Johannes 5

1 Na dezen was een feest der Joden, en Jezus ging op naar Jeruzalem.

Posle akava, o Isus đelo opre ando Jerusalim po židovsko prazniko.

2 En er is te Jeruzalem aan de Schaaps poort, een badwater, hetwelk in het Hebreeuws toegenaamd wordt Bethesda, hebbende vijf zalen.

Ando Jerusalim, ke Bakhrani kapija, sas bazeno savo pe židovsko čhib akhardolas Vitezda. Okote sas pandž terase.

3 In dezelve lag een grote menigte van kranken, blinden, kreupelen, verdorden, wachtende op de roering des waters.

Tale godola terase pašljonas but nasvale manuša: kore, banđe thaj paralizime. [Ažućarenas te o paj zatalasil pe,

4 Want een engel daalde neder op zekeren tijd in dat badwater, en beroerde het water; die dan eerst daarin kwam, na de beroering van het water, die werd gezond, van wat ziekte hij ook bevangen was.

kaj o anđelo e Gospodesko, fuljelas ando bazeno ande određeno vrjama thaj talasilas o paj. O prvo manuš savo nakon godova dija sas ando paj sastilosas katar bilo savo nasvalipe.]

5 En aldaar was een zeker mens, die acht en dertig jaren krank gelegen had.

A sas okote jek manuš savo sas bango trijanda thaj ohto brš.

6 Jezus, ziende dezen liggen, en wetende, dat hij nu langen tijd gelegen had, zeide tot hem: Wilt gij gezond worden?

Kana o Isus dikhla les sar pašljol thaj džanelas kaj već lungo vrjama si nasvalo, phučla les: “Kames te aves sasto?”

7 De kranke antwoordde Hem: Heere, ik heb geen mens, om mij te werpen in het badwater, wanneer het water beroerd wordt; en terwijl ik kom, zo daalt een ander voor mij neder.

O nasvalo phendas lešće: “Gospode, naj man khonik te mućel man ando bazeno kana o paj lel te talasilpe. Dok me avav dži inća, vareko aver del andre majsigo mandar.”

8 Jezus zeide tot hem: Sta op, neem uw beddeken op, en wandel.

O Isus phendas lešće: “Ušti, le ćiri nosilja thaj phir!”

9 En terstond werd de mens gezond, en nam zijn beddeken op en wandelde. En het was sabbat op denzelven dag.

O manuš odma sastilo, lijas piri nosilja thaj ačhilo te phirel. A godova đes sas o savato.

10 De Joden zeiden dan tot dengene, die genezen was: Het is sabbat; het is u niet geoorloofd het beddeken te dragen.

Pa e židovske vođe phendine e sastile manušešće: “Ađes si o savato, thaj naj tuće muklo te inđares ćiri nosilja!”

11 Hij antwoordde hun: Die mij gezond gemaakt heeft, Die heeft mij gezegd: Neem uw beddeken op, en wandel.

Vo phendas lenđe: “Okova savo sastarda man phendas manđe: ‘Le ćiri nosilja thaj phir!’”

12 Zij vraagden hem dan: Wie is de Mens, Die u gezegd heeft: Neem uw beddeken op, en wandel?

A von phučline les: “Ko si o manuš savo phendas tuće: ‘Le ćiri nosilja thaj phir!’?”

13 En die gezond gemaakt was, wist niet, Wie Hij was; want Jezus was ontweken, alzo er een grote schare in die plaats was.

O sastilo manuš či džanglas ko sas godova kaj sastarda les, kaj o Isus hasajlo lestar maškar o but o them savo sas pe godova than.

14 Daarna vond hem Jezus in den tempel, en zeide tot hem: Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede.

Majkasnije o Isus arakhlas e sastile manušes ande hramošći avlija thaj phendas lešće: “Ake, sastilan. Na ćer majbut bezeh, te na avel tuće vareso još majgore.”

15 De mens ging heen, en boodschapte den Joden, dat het Jezus was, Die hem gezond gemaakt had.

Askal o manuš đelotar thaj mothodas e Židovske vođenđe kaj si o Isus okova savo sastarda les.

16 En daarom vervolgden de Joden Jezus, en zochten Hem te doden, omdat Hij deze dingen op den sabbat deed.

Andar godova kaj ćerda gajda vareso ando savato, e Židovske vođe počnisardine te progonin e Isuse.

17 En Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk ook.

A o Isus phendas lenđe: “Mungro Dad stalno ćerel bući, gajda vi me slediv lesko primer.”

18 Daarom zochten dan de Joden te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen den sabbat brak, maar ook zeide, dat God Zijn eigen Vader was, Zichzelven Gode evengelijk makende.

Andar godova e Židovske vođe još majbut kamenas te mudaren les, kaj či prekršisardas samo o zakon ando savato nego vi e Devles akhardas pire Dadesa thaj gajda ćerelas pe kaj si jednako e Devlesa.

19 Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks.

A o Isus phendas lenđe: “Čače, čače phenav tumenđe: O Čhavo korkoro pestar našti ćerel khanči; vo ćerel samo okova so dikhla kaj o Dad ćerel. So o Dad ćerel godova isto ćerel vi o Čhavo.

20 Want de Vader heeft den Zoon lief, en toont Hem alles, wat Hij doet; en Hij zal Hem groter werken tonen dan deze, opdat gij u verwondert.

Kaj o Dad volil e Čhaves thaj sikavel lešće sa so ćerel. A sikavela lešće vi majbare dela katar akala thaj čudina tumen.

