Johannes 5
1 Na dezen was een feest der Joden, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
ตต: ปรํ ยิหูทียานามฺ อุตฺสว อุปสฺถิเต ยีศุ รฺยิรูศาลมํ คตวานฺฯ
2 En er is te Jeruzalem aan de Schaaps poort, een badwater, hetwelk in het Hebreeuws toegenaamd wordt Bethesda, hebbende vijf zalen.
ตสฺมินฺนคเร เมษนามฺโน ทฺวารสฺย สมีเป อิพฺรียภาษยา ไพเถสฺทา นามฺนา ปิษฺกริณี ปญฺจฆฏฺฏยุกฺตาสีตฺฯ
3 In dezelve lag een grote menigte van kranken, blinden, kreupelen, verdorden, wachtende op de roering des waters.
ตสฺยาเสฺตษุ ฆฏฺเฏษุ กิลาลกมฺปนมฺ อเปกฺษฺย อนฺธขญฺจศุษฺกางฺคาทโย พหโว โรคิณ: ปตนฺตสฺติษฺฐนฺติ สฺมฯ
4 Want een engel daalde neder op zekeren tijd in dat badwater, en beroerde het water; die dan eerst daarin kwam, na de beroering van het water, die werd gezond, van wat ziekte hij ook bevangen was.
ยโต วิเศษกาเล ตสฺย สรโส วาริ สฺวรฺคียทูต เอตฺยากมฺปยตฺ ตตฺกีลาลกมฺปนาตฺ ปรํ ย: กศฺจิทฺ โรคี ปฺรถมํ ปานียมวาโรหตฺ ส เอว ตตฺกฺษณาทฺ โรคมุกฺโต'ภวตฺฯ
5 En aldaar was een zeker mens, die acht en dertig jaren krank gelegen had.
ตทาษฺฏาตฺรึศทฺวรฺษาณิ ยาวทฺ โรคคฺรสฺต เอกชนสฺตสฺมินฺ สฺถาเน สฺถิตวานฺฯ
6 Jezus, ziende dezen liggen, en wetende, dat hij nu langen tijd gelegen had, zeide tot hem: Wilt gij gezond worden?
ยีศุสฺตํ ศยิตํ ทฺฤษฺฏฺวา พหุกาลิกโรคีติ ชฺญาตฺวา วฺยาหฺฤตวานฺ ตฺวํ กึ สฺวโสฺถ พุภูษสิ?
7 De kranke antwoordde Hem: Heere, ik heb geen mens, om mij te werpen in het badwater, wanneer het water beroerd wordt; en terwijl ik kom, zo daalt een ander voor mij neder.
ตโต โรคี กถิตวานฺ เห มเหจฺฉ ยทา กีลาลํ กมฺปเต ตทา มำ ปุษฺกริณีมฺ อวโรหยิตุํ มม โกปิ นาสฺติ, ตสฺมานฺ มม คมนกาเล กศฺจิทโนฺย'โคฺร คตฺวา อวโรหติฯ
8 Jezus zeide tot hem: Sta op, neem uw beddeken op, en wandel.
ตทา ยีศุรกถยทฺ อุตฺติษฺฐ, ตว ศยฺยามุตฺโตลฺย คฺฤหีตฺวา ยาหิฯ
9 En terstond werd de mens gezond, en nam zijn beddeken op en wandelde. En het was sabbat op denzelven dag.
ส ตตฺกฺษณาตฺ สฺวโสฺถ ภูตฺวา ศยฺยามุตฺโตลฺยาทาย คตวานฺ กินฺตุ ตทฺทินํ วิศฺรามวาร: ฯ
10 De Joden zeiden dan tot dengene, die genezen was: Het is sabbat; het is u niet geoorloofd het beddeken te dragen.
ตสฺมาทฺ ยิหูทียา: สฺวสฺถํ นรํ วฺยาหรนฺ อทฺย วิศฺรามวาเร ศยนียมาทาย น ยาตวฺยมฺฯ
11 Hij antwoordde hun: Die mij gezond gemaakt heeft, Die heeft mij gezegd: Neem uw beddeken op, en wandel.
ตต: ส ปฺรตฺยโวจทฺ โย มำ สฺวสฺถมฺ อการฺษีตฺ ศยนียมฺ อุตฺโตลฺยาทาย ยาตุํ มำ ส เอวาทิศตฺฯ
12 Zij vraagden hem dan: Wie is de Mens, Die u gezegd heeft: Neem uw beddeken op, en wandel?
ตทา เต'ปฺฤจฺฉนฺ ศยนียมฺ อุตฺโตลฺยาทาย ยาตุํ ย อาชฺญาปยตฺ ส ก: ?
