Johannes 13
1 En voor het feest van het pascha, Jezus wetende, dat Zijn ure gekomen was, dat Hij uit deze wereld zou overgaan tot den Vader, alzo Hij de Zijnen, die in de wereld waren, liefgehad had, zo heeft Hij hen liefgehad tot het einde.
ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਗਮਨਸ੍ਯ ਸਮਯਃ ਸੰਨਿਕਰ੍ਸ਼਼ੋਭੂਦ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਯੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤ੍ਪ੍ਰਵਾਸਿਸ਼਼੍ਵਾਤ੍ਮੀਯਲੋਕੇਸ਼਼ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ ਸ੍ਮ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
2 En als het avondmaal gedaan was, toen nu de duivel in het hart van Judas, Simons zoon, Iskariot, gegeven had, dat hij Hem verraden zou),
ਪਿਤਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗੱਛਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ ਚ, ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜਨੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ,
3 Jezus, wetende, dat de Vader Hem alle dingen in de handen gegeven had, en dat Hij van God uitgegaan was, en tot God heenging,
ਯਦਾ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਈਸ਼਼੍ਕਾਰਿਯੋਤਿਯਸ੍ਯ ਯਿਹੂਦਾ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍,
4 Stond op van het avondmaal, en legde Zijn klederen af, en nemende een linnen doek, omgordde Zichzelven.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਭੋਜਨਾਸਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਗਾਤ੍ਰਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸ੍ਵਕਟਿਮ੍ ਅਬਧ੍ਨਾਤ੍,
5 Daarna goot Hij water in het bekken, en begon de voeten der discipelen te wassen, en af te drogen met den linnen doek, waarmede Hij omgord was.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕਪਾਤ੍ਰੇ ਜਲਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਤੇਨ ਕਟਿਬੱਧਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਾਸਸਾ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਤ|
6 Hij dan kwam tot Simon Petrus; en die zeide tot Hem: Heere, zult Gij mij de voeten wassen?
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਮਮ ਪਾਦੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
7 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Wat Ik doe, weet gij nu niet, maar gij zult het na dezen verstaan.
ਯੀਸ਼ੁਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ ਕਰੋਮਿ ਤਤ੍ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਜ੍ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਸਿ|
8 Petrus zeide tot Hem: Gij zult mijn voeten niet wassen in der eeuwigheid! Jezus antwoordde hem: Indien Ik u niet wasse, gij hebt geen deel met Mij. (aiōn g165)
ਤਤਃ ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਭਵਾਨ੍ ਕਦਾਪਿ ਮਮ ਪਾਦੌ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯਿ ਤਵ ਕੋਪ੍ਯੰਸ਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ| (aiōn g165)
9 Simon Petrus zeide tot Hem: Heere, niet alleen mijn voeten, maar ook de handen en het hoofd.
ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਵਲਪਾਦੌ ਨ, ਮਮ ਹਸ੍ਤੌ ਸ਼ਿਰਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਤੁ|
10 Jezus zeide tot hem: Die gewassen is, heeft niet van node, dan de voeten te wassen, maar is geheel rein. En gijlieden zijt rein, doch niet allen.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਧੌਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਙ੍ਗਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਾਦੌ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| ਯੂਯੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸਰ੍ੱਵੇ,
11 Want Hij wist, wie Hem verraden zou; daarom zeide Hij: Gij zijt niet allen rein.
ਯਤੋ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੰ ਸ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ; ਅਤਏਵ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
12 Als Hij dan hun voeten gewassen, en Zijn klederen genomen had, zat Hij wederom aan, en zeide tot hen: Verstaat gij, wat Ik ulieden gedaan heb?
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਯਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੰ ਜਾਨੀਥ?
13 Gij heet Mij Meester en Heere; en gij zegt wel, want Ik ben het.
ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਗੁਰੁੰ ਪ੍ਰਭੁਞ੍ਚ ਵਦਥ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਵਦਥ ਯਤੋਹੰ ਸਏਵ ਭਵਾਮਿ|
14 Indien dan Ik, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, zo zijt gij ook schuldig, elkanders voeten te wassen.
ਯਦ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਗੁਰੁਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪਾਦਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍|
15 Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat, gelijkerwijs Ik u gedaan heb, gijlieden ook doet.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਥਾ ਵ੍ਯਵਾਹਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥਾ ਵ੍ਯਵਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਏਕੰ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
16 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer, noch een gezant meerder, dan die hem gezonden heeft.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਦਾਸੋ ਨ ਮਹਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਕਾੱਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋ ਨ ਮਹਾਨ੍|
17 Indien gij deze dingen weet, zalig zijt gij, zo gij dezelve doet.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤਦਨੁਸਾਰਤਃ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਧਨ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
18 Ik zeg niet van u allen: Ik weet, welke Ik uitverkoren heb; maar dit geschiedt, opdat de Schrift vervuld worde: Die met Mij het brood eet, heeft tegen Mij zijn verzenen opgeheven.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਇਤਿ ਨ, ਯੇ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਾਸ੍ਤਾਨਹੰ ਜਾਨਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਯੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਤਃ| ਉੱਥਾਪਯਤਿ ਪਾਦਸ੍ਯ ਮੂਲੰ ਸ ਏਸ਼਼ ਮਾਨਵਃ| ਯਦੇਤਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 Van nu zeg Ik het ulieden, eer het geschied is, opdat, wanneer het geschied zal zijn, gij geloven moogt, dat Ik het ben.
