Johannes 20
1 En op den eersten dag der week ging Maria Magdalena vroeg, als het nog duister was, naar het graf; en zag den steen van het graf weggenomen.
Pathienni jînga, ala jîng mumuokin, Mary Magdalene thâna a sea, thân kotbâia lung hah muluoipai saiin ava mua.
2 Zij liep dan, en kwam tot Simon Petrus en tot den anderen discipel, welken Jezus liefhad, en zeide tot hen: Zij hebben den Heere weggenomen uit het graf, en wij weten niet, waar zij Hem gelegd hebben.
Simon Peter le ruoisi dang Jisua'n a lungkham ngâipu, kôm han a tâna, male an kôm, “Thân renga Pumapa hah an lâk paia, male an darna riet khâi mak me,” a tia.
3 Petrus dan ging uit, en de andere discipel, en zij kwamen tot het graf.
Hanchu Peter le ruoisi dang hah thâna an sea.
4 En deze twee liepen tegelijk; en de andere discipel liep vooruit, sneller dan Petrus, en kwam eerst tot het graf.
Anruonin an tâna, aniatachu ruoisi dang hah Peter a khêl pita thâna a tung masa ani.
5 En als hij nederbukte, zag hij de doeken liggen; nochtans ging hij er niet in.
Ân kûna male puoninnêm zuot a mua, hannirese asûnga chu lût mak.
6 Simon Petrus dan kwam en volgde hem, en ging in het graf, en zag de doeken liggen.
Anûka Simon Peter a juonga male thân sûnga a lût pata. Puoninnêm zuot chu a mua
7 En den zweetdoek, die op Zijn hoofd geweest was, zag hij niet bij de doeken liggen, maar in het bijzonder in een andere plaats samengerold.
male Jisua lu tuomna puon ha chu puoninnêm zuot leh munkhatin om loiin atheia ânzuotin ava mua.
8 Toen ging dan ook de andere discipel er in, die eerst tot het graf gekomen was, en zag het, en geloofde.
Hanchu ruoisi dang, thâna tung masapu khom hah ava lûta; a mua male a iem zoi.
9 Want zij wisten nog de Schrift niet, dat Hij van de doden moest opstaan.
(Pathien lekhabu'n thina renga lân thoinôk atih, ti hah la riet thei uol mak ngei ani.)
10 De discipelen dan gingen wederom naar huis.
Hanchu ruoisingei hah an ina an kîr nôk zoi.
11 En Maria stond buiten bij het graf, wenende. Als zij dan weende, bukte zij in het graf;
Mary chu chap pumin thân pêntieng ândinga, chap chungin ân kûna, thân sûng a vênga
12 En zag twee engelen in witte klederen zitten, een aan het hoofd, en een aan de voeten, waar het lichaam van Jezus gelegen had.
male vântîrton inik angoia invôn Jisua ruok an min jâlna luthun tieng inkhat kethuon tieng inkhat an insung a mua.
13 En die zeiden tot haar: Vrouw! wat weent gij? Zij zeide tot hen: Omdat zij mijn Heere weggenomen hebben, en ik weet niet, waar zij Hem gelegd hebben.
Ha ngei han, “Nupangnu, ithomo na chapa?” tiin an rekela. Amanu han, “Ku Pumapa an lâk paia, khonmo an darna riet khâi mu-ung!” tiin a thuon ngeia.
14 En als zij dit gezegd had, keerde zij zich achterwaarts, en zag Jezus staan, en zij wist niet, dat het Jezus was.
Hanchu amanu ha a hônheiin chu mahan Jisua ânding a mua; hannirese amanu ha Jisua ani tiin riet mak.
15 Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat weent gij? Wien zoekt gij? Zij, menende, dat het de hovenier was, zeide tot Hem: Heere, zo gij Hem weg gedragen hebt, zeg mij, waar gij Hem gelegd hebt, en ik zal Hem wegnemen.
Jisua'n a kôm, “Nupangnu, ithomo na chapa? Tumo no rok?” tiin a rekela. Amanu han ruhuon donsûipu mini tiin a bôka, a kôm, “Pu, ama hah na lâkin chu khonmo na dar mi ril roh, sêng ka ta, ama ka va lâk theina rangin,” amanu han a tia.
