Job 8
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Dann antwortete Bildad von Suah und sprach:
2 Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
Wie lange willst du solches reden, und sind ein heftiger Wind deines Mundes Worte?
3 Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
Beugt etwa Gott das Recht oder beugt der Allmächtige gerechte Sache?
4 Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt haben, so lieferte er sie ihrem Frevel aus.
5 Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
Wenn du dich ernstlich an Gott wendest und zum Allmächtigen um Gnade flehst, -
6 Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
wenn du lauter und redlich bist, so wird er alsbald für dich wach werden und deine Wohnstätte in der du als Gerechter weilst, wieder herstellen.
7 Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
Dann wird dann dein früheres Los armselig erscheinen, aber herrlich groß wird das nachmalige sein.
8 Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
Denn befrage nur frühere Geschlechter und achte auf das, was ihre Väter erforschten.
9 Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
Denn wir sind von gestern und wissen nichts, weil unsere Tage nur ein Schatten sind auf Erden.
10 Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
Sie aber werden dich belehren, dir es sagen und aus ihrer Einsicht Kunde geben.
11 Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
“Wächst, wo kein Sumpf ist, Papyrus? Schießt Riedgras ohne Wasser auf?
12 Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
“Noch steht's in seinem frischen Trieb, wo es nicht abgeschnitten werden kann, aber vor allem Grase verdorrt es.
13 Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
“Das ist das Ende Aller, die Gottes vergessen, und des Ruchlosen Hoffnung wird zu nichte.
14 Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
Seine Zuversicht ist ein Sommerfaden, und ein Spinnengewebe ist's, worauf er vertraut.
15 Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
“Er stützt sich auf sein Haus, aber es hält nicht Stand; er hält sich daran fest, doch es bleibt nicht stehn.
16 Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
“Frisch grünt er angesichts der Sonne, und über seinen Garten laufen seine Senker aus.
17 Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
“Um Geröll verflechten sich seine Wurzeln, zwischen Steinen bohrt er sich hindurch.
18 Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
“Doch wenn er ihn wegtilgt von seinem Standort, so verleugnet ihn der: Ich sah dich nie!
19 Zie, dat is de vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
“Sieh', das ist die Wonne seines Lebenswegs, und aus dem Staube sprossen andre auf!”
20 Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
Nein, Gott verschmäht den Frommen nicht und hält der Missethäter Hand nicht fest.
21 Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
Noch wird er deinen Mund mit Lachen erfüllen und deine Lippen mit Jauchzen.
22 Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
Die dich hassen, werden sich mit Schande bedecken, aber das Zelt der Frevler wird verschwunden sein.
