< Johannes 4 >

1 Als dan de Heere verstond, dat de Farizeen gehoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes;
ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଯଂ ନାମଜ୍ଜଯତ୍ କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟା ଅମଜ୍ଜଯତ୍ କିନ୍ତୁ ଯୋହନୋଽଧିକଶିଷ୍ୟାନ୍ ସ କରୋତି ମଜ୍ଜଯତି ଚ,
2 (Hoewel Jezus zelf niet doopte, maar Zijn discipelen),
ଫିରୂଶିନ ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାମଶୃଣ୍ୱନ୍ ଇତି ପ୍ରଭୁରୱଗତ୍ୟ
3 Zo verliet Hij Judea, en ging wederom heen naar Galilea.
ଯିହୂଦୀଯଦେଶଂ ୱିହାଯ ପୁନ ର୍ଗାଲୀଲମ୍ ଆଗତ୍|
4 En Hij moest door Samaria gaan.
ତତଃ ଶୋମିରୋଣପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ମଦ୍ୟେନ ତେନ ଗନ୍ତୱ୍ୟେ ସତି
5 Hij kwam dan in een stad van Samaria, genaamd Sichar, nabij het stuk land, hetwelk Jakob zijn zoon Jozef gaf.
ଯାକୂବ୍ ନିଜପୁତ୍ରାଯ ଯୂଷଫେ ଯାଂ ଭୂମିମ୍ ଅଦଦାତ୍ ତତ୍ସମୀପସ୍ଥାଯି ଶୋମିରୋଣପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ସୁଖାର୍ ନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧାୱୁପାସ୍ଥାତ୍|
6 En aldaar was de fontein Jakobs. Jezus dan, vermoeid zijnde van de reize, zat alzo neder nevens de fontein. Het was omtrent de zesde ure.
ତତ୍ର ଯାକୂବଃ ପ୍ରହିରାସୀତ୍; ତଦା ଦ୍ୱିତୀଯଯାମୱେଲାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ସ ମାର୍ଗେ ଶ୍ରମାପନ୍ନସ୍ତସ୍ୟ ପ୍ରହେଃ ପାର୍ଶ୍ୱେ ଉପାୱିଶତ୍|
7 Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.
ଏତର୍ହି କାଚିତ୍ ଶୋମିରୋଣୀଯା ଯୋଷିତ୍ ତୋଯୋତ୍ତୋଲନାର୍ଥମ୍ ତତ୍ରାଗମତ୍
8 (Want Zijn discipelen waren heengegaan in de stad, opdat zij zouden spijze kopen.)
ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି କ୍ରେତୁଂ ନଗରମ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
9 Zo zeide dan de Samaritaanse vrouw tot Hem: Hoe begeert Gij, Die een Jood zijt, van mij te drinken, die een Samaritaanse vrouw ben? Want de Joden houden geen gemeenschap met de Samaritanen.
ଯୀଶୁଃ ଶୋମିରୋଣୀଯାଂ ତାଂ ଯୋଷିତମ୍ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୀତ୍ ମହ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିତ୍ ପାନୀଯଂ ପାତୁଂ ଦେହି| କିନ୍ତୁ ଶୋମିରୋଣୀଯୈଃ ସାକଂ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ନ ୱ୍ୟୱାହରନ୍ ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ସାକଥଯତ୍ ଶୋମିରୋଣୀଯା ଯୋଷିତଦହଂ ତ୍ୱଂ ଯିହୂଦୀଯୋସି କଥଂ ମତ୍ତଃ ପାନୀଯଂ ପାତୁମ୍ ଇଚ୍ଛସି?
10 Jezus antwoordde en zeide tot haar: Indien gij de gave Gods kendet, en Wie Hij is, Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zoude u levend water gegeven hebben.
ତତୋ ଯୀଶୁରୱଦଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯଦ୍ଦାନଂ ତତ୍କୀଦୃକ୍ ପାନୀଯଂ ପାତୁଂ ମହ୍ୟଂ ଦେହି ଯ ଇତ୍ଥଂ ତ୍ୱାଂ ଯାଚତେ ସ ୱା କ ଇତି ଚେଦଜ୍ଞାସ୍ୟଥାସ୍ତର୍ହି ତମଯାଚିଷ୍ୟଥାଃ ସ ଚ ତୁଭ୍ୟମମୃତଂ ତୋଯମଦାସ୍ୟତ୍|
11 De vrouw zeide tot Hem: Heere! Gij hebt niet om mede te putten, en de put is diep; van waar hebt Gij dan het levend water?
