Johannes 5
1 Na dezen was een feest der Joden, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਉਤ੍ਸਵ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤਵਾਨ੍|
2 En er is te Jeruzalem aan de Schaaps poort, een badwater, hetwelk in het Hebreeuws toegenaamd wordt Bethesda, hebbende vijf zalen.
ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਮੇਸ਼਼ਨਾਮ੍ਨੋ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਬੈਥੇਸ੍ਦਾ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪਿਸ਼਼੍ਕਰਿਣੀ ਪਞ੍ਚਘੱਟਯੁਕ੍ਤਾਸੀਤ੍|
3 In dezelve lag een grote menigte van kranken, blinden, kreupelen, verdorden, wachtende op de roering des waters.
ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਘੱਟੇਸ਼਼ੁ ਕਿਲਾਲਕਮ੍ਪਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਅਨ੍ਧਖਞ੍ਚਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਾਙ੍ਗਾਦਯੋ ਬਹਵੋ ਰੋਗਿਣਃ ਪਤਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ|
4 Want een engel daalde neder op zekeren tijd in dat badwater, en beroerde het water; die dan eerst daarin kwam, na de beroering van het water, die werd gezond, van wat ziekte hij ook bevangen was.
ਯਤੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਸਰਸੋ ਵਾਰਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤ ਏਤ੍ਯਾਕਮ੍ਪਯਤ੍ ਤਤ੍ਕੀਲਾਲਕਮ੍ਪਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਰੋਗੀ ਪ੍ਰਥਮੰ ਪਾਨੀਯਮਵਾਰੋਹਤ੍ ਸ ਏਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਰੋਗਮੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
5 En aldaar was een zeker mens, die acht en dertig jaren krank gelegen had.
ਤਦਾਸ਼਼੍ਟਾਤ੍ਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਯਾਵਦ੍ ਰੋਗਗ੍ਰਸ੍ਤ ਏਕਜਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
6 Jezus, ziende dezen liggen, en wetende, dat hij nu langen tijd gelegen had, zeide tot hem: Wilt gij gezond worden?
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਸ਼ਯਿਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹੁਕਾਲਿਕਰੋਗੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਬੁਭੂਸ਼਼ਸਿ?
7 De kranke antwoordde Hem: Heere, ik heb geen mens, om mij te werpen in het badwater, wanneer het water beroerd wordt; en terwijl ik kom, zo daalt een ander voor mij neder.
ਤਤੋ ਰੋਗੀ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਯਦਾ ਕੀਲਾਲੰ ਕਮ੍ਪਤੇ ਤਦਾ ਮਾਂ ਪੁਸ਼਼੍ਕਰਿਣੀਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਿਤੁੰ ਮਮ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਮ ਗਮਨਕਾਲੇ ਕਸ਼੍ਚਿਦਨ੍ਯੋ(ਅ)ਗ੍ਰੋ ਗਤ੍ਵਾ ਅਵਰੋਹਤਿ|
8 Jezus zeide tot hem: Sta op, neem uw beddeken op, en wandel.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਤਵ ਸ਼ੱਯਾਮੁੱਤੋਲ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਹਿ|
9 En terstond werd de mens gezond, en nam zijn beddeken op en wandelde. En het was sabbat op denzelven dag.
ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ਼ੱਯਾਮੁੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਗਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਦਿਨੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਃ|
10 De Joden zeiden dan tot dengene, die genezen was: Het is sabbat; het is u niet geoorloofd het beddeken te dragen.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਨਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਅਦ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼ਯਨੀਯਮਾਦਾਯ ਨ ਯਾਤਵ੍ਯਮ੍|
11 Hij antwoordde hun: Die mij gezond gemaakt heeft, Die heeft mij gezegd: Neem uw beddeken op, en wandel.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਯੋ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸ਼ਯਨੀਯਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਯਾਤੁੰ ਮਾਂ ਸ ਏਵਾਦਿਸ਼ਤ੍|
12 Zij vraagden hem dan: Wie is de Mens, Die u gezegd heeft: Neem uw beddeken op, en wandel?
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਸ਼ਯਨੀਯਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯਾਦਾਯ ਯਾਤੁੰ ਯ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਸ ਕਃ?
