken?
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?
29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ|
30 Zij zeiden dan tot Hem: Wat teken doet Gij dan, opdat wij het mogen zien, en U geloven? Wat werkt Gij?
ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਭਵਤਾ ਕਿੰ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤੰ ਯੱਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭਵਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ?
31 Onze vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn; gelijk geschreven is: Hij gaf hun het brood uit den hemel te eten.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮਾੰਨਾਂ ਭੋਕ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਪੁਃ ਯਥਾ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ| ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਣਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਪ੍ਰਦਦੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
32 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader geeft u dat ware Brood uit den hemel.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨਾਦਾਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਪਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
33 Want het Brood Gods is Hij, Die uit den hemel nederdaalt, en Die der wereld het leven geeft.
ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਵਰੁਹ੍ਯ ਜਗਤੇ ਜੀਵਨੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਰੂਪਃ|
34 Zij zeiden dan tot Hem: Heere, geef ons altijd dit Brood.
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਨਿਤ੍ਯਮਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਦਾਤੁ|
35 En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.
ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹਮੇਵ ਜੀਵਨਰੂਪੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥਾ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
36 Maar Ik heb u gezegd, dat gij Mij ook gezien hebt, en gij gelooft niet.
ਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਪਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਵੋਚੰ|
37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.
ਪਿਤਾ ਮਹ੍ਯੰ ਯਾਵਤੋ ਲੋਕਾਨਦਦਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਵ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿੱਚ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤੰ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
38 Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft.
ਨਿਜਾਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਨ ਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਰਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
39 En dit is de wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft, dat al wat Hij Mij gegeven heeft, Ik daaruit niet verlieze, maar hetzelve opwekke ten uitersten dage.
ਸ ਯਾਨ੍ ਯਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਮਹ੍ਯਮਦਦਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਮਪਿ ਨ ਹਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਾਮਿ ਇਦੰ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਪਿਤੁਰਭਿਮਤੰ|
40 En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਮਯੋੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਭਿਮਤੰ| (aiōnios g166)
41 De Joden dan murmureerden over Hem, omdat Hij gezegd had: Ik ben het Brood, Dat uit den hemel nedergedaald is.
ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਯਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਹਮੇਵ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ
42 En zij zeiden: Is deze niet Jezus, de Zoon van Jozef, Wiens vader en moeder wij kennen? Hoe zegt Deze dan: Ik ben uit den hemel nedergedaald?
ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਯ ਮਾਤਾਪਿਤਰੌ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮ ਏਸ਼਼ ਕਿੰ ਸਏਵ ਨ? ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਮ੍ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਕ੍ੱਤਿ?
43 Jezus antwoordde dan, en zeide tot hen: Murmureert niet onder elkander.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮਾ ਵਿਵਦਧ੍ਵੰ
44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇਣ ਪਿਤ੍ਰਾ ਨਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਕੋਪਿ ਜਨੋ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਗਤੰ ਜਨੰ ਚਰਮੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
45 Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van den Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.
ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਪਿਰਿੱਥਮਾਸ੍ਤੇ ਅਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸ ਏਵ ਮਮ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
46 Niet dat iemand den Vader gezien heeft, dan Die van God is; Deze heeft den Vader gezien.
ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਜਾਯਤ ਤੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਜਨਕੰ ਨਾਦਰ੍ਸ਼ਤ੍ ਕੇਵਲਃ ਸਏਵ ਤਾਤਮ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕਰੋਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ| (aiōnios g166)
48 Ik ben het Brood des levens.
ਅਹਮੇਵ ਤੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ|
49 Uw vaders hebben het Manna gegeten in de woestijn, en zij zijn gestorven.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮੰਨਾਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਭੂਕ੍ੱਤਾਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ
50 Dit is het Brood, dat uit den hemel nederdaalt, opdat de mens daarvan ete, en niet sterve.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਨ ਮ੍ਰਿਯਤੇ|
51 Ik ben dat levende Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het Brood, dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld. (aiōn g165)
ਯੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸੋਹਮੇਵ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਸ ਨਿਤ੍ਯਜੀਵੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਜਗਤੋ ਜੀਵਨਾਰ੍ਥਮਹੰ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਕੀਯਪਿਸ਼ਿਤੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਦੇਵ ਮਯਾ ਵਿਤਰਿਤੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍| (aiōn g165)
52 De Joden dan streden onder elkander, zeggende: Hoe kan ons deze Zijn vlees te eten geven?
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਏਸ਼਼ ਭੋਜਨਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਲਲੰ ਕਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
53 Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਮਿਸ਼਼ੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭੁਕ੍ੱਤੇ ਤਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇ ਚ ਨ ਪੀਤੇ ਜੀਵਨੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
54 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (aiōnios g166)
ਯੋ ਮਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਮ ਸੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਤਮਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| (aiōnios g166)
55 Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank.