ତଦା ସା ସୀମନ୍ତିନୀ ଭାଷିତୱତି, ହେ ମହେଚ୍ଛ ପ୍ରହିର୍ଗମ୍ଭୀରୋ ଭୱତୋ ନୀରୋତ୍ତୋଲନପାତ୍ରଂ ନାସ୍ତୀ ଚ ତସ୍ମାତ୍ ତଦମୃତଂ କୀଲାଲଂ କୁତଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି?
12 Zijt Gij meerder dan onze vader Jakob, die ons den put gegeven heeft, en hijzelf heeft daaruit gedronken, en zijn kinderen en zijn vee?
ଯୋସ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଇମମନ୍ଧୂଂ ଦଦୌ, ଯସ୍ୟ ଚ ପରିଜନା ଗୋମେଷାଦଯଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଽସ୍ୟ ପ୍ରହେଃ ପାନୀଯଂ ପପୁରେତାଦୃଶୋ ଯୋସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୋ ଯାକୂବ୍ ତସ୍ମାଦପି ଭୱାନ୍ ମହାନ୍ କିଂ?
13 Jezus antwoordde, en zeide tot haar: Een ieder, die van dit water drinkt, zal wederom dorsten;
ତତୋ ଯୀଶୁରକଥଯଦ୍ ଇଦଂ ପାନୀଯଂ ସଃ ପିୱତି ସ ପୁନସ୍ତୃଷାର୍ତ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,
14 Maar zo wie gedronken zal hebben van het water, dat Ik hem geven zal, dien zal in eeuwigheid niet dorsten; maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden een fontein van water, springende tot in het eeuwige leven. (aiōn g165, aiōnios g166)
କିନ୍ତୁ ମଯା ଦତ୍ତଂ ପାନୀଯଂ ଯଃ ପିୱତି ସ ପୁନଃ କଦାପି ତୃଷାର୍ତ୍ତୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି| ମଯା ଦତ୍ତମ୍ ଇଦଂ ତୋଯଂ ତସ୍ୟାନ୍ତଃ ପ୍ରସ୍ରୱଣରୂପଂ ଭୂତ୍ୱା ଅନନ୍ତାଯୁର୍ୟାୱତ୍ ସ୍ରୋଷ୍ୟତି| (aiōn g165, aiōnios g166)
15 De vrouw zeide tot Hem: Heere, geef mij dat water, opdat mij niet dorste, en ik hier niet moet komen, om te putten.
ତଦା ସା ୱନିତାକଥଯତ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛ ତର୍ହି ମମ ପୁନଃ ପୀପାସା ଯଥା ନ ଜାଯତେ ତୋଯୋତ୍ତୋଲନାଯ ଯଥାତ୍ରାଗମନଂ ନ ଭୱତି ଚ ତଦର୍ଥଂ ମହ୍ୟଂ ତତ୍ତୋଯଂ ଦେହୀ|
16 Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
ତତୋ ଯୀଶୂରୱଦଦ୍ୟାହି ତୱ ପତିମାହୂଯ ସ୍ଥାନେଽତ୍ରାଗଚ୍ଛ|
17 De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
ସା ୱାମାୱଦତ୍ ମମ ପତିର୍ନାସ୍ତି| ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ମମ ପତିର୍ନାସ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଭଦ୍ରମୱୋଚଃ|
18 Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.
ଯତସ୍ତୱ ପଞ୍ଚ ପତଯୋଭୱନ୍ ଅଧୁନା ତୁ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯସ୍ତିଷ୍ଠତି ସ ତୱ ଭର୍ତ୍ତା ନ ୱାକ୍ୟମିଦଂ ସତ୍ୟମୱାଦିଃ|
19 De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.
ତଦା ସା ମହିଲା ଗଦିତୱତି ହେ ମହେଚ୍ଛ ଭୱାନ୍ ଏକୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀତି ବୁଦ୍ଧଂ ମଯା|
20 Onze vaders hebben op dezen berg aangebeden; en gijlieden zegt, dat te Jeruzalem de plaats is, waar men moet aanbidden.
ଅସ୍ମାକଂ ପିତୃଲୋକା ଏତସ୍ମିନ୍ ଶିଲୋଚ୍ଚଯେଽଭଜନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ଭୱଦ୍ଭିରୁଚ୍ୟତେ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରେ ଭଜନଯୋଗ୍ୟଂ ସ୍ଥାନମାସ୍ତେ|
21 Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gijlieden, noch op dezen berg, noch te Jeruzalem, den Vader zult aanbidden.