16 Jezus zeide tot haar: Maria! Zij, zich omkerende, zeide tot Hem: Rabbouni, hetwelk is gezegd, Meester.
Jisua'n amanu kôm han, “Mary!” a tia. Amanu han a tieng mâi a thaka, Hebrew chongin, “Rabboni!” amanu han a tia. (Maha “Minchupu” tina ani.)
17 Jezus zeide tot haar: Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vare op tot Mijn Vader en uw Vader, en tot Mijn God en uw God.
Jisua'n amanu kôm han, “Mi mutu sôt no roh, asikchu ka Pa kôm la se nôk mu-ung. Hannirese ka lâibungngei kôm sênla, ka Pa an Pa, ka Pathien an Pathien kôm ki kîr nôk rang ani zoi tiin va ril ngei roh,” a tia.
18 Maria Magdalena ging en boodschapte den discipelen, dat zij den Heere gezien had, en dat Hij haar dit gezegd had.
Masikin Mary Magdalene hah a sea, male Pumapa a mu tie le an inkaina a ril ngei hah ruoisingei ava misîr pe ngei zoi.
19 Als het dan avond was, op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!
Ha Pathienni kholoia han, Juda rachamneipungei an chi sikin ruoisingei hah insûnga inkhâr kalin an intûpa. Hanchu Jisua a honga an lâia ândinga, “Nin lâia rathânngamna om rese!” a tia.
20 En dit gezegd hebbende, toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zijde. De discipelen dan werden verblijd, als zij den Heere zagen.
Mahi a ti suole chu a kutngei le a kângrâm a min mu ngeia. Pumapa an mua, ruoisingei ha râisânnân an sip zoia.
21 Jezus dan zeide wederom tot hen: Vrede zij ulieden, gelijkerwijs Mij de Vader gezonden heeft, zende Ik ook ulieden.
Avêlin Jisua'n an kôm, “Nin chunga rathânngamna om rese. Pa'n mi tîr anghan kei khomin nangni ki tîr ani,” a tipe ngeia.
22 En als Hij dit gezegd had, blies Hij op hen, en zeide tot hen: Ontvangt den Heiligen Geest.
Hanchu ratha a mûtkhum ngeia male an kôm, “Ratha Inthieng man roi.
23 Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, dien zijn zij gehouden.
Mingei sietnangei khom nin ngâidam kai chu ngâidamin om an ta; nin ngâidam loi kai chu ngâidamin om no ni ngei,” a tia.
24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam.
Jisua a hong lâihan ruoisi sômleinik ngei lâia Thomas (Ânphîr an ti) ha chu an lâia omaka.
25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.
Masikin ruoisi dangngei han, “Pumapa kin mu zoi!” an tipea. Thomas'n an kôm, “A kuta peret sâbenûkngei ku mu noa male a sâbenûkngei ha ku kutruol leh ki khîk noa, a kângrâma sâbenûkngei khom ko tôn nônchu iem no ning,” a tia.
26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!
Hapta khat suole chu ruoisingei hah insûnga an intûp nôka, Thomas khom an kôm a om sa. Inkhârngei hah an kala, aniatachu Jisua a honga, an lâia ândinga, an kôm, “Nin chunga rathânngamna om rese,” a tia.
27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.
Hanchu Thomas kôm, “Nu kutruol leh mahin khîk inla, male ku kutngei hi en roh; hanchu ka kângrâm khom nu kut sônin pûr inla tôn roh. Iemzoiloiin om khâi nônla, male iem ta roh!” a tipea.
28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
Thomas'n a kôm, “Ku Pumapa le ka Pathien ni ni!” tiin a thuona.
29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
Jisua'n a kôm, “Mi ni mu sika ni iem mini? Mi mu loia mi iem ngei chu satvur ani bak na!” a tipea.
30 Jezus dan heeft nog wel vele andere tekenen in de tegenwoordigheid Zijner discipelen gedaan, die niet zijn geschreven in dit boek;
Jisua'n a ruoisingei mitmu chunga sininkhêl dang tamtak ngei a thoa, mangei hah hi lekhabu sûng hin miziek nimak.
31 Maar deze zijn geschreven, opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zone Gods; en opdat gij, gelovende, het leven hebt in Zijn Naam.
Hannirese Jisua hih Messiah, Pathien Nâipasal ani ti nin iem theina rang le ama nin iemna sika ringna nin dôn theina ranga hingei hi chu miziek ani.
