Johannes 20
1 En op den eersten dag der week ging Maria Magdalena vroeg, als het nog duister was, naar het graf; en zag den steen van het graf weggenomen.
அநந்தரம்’ ஸப்தாஹஸ்ய ப்ரத²மதி³நே (அ)திப்ரத்யூஷே (அ)ந்த⁴காரே திஷ்ட²தி மக்³த³லீநீ மரியம் தஸ்ய ஸ்²மஸா²நஸ்ய நிகடம்’ க³த்வா ஸ்²மஸா²நஸ்ய முகா²த் ப்ரஸ்தரமபஸாரிதம் அபஸ்²யத்|
2 Zij liep dan, en kwam tot Simon Petrus en tot den anderen discipel, welken Jezus liefhad, en zeide tot hen: Zij hebben den Heere weggenomen uit het graf, en wij weten niet, waar zij Hem gelegd hebben.
பஸ்²சாத்³ தா⁴வித்வா ஸி²மோந்பிதராய யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்யாய சேத³ம் அகத²யத், லோகா: ஸ்²மஸா²நாத் ப்ரபு⁴ம்’ நீத்வா குத்ராஸ்தா²பயந் தத்³ வக்தும்’ ந ஸ²க்நோமி|
3 Petrus dan ging uit, en de andere discipel, en zij kwamen tot het graf.
அத: பிதர: ஸோந்யஸி²ஷ்யஸ்²ச ப³ர்ஹி ர்பு⁴த்வா ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நம்’ க³ந்தும் ஆரபே⁴தாம்’|
4 En deze twee liepen tegelijk; en de andere discipel liep vooruit, sneller dan Petrus, en kwam eerst tot het graf.
உப⁴யோர்தா⁴வதோ: ஸோந்யஸி²ஷ்ய: பிதரம்’ பஸ்²சாத் த்யக்த்வா பூர்வ்வம்’ ஸ்²மஸா²நஸ்தா²ந உபஸ்தி²தவாந்|
5 En als hij nederbukte, zag hij de doeken liggen; nochtans ging hij er niet in.
ததா³ ப்ரஹ்வீபூ⁴ய ஸ்தா²பிதவஸ்த்ராணி த்³ரு’ஷ்டவாந் கிந்து ந ப்ராவிஸ²த்|
6 Simon Petrus dan kwam en volgde hem, en ging in het graf, en zag de doeken liggen.
அபரம்’ ஸி²மோந்பிதர ஆக³த்ய ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய
7 En den zweetdoek, die op Zijn hoofd geweest was, zag hij niet bij de doeken liggen, maar in het bijzonder in een andere plaats samengerold.
ஸ்தா²பிதவஸ்த்ராணி மஸ்தகஸ்ய வஸ்த்ரஞ்ச ப்ரு’த²க் ஸ்தா²நாந்தரே ஸ்தா²பிதம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|
8 Toen ging dan ook de andere discipel er in, die eerst tot het graf gekomen was, en zag het, en geloofde.
தத: ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நம்’ பூர்வ்வம் ஆக³தோ யோந்யஸி²ஷ்ய: ஸோபி ப்ரவிஸ்²ய தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரு’ஷ்டா வ்யஸ்²வஸீத்|
9 Want zij wisten nog de Schrift niet, dat Hij van de doden moest opstaan.
யத: ஸ்²மஸா²நாத் ஸ உத்தா²பயிதவ்ய ஏதஸ்ய த⁴ர்ம்மபுஸ்தகவசநஸ்ய பா⁴வம்’ தே ததா³ வோத்³து⁴ம்’ நாஸ²ந்குவந்|
10 De discipelen dan gingen wederom naar huis.
அநந்தரம்’ தௌ த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ க்³ரு’ஹம்’ பராவ்ரு’த்யாக³ச்ச²தாம்|
11 En Maria stond buiten bij het graf, wenende. Als zij dan weende, bukte zij in het graf;
தத: பரம்’ மரியம் ஸ்²மஸா²நத்³வாரஸ்ய ப³ஹி: ஸ்தி²த்வா ரோதி³தும் ஆரப⁴த ததோ ருத³தீ ப்ரஹ்வீபூ⁴ய ஸ்²மஸா²நம்’ விலோக்ய
12 En zag twee engelen in witte klederen zitten, een aan het hoofd, en een aan de voeten, waar het lichaam van Jezus gelegen had.
