Johannes 2
1 En op den derden dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was aldaar.
Mu lumbu kintatu, nyengo wu makuela wuba ku Kana mu tsi Ngalili. Ngudi Yesu yiba kuna.
2 En Jezus was ook genood, en Zijn discipelen, tot de bruiloft.
Yesu ayi minlonguki miandi mamvawu batumusu ku nyengo beni wu makuela.
3 En als er wijn ontbrak, zeide de moeder van Jezus tot Hem: Zij hebben geen wijn.
Vayi zimbukila vinu kimeni. Buna ngudi Yesu yiyiza kunkamba: —Basiedi diaka ayi vinu ko.
4 Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn ure is nog niet gekomen.
Yesu wumvutudila: —A nketo, mambu mbi tuidi beto yaku e? Thanguꞌama yifueni ko.
5 Zijn moeder zeide tot de dienaars: Zo wat Hij ulieden zal zeggen, doet dat.
Buna ngudi andi wukamba bisadi ti: —Luvanga mambu moso ka kuiza lukambi.
6 En aldaar waren zes stenen watervaten gesteld, naar de reiniging der Joden, elk houdende twee of drie metreten.
Mimvungu minsambanu miba vana mu diambu di lundilanga nlangu, mitulu vana boso bubela kifu ki Bayuda mu kukivedisanga. Mvungu wumosi wulenda kota nduka-nduka khatitsika yi dingungulu di nlangu.
7 Jezus zeide tot hen: Vult de watervaten met water. En zij vulden ze tot boven toe.
Buna Yesu wukamba bisadi: —Wesanu nlangu mu mimvungu. Buna bawesa mimvungu beni nate vana ntu.
8 En Hij zeide tot hen: Schept nu, en draagt het tot den hofmeester; en zij droegen het.
Yesu wubuela kuba kamba diaka: —Buabu bonganu fioti ayi lunata fiawu kuidi nkulutu wu nyengo. Bawu bannatina kiawu.
9 Als nu de hofmeester het water, dat wijn geworden was, geproefd had (en hij wist niet, van waar de wijn was; maar de dienaren, die het water geschept hadden, wisten het), zo riep de hofmeester den bruidegom.
Nkulutu wu nyengo bu babimba nlangu wukituka vinu, kasia zaba ko kuevi kuba vinu beni Vayi bisadi biteka nlangu bizaba. Buna nkulutu wu nyengo wutumisa mu nsualu dibakala diodi dikuela
10 En zeide tot hem: Alle man zet eerst den goeden wijn op, en wanneer men wel gedronken heeft, alsdan den minderen; maar gij hebt den goeden wijn tot nu toe bewaard.
ayi wunkamba: —Woso kuandi mutu weta tuama kabudila batu vinu kimboti; bosi ku nzimunina wunkabulanga vinu kidekuka, batu bu bameni nua bufuana. Vayi ngeyo kimboti kiawu lundidingi nate thangu yayi.
11 Dit beginsel der tekenen heeft Jezus gedaan te Kana in Galilea, en heeft Zijn heerlijkheid geopenbaard; en Zijn discipelen geloofden in Hem.
Kiaki kiawu kumu kitheti mu bikumu bivanga Yesu; kiawu kivangimina ku Kana mu tsi yi Ngalili. Kuna kamonisa nkemboꞌandi ayi minlonguki miandi minwilukila.
12 Daarna ging Hij af naar Kapernaum, Hij, en Zijn moeder, en Zijn broeders, en Zijn discipelen; en zij bleven aldaar niet vele dagen.
Momo bu mavioka, Yesu wuyenda ku Kafalinawumi va kimosi ayi ngudi andi, ayi bakhomba bandi ayi minlonguki miandi. Ndambu bilumbu kaka bavuandila kuna.
13 En het pascha der Joden was nabij, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
Pasika buna yeka nduka, Yesu wuyenda ku Yelusalemi.
14 En Hij vond in den tempel, die ossen, en schapen, en duiven verkochten, en de wisselaars daar zittende.
Wumona muna luphangu lu nzo Nzambi minsumbisi mi zingombi, mi mamemi ayi mi mabembi ayi minsienzi mi zimbongo buna mimvuendi.
15 En een gesel van touwtjes gemaakt hebbende, dreef Hij ze allen uit den tempel, ook de schapen en de ossen; en het geld der wisselaren stortte Hij uit, en keerde de tafelen om.
Buna wubonga minsinga, wuvanga kikoti. Buna wukuka batu boso ku luphangu lu Nzo Nzambi ayi mamemi ayi zingombi, wuloza zimbongo zi minsienzi va tsi ayi wusengubula zimeza.
16 En Hij zeide tot degenen, die de duiven verkochten: Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.
Bosi, wubaluka kuidi minsumbisi mi mabembi, wuba kamba: —Botulanu bima biobi vava! Lubika kitula nzo yi dise diama dizandu!
17 En Zijn discipelen werden indachtig, dat er geschreven is: De ijver van Uw huis heeft mij verslonden.
Minlonguki miandi mitebuka moyo ti busonama: A Nzambi, luzolo luidi yama mu diambu di nzoꞌaku luawu luela kuphondisa.
18 De Joden antwoordden dan, en zeiden tot Hem: Wat teken toont Gij ons, dat Gij deze dingen doet?
Bayuda bamvutudila: —A kumu mbi wulenda vanga mu kutumonisa ti bukiedika lulendo luidiyaku luvangila mambu moso momo e?
19 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt dezen tempel, en in drie dagen zal Ik denzelven oprichten.
Yesu wuba kamba: —Tiolumunanu Nzo Nzambi yayi, ndiela kuyitungila mu bilumbu bitatu.
20 De Joden zeiden dan: Zes en veertig jaren is over dezen tempel gebouwd, en Gij, zult Gij dien in drie dagen oprichten?
Buna Bayuda batuba: —Mu makumaya ayi mimvu minsambanu nzo Nzambi yayi yitungulu vayi ngeyo mu bilumbu bitatu kuandi fueti buela kuyitungila?
21 Maar Hij zeide dit van den tempel Zijns lichaams.
Vayi niandi wuyolukila nzo Nzambi yi nitu andi.
22 Daarom, als Hij opgestaan was van de doden, werden Zijn discipelen gedachtig, dat Hij dit tot hen gezegd had, en zij geloofden de Schrift, en het woord, dat Jezus gesproken had.
Yesu bu kafuluka mu bafua, minlonguki miandi mitebuka moyo ti wutuba buawu. Buna miwilukila masonuku ayi mambu momo matuba Yesu.
23 En als Hij te Jeruzalem was, op het pascha, in het feest, geloofden velen in Zijn Naam, ziende Zijn tekenen, die Hij deed.
Mu thangu Yesu kaba ku Yelusalemi mu nyengo wu Pasika, batu bawombo bamona bikumu biobi kavanga ayi bawilukila mu dizina diandi.
24 Maar Jezus Zelf betrouwde hun Zichzelven niet, omdat Hij hen allen kende,
Vayi yesu kasi kubasila diana ko bila wuzaba batu boso.
25 En omdat Hij niet van node had, dat iemand getuigen zou van den mens; want Hij Zelf wist, wat in den mens was.
Bila kasia ba mfunu ko muingi mutu wunkaka katelama kimbangi mu diambu di mutu wunkaka bila niandi veka wuzaba mambu madi mu mutu.
