Job 6
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Eka Ayub nodwoke kama:
2 Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!
“Ka dine bed ni inyalo pimo chandruok ma an-go, kata pimo masira duto momaka e ratil,
3 Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeen; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.
to adier, dine gibedo mapek moloyo kwoyo mathoth manie dho nam, mano emomiyo wechena osebedo ka yombore.
4 Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.
Aserni mag Jehova Nyasaye Maratego osechwoyo denda, ringra opongʼ gi kwiri marach ma asernigo okelo; kendo masiche mag Nyasaye olwora koni gi koni.
5 Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?
Donge punda nyalo mana ywak ka oonge lum mocham, kata rwath nyalo ywak kaonge chiemo?
6 Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?
Chiemo maboth bende inyalo cham ka ok oketie chumbi, koso mit mane miyudo ei nyai tongʼ marachar?
7 Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.
Ok ahero chiemo ma kamago; nimar chiemo ma kamago miya tuo.
8 Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;
“Kuom mano, mad ayud gima akwayo, mad Nyasaye chiwna gima ageno yudo,
9 En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!
kendo oyie otoya matindo tindo mi onega chuth.
10 Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.
Kotimona kamano eka chunya noyud hoch, anabed gi kwe, kata obedo ni an gi rem malit; nikech ok asedagi weche mag Ngʼama Ler.
11 Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?
“Teko mane ma an-go ma dimi pod abed gi geno? Ber mane ma pod ni e nyima madimi abed mos?
12 Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?
An gi teko machal gi teko kidi koso? Bende ringra olos gi nyinyo?
13 Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?
Bende an gi teko mar konyora kenda ka koro giga duto osegol kuoma?
14 Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.
“E kinde ma ngʼato nigi chandruok kama, to osiepne onego okeche, kata obedo ni oseweyo luoro Jehova Nyasaye Maratego.
15 Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;
Owetena to oselokore joma ok nyal gen, mana ka aore matindo ma pigegi ok siki kata ka oula mogingore ndalo koth,
16 Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.
to pe manie wi gode lokore oula kendo mogingore gi pi mamol,
17 Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.
e kinde oro to gichungʼ ma ok ringi, kendo lal nono e yoregi kinde ma piny liet.
18 De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.
Jowuoth baro weyo yoregi ma giluwo; gidhi nyaka piny motwo mi githo kuno.
19 De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.
Jowuoth moa Tema gi johala moa Sheba manyo aore mondo oyudie pi.
20 Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.
Gibiro ka gin gi geno mar yudo pi, to ka gichopo kanyo to giyudo ni pi ma gineno onge, mi chunygi nyosre.
21 Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.
Koro in bende iselokori ngʼama ok nyal konyo; kineno gimoro mabwogo ji to luoro maki.
22 Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?
Bende asekwayoue mondo umiyae kony moro mugolo kuom mwandu mondo akonyrago,
23 Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?
kata mondo uresa e lwet wasika, kata resa e lwet jo-mahundu?
24 Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.
“Puonja, eka analingʼ, nyisa kama asedhie marach.
25 O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?
Mano kaka weche madier lit kaka kudho! To weche mihango mathothgo, to nyiso angʼo?
26 Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?
Dibed ni iwuoyo kamano mondo omi iket weche ma awacho kare kendo mondo ikaw weche ngʼama neno malit ka gima nono?
27 Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.
Ichalo ngʼama nyalo goyo ombulu mar nego nyathi kich kendo inyalo ndhogo kata mana osiepeni.
28 Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.
“To koro yie ichomie wangʼi kuoma kendo iranga maber iparo ni anyalo wuondi e wangʼi?
29 Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.
Lokri, iwe timo ne ji marach; par maber kendo, nikech an ngʼat makare.
30 Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?
Bende nitie gimoro amora marach ma lewa osewacho? Donge an gi rieko mar ngʼeyo gima ok owinjore?
