Johannes 4
1 Als dan de Heere verstond, dat de Farizeen gehoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes;
ยีศุ: สฺวยํ นามชฺชยตฺ เกวลํ ตสฺย ศิษฺยา อมชฺชยตฺ กินฺตุ โยหโน'ธิกศิษฺยานฺ ส กโรติ มชฺชยติ จ,
2 (Hoewel Jezus zelf niet doopte, maar Zijn discipelen),
ผิรูศิน อิมำ วารฺตฺตามศฺฤณฺวนฺ อิติ ปฺรภุรวคตฺย
3 Zo verliet Hij Judea, en ging wederom heen naar Galilea.
ยิหูทียเทศํ วิหาย ปุน รฺคาลีลมฺ อาคตฺฯ
4 En Hij moest door Samaria gaan.
ตต: โศมิโรณปฺรเทศสฺย มเทฺยน เตน คนฺตเวฺย สติ
5 Hij kwam dan in een stad van Samaria, genaamd Sichar, nabij het stuk land, hetwelk Jakob zijn zoon Jozef gaf.
ยากูพฺ นิชปุตฺราย ยูษเผ ยำ ภูมิมฺ อททาตฺ ตตฺสมีปสฺถายิ โศมิโรณปฺรเทศสฺย สุขารฺ นามฺนา วิขฺยาตสฺย นครสฺย สนฺนิธาวุปาสฺถาตฺฯ
6 En aldaar was de fontein Jakobs. Jezus dan, vermoeid zijnde van de reize, zat alzo neder nevens de fontein. Het was omtrent de zesde ure.
ตตฺร ยากูพ: ปฺรหิราสีตฺ; ตทา ทฺวิตียยามเวลายำ ชาตายำ ส มารฺเค ศฺรมาปนฺนสฺตสฺย ปฺรเห: ปารฺเศฺว อุปาวิศตฺฯ
7 Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.
เอตรฺหิ กาจิตฺ โศมิโรณียา โยษิตฺ โตโยตฺโตลนารฺถมฺ ตตฺราคมตฺ
8 (Want Zijn discipelen waren heengegaan in de stad, opdat zij zouden spijze kopen.)
ตทา ศิษฺยา: ขาทฺยทฺรวฺยาณิ เกฺรตุํ นครมฺ อคจฺฉนฺฯ
9 Zo zeide dan de Samaritaanse vrouw tot Hem: Hoe begeert Gij, Die een Jood zijt, van mij te drinken, die een Samaritaanse vrouw ben? Want de Joden houden geen gemeenschap met de Samaritanen.
ยีศุ: โศมิโรณียำ ตำ โยษิตมฺ วฺยาหารฺษีตฺ มหฺยํ กิญฺจิตฺ ปานียํ ปาตุํ เทหิฯ กินฺตุ โศมิโรณีไย: สากํ ยิหูทียโลกา น วฺยวาหรนฺ ตสฺมาทฺเธโต: สากถยตฺ โศมิโรณียา โยษิตทหํ ตฺวํ ยิหูทีโยสิ กถํ มตฺต: ปานียํ ปาตุมฺ อิจฺฉสิ?
10 Jezus antwoordde en zeide tot haar: Indien gij de gave Gods kendet, en Wie Hij is, Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zoude u levend water gegeven hebben.
ตโต ยีศุรวททฺ อีศฺวรสฺย ยทฺทานํ ตตฺกีทฺฤกฺ ปานียํ ปาตุํ มหฺยํ เทหิ ย อิตฺถํ ตฺวำ ยาจเต ส วา ก อิติ เจทชฺญาสฺยถาสฺตรฺหิ ตมยาจิษฺยถา: ส จ ตุภฺยมมฺฤตํ โตยมทาสฺยตฺฯ
11 De vrouw zeide tot Hem: Heere! Gij hebt niet om mede te putten, en de put is diep; van waar hebt Gij dan het levend water?