ਅਹੰ ਸ ਜਨ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਘਟਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਹਮਿਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਕਥਯਮ੍|
20 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo Ik iemand zende, wie dien ontvangt, die ontvangt Mij, en wie Mij ontvangt, die ontvangt Hem, Die Mij gezonden heeft.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤੀਵ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤੰ ਜਨੰ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਯਸ਼੍ਚ ਮਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
21 Jezus, deze dingen gezegd hebbende, werd ontroerd in den geest, en betuigde, en zeide: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, dat een van ulieden Mij zal verraden.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦੁਃਖੀ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 De discipelen dan zagen op elkander, twijfelende, van wien Hij dat zeide.
ਤਤਃ ਸ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮੁਖਮਾਲੋਕਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਨ੍ਤ|
23 En een van Zijn discipelen was aanzittende in den schoot van Jezus, welken Jezus liefhad.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਪ੍ਰੀਯਤ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਾਲਮ੍ਬਤ|
24 Simon Petrus dan wenkte dezen, dat hij vragen zou, wie hij toch ware, van welken Hij dit zeide.
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਕੇਤੇਨਾਵਦਤ੍, ਅਯੰ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਮ੍ ਕਥਯਤੀਤਿ ਪ੍ਰੁʼੱਛ|
25 En deze, vallende op de borst van Jezus, zeide tot Hem: Heere, wie is het?
ਤਦਾ ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ ਜਨਃ ਕਃ?
26 Jezus antwoordde: Deze is het, dien Ik de bete, als Ik ze ingedoopt heb, geven zal. En als Hij de bete ingedoopt had, gaf Hij ze Judas, Simons zoon, Iskariot.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਕਖਣ੍ਡੰ ਪੂਪੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਸਏਵ ਸਃ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪੂਪਖਣ੍ਡਮੇਕੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਾਯ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਾਯ ਯਿਹੂਦੈ ਦੱਤਵਾਨ੍|
27 En na de bete, toen voer de satan in hem. Jezus dan zeide tot hem: Wat gij doet, doe het haastelijk.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੱਤੇ ਸਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤਮਾਸ਼੍ਰਯਤ੍; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਕੁਰੁ|
28 En dit verstond niemand dergenen, die aanzaten, waartoe Hij hem dat zeide.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯੇਨਾਸ਼ਯੇਨ ਤਾਂ ਕਥਾਮਕਥਾਯਤ੍ ਤਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਨਾਂ ਕੋਪਿ ਨਾਬੁਧ੍ਯਤ;
29 Want sommigen meenden, dewijl Judas de beurs had, dat hem Jezus zeide: Koop, hetgeen wij van node hebben tot het feest, of, dat hij den armen wat geven zou.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦਾਃ ਸਮੀਪੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤੇਃ ਕੇਚਿਦ੍ ਇੱਥਮ੍ ਅਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ ਪਾਰ੍ੱਵਣਾਸਾਦਨਾਰ੍ਥੰ ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਵਾ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਤਰਿਤੁੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
30 Hij dan, de bete genomen hebbende, ging terstond uit. En het was nacht.
ਤਦਾ ਪੂਪਖਣ੍ਡਗ੍ਰਹਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਸ ਤੂਰ੍ਣੰ ਬਹਿਰਗੱਛਤ੍; ਰਾਤ੍ਰਿਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਯਿਤਾ|
31 Als hij dan uitgegaan was, zeide Jezus: Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt, en God is in Hem verheerlijkt.
ਯਿਹੂਦੇ ਬਹਿਰ੍ਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਪਿ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
32 Indien God in Hem verheerlijkt is, zo zal ook God Hem verheerlijken in Zichzelven, en Hij zal Hem terstond verheerlijken.
ਯਦਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰੋਪਿ ਸ੍ਵੇਨ ਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੂਰ੍ਣਮੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
33 Kinderkens, nog een kleinen tijd ben Ik bij u. Gij zult Mij zoeken, en gelijk Ik den Joden gezegd heb: Waar Ik heenga, kunt gij niet komen; alzo zeg Ik ulieden nu ook.
ਹੇ ਵਤ੍ਸਾ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਆਸੇ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯੂਯੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਧੁਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਪਿ ਕਥਯਾਮਿ|
34 Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat ook gij elkander liefhebt.
ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਯੇ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਇਮਾਂ ਨਵੀਨਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਾਮਿ|
35 Hieraan zullen zij allen bekennen, dat gij Mijn discipelen zijt, zo gij liefde hebt onder elkander.
ਤੇਨੈਵ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੇਨਾਨੇਨ ਯੂਯੰ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
36 Simon Petrus zeide tot Hem: Heere, waar gaat Gij heen? Jezus antwoordde hem: Waar Ik heenga, kunt gij Mij nu niet volgen; maar gij zult Mij namaals volgen.
ਸ਼ਿਮੋਨਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਅਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
37 Petrus zeide tot Hem: Heere, waarom kan ik U nu niet volgen? Ik zal mijn leven voor U zetten.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਕੁਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ? ਤ੍ਵਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
38 Jezus antwoordde hem: Zult gij uw leven voor Mij zetten? Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De haan zal niet kraaien, totdat gij Mij driemaal verloochend zult hebben.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ? ਤ੍ਵਾਮਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਕੁੱਕੁਟਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
