Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Potem je odgovoril Bildád Suhéjec in rekel:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
»Doklej boš govoril te stvari? In kako dolgo bodo besede iz tvojih ust podobne močnemu vetru?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Mar Bog izkrivlja sodbo? Mar Vsemogočni izkrivlja pravico?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Če so tvoji otroci grešili zoper njega in jih je zavrgel zaradi njihovega prestopka,
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
če hočeš zgodaj iskati Boga in narediti ponižno prošnjo Vsemogočnemu,
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
če bi bil ti čist in pravičen, bi se on sedaj zaradi tebe zagotovo prebudil in prebivališče tvoje pravičnosti naredil uspešno.
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
Čeprav je bil tvoj začetek majhen, bi vendar tvoj zadnji konec silno narasel.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Kajti poizvedi, prosim te, o prejšnjem času in se pripravi, da preiskuješ o njihovih očetih
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
(kajti mi smo samo od včeraj in ne vemo nič, ker so naši dnevi na zemlji senca).
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
Mar te ne bodo poučili in ti povedali in izustili besed iz svojega srca?
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
Mar lahko loček zraste brez blata? Mar lahko perunika raste brez vode?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Medtem ko je še v svojem zelenju in ni odtrgana, ovene pred katerimkoli drugim zeliščem.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
Takšne so steze vseh, ki pozabljajo Boga in upanje hinavca bo propadlo,
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
katerega upanje bo odrezano, katerega trdno upanje bo pajkova mreža.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
Naslonil se bo na svojo hišo, toda ta ne bo obstala; trdno jo bo držal, toda ta ne bo zdržala.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
Zelen je pred soncem in njegova veja poganja v njegovem vrtu.
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
Njegove korenine so ovite okoli kupa in strmi na kraj kamnov.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
Če ga uniči iz svojega kraja, potem ga bo ta zatajil, rekoč: ›Nisem te videl.‹
19 Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Glej, to je radost njegove poti in iz zemlje bodo pognali drugi.
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Glej, Bog ne bo zavrnil popolnega moža niti ne bo pomagal hudodelcem,
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
dokler tvojih ust ne napolni s smehom in tvojih ustnic z radostjo.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
Tisti, ki te sovražijo, bodo oblečeni s sramoto in bivališče zlobnega bo prišlo v nič.«