13 En die gezond gemaakt was, wist niet, Wie Hij was; want Jezus was ontweken, alzo er een grote schare in die plaats was.
กินฺตุ ส ก อิติ สฺวสฺถีภูโต นาชานาทฺ ยตสฺตสฺมินฺ สฺถาเน ชนตาสตฺตฺวาทฺ ยีศุ: สฺถานานฺตรมฺ อาคมตฺฯ
14 Daarna vond hem Jezus in den tempel, en zeide tot hem: Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede.
ตต: ปรํ เยศุ รฺมนฺทิเร ตํ นรํ สากฺษาตฺปฺราปฺยากถยตฺ ปเศฺยทานีมฺ อนามโย ชาโตสิ ยถาธิกา ทุรฺทศา น ฆฏเต ตทฺเธโต: ปาปํ กรฺมฺม ปุนรฺมาการฺษี: ฯ
15 De mens ging heen, en boodschapte den Joden, dat het Jezus was, Die hem gezond gemaakt had.
ตต: ส คตฺวา ยิหูทียานฺ อวททฺ ยีศุ รฺมามฺ อโรคิณมฺ อการฺษีตฺฯ
16 En daarom vervolgden de Joden Jezus, en zochten Hem te doden, omdat Hij deze dingen op den sabbat deed.
ตโต ยีศุ รฺวิศฺรามวาเร กรฺมฺเมทฺฤศํ กฺฤตวานฺ อิติ เหโต รฺยิหูทียาสฺตํ ตาฑยิตฺวา หนฺตุมฺ อเจษฺฏนฺตฯ
17 En Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk ook.
ยีศุสฺตานาขฺยตฺ มม ปิตา ยตฺ การฺยฺยํ กโรติ ตทนุรูปมฺ อหมปิ กโรติฯ
18 Daarom zochten dan de Joden te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen den sabbat brak, maar ook zeide, dat God Zijn eigen Vader was, Zichzelven Gode evengelijk makende.
ตโต ยิหูทียาสฺตํ หนฺตุํ ปุนรยตนฺต ยโต วิศฺรามวารํ นามนฺยต ตเทว เกวลํ น อธิกนฺตุ อีศฺวรํ สฺวปิตรํ โปฺรจฺย สฺวมปีศฺวรตุลฺยํ กฺฤตวานฺฯ
19 Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks.
ปศฺจาทฺ ยีศุรวททฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถตรํ วทามิ ปุตฺร: ปิตรํ ยทฺยตฺ กรฺมฺม กุรฺวฺวนฺตํ ปศฺยติ ตทติริกฺตํ เสฺวจฺฉาต: กิมปิ กรฺมฺม กรฺตฺตุํ น ศกฺโนติฯ ปิตา ยตฺ กโรติ ปุโตฺรปิ ตเทว กโรติฯ
20 Want de Vader heeft den Zoon lief, en toont Hem alles, wat Hij doet; en Hij zal Hem groter werken tonen dan deze, opdat gij u verwondert.
ปิตา ปุเตฺร เสฺนหํ กโรติ ตสฺมาตฺ สฺวยํ ยทฺยตฺ กรฺมฺม กโรติ ตตฺสรฺวฺวํ ปุตฺรํ ทรฺศยติ; ยถา จ ยุษฺมากํ อาศฺจรฺยฺยชฺญานํ ชนิษฺยเต ตทรฺถมฺ อิโตปิ มหากรฺมฺม ตํ ทรฺศยิษฺยติฯ
21 Want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt, alzo maakt ook de Zoon levend, Die Hij wil.
วสฺตุตสฺตุ ปิตา ยถา ปฺรมิตานฺ อุตฺถาปฺย สชิวานฺ กโรติ ตทฺวตฺ ปุโตฺรปิ ยํ ยํ อิจฺฉติ ตํ ตํ สชีวํ กโรติฯ
22 Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft al het oordeel den Zoon gegeven;
สรฺเวฺว ปิตรํ ยถา สตฺกุรฺวฺวนฺติ ตถา ปุตฺรมปิ สตฺการยิตุํ ปิตา สฺวยํ กสฺยาปิ วิจารมกฺฤตฺวา สรฺวฺววิจาราณำ ภารํ ปุเตฺร สมรฺปิตวานฺฯ
23 Opdat zij allen den Zoon eren, gelijk zij den Vader eren. Die den Zoon niet eert, eert den Vader niet, Die Hem gezonden heeft.