ตทา สา สีมนฺตินี ภาษิตวติ, เห มเหจฺฉ ปฺรหิรฺคมฺภีโร ภวโต นีโรตฺโตลนปาตฺรํ นาสฺตี จ ตสฺมาตฺ ตทมฺฤตํ กีลาลํ กุต: ปฺราปฺสฺยสิ?
12 Zijt Gij meerder dan onze vader Jakob, die ons den put gegeven heeft, en hijzelf heeft daaruit gedronken, en zijn kinderen en zijn vee?
โยสฺมภฺยมฺ อิมมนฺธูํ ทเทา, ยสฺย จ ปริชนา โคเมษาทยศฺจ สรฺเวฺว'สฺย ปฺรเห: ปานียํ ปปุเรตาทฺฤโศ โยสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุโษ ยากูพฺ ตสฺมาทปิ ภวานฺ มหานฺ กึ?
13 Jezus antwoordde, en zeide tot haar: Een ieder, die van dit water drinkt, zal wederom dorsten;
ตโต ยีศุรกถยทฺ อิทํ ปานียํ ส: ปิวติ ส ปุนสฺตฺฤษารฺตฺโต ภวิษฺยติ,
15 De vrouw zeide tot Hem: Heere, geef mij dat water, opdat mij niet dorste, en ik hier niet moet komen, om te putten.
ตทา สา วนิตากถยตฺ เห มเหจฺฉ ตรฺหิ มม ปุน: ปีปาสา ยถา น ชายเต โตโยตฺโตลนาย ยถาตฺราคมนํ น ภวติ จ ตทรฺถํ มหฺยํ ตตฺโตยํ เทหีฯ
16 Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
ตโต ยีศูรวททฺยาหิ ตว ปติมาหูย สฺถาเน'ตฺราคจฺฉฯ
17 De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
สา วามาวทตฺ มม ปติรฺนาสฺติฯ ยีศุรวทตฺ มม ปติรฺนาสฺตีติ วากฺยํ ภทฺรมโวจ: ฯ
18 Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.
ยตสฺตว ปญฺจ ปตโยภวนฺ อธุนา ตุ ตฺวยา สารฺทฺธํ ยสฺติษฺฐติ ส ตว ภรฺตฺตา น วากฺยมิทํ สตฺยมวาทิ: ฯ
19 De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.
ตทา สา มหิลา คทิตวติ เห มเหจฺฉ ภวานฺ เอโก ภวิษฺยทฺวาทีติ พุทฺธํ มยาฯ
20 Onze vaders hebben op dezen berg aangebeden; en gijlieden zegt, dat te Jeruzalem de plaats is, waar men moet aanbidden.
อสฺมากํ ปิตฺฤโลกา เอตสฺมินฺ ศิโลจฺจเย'ภชนฺต, กินฺตุ ภวทฺภิรุจฺยเต ยิรูศาลมฺ นคเร ภชนโยคฺยํ สฺถานมาเสฺตฯ
21 Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gijlieden, noch op dezen berg, noch te Jeruzalem, den Vader zult aanbidden.
ยีศุรโวจตฺ เห โยษิตฺ มม วาเกฺย วิศฺวสิหิ ยทา ยูยํ เกวลไศเล'สฺมินฺ วา ยิรูศาลมฺ นคเร ปิตุรฺภชนํ น กริษฺยเธฺว กาล เอตาทฺฤศ อายาติฯ
22 Gijlieden aanbidt, wat gij niet weet; wij aanbidden, wat wij weten; want de zaligheid is uit de Joden.
ยูยํ ยํ ภชเธฺว ตํ น ชานีถ, กินฺตุ วยํ ยํ ภชามเห ตํ ชานีมเห, ยโต ยิหูทียโลกานำ มธฺยาตฺ ปริตฺราณํ ชายเตฯ
23 Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.