யீஸோ²: ஸ²யநஸ்தா²நஸ்ய ஸி²ர: ஸ்தா²நே பத³தலே ச த்³வயோ ர்தி³ஸோ² த்³வௌ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாவுபவிஷ்டௌ ஸமபஸ்²யத்|
13 En die zeiden tot haar: Vrouw! wat weent gij? Zij zeide tot hen: Omdat zij mijn Heere weggenomen hebben, en ik weet niet, waar zij Hem gelegd hebben.
தௌ ப்ரு’ஷ்டவந்தௌ ஹே நாரி குதோ ரோதி³ஷி? ஸாவத³த் லோகா மம ப்ரபு⁴ம்’ நீத்வா குத்ராஸ்தா²பயந் இதி ந ஜாநாமி|
14 En als zij dit gezegd had, keerde zij zich achterwaarts, en zag Jezus staan, en zij wist niet, dat het Jezus was.
இத்யுக்த்வா முக²ம்’ பராவ்ரு’த்ய யீஸு²ம்’ த³ண்டா³யமாநம் அபஸ்²யத் கிந்து ஸ யீஸு²ரிதி ஸா ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நோத்|
15 Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat weent gij? Wien zoekt gij? Zij, menende, dat het de hovenier was, zeide tot Hem: Heere, zo gij Hem weg gedragen hebt, zeg mij, waar gij Hem gelegd hebt, en ik zal Hem wegnemen.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாம் அப்ரு’ச்ச²த் ஹே நாரி குதோ ரோதி³ஷி? கம்’ வா ம்ரு’க³யஸே? தத: ஸா தம் உத்³யாநஸேவகம்’ ஜ்ஞாத்வா வ்யாஹரத், ஹே மஹேச்ச² த்வம்’ யதீ³த: ஸ்தா²நாத் தம்’ நீதவாந் தர்ஹி குத்ராஸ்தா²பயஸ்தத்³ வத³ தத்ஸ்தா²நாத் தம் ஆநயாமி|
16 Jezus zeide tot haar: Maria! Zij, zich omkerende, zeide tot Hem: Rabbouni, hetwelk is gezegd, Meester.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாம் அவத³த் ஹே மரியம்| தத: ஸா பராவ்ரு’த்ய ப்ரத்யவத³த் ஹே ரப்³பூ³நீ அர்தா²த் ஹே கு³ரோ|
17 Jezus zeide tot haar: Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vare op tot Mijn Vader en uw Vader, en tot Mijn God en uw God.
ததா³ யீஸு²ரவத³த் மாம்’ மா த⁴ர, இதா³நீம்’ பிது: ஸமீபே ஊர்த்³த்⁴வக³மநம்’ ந கரோமி கிந்து யோ மம யுஷ்மாகஞ்ச பிதா மம யுஷ்மாகஞ்சேஸ்²வரஸ்தஸ்ய நிகட ஊர்த்³த்⁴வக³மநம்’ கர்த்தும் உத்³யதோஸ்மி, இமாம்’ கதா²ம்’ த்வம்’ க³த்வா மம ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ஜ்ஞாபய|
18 Maria Magdalena ging en boodschapte den discipelen, dat zij den Heere gezien had, en dat Hij haar dit gezegd had.
ததோ மக்³த³லீநீமரியம் தத்க்ஷணாத்³ க³த்வா ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்யை த³ர்ஸ²நம்’ த³த்த்வா கதா² ஏதா அகத²யத்³ இதி வார்த்தாம்’ ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ(அ)கத²யத்|
19 Als het dan avond was, op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!
தத: பரம்’ ஸப்தாஹஸ்ய ப்ரத²மதி³நஸ்ய ஸந்த்⁴யாஸமயே ஸி²ஷ்யா ஏகத்ர மிலித்வா யிஹூதீ³யேப்⁴யோ பி⁴யா த்³வாரருத்³த⁴ம் அகுர்வ்வந், ஏதஸ்மிந் காலே யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யஸ்தா²நே திஷ்ட²ந் அகத²யத்³ யுஷ்மாகம்’ கல்யாணம்’ பூ⁴யாத்|
20 En dit gezegd hebbende, toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zijde. De discipelen dan werden verblijd, als zij den Heere zagen.