ย: ปุตฺรํ สตฺ กโรติ ส ตสฺย เปฺรรกมปิ สตฺ กโรติฯ
24 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven. (aiōnios g166)
ยุษฺมานาหํ ยถารฺถตรํ วทามิ โย ชโน มม วากฺยํ ศฺรุตฺวา มตฺเปฺรรเก วิศฺวสิติ โสนนฺตายุ: ปฺราปฺโนติ กทาปิ ทณฺฑพาชนํ น ภวติ นิธนาทุตฺถาย ปรมายุ: ปฺราปฺโนติฯ (aiōnios g166)
25 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ ยทา มฺฤตา อีศฺวรปุตฺรสฺย นินาทํ โศฺรษฺยนฺติ เย จ โศฺรษฺยนฺติ เต สชีวา ภวิษฺยนฺติ สมย เอตาทฺฤศ อายาติ วรมฺ อิทานีมปฺยุปติษฺฐติฯ
26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;
ปิตา ยถา สฺวยญฺชีวี ตถา ปุตฺราย สฺวยญฺชีวิตฺวาธิการํ ทตฺตวานฺฯ
27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden, omdat Hij des mensen Zoon is.
ส มนุษฺยปุตฺร: เอตสฺมาตฺ การณาตฺ ปิตา ทณฺฑกรณาธิการมปิ ตสฺมินฺ สมรฺปิตวานฺฯ
28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen;
เอตทรฺเถ ยูยมฺ อาศฺจรฺยฺยํ น มนฺยธฺวํ ยโต ยสฺมินฺ สมเย ตสฺย นินาทํ ศฺรุตฺวา ศฺมศานสฺถา: สรฺเวฺว พหิราคมิษฺยนฺติ สมย เอตาทฺฤศ อุปสฺถาสฺยติฯ
29 En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.
ตสฺมาทฺ เย สตฺกรฺมฺมาณิ กฺฤตวนฺตสฺต อุตฺถาย อายุ: ปฺราปฺสฺยนฺติ เย จ กุกรฺมาณิ กฺฤตวนฺตสฺต อุตฺถาย ทณฺฑํ ปฺราปฺสฺยนฺติฯ
30 Ik kan van Mijzelven niets doen. Gelijk Ik hoor, oordeel Ik, en Mijn oordeel is rechtvaardig; want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft.
อหํ สฺวยํ กิมปิ กรฺตฺตุํ น ศกฺโนมิ ยถา ศุโณมิ ตถา วิจารยามิ มม วิจารญฺจ นฺยายฺย: ยโตหํ สฺวียาภีษฺฏํ เนหิตฺวา มตฺเปฺรรยิตุ: ปิตุริษฺฏมฺ อีเหฯ
31 Indien Ik van Mijzelven getuig, Mijn getuigenis is niet waarachtig.
ยทิ สฺวสฺมินฺ สฺวยํ สากฺษฺยํ ททามิ ตรฺหิ ตตฺสากฺษฺยมฺ อาคฺราหฺยํ ภวติ;
32 Er is een ander, die van Mij getuigt, en Ik weet, dat de getuigenis, welke hij van Mij getuigt, waarachtig is.
กินฺตุ มทรฺเถ'ปโร ชน: สากฺษฺยํ ททาติ มทรฺเถ ตสฺย ยตฺ สากฺษฺยํ ตตฺ สตฺยมฺ เอตทปฺยหํ ชานามิฯ
