Johannes 14
1 Uw hart worde niet ontroerd; gijlieden gelooft in God, gelooft ook in Mij.
മനോദുഃഖിനോ മാ ഭൂത; ഈശ്വരേ വിശ്വസിത മയി ച വിശ്വസിത|
2 In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen; anderszins zo zou Ik het u gezegd hebben; Ik ga heen om u plaats te bereiden.
മമ പിതു ഗൃഹേ ബഹൂനി വാസസ്ഥാനി സന്തി നോ ചേത് പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ അജ്ഞാപയിഷ്യം യുഷ്മദർഥം സ്ഥാനം സജ്ജയിതും ഗച്ഛാമി|
3 En zo wanneer Ik heen zal gegaan zijn, en u plaats zal bereid hebben, zo kome Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat gij ook zijn moogt, waar Ik ben.
യദി ഗത്വാഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സ്ഥാനം സജ്ജയാമി തർഹി പനരാഗത്യ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപം നേഷ്യാമി, തതോ യത്രാഹം തിഷ്ഠാമി തത്ര യൂയമപി സ്ഥാസ്യഥ|
4 En waar Ik heenga, weet gij, en den weg weet gij.
അഹം യത്സ്ഥാനം ബ്രജാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ജാനീഥ തസ്യ പന്ഥാനമപി ജാനീഥ|
5 Thomas zeide tot Hem: Heere, wij weten niet, waar Gij heengaat; en hoe kunnen wij den weg weten?
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാതി തദ്വയം ന ജാനീമഃ, തർഹി കഥം പന്ഥാനം ജ്ഞാതും ശക്നുമഃ?
6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.
യീശുരകഥയദ് അഹമേവ സത്യജീവനരൂപപഥോ മയാ ന ഗന്താ കോപി പിതുഃ സമീപം ഗന്തും ന ശക്നോതി|
7 Indien gijlieden Mij gekend hadt, zo zoudt gij ook Mijn Vader gekend hebben; en van nu kent gij Hem, en hebt Hem gezien.
യദി മാമ് അജ്ഞാസ്യത തർഹി മമ പിതരമപ്യജ്ഞാസ്യത കിന്ത്വധുനാതസ്തം ജാനീഥ പശ്യഥ ച|
8 Filippus zeide tot Hem: Heere, toon ons den Vader, en het is ons genoeg.
തദാ ഫിലിപഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ പിതരം ദർശയ തസ്മാദസ്മാകം യഥേഷ്ടം ഭവിഷ്യതി|
9 Jezus zeide tot hem: Ben Ik zo langen tijd met ulieden, en hebt gij Mij niet gekend, Filippus? Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien; en hoe zegt gij: Toon ons den Vader?
തതോ യീശുഃ പ്രത്യാവാദീത്, ഹേ ഫിലിപ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഏതാവദ്ദിനാനി സ്ഥിതമപി മാം കിം ന പ്രത്യഭിജാനാസി? യോ ജനോ മാമ് അപശ്യത് സ പിതരമപ്യപശ്യത് തർഹി പിതരമ് അസ്മാൻ ദർശയേതി കഥാം കഥം കഥയസി?
10 Gelooft gij niet, dat Ik in den Vader ben, en de Vader in Mij is? De woorden, die Ik tot ulieden spreek, spreek Ik van Mijzelven niet, maar de Vader, Die in Mij blijft, Dezelve doet de werken.
അഹം പിതരി തിഷ്ഠാമി പിതാ മയി തിഷ്ഠതീതി കിം ത്വം ന പ്രത്യഷി? അഹം യദ്വാക്യം വദാമി തത് സ്വതോ ന വദാമി കിന്തു യഃ പിതാ മയി വിരാജതേ സ ഏവ സർവ്വകർമ്മാണി കരാതി|
11 Gelooft Mij, dat Ik in den Vader ben en de Vader in Mij is; en indien niet, zo gelooft Mij om de werken zelve.
അതഏവ പിതര്യ്യഹം തിഷ്ഠാമി പിതാ ച മയി തിഷ്ഠതി മമാസ്യാം കഥായാം പ്രത്യയം കുരുത, നോ ചേത് കർമ്മഹേതോഃ പ്രത്യയം കുരുത|
12 Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen, en zal meerder doen, dan deze; want Ik ga heen tot Mijn Vader.
