Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Då svarade Bildad af Suah, och sade:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
Huru länge vill du sådana tala, och låta dins muns tal hafva ett sådant högmod?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Menar du, att Gud dömmer orätt; eller den Allsmägtige skall vrida rätten?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Om dine söner hafva syndat för honom, så hafver han förkastat dem för deras missgernings skull.
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
Men om du i tid gifver dig in till Gud, och beder den Allsmägtiga;
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
Och om du äst ren och from, så varder han uppvakandes till dig, och varder åter upprättandes boningen för dina rättfärdighets skull;
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
Och der du tillförene hafver haft litet, skall det härefter ganska mycket förökas.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Ty fråga de slägter, som i förtiden varit hafva, och tag dig före att fråga deras fäder;
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
Ty vi äre såsom i går komne, och vete intet; vårt lif är en skugge på jordene.
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
De skola lära dig, och säga dig det, och gifva sitt tal före utaf sitt hjerta.
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
Icke kan säfvet växa, utan det står i vätsko; eller gräs växa utan vatten.
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Eljest, medan det än står i blomster, förr än det afhugget varder, förtorkas det, förr än man hö bergar.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
Så går allom dem som förgäta Gud, och de skrymtares hopp varder förtappadt;
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Ty hans tröst blifver omintet, och hans hopp såsom ett dvergsnät.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
Han förlåter sig på sitt hus, och skall dock icke, bestå; han skall hålla sig derintill, och dock icke beständig blifva.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
Det grönskas väl förr än solen kommer, och qvistar växa uti dess örtagård;
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
Dess säd står tjock vid källor, och dess hus på stenar.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
Men när han uppsluker honom af sitt rum, ställer han sig emot honom, såsom han kände honom intet.
19 Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Si, detta är fröjden i dess väsende; och annor växa upp igen af stoftet.
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Derföre, si, att Gud icke förkastar de goda, och icke uppehåller de ondas hand;
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
Tilldess din mun varder full med löje, och dine läppar fulle med fröjd.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
Men de, som dig hata, skola komma på skam, och de ogudaktigas boning skall icke blifva beståndandes.