กินฺตุ ยทา สตฺยภกฺตา อาตฺมนา สตฺยรูเปณ จ ปิตุรฺภชนํ กริษฺยนฺเต สมย เอตาทฺฤศ อายาติ, วรมฺ อิทานีมปิ วิทฺยเต; ยต เอตาทฺฤโศ ภตฺกานฺ ปิตา เจษฺฏเตฯ
24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
อีศฺวร อาตฺมา; ตตสฺตสฺย เย ภกฺตาไสฺต: ส อาตฺมนา สตฺยรูเปณ จ ภชนีย: ฯ
25 De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen.
ตทา สา มหิลาวาทีตฺ ขฺรีษฺฏนามฺนา วิขฺยาโต'ภิษิกฺต: ปุรุษ อาคมิษฺยตีติ ชานามิ ส จ สรฺวฺวา: กถา อสฺมานฺ ชฺญาปยิษฺยติฯ
26 Jezus zeide tot haar: Ik ben het, Die met u spreek.
ตโต ยีศุรวทตฺ ตฺวยา สารฺทฺธํ กถนํ กโรมิ โย'หมฺ อหเมว ส ปุรุษ: ฯ
27 En daarop kwamen Zijn discipelen en verwonderden zich, dat Hij met een vrouw sprak. Nochtans zeide niemand: Wat vraagt Gij, of: Wat spreekt Gij met haar?
เอตสฺมินฺ สมเย ศิษฺยา อาคตฺย ตถา สฺตฺริยา สารฺทฺธํ ตสฺย กโถปกถเน มหาศฺจรฺยฺยมฺ อมนฺยนฺต ตถาปิ ภวานฺ กิมิจฺฉติ? ยทฺวา กิมรฺถมฺ เอตยา สารฺทฺธํ กถำ กถยติ? อิติ โกปิ นาปฺฤจฺฉตฺฯ
28 Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:
ตต: ปรํ สา นารี กลศํ สฺถาปยิตฺวา นครมธฺยํ คตฺวา โลเกโภฺยกถายทฺ
29 Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?
อหํ ยทฺยตฺ กรฺมฺมากรวํ ตตฺสรฺวฺวํ มหฺยมกถยทฺ เอตาทฺฤศํ มานวเมกมฺ อาคตฺย ปศฺยต รุ กิมฺ อภิษิกฺโต น ภวติ?
30 Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem.
ตตเสฺต นคราทฺ พหิราคตฺย ตาตสฺย สมีปมฺ อายนฺฯ
31 En ondertussen baden Hem de discipelen, zeggende: Rabbi, eet.
เอตรฺหิ ศิษฺยา: สาธยิตฺวา ตํ วฺยาหารฺษุ: เห คุโร ภวานฺ กิญฺจิทฺ ภูกฺตำฯ
32 Maar Hij zeide tot hen: Ik heb een spijs om te eten, die gij niet weet.
ตต: โสวททฺ ยุษฺมาภิรฺยนฺน ชฺญายเต ตาทฺฤศํ ภกฺษฺยํ มมาเสฺตฯ
33 Zo zeiden dan de discipelen tegen elkander: Heeft Hem iemand te eten gebracht?
ตทา ศิษฺยา: ปรสฺปรํ ปฺรษฺฏุมฺ อารมฺภนฺต, กิมไสฺม โกปิ กิมปิ ภกฺษฺยมานีย ทตฺตวานฺ?
34 Jezus zeide tot hen: Mijn spijs is, dat Ik doe den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, en Zijn werk volbrenge.
ยีศุรโวจตฺ มตฺเปฺรรกสฺยาภิมตานุรูปกรณํ ตไสฺยว กรฺมฺมสิทฺธิการณญฺจ มม ภกฺษฺยํฯ
35 Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten.
