Job 9
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Potem je Job odgovoril in rekel:
2 Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?
»Vem, to je tako res. Toda kako bi človek mogel biti pravičen z Bogom?
3 Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.
Če se hoče pričkati z njim, mu ne more odgovoriti eno od tisočih.
4 Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?
On je moder v srcu in mogočen v moči; kdo se je utrdil zoper njega in je uspel?
5 Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;
Ki odstranja gore in ne vedo, ki jih prevrača v svoji jezi.
6 Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;
Ki trese zemljo iz njenega kraja in njeni stebri trepetajo.
7 Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;
Ki zapoveduje soncu in ta ne vzhaja in pečati zvezde.
8 Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;
Ki sam razprostira nebo in stopa po valovih morja.
9 Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;
Ki dela Arktur, Orion, Gostosevce in južne sobe.
10 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.
Ki dela velike stvari neodkrite, da, in čudeže brez števila.
11 Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.
Glej! Hodi poleg mene, jaz pa ga ne vidim; gre tudi naprej, toda jaz ga ne zaznavam.
12 Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?
Glej, odvzema, kdo ga lahko ovira? Kdo mu bo rekel: ›Kaj delaš?‹
13 God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.
Če Bog ne bo umaknil svoje jeze, se ponosni pomočniki sklonijo pod njim.
14 Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?
Kako mnogo manj bi mu jaz mogel odgovoriti in izbrati svoje besede, da razpravljam z njim?
15 Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.
Kateremu, čeprav bi bil pravičen, vendar ne bi mogel odgovoriti, temveč bi naredil ponižno prošnjo svojemu sodniku.
16 Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.
Če sem klical in mi je odgovoril, vendar ne bi verjel, da je prisluhnil mojemu glasu.
17 Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.
Kajti lomi me z viharjem in brez razloga množi moje rane.
18 Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.
Ne bo mi pustil, da zajamem sapo, temveč me napolnjuje z grenkobo.
19 Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?
Če govorim o moči, glej, on je močan, če pa o sodbi, kdo mi bo določil čas zagovarjanja?
20 Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.
Če jaz sebe opravičim, me bodo moja lastna usta obsodila. Če rečem: ›Jaz sem popoln, ‹ se bo izkazalo, da sem sprevržen.
21 Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.
Čeprav bi bil popoln, vendar ne bi poznal svoje duše; preziral bi svoje življenje.
22 Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.
To je ena stvar, zato sem rekel to: ›On uničuje popolnega in zlobnega.‹
23 Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.
Če nadloga nenadoma ubije, se bo posmehoval ob sojenju nedolžnih.
24 De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?
Zemlja je dana v roko zlobnega. On zakriva obličja njenih sodnikov. Če ne, kje in kdo je on?
25 En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.
Torej moji dnevi so hitrejši kakor tekač. Odletijo proč, ničesar dobrega ne vidijo.
26 Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.
Minili so kakor nagle ladje, kakor orel, ki hiti k plenu.
27 Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;
Če rečem: ›Pozabil bom svojo pritožbo, prenehal bom s svojo potrtostjo in se potolažil, ‹
28 Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.
se bojim vseh svojih bridkosti, vem, da me ne boš imel za nedolžnega.
29 Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?
Če sem zloben, zakaj se potem trudim zaman?
30 Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;
Če se umijem s snežnico in svoje roke naredim čiste kot še nikoli,
31 Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.
me boš vendar pahnil v jarek in moja lastna oblačila me bodo prezirala.
32 Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.
Kajti on ni človek, kakor sem jaz, da bi mu odgovoril in bi skupaj prišla na sodbo.
33 Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.
Niti ni tukaj kakršnegakoli razsodnika med nama, da bi lahko svojo roko položil na naju oba.
34 Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;
Naj svojo palico vzame od mene in naj me njegov strah ne straši.
35 Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.
Potem bi govoril in se ga ne bi bal, toda z menoj ni tako.