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സോഹമിവ കർമ്മാണി കരിഷ്യതി വരം തതോപി മഹാകർമ്മാണി കരിഷ്യതി യതോ ഹേതോരഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
13 En zo wat gij begeren zult in Mijn Naam, dat zal Ik doen; opdat de Vader in den Zoon verheerlijkt worde.
യഥാ പുത്രേണ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശതേ തദർഥം മമ നാമ പ്രോച്യ യത് പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ തത് സഫലം കരിഷ്യാമി|
14 Zo gij iets begeren zult in Mijn Naam, Ik zal het doen.
യദി മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് യാചധ്വേ തർഹി തദഹം സാധയിഷ്യാമി|
15 Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden.
യദി മയി പ്രീയധ്വേ തർഹി മമാജ്ഞാഃ സമാചരത|
16 En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid; (aiōn g165)
തതോ മയാ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥിതേ പിതാ നിരന്തരം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഇതരമേകം സഹായമ് അർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷയിഷ്യതി| (aiōn g165)
17 Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij ulieden, en zal in u zijn.
ഏതജ്ജഗതോ ലോകാസ്തം ഗ്രഹീതും ന ശക്നുവന്തി യതസ്തേ തം നാപശ്യൻ നാജനംശ്ച കിന്തു യൂയം ജാനീഥ യതോ ഹേതോഃ സ യുഷ്മാകമന്ത ർനിവസതി യുഷ്മാകം മധ്യേ സ്ഥാസ്യതി ച|
18 Ik zal u geen wezen laten; Ik kom weder tot u.
അഹം യുഷ്മാൻ അനാഥാൻ കൃത്വാ ന യാസ്യാമി പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി|
19 Nog een kleinen tijd, en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef, en gij zult leven.
കിയത്കാലരത് പരമ് അസ്യ ജഗതോ ലോകാ മാം പുന ർന ദ്രക്ഷ്യന്തി കിന്തു യൂയം ദ്രക്ഷ്യഥ; അഹം ജീവിഷ്യാമി തസ്മാത് കാരണാദ് യൂയമപി ജീവിഷ്യഥ|
20 In dien dag zult gij bekennen, dat Ik in Mijn Vader ben, en gij in Mij, en Ik in u.
പിതര്യ്യഹമസ്മി മയി ച യൂയം സ്ഥ, തഥാഹം യുഷ്മാസ്വസ്മി തദപി തദാ ജ്ഞാസ്യഥ|
21 Die Mijn geboden heeft, en dezelve bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en die Mij liefheeft, zal van Mijn Vader geliefd worden; en Ik zal hem liefhebben, en Ik zal Mijzelven aan hem openbaren.
യോ ജനോ മമാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ താ ആചരതി സഏവ മയി പ്രീയതേ; യോ ജനശ്ച മയി പ്രീയതേ സഏവ മമ പിതുഃ പ്രിയപാത്രം ഭവിഷ്യതി, തഥാഹമപി തസ്മിൻ പ്രീത്വാ തസ്മൈ സ്വം പ്രകാശയിഷ്യാമി|
22 Judas, niet de Iskariot, zeide tot Hem: Heere, wat is het, dat Gij Uzelven aan ons zult openbaren, en niet aan de wereld?
തദാ ഈഷ്കരിയോതീയാദ് അന്യോ യിഹൂദാസ്തമവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ജഗതോ ലോകാനാം സന്നിധൗ പ്രകാശിതോ ന ഭൂത്വാസ്മാകം സന്നിധൗ കുതഃ പ്രകാശിതോ ഭവിഷ്യതി?