13 En die gezond gemaakt was, wist niet, Wie Hij was; want Jezus was ontweken, alzo er een grote schare in die plaats was.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕ ਇਤਿ ਸ੍ਵਸ੍ਥੀਭੂਤੋ ਨਾਜਾਨਾਦ੍ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਜਨਤਾਸੱਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਮਤ੍|
14 Daarna vond hem Jezus in den tempel, en zeide tot hem: Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੇਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤੰ ਨਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਕਥਯਤ੍ ਪਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮ੍ ਅਨਾਮਯੋ ਜਾਤੋਸਿ ਯਥਾਧਿਕਾ ਦੁਰ੍ਦਸ਼ਾ ਨ ਘਟਤੇ ਤੱਧੇਤੋਃ ਪਾਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਪੁਨਰ੍ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|
15 De mens ging heen, en boodschapte den Joden, dat het Jezus was, Die hem gezond gemaakt had.
ਤਤਃ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਵਦਦ੍ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਰੋਗਿਣਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
16 En daarom vervolgden de Joden Jezus, en zochten Hem te doden, omdat Hij deze dingen op den sabbat deed.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਕਰ੍ੰਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|
17 En Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk ook.
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਾਖ੍ਯਤ੍ ਮਮ ਪਿਤਾ ਯਤ੍ ਕਾਰ੍ੱਯੰ ਕਰੋਤਿ ਤਦਨੁਰੂਪਮ੍ ਅਹਮਪਿ ਕਰੋਤਿ|
18 Daarom zochten dan de Joden te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen den sabbat brak, maar ook zeide, dat God Zijn eigen Vader was, Zichzelven Gode evengelijk makende.
ਤਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪੁਨਰਯਤਨ੍ਤ ਯਤੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਨਾਮਨ੍ਯਤ ਤਦੇਵ ਕੇਵਲੰ ਨ ਅਧਿਕਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸ੍ਵਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸ੍ਵਮਪੀਸ਼੍ਵਰਤੁਲ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
19 Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਪੁਤ੍ਰਃ ਪਿਤਰੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੰ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਤਦਤਿਰਿਕ੍ਤੰ ਸ੍ਵੇੱਛਾਤਃ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ| ਪਿਤਾ ਯਤ੍ ਕਰੋਤਿ ਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ|
20 Want de Vader heeft den Zoon lief, en toont Hem alles, wat Hij doet; en Hij zal Hem groter werken tonen dan deze, opdat gij u verwondert.
ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸ੍ਨੇਹੰ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤਿ; ਯਥਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਜ੍ਞਾਨੰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਇਤੋਪਿ ਮਹਾਕਰ੍ੰਮ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
21 Want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt, alzo maakt ook de Zoon levend, Die Hij wil.
ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਮਿਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪ੍ਯ ਸਜਿਵਾਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੋਪਿ ਯੰ ਯੰ ਇੱਛਤਿ ਤੰ ਤੰ ਸਜੀਵੰ ਕਰੋਤਿ|
22 Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft al het oordeel den Zoon gegeven;
ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਿਤਰੰ ਯਥਾ ਸਤ੍ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਥਾ ਪੁਤ੍ਰਮਪਿ ਸਤ੍ਕਾਰਯਿਤੁੰ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਯੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਚਾਰਮਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਚਾਰਾਣਾਂ ਭਾਰੰ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
23 Opdat zij allen den Zoon eren, gelijk zij den Vader eren. Die den Zoon niet eert, eert den Vader niet, Die Hem gezonden heeft.
ਯਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸਤ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਕਮਪਿ ਸਤ੍ ਕਰੋਤਿ|
24 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven. (aiōnios g166)
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਾਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਦਾਪਿ ਦਣ੍ਡਬਾਜਨੰ ਨ ਭਵਤਿ ਨਿਧਨਾਦੁੱਥਾਯ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ| (aiōnios g166)
25 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯਦਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦੰ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਸਜੀਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਯਾਤਿ ਵਰਮ੍ ਇਦਾਨੀਮਪ੍ਯੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;
ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਸ੍ਵਯਞ੍ਜੀਵੀ ਤਥਾ ਪੁਤ੍ਰਾਯ ਸ੍ਵਯਞ੍ਜੀਵਿਤ੍ਵਾਧਿਕਾਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|
27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden, omdat Hij des mensen Zoon is.
ਸ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਿਤਾ ਦਣ੍ਡਕਰਣਾਧਿਕਾਰਮਪਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen;
ਏਤਦਰ੍ਥੇ ਯੂਯਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ ਯਤੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਹਿਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
29 En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੇ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਆਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚ ਕੁਕਰ੍ਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
30 Ik kan van Mijzelven niets doen. Gelijk Ik hoor, oordeel Ik, en Mijn oordeel is rechtvaardig; want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft.
