Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
Huru länge vill du hålla på med sådant tal och låta din muns ord komma såsom en väldig storm?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Skulle väl Gud kunna kränka rätten? Kan den Allsmäktige kränka rättfärdigheten?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Om dina barn hava syndat mot honom och han gav dem i sina överträdelsers våld,
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
så vet, att om du själv söker Gud och beder till den Allsmäktige om misskund,
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
då, om du är ren och rättsinnig, ja, då skall han vakna upp till din räddning och upprätta din boning, så att du bor där i rättfärdighet;
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
och så skall din första tid synas ringa, då nu din sista tid har blivit så stor.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Ty fråga framfarna släkten, och akta på vad fäderna hava utrönt
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
-- vi själva äro ju från i går och veta intet, en skugga äro våra dagar på jorden;
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
men de skola undervisa dig och säga dig det, ur sina hjärtan skola de hämta fram svar:
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
»Icke kan röret växa högt, där marken ej är sank, eller vassen skjuta i höjden, där vatten ej finnes?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Nej, bäst den står grön, ej mogen för skörd, måste den då vissna, före allt annat gräs.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
Så går det alla som förgäta Gud; den gudlöses hopp måste varda om intet.
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Ty hans tillförsikt visar sig bräcklig och hans förtröstan lik spindelns väv.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
Han förlitar sig på sitt hus, men det har intet bestånd; han tryggar sig därvid, men det äger ingen fasthet.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
Lik en frodig planta växer han i solens sken, ut över lustgården sträcka sig hans skott;
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
kring stenröset slingra sig hans rötter, mellan stenarna bryter han sig fram.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
Men när så Gud rycker bort honom från hans plats, då förnekar den honom: 'Aldrig har jag sett dig.'
19 Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Ja, så går det med hans levnads fröjd, och ur mullen få andra växa upp.»
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Se, Gud föraktar icke den som är ostrafflig, han håller ej heller de onda vid handen.
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
Så bida då, till dess han fyller din mun med löje och dina läppar med jubel.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
De som hata dig varda då höljda med skam, och de ogudaktigas hyddor skola ej mer vara till.