ਯਤੋ ਮਦੀਯਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਤਥਾ ਮਦੀਯੰ ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਪਰਮੰ ਪੇਯੰ|
56 Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਦੀਯੰ ਪਲਲੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਦੀਯੰ ਰੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸ ਮਯਿ ਵਸਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਹਞ੍ਚ ਵਸਾਮਿ|
57 Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft, en Ik leve door den Vader; alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij.
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤ੍ਰਾ ਜੀਵਤਾ ਤਾਤੇਨ ਯਥਾਹੰ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਮੱਤਿ ਸੋਪਿ ਮਯਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
58 Dit is het Brood, dat uit den hemel nedergedaald is; niet gelijk uw vaders het Manna gegeten hebben, en zijn gestorven. Die dit Brood eet, zal in der eeuwigheid leven. (aiōn g165)
ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦਿਦੰ ਯਨ੍ਮਾੰਨਾਂ ਸ੍ਵਾਦਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਭਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
59 Deze dingen zeide Hij in de synagoge, lerende te Kapernaum.
ਯਦਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰ੍ੱਯਾਂ ਭਜਨਗੇਹੇ ਉਪਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਤਦਾ ਕਥਾ ਏਤਾ ਅਕਥਯਤ੍|
60 Velen dan van Zijn discipelen, dit horende, zeiden: Deze rede is hard; wie kan dezelve horen?
ਤਦੇੱਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਅਨੇਕੇ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਇਦੰ ਗਾਢੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਾਕ੍ਯਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਯਾਤ੍?
61 Jezus nu, wetende bij Zichzelven, dat Zijn discipelen daarover murmureerden, zeide tot hen: Ergert ulieden dit?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਵਿਵਾਦੰ ਸ੍ਵਚਿੱਤੇ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ?
62 Wat zou het dan zijn, zo gij den Zoon des mensen zaagt opvaren, daar Hij te voren was?
ਯਦਿ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਾਸਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਪਸ਼੍ਯਥ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
63 De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven.
ਆਤ੍ਮੈਵ ਜੀਵਨਦਾਯਕਃ ਵਪੁ ਰ੍ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯਾਨਿ ਵਚਾਂਸਿ ਕਥਯਾਮਿ ਤਾਨ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਨਞ੍ਚ|
64 Maar er zijn sommigen van ulieden, die niet geloven. Want Jezus wist van den beginne, wie zij waren, die niet geloofden, en wie hij was, die Hem verraden zou.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਚਨ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਕੇ ਕੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਕੋ ਵਾ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਵੇੱਤਿ|
65 En Hij zeide: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij dat het hem gegeven zij van Mijn Vader.
ਅਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਕਥਯੰ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ੱਤਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕੋਪਿ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
66 Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem.
ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਨੇਕੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨਾਗੱਛਨ੍|
67 Jezus dan zeide tot de twaalven: Wilt gijlieden ook niet weggaan?
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਕਿੰ ਯਾਸ੍ਯਥ?
68 Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. (aiōnios g166)
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਸ੍ਯਾਭ੍ਯਰ੍ਣੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? (aiōnios g166)
69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਦਾਯਿਨ੍ਯੋ ਯਾਃ ਕਥਾਸ੍ਤਾਸ੍ਤਵੈਵ| ਭਵਾਨ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ੱਤਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਮਃ|
70 Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalf uitverkoren? En een uit u is een duivel.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਕਿਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਜਨਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦੇਕੋ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
71 En Hij zeide dit van Judas, Simons zoon, Iskariot; want deze zou Hem verraden, zijnde een van de twaalven.
ਇਮਾਂ ਕਥੰ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰੀਯੋਤੀਯੰ ਯਿਹੂਦਾਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਗਣਿਤਃ ਸ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