มาสจตุษฺฏเย ชาเต ศสฺยกรฺตฺตนสมโย ภวิษฺยตีติ วากฺยํ ยุษฺมาภิ: กึ โนทฺยเต? กินฺตฺวหํ วทามิ, ศิร อุตฺโตลฺย เกฺษตฺราณิ ปฺรติ นิรีกฺษฺย ปศฺยต, อิทานีํ กรฺตฺตนโยคฺยานิ ศุกฺลวรฺณานฺยภวนฺฯ
36 En die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven; opdat zich te zamen verblijde, beide, die zaait en die maait. (aiōnios g166)
ยศฺฉินตฺติ ส เวตนํ ลภเต อนนฺตายุ: สฺวรูปํ ศสฺยํ ส คฺฤหฺลาติ จ, เตไนว วปฺตา เฉตฺตา จ ยุคปทฺ อานนฺทต: ฯ (aiōnios g166)
37 Want hierin is die spreuk waarachtig: Een ander is het, die zaait, en een ander, die maait.
อิตฺถํ สติ วปเตฺยกศฺฉินตฺยนฺย อิติ วจนํ สิทฺธฺยติฯ
38 Ik heb u uitgezonden, om te maaien, hetgeen gij niet bearbeid hebt; anderen hebben het bearbeid, en gij zijt tot hun arbeid ingegaan.
ยตฺร ยูยํ น ปรฺยฺยศฺรามฺยต ตาทฺฤศํ ศสฺยํ เฉตฺตุํ ยุษฺมานฺ ไปฺรรยมฺ อเนฺย ชนา: ปรฺยฺยศฺรามฺยนฺ ยูยํ เตษำ ศฺรคสฺย ผลมฺ อลภธฺวมฺฯ
39 En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.
ยสฺมินฺ กาเล ยทฺยตฺ กรฺมฺมาการฺษํ ตตฺสรฺวฺวํ ส มหฺยมฺ อกถยตฺ ตสฺยา วนิตายา อิทํ สากฺษฺยวากฺยํ ศฺรุตฺวา ตนฺนครนิวาสิโน พหว: โศมิโรณียโลกา วฺยศฺวสนฺฯ
40 Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen.
ตถา จ ตสฺยานฺติเก สมุปสฺถาย เสฺวษำ สนฺนิเธา กติจิทฺ ทินานิ สฺถาตุํ ตสฺมินฺ วินยมฺ อกุรฺวฺวาน ตสฺมาตฺ ส ทินทฺวยํ ตตฺสฺถาเน นฺยวษฺฏตฺ
41 En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil;
ตตสฺตโสฺยปเทเศน พหโว'ปเร วิศฺวสฺย
42 En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld.
ตำ โยษามวทนฺ เกวลํ ตว วาเกฺยน ปฺรตีม อิติ น, กินฺตุ ส ชคโต'ภิษิกฺตสฺตฺราเตติ ตสฺย กถำ ศฺรุตฺวา วยํ สฺวยเมวาชฺญาสมหิฯ
43 En na de twee dagen ging Hij van daar en ging heen naar Galilea;
สฺวเทเศ ภวิษฺยทฺวกฺตุ: สตฺกาโร นาสฺตีติ ยทฺยปิ ยีศุ: ปฺรมาณํ ทตฺวากถยตฺ
44 Want Jezus heeft Zelf getuigd, dat een profeet in zijn eigen vaderland geen eer heeft.
ตถาปิ ทิวสทฺวยาตฺ ปรํ ส ตสฺมาตฺ สฺถานาทฺ คาลีลํ คตวานฺฯ
45 Als Hij dan in Galilea kwam, ontvingen Hem de Galileers, gezien hebbende al de dingen, die Hij te Jeruzalem op het feest gedaan had; want ook zij waren tot het feest gegaan.