33 Gijlieden hebt tot Johannes gezonden, en hij heeft der waarheid getuigenis gegeven.
ยุษฺมาภิ โรฺยหนํ ปฺรติ โลเกษุ เปฺรริเตษุ ส สตฺยกถายำ สากฺษฺยมททาตฺฯ
34 Doch Ik neem geen getuigenis van een mens; maar dit zeg Ik, opdat gijlieden zoudt behouden worden.
มานุษาทหํ สากฺษฺยํ โนเปกฺเษ ตถาปิ ยูยํ ยถา ปริตฺรยเธฺว ตทรฺถมฺ อิทํ วากฺยํ วทามิฯ
35 Hij was een brandende en lichtende kaars; en gij hebt ulieden voor een korten tijd in zijn licht willen verheugen.
โยหนฺ เททีปฺยมาโน ทีป อิว เตชสฺวี สฺถิตวานฺ ยูยมฺ อลฺปกาลํ ตสฺย ทีปฺตฺยานนฺทิตุํ สมมนฺยธฺวํฯ
36 Maar Ik heb een getuigenis meerder, dan die van Johannes; want de werken, die Mij de Vader gegeven heeft, om die te volbrengen, dezelve werken, die Ik doe, getuigen van Mij, dat Mij de Vader gezonden heeft.
กินฺตุ ตตฺปฺรมาณาทปิ มม คุรุตรํ ปฺรมาณํ วิทฺยเต ปิตา มำ เปฺรษฺย ยทฺยตฺ กรฺมฺม สมาปยิตุํ ศกฺตฺติมททาตฺ มยา กฺฤตํ ตตฺตตฺ กรฺมฺม มทรฺเถ ปฺรมาณํ ททาติฯ
37 En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien.
ย: ปิตา มำ เปฺรริตวานฺ โมปิ มทรฺเถ ปฺรมาณํ ททาติฯ ตสฺย วากฺยํ ยุษฺมาภิ: กทาปิ น ศฺรุตํ ตสฺย รูปญฺจ น ทฺฤษฺฏํ
38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij gezonden heeft.
ตสฺย วากฺยญฺจ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กทาปิ สฺถานํ นาปฺโนติ ยต: ส ยํ เปฺรษิตวานฺ ยูยํ ตสฺมินฺ น วิศฺวสิถฯ
39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen. (aiōnios g166)
ธรฺมฺมปุสฺตกานิ ยูยมฺ อาโลจยธฺวํ ไต รฺวาไกฺยรนนฺตายุ: ปฺราปฺสฺยาม อิติ ยูยํ พุธฺยเธฺว ตทฺธรฺมฺมปุสฺตกานิ มทรฺเถ ปฺรมาณํ ททติฯ (aiōnios g166)
40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.
ตถาปิ ยูยํ ปรมายุ: ปฺราปฺตเย มม สํนิธิมฺ น ชิคมิษถฯ
41 Ik neem geen eer van mensen;
อหํ มานุเษภฺย: สตฺการํ น คฺฤหฺลามิฯ
42 Maar Ik ken ulieden, dat gij de liefde Gods in uzelven niet hebt.
อหํ ยุษฺมานฺ ชานามิ; ยุษฺมากมนฺตร อีศฺวรเปฺรม นาสฺติฯ
43 Ik ben gekomen in den Naam Mijns Vaders, en gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dien zult gij aannemen.
อหํ นิชปิตุ รฺนามฺนาคโตสฺมิ ตถาปิ มำ น คฺฤหฺลีถ กินฺตุ กศฺจิทฺ ยทิ สฺวนามฺนา สมาคมิษฺยติ ตรฺหิ ตํ คฺรหีษฺยถฯ
44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?
ยูยมฺ อีศฺวราตฺ สตฺการํ น จิษฺฏตฺวา เกวลํ ปรสฺปรํ สตฺการมฺ เจทฺ อาทธฺเวฺว ตรฺหิ กถํ วิศฺวสิตุํ ศกฺนุถ?
45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.
ปุตุ: สมีเป'หํ ยุษฺมานฺ อปวทิษฺยามีติ มา จินฺตยต ยสฺมินฺ, ยสฺมินฺ ยุษฺมากํ วิศฺวส: เสอว มูสา ยุษฺมานฺ อปวทติฯ
46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.
ยทิ ยูยํ ตสฺมินฺ วฺยศฺวสิษฺยต ตรฺหิ มยฺยปิ วฺยศฺวสิษฺยต, ยตฺ ส มยิ ลิขิตวานฺฯ
47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?
ตโต ยทิ เตน ลิขิตวานิ น ปฺรติถ ตรฺหิ มม วากฺยานิ กถํ ปฺรเตฺยษฺยถ?