23 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, യോ ജനോ മയി പ്രീയതേ സ മമാജ്ഞാ അപി ഗൃഹ്ലാതി, തേന മമ പിതാപി തസ്മിൻ പ്രേഷ്യതേ, ആവാഞ്ച തന്നികടമാഗത്യ തേന സഹ നിവത്സ്യാവഃ|
24 Die Mij niet liefheeft, die bewaart Mijn woorden niet; en het woord dat gijlieden hoort, is het Mijne niet, maar des Vaders, Die Mij gezonden heeft.
യോ ജനോ മയി ന പ്രീയതേ സ മമ കഥാ അപി ന ഗൃഹ്ലാതി പുനശ്ച യാമിമാം കഥാം യൂയം ശൃണുഥ സാ കഥാ കേവലസ്യ മമ ന കിന്തു മമ പ്രേരകോ യഃ പിതാ തസ്യാപി കഥാ|
25 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, bij u blijvende.
ഇദാനീം യുഷ്മാകം നികടേ വിദ്യമാനോഹമ് ഏതാഃ സകലാഃ കഥാഃ കഥയാമി|
26 Maar de Trooster, de Heilige Geest, Welken de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles, wat Ik u gezegd heb.
കിന്ത്വിതഃ പരം പിത്രാ യഃ സഹായോഽർഥാത് പവിത്ര ആത്മാ മമ നാമ്നി പ്രേരയിഷ്യതി സ സർവ്വം ശിക്ഷയിത്വാ മയോക്താഃ സമസ്താഃ കഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിഷ്യതി|
27 Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet gelijkerwijs de wereld hem geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd en zij niet versaagd.
അഹം യുഷ്മാകം നികടേ ശാന്തിം സ്ഥാപയിത്വാ യാമി, നിജാം ശാന്തിം യുഷ്മഭ്യം ദദാമി, ജഗതോ ലോകാ യഥാ ദദാതി തഥാഹം ന ദദാമി; യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖിതാനി ഭീതാനി ച ന ഭവന്തു|
28 Gij hebt gehoord, dat Ik tot u gezegd heb: Ik ga heen, en kom weder tot u. Indien gij Mij liefhadt, zo zoudt gij u verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen tot den Vader; want Mijn Vader is meerder dan Ik.
അഹം ഗത്വാ പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി മയോക്തം വാക്യമിദം യൂയമ് അശ്രൗഷ്ട; യദി മയ്യപ്രേഷ്യധ്വം തർഹ്യഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി മമാസ്യാം കഥായാം യൂയമ് അഹ്ലാദിഷ്യധ്വം യതോ മമ പിതാ മത്തോപി മഹാൻ|
29 En nu heb Ik het u gezegd, eer het geschied is; opdat, wanneer het geschied zal zijn, gij geloven moogt.
തസ്യാ ഘടനായാഃ സമയേ യഥാ യുഷ്മാകം ശ്രദ്ധാ ജായതേ തദർഥമ് അഹം തസ്യാ ഘടനായാഃ പൂർവ്വമ് ഇദാനീം യുഷ്മാൻ ഏതാം വാർത്താം വദാമി|
30 Ik zal niet meer veel met u spreken; want de overste dezer wereld komt, en heeft aan Mij niets.
ഇതഃ പരം യുഷ്മാഭിഃ സഹ മമ ബഹവ ആലാപാ ന ഭവിഷ്യന്തി യതഃ കാരണാദ് ഏതസ്യ ജഗതഃ പതിരാഗച്ഛതി കിന്തു മയാ സഹ തസ്യ കോപി സമ്ബന്ധോ നാസ്തി|
31 Maar opdat de wereld wete, dat Ik den Vader liefheb, en alzo doe, gelijkerwijs Mij de Vader geboden heeft. Staat op, laat ons van hier gaan.
അഹം പിതരി പ്രേമ കരോമി തഥാ പിതു ർവിധിവത് കർമ്മാണി കരോമീതി യേന ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി തദർഥമ് ഉത്തിഷ്ഠത വയം സ്ഥാനാദസ്മാദ് ഗച്ഛാമ|