21 Want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt, alzo maakt ook de Zoon levend, Die Hij wil.

Kaj, sago kaj o Dad vazdel e mulen thaj del len trajo, gajda vi o Čhavo del trajo kašće vo kamel.

22 Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft al het oordeel den Zoon gegeven;

Kaj o Dad či sudil khonikašće, nego dijas e Čhave pravo te sudil svakonešće,

23 Opdat zij allen den Zoon eren, gelijk zij den Vader eren. Die den Zoon niet eert, eert den Vader niet, Die Hem gezonden heeft.

te savora poštujin e Čhaves sago kaj poštujin e Dade. Ko či poštuil e Čhave, či poštuil ni e Dade, savo bičhalda les.

24 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven. (aiōnios g166)

Čače, čače phenav tumenđe, svako savo ašunel mungre alava thaj paćal okolešće savo bičhalda man, si les večno trajo, thaj či avela osudime, nego već nakhla andar o smrto ando trajo. (aiōnios g166)

25 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.

Čače, čače phenav tumenđe: avel o časo thaj već avilo, kana e mule ašunena o glaso e Devlešće Čhavesko, thaj save ašunen les, godola trajina.

26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;

Sago kaj e Dade si trajo ande peste, gajda vi e Čhavešće dijas te ave les trajo ande peste.

27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden, omdat Hij des mensen Zoon is.

Thaj dija les vlast te sudil, kaj si vo o Čhavo e Manušesko.

28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen;

Na čudin tumen godolešće. Kaj, avel e vrjama kana sa e mule ande limorja ašunena o glaso e Devlešće Čhavesko,

29 En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.

thaj inkljena andar pire limorja. Okola save ćerenas lačhipe, uštena thaj primina večno trajo, a okola save ćerenas bilačhipe uštena thaj primina osuda.

30 Ik kan van Mijzelven niets doen. Gelijk Ik hoor, oordeel Ik, en Mijn oordeel is rechtvaardig; want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft.

Me korkoro mandar našti ćerav khanči, me sudiv gajda sar ašunav katar o Dad. Mungro sudo si pravedno kaj či rodav te ćerav mungri volja, nego e volja okolešći savo bičhalda man.”

31 Indien Ik van Mijzelven getuig, Mijn getuigenis is niet waarachtig.

“Ako me svedočiv korkoro pale mande, mungro svedočanstvo naj dovoljno.

32 Er is een ander, die van Mij getuigt, en Ik weet, dat de getuigenis, welke hij van Mij getuigt, waarachtig is.

Vareko aver svedočil pale mande thaj me džanav kaj okova so vo svedočil pale mande si dovoljno.

33 Gijlieden hebt tot Johannes gezonden, en hij heeft der waarheid getuigenis gegeven.

Tumen bičhaldine e manušen ko Jovano savo bolelas, a vo svedočisardas tumenđe o čačipe.

34 Doch Ik neem geen getuigenis van een mens; maar dit zeg Ik, opdat gijlieden zoudt behouden worden.

Manđe či trubul svedočanstvo e manušestar, nego mothav tumenđe akava palo Jovano te spasin tumen.

35 Hij was een brandende en lichtende kaars; en gij hebt ulieden voor een korten tijd in zijn licht willen verheugen.

O Jovano sas svetiljka savi phabolas thaj svetlilas, a tumen kamline pe harni vrjama te uživin ande lesko svetlo.

36 Maar Ik heb een getuigenis meerder, dan die van Johannes; want de werken, die Mij de Vader gegeven heeft, om die te volbrengen, dezelve werken, die Ik doe, getuigen van Mij, dat Mij de Vader gezonden heeft.

Ali man si svedočanstvo pale mande majbaro katar e Jovanesko: e dela save ćerav. O Dad dija man te ćerav len thaj von svedočin pale godova kaj o Dad bičhalda man.

37 En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien.

Thaj vi o Dad savo bičhalda man svedočil pale mande. Lesko glaso nikad či ašundine, niti dikhline lesko liko.

38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij gezonden heeft.

Lesko alav naj ande tumende kaj či paćan okolešće saves vo bičhalda.

39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen. (aiōnios g166)

Tumen sićon e Svete lila, kaj gndin kaj kroz lende si tumen večno trajo, a godola lila svedočin pale mande. (aiōnios g166)

40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.

A tumen ipak či kamen te aven mande te avel tumen večno trajo.

41 Ik neem geen eer van mensen;

Me či prihvativ slava e manušendar.

42 Maar Ik ken ulieden, dat gij de liefde Gods in uzelven niet hebt.

Ali pindžarav tumen thaj džanav kaj naj tumen ande tumende e Devlešći ljubav.

43 Ik ben gekomen in den Naam Mijns Vaders, en gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dien zult gij aannemen.

Me avilem ando alav mungre Dadesko, ali tumen či prihvatin man. Ako vareko avel ande piro alav, les prihvatin.

44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?

Sar paćana kana prihvatin slava jek avrestar, a či roden slava e jedino Devlestar?

45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.

Na gndin kaj me prva tumen anglo Dad. Tumen prl o Mojsije, ande savo uzdin tumen.

46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.

Kaj te paćainesas e Mojsijašće, paćainesas vi manđe, kaj vo pale mande ramolas.

47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?

A pošto či paćan ande okova so vo ramosarda, sar paćana ande mungre alava?”