இத்யுக்த்வா நிஜஹஸ்தம்’ குக்ஷிஞ்ச த³ர்ஸி²தவாந், தத: ஸி²ஷ்யா: ப்ரபு⁴ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஹ்ரு’ஷ்டா அப⁴வந்|
21 Jezus dan zeide wederom tot hen: Vrede zij ulieden, gelijkerwijs Mij de Vader gezonden heeft, zende Ik ook ulieden.
யீஸு²: புநரவத³த்³ யுஷ்மாகம்’ கல்யாணம்’ பூ⁴யாத் பிதா யதா² மாம்’ ப்ரைஷயத் ததா²ஹமபி யுஷ்மாந் ப்ரேஷயாமி|
22 En als Hij dit gezegd had, blies Hij op hen, en zeide tot hen: Ontvangt den Heiligen Geest.
இத்யுக்த்வா ஸ தேஷாமுபரி தீ³ர்க⁴ப்ரஸ்²வாஸம்’ த³த்த்வா கதி²தவாந் பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ க்³ரு’ஹ்லீத|
23 Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, dien zijn zij gehouden.
யூயம்’ யேஷாம்’ பாபாநி மோசயிஷ்யத² தே மோசயிஷ்யந்தே யேஷாஞ்ச பாபாதி ந மோசயிஷ்யத² தே ந மோசயிஷ்யந்தே|
24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam.
த்³வாத³ஸ²மத்⁴யே க³ணிதோ யமஜோ தோ²மாநாமா ஸி²ஷ்யோ யீஸோ²ராக³மநகாலை தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ நாஸீத்|
25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.
அதோ வயம்’ ப்ரபூ⁴ம் அபஸ்²யாமேதி வாக்யே(அ)ந்யஸி²ஷ்யைருக்தே ஸோவத³த், தஸ்ய ஹஸ்தயோ ர்லௌஹகீலகாநாம்’ சிஹ்நம்’ ந விலோக்ய தச்சிஹ்நம் அங்கு³ல்யா ந ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய குக்ஷௌ ஹஸ்தம்’ நாரோப்ய சாஹம்’ ந விஸ்²வஸிஷ்யாமி|
26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!
அபரம் அஷ்டமே(அ)ஹ்நி க³தே ஸதி தோ²மாஸஹித: ஸி²ஷ்யக³ண ஏகத்ர மிலித்வா த்³வாரம்’ ருத்³த்⁴வாப்⁴யந்தர ஆஸீத், ஏதர்ஹி யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யஸ்தா²நே திஷ்ட²ந் அகத²யத், யுஷ்மாகம்’ குஸ²லம்’ பூ⁴யாத்|
27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.
பஸ்²சாத் தா²மை கதி²தவாந் த்வம் அங்கு³லீம் அத்ரார்பயித்வா மம கரௌ பஸ்²ய கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய மம குக்ஷாவர்பய நாவிஸ்²வஸ்ய|
28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
ததா³ தோ²மா அவத³த், ஹே மம ப்ரபோ⁴ ஹே மதீ³ஸ்²வர|
29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
யீஸு²ரகத²யத், ஹே தோ²மா மாம்’ நிரீக்ஷ்ய விஸ்²வஸிஷி யே ந த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்²வஸந்தி தஏவ த⁴ந்யா: |
30 Jezus dan heeft nog wel vele andere tekenen in de tegenwoordigheid Zijner discipelen gedaan, die niet zijn geschreven in dit boek;
ஏதத³ந்யாநி புஸ்தகே(அ)ஸ்மிந் அலிகி²தாநி ப³ஹூந்யாஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாணி யீஸு²: ஸி²ஷ்யாணாம்’ புரஸ்தாத்³ அகரோத்|
31 Maar deze zijn geschreven, opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zone Gods; en opdat gij, gelovende, het leven hebt in Zijn Naam.
கிந்து யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்யாபி⁴ஷிக்த: ஸுத ஏவேதி யதா² யூயம்’ விஸ்²வஸித² விஸ்²வஸ்ய ச தஸ்ய நாம்நா பரமாயு: ப்ராப்நுத² தத³ர்த²ம் ஏதாநி ஸர்வ்வாண்யலிக்²யந்த|