ਅਹੰ ਸ੍ਵਯੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਯਥਾ ਸ਼ੁਣੋਮਿ ਤਥਾ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ ਮਮ ਵਿਚਾਰਞ੍ਚ ਨ੍ਯਾੱਯਃ ਯਤੋਹੰ ਸ੍ਵੀਯਾਭੀਸ਼਼੍ਟੰ ਨੇਹਿਤ੍ਵਾ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਪਿਤੁਰਿਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਈਹੇ|
31 Indien Ik van Mijzelven getuig, Mijn getuigenis is niet waarachtig.
ਯਦਿ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਆਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਭਵਤਿ;
32 Er is een ander, die van Mij getuigt, en Ik weet, dat de getuigenis, welke hij van Mij getuigt, waarachtig is.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਰ੍ਥੇ(ਅ)ਪਰੋ ਜਨਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਤਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਏਤਦਪ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
33 Gijlieden hebt tot Johannes gezonden, en hij heeft der waarheid getuigenis gegeven.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯੋਹਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸਤ੍ਯਕਥਾਯਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦਦਾਤ੍|
34 Doch Ik neem geen getuigenis van een mens; maar dit zeg Ik, opdat gijlieden zoudt behouden worden.
ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਦਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨੋਪੇਕ੍ਸ਼਼ੇ ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਯਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
35 Hij was een brandende en lichtende kaars; en gij hebt ulieden voor een korten tijd in zijn licht willen verheugen.
ਯੋਹਨ੍ ਦੇਦੀਪ੍ਯਮਾਨੋ ਦੀਪ ਇਵ ਤੇਜਸ੍ਵੀ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਲ੍ਪਕਾਲੰ ਤਸ੍ਯ ਦੀਪ੍ਤ੍ਯਾਨਨ੍ਦਿਤੁੰ ਸਮਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
36 Maar Ik heb een getuigenis meerder, dan die van Johannes; want de werken, die Mij de Vader gegeven heeft, om die te volbrengen, dezelve werken, die Ik doe, getuigen van Mij, dat Mij de Vader gezonden heeft.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਪ੍ਰਮਾਣਾਦਪਿ ਮਮ ਗੁਰੁਤਰੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਪਿਤਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਸਮਾਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ੱਤਿਮਦਦਾਤ੍ ਮਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤੱਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ|
37 En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien.
ਯਃ ਪਿਤਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍ ਮੋਪਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ| ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁਤੰ ਤਸ੍ਯ ਰੂਪਞ੍ਚ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ
38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij gezonden heeft.
ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃ ਕਦਾਪਿ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਪ੍ਨੋਤਿ ਯਤਃ ਸ ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ|
39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen. (aiōnios g166)
ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਾਨਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਲੋਚਯਧ੍ਵੰ ਤੈ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੈਰਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤੱਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਾਨਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਤਿ| (aiōnios g166)
40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.
ਤਥਾਪਿ ਯੂਯੰ ਪਰਮਾਯੁਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਨ ਜਿਗਮਿਸ਼਼ਥ|
41 Ik neem geen eer van mensen;
ਅਹੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯਃ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ|
42 Maar Ik ken ulieden, dat gij de liefde Gods in uzelven niet hebt.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜਾਨਾਮਿ; ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਪ੍ਰੇਮ ਨਾਸ੍ਤਿ|
43 Ik ben gekomen in den Naam Mijns Vaders, en gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dien zult gij aannemen.
ਅਹੰ ਨਿਜਪਿਤੁ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾਗਤੋਸ੍ਮਿ ਤਥਾਪਿ ਮਾਂ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨਾ ਸਮਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਥ|
44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?
ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਨ ਚਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾ ਕੇਵਲੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਸਤ੍ਕਾਰਮ੍ ਚੇਦ੍ ਆਦਧ੍ੱਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਕਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ?
45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.
ਪੁਤੁਃ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਪਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ ਯਸ੍ਮਿਨ੍, ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਃ ਸਏਵ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਪਵਦਤਿ|
46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.
ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੱਯਪਿ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਯਤ੍ ਸ ਮਯਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?
ਤਤੋ ਯਦਿ ਤੇਨ ਲਿਖਿਤਵਾਨਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਥ?