ଯୀଶୁରୱୋଚତ୍ ହେ ଯୋଷିତ୍ ମମ ୱାକ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱସିହି ଯଦା ଯୂଯଂ କେୱଲଶୈଲେଽସ୍ମିନ୍ ୱା ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରେ ପିତୁର୍ଭଜନଂ ନ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ କାଲ ଏତାଦୃଶ ଆଯାତି|
22 Gijlieden aanbidt, wat gij niet weet; wij aanbidden, wat wij weten; want de zaligheid is uit de Joden.
ଯୂଯଂ ଯଂ ଭଜଧ୍ୱେ ତଂ ନ ଜାନୀଥ, କିନ୍ତୁ ୱଯଂ ଯଂ ଭଜାମହେ ତଂ ଜାନୀମହେ, ଯତୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟାତ୍ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ|
23 Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.
କିନ୍ତୁ ଯଦା ସତ୍ୟଭକ୍ତା ଆତ୍ମନା ସତ୍ୟରୂପେଣ ଚ ପିତୁର୍ଭଜନଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତେ ସମଯ ଏତାଦୃଶ ଆଯାତି, ୱରମ୍ ଇଦାନୀମପି ୱିଦ୍ୟତେ; ଯତ ଏତାଦୃଶୋ ଭତ୍କାନ୍ ପିତା ଚେଷ୍ଟତେ|
24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.
ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମା; ତତସ୍ତସ୍ୟ ଯେ ଭକ୍ତାସ୍ତୈଃ ସ ଆତ୍ମନା ସତ୍ୟରୂପେଣ ଚ ଭଜନୀଯଃ|
25 De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen.
ତଦା ସା ମହିଲାୱାଦୀତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋଽଭିଷିକ୍ତଃ ପୁରୁଷ ଆଗମିଷ୍ୟତୀତି ଜାନାମି ସ ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କଥା ଅସ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି|
26 Jezus zeide tot haar: Ik ben het, Die met u spreek.
ତତୋ ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କଥନଂ କରୋମି ଯୋଽହମ୍ ଅହମେୱ ସ ପୁରୁଷଃ|
27 En daarop kwamen Zijn discipelen en verwonderden zich, dat Hij met een vrouw sprak. Nochtans zeide niemand: Wat vraagt Gij, of: Wat spreekt Gij met haar?
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ତଥା ସ୍ତ୍ରିଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତସ୍ୟ କଥୋପକଥନେ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅମନ୍ୟନ୍ତ ତଥାପି ଭୱାନ୍ କିମିଚ୍ଛତି? ଯଦ୍ୱା କିମର୍ଥମ୍ ଏତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କଥାଂ କଥଯତି? ଇତି କୋପି ନାପୃଚ୍ଛତ୍|
28 Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:
ତତଃ ପରଂ ସା ନାରୀ କଲଶଂ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ନଗରମଧ୍ୟଂ ଗତ୍ୱା ଲୋକେଭ୍ୟୋକଥାଯଦ୍
29 Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?
ଅହଂ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମାକରୱଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ମହ୍ୟମକଥଯଦ୍ ଏତାଦୃଶଂ ମାନୱମେକମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟତ ରୁ କିମ୍ ଅଭିଷିକ୍ତୋ ନ ଭୱତି?
30 Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem.
ତତସ୍ତେ ନଗରାଦ୍ ବହିରାଗତ୍ୟ ତାତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଯନ୍|
31 En ondertussen baden Hem de discipelen, zeggende: Rabbi, eet.
ଏତର୍ହି ଶିଷ୍ୟାଃ ସାଧଯିତ୍ୱା ତଂ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୁଃ ହେ ଗୁରୋ ଭୱାନ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭୂକ୍ତାଂ|
32 Maar Hij zeide tot hen: Ik heb een spijs om te eten, die gij niet weet.
ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିର୍ୟନ୍ନ ଜ୍ଞାଯତେ ତାଦୃଶଂ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ମମାସ୍ତେ|
33 Zo zeiden dan de discipelen tegen elkander: Heeft Hem iemand te eten gebracht?
ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ଆରମ୍ଭନ୍ତ, କିମସ୍ମୈ କୋପି କିମପି ଭକ୍ଷ୍ୟମାନୀଯ ଦତ୍ତୱାନ୍?
34 Jezus zeide tot hen: Mijn spijs is, dat Ik doe den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, en Zijn werk volbrenge.
