Johannes 2
1 En op den derden dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was aldaar.
Ajingin Galilee gamsunga Cana khoa kichena golvah kingon khat aumin ahi. Chua chun Yeshua nu jong aumiin,
2 En Jezus was ook genood, en Zijn discipelen, tot de bruiloft.
Chule hiche kingona'a chun Yeshua leh aseijui ho jong akouvu ahi.
3 En als er wijn ontbrak, zeide de moeder van Jezus tot Hem: Zij hebben geen wijn.
Golvahna aum petnin lengpi twi alhing tahih in, anu chun Yeshua jah'a “Lengpi twi anei tapouve,” ati.
4 Jezus zeide tot haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn ure is nog niet gekomen.
“Ngailut umtah numei, hichu eiho boipidi ahipoi” tia Yeshuan adonbut ahi. “Keima phat lhing loulai hichu,” ati.
5 Zijn moeder zeide tot de dienaars: Zo wat Hij ulieden zal zeggen, doet dat.
Ahivangin anu chun lhacha ho jah'a, “Aman najah uva asei ipi hijongleh bol un,” ati.
6 En aldaar waren zes stenen watervaten gesteld, naar de reiniging der Joden, elk houdende twee of drie metreten.
Akom tah uva chun Judate dan dung jui'a kisuhtheng na songbel lentah gup uma ahi. Bel khat chu twi-thei dim som nia pat somthum dol cheh ahi.
7 Jezus zeide tot hen: Vult de watervaten met water. En zij vulden ze tot boven toe.
Yeshuan soh ho jah'a “Songbel ho chu twi sung dimun,” ati. Amahon songbel ho chu twi asung dim phatnun,
8 En Hij zeide tot hen: Schept nu, en draagt het tot den hofmeester; en zij droegen het.
Aman ajah'uva, “Tun phabep thaldoh unlang golvah vaihompa henga choiyun,” ati. Hiti chun lhacha ho chun athupeh bang chun aboltauve.
9 Als nu de hofmeester het water, dat wijn geworden was, geproefd had (en hij wist niet, van waar de wijn was; maar de dienaren, die het water geschept hadden, wisten het), zo riep de hofmeester den bruidegom.
Golvah vaihompa chun, twisih lengpi twi kisosah chu atep khah phatnin, ahung kondohna hechen louvin (Lhacha hon vang aheuve), moulang chu akoutai.
10 En zeide tot hem: Alle man zet eerst den goeden wijn op, en wanneer men wel gedronken heeft, alsdan den minderen; maar gij hebt den goeden wijn tot nu toe bewaard.
Aman ajah'a, “Kinbol'a chun lengpi twi chihpen ahomdoh masa jin, mihon adon khop tengle, adaojep ahomji bouve. Ahin nangman tugeiyin achih pen nahom nalaiye!” ati.
11 Dit beginsel der tekenen heeft Jezus gedaan te Kana in Galilea, en heeft Zijn heerlijkheid geopenbaard; en Zijn discipelen geloofden in Hem.
Galilee gam'a Cana khoa hiche melchih na kidang abol hi ama loupi kiphon dohna dinga anatoh masapen ahi. Chuin aseijuiten ama atahsan tauve.
12 Daarna ging Hij af naar Kapernaum, Hij, en Zijn moeder, en Zijn broeders, en Zijn discipelen; en zij bleven aldaar niet vele dagen.
Kichena golvah kichai jin, ama le anu toh, asopiho toh, chule aseijui ho toh Capernaum a nikho phabep din ache tauvin ahi.
13 En het pascha der Joden was nabij, en Jezus ging op naar Jeruzalem.
Chuin Judah te kalchuh kut anai phat in, Yeshua Jerusalem'a achetai.
14 En Hij vond in den tempel, die ossen, en schapen, en duiven verkochten, en de wisselaars daar zittende.
Houin sunga chun aman kivei mihon kilhaina thilto ding bongho, kelngoiho chule vapal ho ajoh'uva chuleh sum lhengho atouvu amu dohtai.
15 En een gesel van touwtjes gemaakt hebbende, dreef Hij ze allen uit den tempel, ook de schapen en de ossen; en het geld der wisselaren stortte Hij uit, en keerde de tafelen om.
Hichun Yeshuan khao phabep'a jepna ding asem in, amaho jouse chu Houin a konin adeldoh in, chule aman bongho le kelngoi ho anodoh'in, sum lhengho sumnong chu athethang peh'in chule adokhangu alekhup pehtai.
16 En Hij zeide tot degenen, die de duiven verkochten: Neemt deze dingen van hier weg; maakt niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel.
Chuin, vapal joh ho koma achen ajah uva, “Hiche hohi hilai mun'a konin podoh un. Kapa In chu nanghon kailhang mun sosah hih un,” ati.
17 En Zijn discipelen werden indachtig, dat er geschreven is: De ijver van Uw huis heeft mij verslonden.
Hichun aseijuiten, Pathen lekhabua themgao thusei, “Na-in dinga katompan hin katha jouse eine chaiye,” tichu ahin gel doh tauve.
18 De Joden antwoordden dan, en zeiden tot Hem: Wat teken toont Gij ons, dat Gij deze dingen doet?
Ahivangin Judah vaipo hon ajah'a “Ipi ham nabol? Hitobang bolna dinga thuneina Pathen in napeh mong ahileh amelchihna kidang khat neimusah un,” atiuve.
19 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt dezen tempel, en in drie dagen zal Ik denzelven oprichten.
Yeshuan adonbut'in, “Aphai, hiche Houin hi suchim un, chule Keiman nithum in tungdoh inge,” ati.
20 De Joden zeiden dan: Zes en veertig jaren is over dezen tempel gebouwd, en Gij, zult Gij dien in drie dagen oprichten?
Hichun amaho tijatah'in, “Hiche Houin sah na a kum som li le kum gup jen lut'a, nangin nithum'a iti nasah doh ding ong?” atiuve.
21 Maar Hij zeide dit van den tempel Zijns lichaams.
Ahivangin, Yeshuan hiche Houin ati chu Ama tahsa aseina ahibouve.
22 Daarom, als Hij opgestaan was van de doden, werden Zijn discipelen gedachtig, dat Hij dit tot hen gezegd had, en zij geloofden de Schrift, en het woord, dat Jezus gesproken had.
Hiche hi Ama thina a kona kaithouva a um nung chun, aseijuiten ipi aseina ahi ahin geldoh un, Pathen lekhabua thuho leh Yeshua thusei ho atahsan tauve.
23 En als Hij te Jeruzalem was, op het pascha, in het feest, geloofden velen in Zijn Naam, ziende Zijn tekenen, die Hij deed.
Kalchuh kut laiya, Jerusalem'a aumpet'a Yeshuan thil kidang melchihna abolho jeh chun mitamtah in ama atahsan tauve.
24 Maar Jezus Zelf betrouwde hun Zichzelven niet, omdat Hij hen allen kende,
Ahivangin amaho chu Yeshuan atahsan poi, ajehchu mihem hina chu aman ahetsa ahi.
25 En omdat Hij niet van node had, dat iemand getuigen zou van den mens; want Hij Zelf wist, wat in den mens was.
Ama dingin mikhat thudol adang khat in ama henga hettohsah angaipoi, ajeh chu mijouse lungsung ahetsa ahi.
