Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Тада одговори Вилдад Сушанин и рече:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
Докле ћеш тако говорити? И речи уста твојих докле ће бити као силан ветар?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Еда ли Бог криво суди? Или Свемогући изврће правду?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Што су синови твоји згрешили Њему, зато их је дао безакоњу њиховом.
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
А ти да потражиш Бога и помолиш се Свемогућем,
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
Ако си чист и прав, заиста ће се пренути за те и честит ће учинити праведан стан твој;
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
И почетак ће твој бити мален, а последак ће ти бити врло велик.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Јер питај пређашњи нараштај, и настани да разабереш од отаца њихових;
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
Јер смо ми јучерашњи, и не знамо ништа, јер су наши дани на земљи сен.
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
Неће ли те они научити? Неће ли ти казати и из срца свог изнети речи?
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
Ниче ли сита без влаге? Расте ли рогоз без воде?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
Док се још зелени, док се не покоси, суши се пре сваке траве.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
Такве су стазе свих који заборављају Бога, и надање лицемерово пропада.
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Његово се надање подлама и уздање је његово кућа паукова;
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
Наслони се на кућу своју, али она не стоји тврдо; ухвати се за њу, али се она не може одржати.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
Зелени се на сунцу, и у врх врта његовог пружају се огранци његови;
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
Жиле његове заплећу се код извора, и на месту каменитом шири се;
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
Али кад се ишчупа из места свог, оно га се одриче: Нисам те видело.
19 Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
Ето, то је радост од његова пута; а из праха ниче други.
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Гле, Бог не одбацује доброг, али не прихвата за руку зликовца.
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
Још ће напунити уста твоја смеха и усне твоје попевања.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
Ненавидници твоји обући ће се у срамоту, и шатора безбожничког неће бити.