ଯୀଶୁରୱୋଚତ୍ ମତ୍ପ୍ରେରକସ୍ୟାଭିମତାନୁରୂପକରଣଂ ତସ୍ୟୈୱ କର୍ମ୍ମସିଦ୍ଧିକାରଣଞ୍ଚ ମମ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ|
35 Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten.
ମାସଚତୁଷ୍ଟଯେ ଜାତେ ଶସ୍ୟକର୍ତ୍ତନସମଯୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କିଂ ନୋଦ୍ୟତେ? କିନ୍ତ୍ୱହଂ ୱଦାମି, ଶିର ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରାଣି ପ୍ରତି ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପଶ୍ୟତ, ଇଦାନୀଂ କର୍ତ୍ତନଯୋଗ୍ୟାନି ଶୁକ୍ଲୱର୍ଣାନ୍ୟଭୱନ୍|
36 En die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven; opdat zich te zamen verblijde, beide, die zaait en die maait. (aiōnios g166)
ଯଶ୍ଛିନତ୍ତି ସ ୱେତନଂ ଲଭତେ ଅନନ୍ତାଯୁଃସ୍ୱରୂପଂ ଶସ୍ୟଂ ସ ଗୃହ୍ଲାତି ଚ, ତେନୈୱ ୱପ୍ତା ଛେତ୍ତା ଚ ଯୁଗପଦ୍ ଆନନ୍ଦତଃ| (aiōnios g166)
37 Want hierin is die spreuk waarachtig: Een ander is het, die zaait, en een ander, die maait.
ଇତ୍ଥଂ ସତି ୱପତ୍ୟେକଶ୍ଛିନତ୍ୟନ୍ୟ ଇତି ୱଚନଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟତି|
38 Ik heb u uitgezonden, om te maaien, hetgeen gij niet bearbeid hebt; anderen hebben het bearbeid, en gij zijt tot hun arbeid ingegaan.
ଯତ୍ର ଯୂଯଂ ନ ପର୍ୟ୍ୟଶ୍ରାମ୍ୟତ ତାଦୃଶଂ ଶସ୍ୟଂ ଛେତ୍ତୁଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରୈରଯମ୍ ଅନ୍ୟେ ଜନାଃପର୍ୟ୍ୟଶ୍ରାମ୍ୟନ୍ ଯୂଯଂ ତେଷାଂ ଶ୍ରଗସ୍ୟ ଫଲମ୍ ଅଲଭଧ୍ୱମ୍|
39 En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.
ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମାକାର୍ଷଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ସ ମହ୍ୟମ୍ ଅକଥଯତ୍ ତସ୍ୟା ୱନିତାଯା ଇଦଂ ସାକ୍ଷ୍ୟୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତନ୍ନଗରନିୱାସିନୋ ବହୱଃ ଶୋମିରୋଣୀଯଲୋକା ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
40 Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen.
ତଥା ଚ ତସ୍ୟାନ୍ତିକେ ସମୁପସ୍ଥାଯ ସ୍ୱେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ କତିଚିଦ୍ ଦିନାନି ସ୍ଥାତୁଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱାନ ତସ୍ମାତ୍ ସ ଦିନଦ୍ୱଯଂ ତତ୍ସ୍ଥାନେ ନ୍ୟୱଷ୍ଟତ୍
41 En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil;
ତତସ୍ତସ୍ୟୋପଦେଶେନ ବହୱୋଽପରେ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ
42 En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld.
ତାଂ ଯୋଷାମୱଦନ୍ କେୱଲଂ ତୱ ୱାକ୍ୟେନ ପ୍ରତୀମ ଇତି ନ, କିନ୍ତୁ ସ ଜଗତୋଽଭିଷିକ୍ତସ୍ତ୍ରାତେତି ତସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱଯଂ ସ୍ୱଯମେୱାଜ୍ଞାସମହି|
43 En na de twee dagen ging Hij van daar en ging heen naar Galilea;
ସ୍ୱଦେଶେ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତୁଃ ସତ୍କାରୋ ନାସ୍ତୀତି ଯଦ୍ୟପି ଯୀଶୁଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱାକଥଯତ୍
44 Want Jezus heeft Zelf getuigd, dat een profeet in zijn eigen vaderland geen eer heeft.
ତଥାପି ଦିୱସଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ସ ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାଦ୍ ଗାଲୀଲଂ ଗତୱାନ୍|
45 Als Hij dan in Galilea kwam, ontvingen Hem de Galileers, gezien hebbende al de dingen, die Hij te Jeruzalem op het feest gedaan had; want ook zij waren tot het feest gegaan.
ଅନନ୍ତରଂ ଯେ ଗାଲୀଲୀ ଲିଯଲୋକା ଉତ୍ସୱେ ଗତା ଉତ୍ସୱସମଯେ ଯିରୂଶଲମ୍ ନଗରେ ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କ୍ରିଯା ଅପଶ୍ୟନ୍ ତେ ଗାଲୀଲମ୍ ଆଗତଂ ତମ୍ ଆଗୃହ୍ଲନ୍|
46 Zo kwam dan Jezus wederom te Kana in Galilea, waar Hij het water wijn gemaakt had. En er was een zeker koninklijk hoveling, wiens zoon krank was, te Kapernaum.
ତତଃ ପରମ୍ ଯୀଶୁ ର୍ୟସ୍ମିନ୍ କାନ୍ନାନଗରେ ଜଲଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସମ୍ ଆକରୋତ୍ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପୁନରଗାତ୍| ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ କସ୍ୟଚିଦ୍ ରାଜସଭାସ୍ତାରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ କଫର୍ନାହୂମପୁରୀ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ଆସୀତ୍|
47 Deze, gehoord hebbende, dat Jezus uit Judea in Galilea kwam, ging tot Hem, en bad Hem, dat Hij afkwame, en zijn zoon gezond maakte; want hij lag op zijn sterven.
ସ ଯେହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଯୀଶୋ ର୍ଗାଲୀଲାଗମନୱାର୍ତ୍ତାଂ ନିଶମ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ମମ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ପ୍ରାଯେଣ କାଲ ଆସନ୍ନଃ ଭୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କରୋତୁ|
48 Jezus dan zeide tot hem: Tenzij dat gijlieden tekenen en wonderen ziet, zo zult gij niet geloven.
ତଦା ଯୀଶୁରକଥଯଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ ଚିତ୍ରଂ ଚିହ୍ନଂ ଚ ନ ଦୃଷ୍ଟା ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରତ୍ୟେଷ୍ୟଥ|
49 De koninklijke hoveling zeide tot Hem: Heere, kom af, eer mijn kind sterft.
ତତଃ ସ ସଭାସଦୱଦତ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛ ମମ ପୁତ୍ରେ ନ ମୃତେ ଭୱାନାଗଚ୍ଛତୁ|
50 Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft. En de mens geloofde het woord, dat Jezus tot hem zeide, en ging heen.
ଯୀଶୁସ୍ତମୱଦଦ୍ ଗଚ୍ଛ ତୱ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍ ତଦା ଯୀଶୁନୋକ୍ତୱାକ୍ୟେ ସ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ଗତୱାନ୍|
51 En als hij nu afging, kwamen hem zijn dienstknechten tegemoet, en boodschapten, zeggende: Uw kind leeft!
ଗମନକାଲେ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଦାସାସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ପ୍ରାପ୍ୟାୱଦନ୍ ଭୱତଃ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍|
52 Zo vraagde hij dan van hen de ure, in welke het beter met hem geworden was. En zij zeiden tot hem: Gisteren te zeven ure verliet hem de koorts.
ତତଃ କଂ କାଲମାରଭ୍ୟ ରୋଗପ୍ରତୀକାରାରମ୍ଭୋ ଜାତା ଇତି ପୃଷ୍ଟେ ତୈରୁକ୍ତଂ ହ୍ୟଃ ସାର୍ଦ୍ଧଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାଧିକଦ୍ୱିତୀଯଯାମେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱରତ୍ୟାଗୋଽଭୱତ୍|
53 De vader bekende dan, dat het in dezelve ure was, in dewelke Jezus tot hem gezegd had: Uw zoon leeft. En hij geloofde zelf, en zijn gehele huis.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମିନ୍ କ୍ଷଣେ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍ ତୱ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍ ପିତା ତଦ୍ବୁଦ୍ଧ୍ୱା ସପରିୱାରୋ ୱ୍ୟଶ୍ୱସୀତ୍|
54 Dit tweede teken heeft Jezus wederom gedaan, als Hij uit Judea in Galilea gekomen was.
ଯିହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଆଗତ୍ୟ ଗାଲୀଲି ଯୀଶୁରେତଦ୍ ଦ୍ୱିତୀଯମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାକରୋତ୍|

< Johannes 4 >