อนนฺตรํ เย คาลีลี ลิยโลกา อุตฺสเว คตา อุตฺสวสมเย ยิรูศลมฺ นคเร ตสฺย สรฺวฺวา: กฺริยา อปศฺยนฺ เต คาลีลมฺ อาคตํ ตมฺ อาคฺฤหฺลนฺฯ
46 Zo kwam dan Jezus wederom te Kana in Galilea, waar Hij het water wijn gemaakt had. En er was een zeker koninklijk hoveling, wiens zoon krank was, te Kapernaum.
ตต: ปรมฺ ยีศุ รฺยสฺมินฺ กานฺนานคเร ชลํ ทฺรากฺษารสมฺ อากโรตฺ ตตฺ สฺถานํ ปุนรคาตฺฯ ตสฺมินฺเนว สมเย กสฺยจิทฺ ราชสภาสฺตารสฺย ปุตฺร: กผรฺนาหูมปุรี โรคคฺรสฺต อาสีตฺฯ
47 Deze, gehoord hebbende, dat Jezus uit Judea in Galilea kwam, ging tot Hem, en bad Hem, dat Hij afkwame, en zijn zoon gezond maakte; want hij lag op zijn sterven.
ส เยหูทียเทศาทฺ ยีโศ รฺคาลีลาคมนวารฺตฺตำ นิศมฺย ตสฺย สมีปํ คตฺวา ปฺรารฺถฺย วฺยาหฺฤตวานฺ มม ปุตฺรสฺย ปฺราเยณ กาล อาสนฺน: ภวานฺ อาคตฺย ตํ สฺวสฺถํ กโรตุฯ
48 Jezus dan zeide tot hem: Tenzij dat gijlieden tekenen en wonderen ziet, zo zult gij niet geloven.
ตทา ยีศุรกถยทฺ อาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม จิตฺรํ จิหฺนํ จ น ทฺฤษฺฏา ยูยํ น ปฺรเตฺยษฺยถฯ
49 De koninklijke hoveling zeide tot Hem: Heere, kom af, eer mijn kind sterft.
ตต: ส สภาสทวทตฺ เห มเหจฺฉ มม ปุเตฺร น มฺฤเต ภวานาคจฺฉตุฯ
50 Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft. En de mens geloofde het woord, dat Jezus tot hem zeide, en ging heen.
ยีศุสฺตมวททฺ คจฺฉ ตว ปุโตฺร'ชีวีตฺ ตทา ยีศุโนกฺตวาเกฺย ส วิศฺวสฺย คตวานฺฯ
51 En als hij nu afging, kwamen hem zijn dienstknechten tegemoet, en boodschapten, zeggende: Uw kind leeft!
คมนกาเล มารฺคมเธฺย ทาสาสฺตํ สากฺษาตฺปฺราปฺยาวทนฺ ภวต: ปุโตฺร'ชีวีตฺฯ
52 Zo vraagde hij dan van hen de ure, in welke het beter met hem geworden was. En zij zeiden tot hem: Gisteren te zeven ure verliet hem de koorts.
ตต: กํ กาลมารภฺย โรคปฺรตีการารมฺโภ ชาตา อิติ ปฺฤษฺเฏ ไตรุกฺตํ หฺย: สารฺทฺธทณฺฑทฺวยาธิกทฺวิตียยาเม ตสฺย ชฺวรตฺยาโค'ภวตฺฯ
53 De vader bekende dan, dat het in dezelve ure was, in dewelke Jezus tot hem gezegd had: Uw zoon leeft. En hij geloofde zelf, en zijn gehele huis.
ตทา ยีศุสฺตสฺมินฺ กฺษเณ โปฺรกฺตวานฺ ตว ปุโตฺร'ชีวีตฺ ปิตา ตทฺพุทฺธฺวา สปริวาโร วฺยศฺวสีตฺฯ
54 Dit tweede teken heeft Jezus wederom gedaan, als Hij uit Judea in Galilea gekomen was.
ยิหูทียเทศาทฺ อาคตฺย คาลีลิ ยีศุเรตทฺ ทฺวิตียมฺ อาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมากโรตฺฯ
