Johannes 2
1 En op den derden dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was aldaar.
O trito đes sas e svaturja ando gav Kana Galilejaći. Okote sas e Isusešći dej,
2 En Jezus was ook genood, en Zijn discipelen, tot de bruiloft.
a pe svaturja sas akharde vi o Isus thaj lešće učenikurja.
3 En als er wijn ontbrak, zeide de moeder van Jezus tot Hem: Zij hebben geen wijn.
Kana nas len majbut mol, e Isusešći dej phendas lešće: “Najlen majbut mol.”
4 Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn ure is nog niet gekomen.
A o Isus phendas laće: “Drago manušnjije, so si man tusa? Još či avilo mungro časo!”
5 Zijn moeder zeide tot de dienaars: Zo wat Hij ulieden zal zeggen, doet dat.
Lešći dej phendas e slugenđe: “Ćeren sa so phenel tumenđe.”
6 En aldaar waren zes stenen watervaten gesteld, naar de reiniging der Joden, elk houdende twee of drie metreten.
A okote sas šov bare barune ćupurja palo paj, saven e Židovurja koristinas palo obredno thoipe. Thaj ande svako lendar šaj ačhelas katar ohtovardeš dži ke šel thaj biš litre.
7 Jezus zeide tot hen: Vult de watervaten met water. En zij vulden ze tot boven toe.
O Isus phendas e slugenđe: “Pheren e ćupurja e pajesa!” Thaj von pherdine len dži ko vrho.
8 En Hij zeide tot hen: Schept nu, en draagt het tot den hofmeester; en zij droegen het.
Askal phendas lenđe: “Akana len cara thaj inđaren ko manuša savo si zadužime palo habe thaj pipe.” Thaj von ćerdine gajda.
9 Als nu de hofmeester het water, dat wijn geworden was, geproefd had (en hij wist niet, van waar de wijn was; maar de dienaren, die het water geschept hadden, wisten het), zo riep de hofmeester den bruidegom.
O manuš probisarda o paj savo postanisardas mol, ali či džanglas katar si. Godova džangline samo e sluge save line o paj. O manuš askal akhardas e džamutre
10 En zeide tot hem: Alle man zet eerst den goeden wijn op, en wanneer men wel gedronken heeft, alsdan den minderen; maar gij hebt den goeden wijn tot nu toe bewaard.
thaj phendas lešće: “Svako manuš prvo inkalel e majlačhi mol, a kana e gosturja maton, askal e majslabo mol. A tu araćhejas e lačhi mol sa dži akana.”
11 Dit beginsel der tekenen heeft Jezus gedaan te Kana in Galilea, en heeft Zijn heerlijkheid geopenbaard; en Zijn discipelen geloofden in Hem.
Gajda o Isus piro prvo čudesno znako ćerda ande Kana Galilejaći thaj javno sikadas piri slava, pa lešće učenikurja paćaine ande leste.
12 Daarna ging Hij af naar Kapernaum, Hij, en Zijn moeder, en Zijn broeders, en Zijn discipelen; en zij bleven aldaar niet vele dagen.
Pale godova o Isus đelo pire dejava, phralenca, thaj e učenikonenca ando gav Kafarnaum, kaj ačhiline varesave đesa.
13 En het pascha der Joden was nabij, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
Paše sas o židovsko prazniko Pasha, pa o Isus đelo ando Jerusalim.
14 En Hij vond in den tempel, die ossen, en schapen, en duiven verkochten, en de wisselaars daar zittende.
Ande hramošći avlija arakhlas e trgovcen save bićinenas e guruven, bakhren thaj e golubonen. Okote arakhlas vi e menjačen sar bešen thaj menjin e love.
15 En een gesel van touwtjes gemaakt hebbende, dreef Hij ze allen uit den tempel, ook de schapen en de ossen; en het geld der wisselaren stortte Hij uit, en keerde de tafelen om.
O Isus ćerda bičo katar e dori thaj trada sa e trgovcen andar o Hramo, zajedno e bakhrenca thaj e guruvenca, a e menjačenđe rspisardas e love thaj prevrnisardas lenđe sinije,
16 En Hij zeide tot degenen, die de duiven verkochten: Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.
a okolenđe kaj bićinenas e golubonen phendas: “Inđaren gadava akatar thaj na ćeren pijaca katar o ćher mungre Dadesko.”
17 En Zijn discipelen werden indachtig, dat er geschreven is: De ijver van Uw huis heeft mij verslonden.
Lešće učenikurja askal dine pe gođi kaj si ramome ando Sveto lil: “Hala man e revnost pale ćiro ćher.”
18 De Joden antwoordden dan, en zeiden tot Hem: Wat teken toont Gij ons, dat Gij deze dingen doet?
Askal varesave katar e Židovske vođe phučline les: “Save čudesne znakova dokažija amenđe kaj si tu pravo te ćeres godova?”
19 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt dezen tempel, en in drie dagen zal Ik denzelven oprichten.
A o Isus phendas lenđe: “Haraven akava hramo thaj me palem vazdava les pale trin đes.”
20 De Joden zeiden dan: Zes en veertig jaren is over dezen tempel gebouwd, en Gij, zult Gij dien in drie dagen oprichten?
A e Židovurja phendine: “Akava Hramo vazdelas pe štarvardeš thaj šov brš, a tu vazdeja les pale trin đes?”
21 Maar Hij zeide dit van den tempel Zijns lichaams.
Ali o hramo pale savo o Isus phenelas sas lesko telo.
22 Daarom, als Hij opgestaan was van de doden, werden Zijn discipelen gedachtig, dat Hij dit tot hen gezegd had, en zij geloofden de Schrift, en het woord, dat Jezus gesproken had.
Kana uskrsnisardas andar e mule, lešće učenikurja dine pe gođi ke godola alava thaj paćajine ande okova so ramolas ande Svete lila thaj ande alava save o Isus phendas.
23 En als Hij te Jeruzalem was, op het pascha, in het feest, geloofden velen in Zijn Naam, ziende Zijn tekenen, die Hij deed.
Dok o Isus sas ando Jerusalim ande vrjama kana sas o prazniko Pasha, but džene paćajine ande leste kaj dikhline e čudesne znakurja save ćerelas.
24 Maar Jezus Zelf betrouwde hun Zichzelven niet, omdat Hij hen allen kende,
Ali korkoro o Isus či paćalas lenđe kaj sa pindžarelas len.
25 En omdat Hij niet van node had, dat iemand getuigen zou van den mens; want Hij Zelf wist, wat in den mens was.
Khonikal či trubujas te phenel lešće sošće si kaj pindžarelas e manušengo ilo.
